Kutsal Kitapın Matta Kısmı Hakkında Sorular
Hem Matta ve hem de diğer müjdeler için aynı olan sorular, ya Mattada yer alır, ya da Müjdeler bölümündedir.
Soru: Matta Müjdesini diğerlerinden ayıran öğelerden bazıları nelerdir?
Yanıt: Matta Mesihi, Tanrının Egemenliğini getiren ve yasanın yerine gelişi olan Vaat Edilen Kral olarak vurgular. Mesih, yerine gelmiş umuttur. Matta, Müjde yazarları arasında Eski Antlaşma peygamberliklerinin Mesihte nasıl yerine geldiğini en çok gösterenidir. Mattanın 1/3 kadarı vaazdır ve Müjde beş büyük tezin etrafında organize edilmiş gibidir.
Mattanın diline gelince, Elçi Yuhannanın bir öğrencisi olan Papyas, Mattanın ilk önce İbranice/Aramice olarak yazıldığını söylemiştir. İsa, İsrailin bir örneğidir ve bazıları Mattanın o zamanda yaşayan Yahudiler için bildik olan Midraş tekniklerini kullandığını görmektedir.
Sahte dinlere gelince, Matta 20:1-16, Mormonlara ve Yehova Şahitlerine lütuf hakkında açıklama yapmak için iyi bir parçadır. Matta 18:21-35 de, Mormonlara, yaptığımız iyi işlerle İsaya lütfundan ötürü Ona olan borcumuzu hiçbir şekilde ödeyemeyeceğimizi göstermek için iyi bir parçadır.
Soru: Mattada Mesih hakkındaki peygamberliklerden bazılarından nasıl söz edilir?
Yanıt: Soruyu yanıtlamadan önce, ilk önce söz konusu peygamberliklerden birkaçını listeleyelim.
1. Tanrının İsrail oğullarını Mısırdan çıkartmaları üzere çağırması (Hoşea 11:1; Matta 2:15)
2. Rahelin Ramada çocukları için ağlaması (Yeremya 31:15; Matta 2:18)
3. Zevulun ve Naftali hakkındaki peygamberlik (Yeşaya 9:1,2; Matta 4:15-16)
4. Zekeriyaya 30 gümüş ödenip bunların çömlekçiye verilmesi verip (Zekeriya 11:12-13; Yeremya 32:6-9, Matta 27:9-10)
Yanıt: Diğer Müjdelerden daha çok Matta, Eski Antlaşmayı ve Midraş yöntemlerini bilen bir Yahudi kitlesine hitaben yazılmıştı. İlk kilisenin yazarlarından Papyas, Mattanın özgün olarak Grekçe değil, İbranice olarak yazılmış olduğunu bildirmişti. Matta, İsrail oğullarının Mısırdan çıkışından, Rahelin çocuklarının ağlamasından söz ederken burada planlı bir şey yaparak İsrailin Mesihinin yaşamının İsrail oğullarının yaşamıyla paralellik içinde olduğunu göstermektedir. Bizler peygamberliği, önceden bildirilen münferit ayrıntılar olarak düşünebiliriz ama bu fazlasıyla sınırlı bir görüştür. Matta, İsrail oğullarının hayatının genel olarak İsa hakkında bir peygamberlik olduğunu gösterir.
Soru: İsa doğduğunda Meryem bakire olduğundan, Matta 1de Yusufun Davuta kadar olan soyağacını bildirmenin amacı neydi?
Yanıt: Yusuf, İsanın biyolojik babası olmadığı halde, her bakımdan Onun yasal babasıydı. Böylece Davuta verilen vaatler hem yasal baba/oğul anlamında ve hem de Lukada bildirilen Meryemin soyağacı aracılığıyla biyolojik bir anlamda yerine gelmişti.
Soru: Yasanın Tekrarı 23:3 Ammonlu ya da Moavlı biri onuncu kuşağa dek asla RAB'bin topluluğuna girmeyecek dediği ve Matta 1:5de de, Davutun babaannesinin Moavlı Rut olduğu bildirildiğinden, Davut nasıl cemaatle birlikte olabilir?
Yanıt: İlk olarak, yanıtın büyük bir olasılıkla ne olmadığını söyleyelim, ondan sonra da yanıta geçeceğiz.
Yanıt büyük bir olasılıkla şu değildir:
Davutun cemaatle birlikte oluşu Yasanın Tekrarı 23:3e aykırı olduğu halde, Kutsal Kitap Davutun halkla birlikte olduğunu ve onlarla birlikte tapındığını kaydeder. İnsanlar bilgisizlik içinde bazı yanlış şeyler yapabilirler. Örneğin, Yeşu Givonlularla Tanrının Yasasına aykırı bir anlaşma yapmıştı. Ancak anlaşma bir kez yapıldıktan sonra, Tanrı onların anlaşmanın şartlarını yerine getirmelerini istemişti. Tanrı gerçekten de Kendi öngörüsünde onların bu hatayı yapmalarına izin vermiş ve daha sonra da Givonluları kullanmıştı.
Yanıt: Davutun burada Yasanın Tekrarı 23:3e itaatsizlik etmediğini söyleyebiliriz.
1. İnsanlar soyağaçlarını anne taraflarına göre değil, baba taraflarına göre izlerlerdi. Bu yüzden, Yasanın Tekrarı 23:3ün erkek atalar için geçerli olmasının tasarlanmış olduğu (kesin değilse de) mümkündür.
2. Rut halk değiştirmişti. Naomiye Senin halkın benim halkım, senin
Tanrın benim Tanrım olacak demişti. Günümüzde insanlar, eğer hem kendileri ve hem de yeni ülkeleri kabul ederse vatandaşlıklarını değiştirebilecekleri halde, bu o zamanlarda daha da dramatik bir durumdu: Tanrı onun da Rahav gibi, seçilmiş İsrail halkının bir parçası olmasına izin vermişti.
Soru: Matta 1:8de bildirildiği üzere Yoram Uzziyanın babası mıydı, yoksa 1 Tarihler 3:11-12de bildirildiği üzere
büyük-büyük-büyükbabası mıydı?
Yanıt: Aslında sözcüklerin nasıl kullanıldığını doğru bir şekilde anladığımızda her ikisi de doğrudur.
Elçilerin İşleri 7:19; 1 Krallar 15:24; 22:50; 2 Krallar 15:38de gördüğümüz gibi, Yahudiler baba sözcüğünün aynı zamanda ata ve oğul sözcüğünün de soyundan gelen anlamına geldiğini anlıyorlardı.
Kral Yoram, Kral Uzziyanın büyük-büyük-büyükbabasıydı.
Soru: 2 Krallar 15:1-7 ve 1 Tarihler 3:12 Azaryanın Yotamın babası olduğunu söylediği halde, Matta 1:9 neden Uzziyanın Yotamın babası olduğunu söylüyor?
YANIT: 2 Krallar 15:32,34 ve 2 Tarihler 26:1-23; 27:2; Yeşaya 1:1; 6:1; 7:1da gördüğümüz üzere, Uzziya, Azarya için kullanılan bir başka isimdir. Birçok kralın hem kendi ismi, hem de daha sonra kral olunca kendilerine verilen isimleri vardı. Ama hem krallar ve hem de kral olmayan kişiler için bu sıra dışı bir durum değildi. Bunlara örnekler olarak şu kişileri gösterebiliriz: Avram/İbrahim, Saray/Sara, Yakup/İsrail, Ben-Oni/Benyamin, Safenat-Paneah/Yusuf, Hoşea/Yeşu, Gidyon/Yerubbaal, Ammiel/Eliam, Bat-Şeva/Bat-Şeva, Azarya/Uzziya, Aviyam/Aviya, Yoşiya oğlu Yehoahaz/Şallum, Elyakim/Jehoyakim, Yehoyakin/Yehoyakin, Sidkiya/Mattanya, Hananya/Şadrak, Mişael/Meşak, Azarya/Abed-Nego, Daniel/ Belteşassar, Simun/Petrus, Yusuf/Barnaba ve Saul/Pavlus.
Soru: Matta 1:11,16daki soyağacı, neden İsanın Yeremya 22:28-30 ve Yeremya 36:30un bildirdiği gibi Yehoyakim/Yehoyakinin lanetli soyu aracılığıyla geldiğini söylüyor? (Ayrıca bkz. 1 Tarihler 3:16). Hem Yehoyakin, hem de babası Yehoyakim, Tanrının Kendisi tarafından lanetlenmişlerdi. Tanrı, bu adamların ikisinin de soyundan gelen kimsenin Davutun tahtına çıkmayacağını söylemişti. Eğer İsa, bu adamlardan birinin soyundan geliyorsa, nasıl olur da, sonsuza dek Davutun tahtından yönetmesi önceden belirlenmiş Mesih olabilir?
Yanıt: Yusufun Mattadaki soyağacı, Yusufun lanetlenmiş bir soydan geldiğini gösterir. Eğer Yusuf, İsanın biyolojik babası olsaydı bu gerçek bir sorun olurdu çünkü Yeremya, Yehoyakinin soyundan gelen kimsenin tahta çıkmayacağı konusunda peygamberlik etmişti. Ancak, Lukada yer alan Meryemin soyağacı, Meryemin atalarının kral soyundan ayrıldıkları için İsanın biyolojik olarak Yehoyakin ve Yehoyakimin soyundan gelmediğini gösterir. Geriye dönüp baktığımızda, Davut ve Süleymana biraz farklı vaatler verildiğini görebiliriz. Süleymanın soyundan sadece Yusuf gelmişti ama hem Yusuf ve hem de Meryem, Davutun soyundan gelmişti.
Tarihsel olarak, Galyada Lyons piskoposu olan İreneyus, M.S.182-188de yazmış olduğu (İreneyus Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen) Irenaeus Against Heresies adlı kitabının 3cü cildi, 21.9 bölümü, 453-454 sayfalarda Yusufun soyağacı konusundaki bu itirazı yanıtlamıştı.
Soru: Matta 1:17de, gerçekten de 3 x 14 = 42 kuşaktan mı, yoksa sadece 41 kuşaktan mı söz edilmektedir?
YANIT: 14er isimden oluşan üç grup vardır, ancak bunlar İbrahimle başlayarak Davut dahil olarak Davuta kadar olan ilk liste gibi toplamsal değildir. İkinci liste, Davuttan sürgüne kadar olan dönemle ilgilidir. Eğer Matta 42 kuşak olduğunu söyleseydi bir sorun olabilirdi ama Matta hiçbir zaman toplamın 42 olduğunu söylememiştir. Matta büyük bir olasılıkla 14e isimden oluşan üç grup olduğunu öylesine, hatırlanması kolay olsun diye söylemiştir.
Soru: Matta 1:17 ve Luka 1de yer alan iki soyağacı neden Süleymandan sonra farklılık gösteriyor ama sonra Şealtielde yeniden uyum içine giriyor?
YANIT: Matta 1:12, Yehoyakin, Şealtiel ve Zerubbabil, Luka ise, Neri, Şealtiel ve Zerubbabil der. Aradaki farkın doğrudan nedeni, 1 Tarihler 3:17-19da verilmiştir. Hemen hemen her zaman babadan oğula geçen Kraliyet soyu burada Şealtielden, Şealtielin kardeşi Pedayanın oğlu Zerubbabile geçmiştir.
Bunun nedeni bildirilmemiştir, ama nedenin Şealtiel öldüğünde hiçbir oğlu ya da hayatta olan hiçbir oğlu olmayışı düşünülmektedir. Bilginler, ya Pedayanın öldüğünü ve Şealtielin öksüz kalan Zerubbabili evlat edindiğini ya da Şealtielin hiç oğlu olmadığı için kraliyet soyunu Zerubbabile aktardığını düşünmektedir.
Soru: Matta 1:18-19da, eğer Yusufla Meryem daha evli değillerse, Yusuf neden Meryemi gizlice boşamayı düşünmüştü?
YANIT: O zamanki adetler günümüz adetlerinden farklıydı. Bir erkekle bir kadın, düğünden sonrasına kadar cinsel ilişkiye girmedikleri halde, nişanlandıklarında birbirlerine bağlanırlardı. Yusuf, nişanı resmen bozmayı düşünüyordu.
Soru: Meryem, Matta 1:18in dediği gibi Kutsal Ruhtan mı hamile kalmıştı yoksa İsa, Elçilerin İşleri 2:30un söylediği gibi Davutun soyundan mı geliyordu?
YANIT: Bakire Meryem, bakireydi; Kutsal Kitap, Meryemin üzerine Kutsal Ruhun geldiğini söyler. Burada bir cinsellik söz konusu değildir. Yusuf, İsanın biyolojik babası değil, sadece yasal, Onu evlat edinmiş olan babasıydı. Ama İsa, Luka 3:23-37de Meryemin soyağacında bildirildiği üzere, Meryem aracılığıyla biyolojik olarak Davutun soyundan gelmişti. İsanın Davutun bir oğlu olduğunu (onun soyundan geldiğini) söyleyen diğer ayetler şunlardır: Matta 12:23; 15:22; 20:30; 21:9,15; Markos 10:47-48; 12:35; Luka 10:41; 18:38-39; Yuhanna 78:42; 2 Timoteos 2:8; Vahiy 5:5; 22:16.
Soru: Diğer müjde yazarları rüyalardan söz etmezken Matta neden Matta 1:20; 2:12; 2:13; 2:19; 2:22; 27:19da rüyalardan söz ediyor?
YANIT: Matta sadece dört ya da beş rüyadan söz eder:
İsanın çocukluğunda üç ya da dört rüya: Matta 1:20 (Meryemi kendine eş olarak al); 2:12 (Hirodesin yanına dönmeyin); 2:13 (Mısıra gidin); 2:19 (Nasıraya dönün; 2:22 (Yahudiyeye gitmeyin). Matta 2:22 farklı bir rüya da olabilir, Matta 2:19la aynı rüya da olabilir.
İsnın mahkemesinde, Pilatusun karısı (Matta 27:19).
Markos ve Yuhanna, Mesihin bebekliğinden söz etmez, bu yüzden onların bu rüyaları kaydetmeleri beklenmez. Luka yıldızbilimciler hakkında hiçbir şey ve Yusuf hakkında da neredeyse hiçbir şey söylemediğinden onun da bu rüyaları kaydetmesi beklenemez.
Bundan sonra geriye Mattada yer alan (Pilatusun karısının rüyası) kalır. Bu diğer müjdelerde kayıtlı olmayan bir ayrıntıdır.
Ancak bunları temel alarak, diğer yazarların rüyaları yazmaya karşı oldukları sonucuna varamazsınız. Elçilerin İşleri 16:9da Pavlus, Makedonyadan bir adamın gelip kendilerine yardım etmesi için kendisine yalvardığı bir görüm görmüştü.
Soru: Matta 1:23, kız sözcüğünü kullanarak Yeşaya 7:14ü yanlış mı tercüme ediyor?
YANIT: Hayır. Buradaki İbranice sözcük ya bakire ya da kız anlamına gelebilir ama Asimov kendisi de, s.780de Septuagintin bu sözcüğü bakire anlamına gelen parthenos olarak tercüme ettiğini kabul etmiştir. Tabii ki, Asimov Kutsal Kitaptaki mucizelerden hiçbirine inanmadığı için Yeşayanın bir bakireden söz ettiğine inanmamayı seçerdi.
SORU: Matta 1:23de Davuttan İsaya kadar 27 kuşak varken neden Luka 1:3:23-31 42 kuşak olduğunu söylüyor?
YANIT: Yusufun ve Meryemin aile ağaçlarında aynı sayıda kuşak olması gerekmediği halde, Mattada bazı boşluklar olduğu kesindir. Oğul sözcüğü, kişinin soyundan gelen erkekler anlamına gelebileceği için burada bir sorun yoktur. Yehoyakin M.Ö. 604 yılına kadar hüküm sürdü, bu yüzden Davuttan Yehoyakine kadar olan 14 kuşak 400 yıllık bir dönemde yaşamıştır. Ya da kuşak başına 29 yıl sayabiliriz. M.Ö. 604 yılından M.Ö. 4 yılına kadar 20 ½ kuşak olmasını beklerdik ama Matta sadece 13 kuşak ya da kuşak başına 46 yıl verir.
Mattanın sürgünden sonraki 14 kuşaktan fazlasını söylememiş olması onların isimlerini bilmemesinden kaynaklanmış olabilir. Sadece bildiklerinin isimlerini yazmıştır. Ya da bunların akılda kolay kalması için on dörder isimden oluşan üç grup kullanıyordu.
İbranice Mazoterik metinde (dwd) Davutun isminin 4 + 6 + 4 = 14 etmesi sadece bir rastlantıdan daha fazlası olabilir.
SORU: Matta 1:23 ve Luka 1:26-35de bildirildiği üzere bakireden doğan İsa nasıl Davutun soyundan geliyor olabilir?
YANIT: Yanıtta üç nokta göz önünde bulundurulmalıdır.
1. İsa, Yusufun biyolojik oğlu değildi. Eğer öyle olsaydı, Yeremya 29:32 sahte bir peygamberlik olurdu.
2. İsa, yasanın gözünde Yusufun oğluydu. Günümüzde, çocuğu olan bir kadınla evlenen bir adam, o çocuğun biyolojik babası olmadığı halde yasanın gözünde o çocuğun babası olur.
3. İsa, Meryemin biyolojik oğludur. İsa, yasanın gözünde Yusuf aracılığıyla Davutun soyundandı ve İsa, Meryem aracılığıyla da biyolojik olarak Davutun soyundan geliyordu.
SORU: Matta 1:25e göre Meryemin başka çocukları da olmuş muydu?
YANIT: Eğer Yusufla Meryem hiçbir zaman yakın bir ilişki içine girmeselerdi bu ayet hem anlamsız, hem de yanıltıcı olurdu.
Bu ayete ek olarak, Matta 13:55-56; Markos 6:4; Galatyalılar 1:19 ve Yahuda 1 de, İsanın kardeşleri olduğunu kaydeder. (Eusebiusun Kilise Tarihi anlamına gelen
Eusebius Ecclesiastical History (yaklaşık olarak M.S. 360 ) 2:23 ve 3:20 da, İsanın dört kardeşinin adlarının (Adil) Yakup, Yusuf, Yahuda ve Simun olduğunu söyler.
Katolikler yanıtlarından biri de, Yusufun evlenmeden önce çocukları olduğu, ancak Meryemin çocukları olmadığıdır. Ancak, kilise tarihinden Yusufun daha önce evlenmiş olduğu ya da İsanın kardeşlerinden bazılarının hem Meryem, hem de Yusuftan olmadığı hakkında hiçbir kanıt yoktur
Bir başka Katolik yanıtı da, Akdeniz kültürlerinde kardeşler sözcüğünün anne baba bir kardeş olmak yerine, aynı yaşlardaki kuzenler ve yakın akrabalar anlamına gelebileceğidir. Ancak, daha sonra yaşayan İtalyanlar ve başka halklar için doğru olabilecek bir şeyi İsraillilere mal etmek sorun yaratabilir.
Meryemin başka oğulları olmadığı gibi yanlış bir öğretiyi vaaz eden ilk kişilerden biri de Milanolu Ambroseydi (M.S. 340-397) (Mektup 63:110-111, sayfa 473). Ancak Ambrose, İsanın insanla Tanrı arasında aracılık etmek için yardıma ihtiyacı olmadığı ve Meryeme tapınılmaması gerektiğini açıkça bildirmişti (Kutsal Kitap Hakkında anlamına gelen On the Holy Spirit, kitap 3 bölüm 11, sayı 80, M.S. 381). Kimse bunu Bakire Meryeme çekmesin; Meryem, tapınağın Tanrısı değil, Tanrının tapınağıydı. Ve bu yüzden sadece Kendi tapınağı üzerinde etkin olan Tanrıya tapınılması gerektir demiştir.
YANIT: Kutsal Yazılar bunu hiçbir zaman söylemez. İnsanlar sadece Biz Üç Doğulu Kral ilahisinden ve üç armağan olmasından ötürü, üç yıldızbilimci olduğunu düşünür ama yıldızbilimcilerin sayısı farklı olabilir.
SORU: Mika 5:2 Masoterik metinde önemsiz ve Septuagintte de çok önemsiz dediği halde neden Matta 2:6da önemsiz değilsin diyor?
YANIT: Yanıtta göz önünde bulundurulması gereken üç nokta vardır.
1) Mika 5:2 şöyle der: Ama sen, ey Beytlehem Efrata, Yahuda boyları arasında önemsiz olduğun halde, İsrail'i benim adıma yönetecek olan senden çıkacak...
Burada söylenmek istenen, Beytlehem boyut bakımından küçük olduğu halde önem bakımından çok büyük olacağıydı.
2) Bu sözler kâhinler ve yasa öğretmenleri tarafından söylenmişti. Bir hata yapmış olabilirlerdi ya da Hirodese Septuagintten başka bir Grekçe çeviriden aktarma yapmış olabilirlerdi. Ancak daha büyük bir olasılıkla, konuşurken akıllarından İbraniceden Aramiceye ya da Grekçeye tercüme ediyor olabilirlerdi.
3) Ancak, kâhinler ve yasa öğretmenleri anlamı bildirme konusunda bir hata yapmamışlardı: Oradan çıkacak olan yöneticiden ötürü Beytlehem küçük olduğu halde, önemi küçük DEĞİLDİ.
Soru: Mika 5:2, Masoterik metin ve Septuagintte binler dediği halde, Matta 2:6da neden önder/önderler diyor?
YANIT: Yanıtta düşünmemiz gereken dört nokta vardır:
1) Mika 5:2 şöyle der, Ama sen, ey Beytlehem Efrata, Yahuda boyları arasında önemsiz olduğun halde, İsrail'i benim adıma yönetecek olan senden çıkacak... Burada söylenmek istenen şey, Beytlehemin boyut bakımından küçük olduğu halde önem bakımından çok büyük olacağıydı.
2) Mika 5:2de (çoğul olarak) binler anlamına gelen İbranice sözcük alapimdir. Bu sözcüğün Grekçe eş anlamlısı chiliasindir. İbranicede (çoğul olarak) yöneticiler/önderler anlamına gelen sözcük allupedir. Grekçe eşanlamlısı hegemosindir. Grekçe sözcükler tamamen farklı olduğu halde, İbranice sözler de, sesli harfler hariç hemen hemen aynıdır. Eski Antlaşma özgün olarak hiç sesli harf olmadan yazılmıştı; sesli harfler ancak M.S. 700 yılında eklenmişti. Bu da onların Grekçe Septuagintten değil, ya İbranice, Aramice ya da başka bir Grekçe çeviriden okuduklarını göstermektedir.
3) Bu sözler, kâhinler ve yasa öğretmenleri tarafından söylenmişti. Bir hata yapmış olabilirlerdi ya da Hirodese Septuagintten başka bir Grekçe çeviriden aktarma yapmış olabilirlerdi. Ancak daha büyük bir olasılıkla, konuşurken akıllarından İbraniceden Aramiceye ya da Grekçeye tercüme ediyor olabilirlerdi.
4) Ancak, kâhinler ve yasa öğretmenleri anlamı bildirme konusunda bir hata yapmamışlardı: Oradan çıkacak olan yöneticiden ötürü, küçük Beytlehemin önemi küçük değildi.
YANIT: Yıldızbilimciler, astroloji uygulayan Ortadoğulu dindar adamlardı. Kutsal Kitap üç tane yıldızbilimci olduğunu kesin bir şekilde söylemediği halde, İsanın doğuşunda gelen Noel yıldızbilimcilerinin kim olduğu hakkında üç görüş vardır.
Özgün olarak, Levililer, İsrailliler arasında kâhinlerden oluşan bir oymak olduklarından, Herodota göre, daha sonra yıldızbilimciler de Medler arasında kâhinlerden oluşan bir oymaktı. Bu konum, Levililerin İsrailliler arasında bir kâhinler oymağı olmasına benzer bir konumdu. Yıldızbilimciler, ateşlerin önünde kurbanlar sunuyor, rüyaları yorumluyor ve astroloji uyguluyordu. İngilizce sihirbaz sözcüğü de bu Magi, ya da yıldızbilimciler sözcüğünden kaynaklandığı halde, Herodottaki bir parça dışında onların sihir uyguladığı konusunda bir kanıt yoktur. Medler, (Zerdüşt değil) çoktanrılıydılar. Daniel 5:11 yıldızbilimcilerden söz ettiğinde bu yıldızbilimcilerden söz eder.
Daha sonra, sahte Bardiya adlı bir yıldızbilimci, M.Ö. 522 yılında yedi ay boyunca Pers tahtını yönetimi altına aldıktan sonra, Kral Kambises, Med yıldızbilimcilerin yerine Pers yıldızbilimcileri geçirdi. Pers yıldızbilimciler Zerdüşttü. Zerdüştler, biri iyi olan ve ışıkla temsil edilen, öbürü de kötü olan ve karanlıkla temsil edilen birbirine eş ve birbirine zıt ilahi varlıklara inanıyordu. M.Ö. dördüncü yüzyıl sırasında ve sonrasında Zerdüştler dirilişe inanıyordu. Grekler genelde yıldızbilimcilerin Zerdüşt olduklarını söylemiştir. İskenderiyeli Klement, Beytleheme gelen yıldızbilimcilerin Zerdüşt olduğuna inanıyordu.
Mesihin zamanı geldiğinde, Grekler yıldızbilimciler gibi astroloji uygulayan Kildanilere de yıldızbilimci adını vermeye başladı. Astrologların birçoğu öğretmek için batıya seyahat etti, bunlara M.Ö. 281 yılından sonra Kos adlı Yunan adasında öğreten Babilli Berosus da dahildir. Tacitus yıldızbilimcilerin büyücülük yaptıklarını söyler ve Pliny de büyünün Zerdüştlükle başladığını iddia eder. İlk kilise yazarlarından Orijen, Celsus adlı dinden sapmış kişi için eleştirilerinin birçoğunun yanı sıra, Orijen Celsusa Karşı anlamına gelen Origen Against Celsus adlı kitabının cilt 1, bölüm 58, sayfa 422de, Celsusun yıldızbilimcilerle Kildaniler arasındaki farkı göremediğini söylemiştir.
Noel Yıldızbilimcilerinin Ortadoğudaki kökenleri tam olarak ne olursa olsun, yıldızbilimciler astrolojiyle uğraştıkları bilinmektedir.
Soru: Matta 2:8,12de, Tanrı yıldızbilimcilere Hirodesin yanına dönmemelerini söylediğinde, onlara Hirodese vermiş oldukları sözü tutmamalarını mı söylüyordu?
YANIT: Yanıtta göz önünde bulundurulması gereken üç nokta vardır.
1. Matta 2 hiçbir zaman yıldızbilimcilerin Hirodese geri dönmeyi vaat ettiklerini söylemez.
2. Matta 2 hiçbir zaman yıldızbilimcilerin Hirodese geri dönmek gibi bir niyetleri olduğunu söylemez. Eğer böyle bir niyetleri olsaydı bile, gördükleri rüyadan sonra niyetleri değişmişti.
3. Hirodese dönmeyi vaat etmiş olsalardı bile, şu şartlar altında bir vaadin yerine gelmesi gerekmez:
3a) Aldatıcı durumlar altında vaatte bulunulmuşsa,
3b) Doğrudan doğruya Tanrının isteğine aykırı olan bir şey vaat ettiğinizde,
3c) Vaadin yerine getirilmesi masum bir insanın öleceği anlamına geldiğinde.
Örneğin, bir adamın size bir kadının kapısının önüne çiçek bırakmak istediğini söyleyerek kadın evden çıktığında kendisini aramanızı istediğini ve sizin de bunu yapmaya söz verdiğinizi düşünelim. Daha sonra adamın birçok kişinin evini soyduğunu ve bu kadının da evini soymayı tasarladığını öğreniyorsunuz. Kadın evden çıktığında, bunu yapmaya söz vermiş olduğunuz için hırsızı aramalı mısınız? Hayır!
Soru: Astroloji yanlış bir şey olduğundan, Matta 2:11de yıldızbilimciler neden yıldızı izlediler?
YANIT: İlk önce yıldızbilimciler hakkında biraz bilgi edinelim ve bunun bize Tanrı hakkında ne öğrettiğini görelim.
Yıldızbilimciler, Med kâhinlerinden oluşan bir oymaktı. Bu durum, İsrailli kâhinlerin Levi oymağından gelmelerine benziyordu. Astrolojiyle uğraştıkları biliniyordu.
Astroloji Kutsal Kitapa aykırıdır: Yıldızbilimciler büyük bir olasılıkla Eski Antlaşmanın astrolojinin yanlış bir şey olduğunu söylediğini bilmiyordu (Levililer 19:26; 22:27; Yasanın Tekrarı 18:11-14; 2 Krallar 17:16; 21:3,5; 2 Tarihler 33:3-6). Diğer yandan, yıldız Mesihin gelişini önceden kehanet etmemiş, sadece O doğduktan sonra Onun geldiğini bildirmişti.
İlk kilise yazarlarından Tertulyan (M.S. 198-220) Putperestlik Üzerine anlamına gelen On Idolatry adlı kitabının 9cu bölümünde (Cilt 3) sayfa 66da yıldızbilimciler hakkında şöyle yazmıştır: Ey yıldızbilimci, bir Hristiyan olman gerektiğini bilmiyorsan hiçbir şey bilmiyorsun demektir. Eğer bunu biliyor idiysen, başkalarının bunalımlarını önceden bildiren ve sana da kendi tehlikesini öğretebilecek olan o mesleğinle artık hiçbir işin olmaması gerektiğini de bilmen gerekirdi. Senin o sisteminde senin için bir rol ya da pay yok. Parmağı ya da değneği cenneti suiistimal eden kişi göklerin egemenliğine girmeyi umut edemez.
Tanrı hiçbir zaman insanları Kendisine çekmek için sadece iyi yolları kullanmakla sınırlı olduğunu söylememiştir. Tanrı bazen gerçekten kötü yolları kullanır, örneğin Babil ordusu gibi (Habakkuk 1:6,13). Tanrı, insanları Kendisine çekmek için hastalıkları, kötü insanları ve hatta örneğin yıldızbilimcilerin durumunda olduğu gibi, kasıtsız günahları bile kullanabilir.
En tuhafı, Tanrının inanlıları kurtarmak için onların kasıtlı, mahsus yapılan günahlarını aynı inanlıları kurtarmak için kullanmış olmasıdır. Bunu, Yaratılış 37 ve 50 ve özellikle Yaratılış 50:20de Yusuf ve ağabeylerinin anlatımında okuyabilirsiniz. Hatta Tanrı her durumda iyilik (Romalılar 8:28) ve Kendi amaçları için (Efesliler 1:11) etkin olur.
Sonuç olarak, Tanrının Yusufun kaçırılmasını Kendi amaçları için kullanmış olması adam kaçırmayı haklı göstermez. Tanrının astrolojiyi Kendi amaçları için kullanması da astrolojiyi haklı göstermez.
Soru: Matta 2:15 ve Hoşea 11:1 yer alan Oğlumu Mısır'dan çağırdım sözü nasıl Mesih hakkında bir peygamberlik oluyor?
YANIT: Hoşea 11:1 ilk olarak İsrail halkı için kullanılmıştı. Matta, Mesihin yaşamının (günah hariç) İsrail halkının yaşamına paralel olduğunu göstermek için sadece Hoşea 11:1i değil, daha başka birçok Eski Antlaşma ayeti kullanmıştır. Matta, Eski Antlaşmaya çok iyi bilen Yahudilere yazmaktadır ve o zamanki Yahudi bilginlerinin Midraş teknikleri olarak kabul edeceği yöntemler kullanmaktadır. Yahudi Midraş yorumu, her sözcüğün ardındaki anlam ve uygulama araştırılarak yapılır.
Soru: Matta 2:16. Kral Büyük Hirodesin Beytlehemde çocukları öldürttüğüne dair başka bir anlatım bulunur mu?
YANIT: Bir tek tarihsel kayıt olmasa, olduğunu ya da nasıl olduğunu bilmeyecek olduğumuz birçok olay vardır. Örneğin, Jül Sezarın yazıları gibi tek bir kaynak olmasa, Romalıların Galyayı fethettiğini ya da Galyayı nasıl fethettiği hakkında hiçbir kayıt yoktur. Bu durumda, Kutsal Kitaptan ayrı olarak, Büyük Hirodesin küçük çocukları öldürttüğünden söz eden diğer yazarlar şunlardır:
Justin Martyr, Trypho ile Diyalog anlamına gelen Dialogue with Trypho adlı kitabının 78ci bölüm, 238ci sayfasında (M.S. 135-165 civarı) yıldızbilimcilerin Hirodesi ziyaret edişinden ve Hirodesin Beytlehemdeki bütün çocukları kılıçtan geçirttiğinden söz eder.
İreneyus Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen Against Heresies adlı kitabının 3cü cildi, 16.4cü bölümü, sayfa 442de (M.S. 182-188) [Tanrının] Davut evine ait olan ve mutlu kaderleri o sırada doğmak olan o çocukları, önden Kendi egemenliğine göndermek için ortadan kaldırdığını söyler.
Orijen (M.S. 225-254), Hirodesin Yahudilerin Kralını öldürmeyi umut ederek Beytlehem ve etrafındaki bölgelerdeki bütün bebekleri öldürttüğünü söyler. Celsusa Karşı anlamına gelen Against Celsus kitap 1, bölüm 61, sayfa 423.
Kartacalı Kipriyan (M.S. 246-258) (Hirodesten ismi ile değil, onu ima ederek söz ederek) Mesihin doğumunda, iki yaş ve altındaki bebeklerin Mesih için öldürüldüğünden söz eder (Mektup 55, bölüm 6, sayfa 349).
Archelaus (M.S. 262-278) İsanın zamanında Hirodesin Yahudiler arasındaki her erkek [bebeği] öldürttüğünü söyler. Manesle Tartışma anlamına gelen The Disputation with Manes, bölüm 44, sayfa 220.
İskenderiyeli Petrus (M.S. 306,285-311) Hirodesin Mesihten ötürü öldürttüğü bebeklerden söz eder. Kanonik Mektup anlamına gelen Canonical Epistle Kanon 13, sayfa 277.
Soru: Matta 2:16da Büyük Hirodesin Beytlehemdeki bebekleri öldürttüğünü okuyoruz. Hirodes başkalarına karşı da zalimlik yapmış mıydı?
YANIT: Evet. Bazıları Hirodesin bebekleri öldürtmesinin gerçekten gerçekleşmiş olduğuna inanmakta zorluk çekmiştir. Ancak, sözde daha uygar olan 20ci yüzyıl Kamboçyalı Pol Potu, Ugandalı İdi Amini, Hitleri, Stalini ve Mao Zedongu görmüştür, Hirodesin böyle bir şey yapmış olduğuna inanmak zor değildir.
Hirodesin bebekleri öldürmesinden söz eden İznik öncesi altı yazarla ilgili olarak bundan önceki soruya bakın. Bu arada, İsa doğduğu zaman yönetimde olan Büyük Hirodesi, İsanın çarmıha gerilmesinden hemen önce yönetimde olan Hirodes (Antipas) ile karıştırmayın.
Büyük Hirodesin karakteri öyleydi ki, 36 yıllık hükümranlığı sırasında birçok insanı öldürtmüştü. Karısı Mariamneyi ve kendi kız kardeşi Salomenin iki kocasını öldürtmüştü. Kayın biraderini Şeria ırmağında boğulmasını sağlamış ve kayın validesi Alexandrayı öldürtmüştü. Haşmonayim Hanedanının son üyesi olan Hirkanusu öldürtmüştü. Birçok Ferisiyi ve birçok asil aileyi öldürtmüştü. Yahudi hahamlardan Yehuda ben Saripha ve Mattathias ben Margoloth diri diri yakılmıştı. Hirodes iki oğlu, İskender ve Aristobulusu öldürtmüştü. Hirodes, Yahudilerin çoğu gibi domuz eti yemediğinden, Roma İmparatorunun, Hirodesin oğlu olmak yerine domuzu olmayı tercih edeceğini söyleyerek espri yapmasına yol açmıştı. Hirodes ölmeden beş gün önce oğlu Antipateri öldürtmüştü. (Geriye, üç küçük oğlu, Arhelas, Hirodes Antipas ve Filipus kalmıştı). Hirodesin bebekleri öldürecek kadar ahlaksız olduğu kesindir, Hirodesin bütün diğer haberleri, küçük bir kentteki bebeklerin öldürülmesini haber olmaya daha az değen bir şey gibi gösterebilir.
Hirodes M.S. 4 yılında öldükten sonra, bir isyan oldu ve Arhelas Yeruşalime askerler gönderip bir günde 3000 kişiyi öldürttü. Arhelas ve Hirodes Antipas Romaya gittiğinde, İmparatorluk Hazinesinin bir görevlisi olan Sabinus vergileri denetlemeye geldi. Tapınak Hazinesinden 400 talant aldı. M.S. 9da bir isyan olmuştu ve Qunitilius Varusun yönetimindeki Suriyeli askerler bu isyanı bastırmıştı.
Büyük Hirodes öldüğünde ay tutulması olmuştu ki bu da onun öldüğü tarihin M.Ö.4 yılının 12/13 Mayısı olduğunu gösterir.
Soru: Matta 2:16. Diğer krallar da Hirodes kadar kötü müydüler?
YANIT: Bazıları diğerlerinden daha iyiydi ama bazıları çok kötüydü. Örneğin, Part kralı IV Phraates, M.Ö. 37 yılında babası Orodesi öldürmüştü. Romalılar ona Musa adında İtalyan bir köle kız göndermişlerdi. Phraatesin ondan bir oğlu oldu, Phraataces (= V Phraates). Musa, M.Ö. 2 yılında IV Phraatesi zehirledi. Bundan sonra M.S. 2 yılında kendi oğluyla evlendi. V Phraataces, M.S. 4 yılında sürgüne gönderildi.
Soru: Matta 2:18de, Yeremyanın Rahel hakkındaki peygamberliği İsada nasıl yerine gelmiştir?
YANIT: Yaratılış 35:16-19da Rahelin Benyamini doğururken öldüğünü okuyoruz. Yeremya, Yakupun karısı Rahel hakkındaki bu sözleri yazdığında Rahel 1000 yılı aşkın bir süredir ölüydü. Yeremyanın sözlerinin iki anlamı değil, iki yerine gelişi artı Yaratılış Kitabında üçüncü bir yerine gelişi olan bir tek anlamı vardır. Yeremyanın söylemek istediği şey, Rahelin çocuklarının ölümü ve ister Mısırlılar, ister Babilliler tarafından köleleştirilmesinden ötürü üzüntü olacağı gibi, çocuklarının Hirodesin eliyle öldürtülmesinden de üzüntü duyacağıydı. Yeremyanın zamanında, peygamber, Rahelin mezarı yakınlarında, aynı sözleri söyleyerek Babile sürgün edilen Yahudilerin kaybı hakkında duyduğu üzüntü hakkında peygamberlik etmişti.
Matta da aynı şekilde, Rahelin mezarına yakın olan Beytlehemde erkek bebeklerin ölümüyle yaşanan kaybı göstermek için aynı sözcükleri kullanır.
Eğer bir şüpheci Mattanın Yeremyanın sözlerini kullanmasından rahatsız oluyorsa, Yeremyanın Yaratılıştan sözler kullanması da onun için eşit derecede sorun oluşturacaktır. Esas sorun şudur: Yeremyanın zamanındaki Yahudiler, sürgünün Rahelin Yaratılış Kitabındaki üzüntüsüyle bağlantılı olduğunu söyleyen yorumu anladıkları gibi, İsanın zamanındaki Yahudiler de, Mattanın kullandığı bu tür bir Midraş yorumunu anlarlardı.
Soru: Matta 2:22de, Büyük Hirodesin oğulları hem Yahudiye, hem de Celilede hüküm sürdüklerinden, Yusuf neden Yahudiye üzerinden geçip Celileye gitmeye karar vermişti?
YANIT: İlk olarak iki noktadan söz etmek istiyorum:
1. M.Ö. 4ten itibaren kral olarak Yahudiyeyi yöneten Arhelas, bebek kral İsayı duymuş olabilirdi ve kendisinin de Onu öldürmeye istekli olması mümkündü. Celileyi yönetmekte olan Hirodes Antipasın ise farklı bir tutumu olabilirdi.
2. Asimov, Arhelas kendilerine çok düşman olduğundan birbirlerinin düşmanı olan Yahudiler ve Samiriyelilerin Arhelasun başlarından alınması için Romaya yaptıkları başvuruda birlik içine girdiklerine işaret eder. Hirodes öldüğünde Arhelas sadece on yıl hüküm sürmüştü. Diğer yandan, Hirodes Antipas Celilede 40 yıldan fazla bir süre boyunca barış içinde hüküm sürmüştü.
Ancak, Luka 2:39da çok daha açık bir neden yer alır. Yusuf, Beytlehemli değil, Nasıralıydı. Yusuf sadece daha yumuşak bir yöneticinin hüküm sürdüğü bir yere gitmekle kalmıyor, aynı zamanda doğup büyüdüğü yere dönüyordu.
Soru: Matta 2:23le ilgili olarak, bir ateistin iddia ettiği gibi, Nasıra isimli bir kent olduğuna dair arkeolojik bir kanıt bulunmadığı doğru mudur?
YANIT: Hayır. Talmud 63 başka Celile kentinden söz eder (ama Nasıradan söz etmez) ve Yosefus 45 başka Celile kentinden söz eder (ama Nasıradan söz etmez). Nasıradan M.S. 4cü yüzyılın başında söz edilmiştir ve Yahudi edebiyatında da M.S. 7ci yüzyılla başlayarak söz edilmiştir. Ancak Yeruşalimin M.S.70 yılında yakılıp yıkılmasından sonra arkeologlar, yerlerinden alınıp başka yerlere yerleştirilmiş olan kâhinler hakkında Aramice yazılmış olan bir liste bulmuşlar ve bu listedeki kâhinlerden birinin Nasıraya taşındığının kaydedildiğini görmüşlerdir. Nasıranın dışında birinci yüzyıla ait mezarlar bulunmuştur. Son olarak, 1955 yılında, günümüzde Nasıradaki Annunciation (Bildiri) Kilisesinin altında Hıristiyanlık öncesi kalıntılar bulunmuştur.
YANIT: Nasıra çok önemsiz bir kentti.24 hektar kadardı ve İsa doğduğu zamanki nüfusu en fazla yaklaşık 480 kişi kadardı.
SORU: Matta 2:23de bildirilen İsaya Nasıralı deneceğiyle ilgili peygamberlik nerede verilmiştir?
YANIT: İlk olarak ilk kilise yazarlarından Tertulyanın (büyük bir olasılıkla yanlış olan) yanıtını, sonra da en olası yanıtı vermek istiyorum.
Ağıtlar 4:7 (Septuagint) Tertulyan M.S. 207 yılında, Marciona Karşı anlamına gelen, Against Marcion adlı kitabının 4cü cildi, 7ci bölümünde bunu yanıtlamıştır. Ağıtlar 4:7nin Mazoterik metni, prensleri (ya da beyleri) temiz, sütten aktılar dediği halde, Septuagint, Nezirleri temiz, sütten aktılar der. Tertulyan bunun hem, Nezirler (alkolden, ölü bedenlerden ve diğer kirli şeylerden uzak durmak için yemin edenler) ve hem de Nasıradan gelenler demek olan Nasıralılar anlamına geldiğinden söz eder.
Tertulyan, Peygamberliğe göre, Yaradanın Mesihine Nasıralı denmesi gerekiyordu. Yahudiler bize de Ondan ötürü Nezirler/Nasıralılar adını vermektedir. Çünkü bizler, kendileri hakkında, Nezirleri temiz, sütten aktılar yazılan kişileriz demiştir.
Filiz/Dal: Yeşaya 11:1, Yeremya 23:5, 33:5 ve büyük bir olasılıkla Zekeriya 3:8; 6:12de de Mesihten filiz/dal olarak söz edilir. İbranicede filiz/dal sözcüğünün sessiz harfleri Nezir sözünün sessiz harfleriyle aynıdır ve İbranice Eski Antlaşma özgün olarak sessiz harflerle yazılmıştı. Buna ek olarak, filiz/dal sözcüğü önemsiz bir başlangıç düşüncesini taşıyordu ve Ferisilerin tepkisi Nasıranın da aynı çağrışımda bulunduğunu göstermiştir.
SORU: Matta 2:23, İsanın Nasıradan olmasının Eski Antlaşmadaki Yeşaya 11:1, Zekeriya 6:12 ve diğer ayetleri yerine getirdiğini iddia etmekle yalan mı söylüyordu?
YANIT: Hayır, böyle bir şey söz konusu değildir. Eski Antlaşma, bu konuda bir ya da birden fazla neden vermeden Mesihe dal/filiz adı verileceğini söyler. Matta 2:22, İsanın kilisenin Kendisinden büyüdüğü Tanrının dalı/filizi olmasını engellemez.
SORU: Matta 3:4 ve Markos 1:6da sözü edildiği üzere, Vaftizci Yahyanın yediği çekirgeler, temiz mi, yoksa temiz olmayan yiyecekler miydi?
YANIT: Hem temiz olan, hem de temiz olmayan çekirgeler vardı ve Müjdeler bu çekirgelerin hangileri olduğu hakkında kesin bir şey söylemez. Ancak, itaatkâr bir Yahudi olan Yahyanın temiz olanlarını yediğini varsayabiliriz. Levililer 11:21-22 ve Yasanın Tekrarı 14:21e göre, temiz hayvanlara, çekirgeler ve birleşik bacakları ve kanatları olan başka bir tür çekirge de dahildi. Çölde Sayım 11:20,23 ve Yasanın Tekrarı 14:19a göre, temiz olmayan hayvanlara uçan böcekler de dahildi.
SORU: Matta 3:4 ve Markos 1:6ya göre, Vaftizci Yahya çekirge adlı böcekleri mi yemişti yoksa bu onun keçiboynuzu yediği anlamına mı geliyordu?
YANIT: Antik ve modern kaynaklar çekirge anlamına gelen Grekçe akrides sözü hakkında şöyle der:
Ebioncular (antik bir sapkınlıktır) Yahyayı vejetaryen yapmaya çalışmıştır. Bu yüzden onun çekirge yerine, ballı kek, olan egkrides yediğini söylemişlerdir.
Tatian, dört müjdenin Diatessaron adı verilen bir özetini yapmış ve burada sözü edilen şeyin çekirge yerine süt olduğunu söylemişti.
Theophylact (173) melagron adlı bitki dahil birkaç olasılık sayar.
Çeşitli keşişler, burada keçiboynuzundan söz edildiğini düşündüklerinden keçiboynuzu ağacına Aziz Yahyanın ekmeği ağacı adını vermişlerdir.
Misisli Teodor, belki de insanların bunun başka bir şey olduğunu söyleyen insanlara yanıt olarak bunların kanatlı çekirgeler olduğunu söylemiştir.
Bu yorumların sorunlu tarafı, bunların çekirgeden başka bir şey olduğunu söyleyen hiçbir Kutsal Kitap elyazması bulunmamasıdır. İskenderiyeli Klement gibi ilk Hristiyanlar, Matta 3:4 hakkında yazmışlardı ve buradaki çekirge sözcüğünü böcekten başka bir şey olarak algılamak için hiçbir neden görmediklerini bildirmişlerdir.
Soru: Matta 3:9un söylediği üzere, Tanrının isterse İbrahim'e taşlardan çocuk yaratması nasıl mümkün olabilir?
YANIT: Yüce Tanrı her şeyi yapabilir, cansız taşları, içlerinde İbrahimin genlerinin kopyaları olan çocuklara bile dönüştürebilir.
Soru: Matta 3:10da, Vaftizci Yahya neden baltanın ağaçların köküne dayanmış olmasından söz etmiştir?
YANIT: Bir ağacı kesmek gibi, hayattaki bazı şeylerin geriye dönüşü yoktur. Bunu yapmaya başladıktan sonra, yapılmaya başlanmış olan şeyi geri alamazsınız. Aynı şekilde, bu da onların kesilmeden önceki son şanslarıydı.
SORU: Matta 3:11de İsa Hristiyanları Kutsal Ruh ve ateşle nasıl vaftiz eder?
YANIT: İnanlılar Mesihe ilk iman ettiklerinde Kutsal Ruhla vaftiz edilirler. Günümüzde kullanılan ateşle vaftiz sözü çetin bir sınav anlamına geldiği halde, buradaki anlam bu değildir. Çünkü vaftiz eden, zulüm edenler değil İsadır ve ateş aracılığıyla değil, ateşle vaftiz etmektedir. Ateşin ne anlama geldiği hakkında üç değişik görüş vardır.
(olasılık dışı) Kutsal Ruh tarafından ikinci bir vaftiz. Burada bir tek edat vardır, örneğin, Kutsal Ruhla ve ateşle yerine Kutsal Ruh ve ateşle der. Bu yüzden bu sözler büyük bir olasılıkla ikinci bir etkinlikten söz etmez.
(olasılık dışı) Pentikost: Elçiler, Pentikost Gününde vaaz verdikleri zaman başlarının üzerinde alevler belirmişti ve bu yorum da, Vaftizci Yahyanın Pentikostta peygamberlik ettiği anlamına gelir.
Yeniden Vaftiz Konusunda Yazarı Bilinmeyen Tez anlamına gelen The Anonymous Treatise on Rebaptism (M.S.250-258 civarı) bölüm 2, sayfa 668 bu görüşü öğretir. Ama ilkinden söz etmediği için büyük bir olasılıkla Pentikosttan söz etmez. Bundan sonraki ayette ateş yargıyla eşit tutulmuştur.
(olasılık dışı) Kutsal Ruhun temizleyici işi: Orijen (M.S. 225-254) de Yuhanna Hakkında Yorum anlamına gelen Commentary on John adlı kitabı, cilt 6, 16-17ci bölümler, 366-367 sayfalarda aynı görüşü savunmuştur. Ancak bu olasılık dışıdır, çünkü Matta 3:12de saman sönmeyen ateşle yakılmaktadır. Bazıları, Grekçedeki tek bir edat yer almasının burada (inanlılar için Ruh ve iman etmeyenler için yargı ateşiyle) iki vaftiz değil, (Ruh ve temizleyen ateşle) sadece bir tek vaftiz söz konusu olduğunu belirttiğini görüp anlar.
(olasılık dışı) Kapadokyalı Bazilin (M.S. 357-378/379) Kutsal Ruh Hakkında anlamına gelen On the Spirit adlı kitabının bölüm 15.36, sayfa 22sindeki yorumu, bir Hristiyanın işi için yargı ateşi olduğu doğrultusundaydı.
İsayı ret eden bireyler için cehennem ateşi: Yuhanna Krizostomos (M.S. 407de ölmüştür), Matta Müjdesi Üzerinde Vaazlar anlamına gelen Homilies on the Gospel of Mattahew adlı kitabının Vaaz 11, 6-7 bölümler, 71-72 sayfalarında bu görüşün Yahyanın ateş hakkındaki diğer uyarına devam niteliğinde olduğunu vurgulayarak onu öğretmiştir. Yahya, su, rüzgâr/ruh ve ateş olmak üzere üç şeye odaklanmıştı. Yahya suyla vaftiz etmişti, Mesih inanlıları Ruhla vaftiz edecekti ve ateş vaftizi, su ve Ruhla vaftiz olmamışları yargıyla yok edecekti. İreneyus (M.S. 182-188), İreneyus Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen Irenaeus Against Heresies adlı kitabının 4cü cildi, 4.3 bölümü, 466cı sayfada bu ayeti, Tanrının iman etmeyenler üzerine inecek olan yargısından söz etmek için kullanır. Tertulyan (M.S. 198-220) suyla vaftizin kurtuluş olduğunu ve sahte ve zayıf imanın yargılanmak üzere ateşle vaftiz edildiğinden söz eder (Vaftiz Üzerine anlamına gelen On Baptism, bölüm 10, sayfa 674).
İsa geri döndüğü zaman zamanın sonundaki yargı ateşi.
Çoklu anlamlar: Bazıları bunu, inanlıların hem yargılanması ve hem de temizlenmesi olarak görür. Büyük bir olasılıkla Montanist olan Theodotus da sayfa 124de (M.S. 240 civarı) ateşin sadece yok edici öğe olduğunu, inanlılardaki kötülüğü temizlediğini ve başkalarını ise yok ettiğini söyler (bu ikincisini ima eder).
Belirtilmemiş: Aşağıdakiler bu ayeti aktarmış ama belirli bir görüşten söz etmemiştir.
Justin Martyr (M.S. 135-165) Yahudi Trypho ile Diyalog anlamına gelen Dialogue with Trypho the Jew adlı kitabı, bölüm 49, sayfa 219da.
Hippolitus (M.S. 222-234/5) Kutsal Teofani (Tanrının insana görünmesi) Üzerindeki Söylev anlamına gelen The Discourse on the Holy Theophany, bölüm 3, sayfa 235de.
Kartacalı Kipriyan (M.S. 246-258) Kipriyanın Tezleri anlamına gelen The Treatises of Cyprian, Tez 12, bölüm 1.12, sayfa 511de.
Hippolu Augustin (M.S. 388-430) bu ayeti ele alır ama belirli bir görüş bildirmez (Müjdelerin Uyumu anlamına gelen Harmony of the Gospels, kitap 2, bölüm 12.26, sayfa 117).
Soru: (Bu soruyu Müslüman olan Ahmad Deedat sormuştur.) Matta 3:16da, Amerikadaki 75,000,000 Yeniden Doğmuş Hristiyan Kutsal Ruha sahip olmakla övünüyor. Luka 1:5de Vaftizci Yahyanın doğuştan Kutsal Ruhla dolu olduğunu okuyoruz. Kutsal Ruh armağanı bu kadar ucuzken neden zavallı İsa (Tanrının esenliği Onun üstünde olsun) doğduktan sonra, KUTSAL RUH armağanını almak üzere Vaftizci Yahyanın yaptığı vaftizi için OTUZ YIL beklemek zorunda kalmıştır?
YANIT: İlk olarak, Muhammetin de bir peygamber olduğunu ilan etmeden önce KIRK yıl beklemesi gerektiğini hatırlatmak istiyorum. Deedat, karşılıksız verileni ucuz olanla karıştırıyor ve Deedat, Kutsal Kitapın Mesihin Tanrı olduğunu öğrettiğini unutmuş görünüyor. Deadat hiçbir zaman Kutsal Ruh armağanını almamıştır, bu yüzden Kutsal Ruh armağanıyla Kutsal Ruhun görünen bir şekilde bir güvercin olarak gökten inmesi arasındaki farkı bilmez.
Karşılıksız ama ucuz değil: Bu armağan çok pahalıydı, İsanın ölümüne mal olmuştu. Ama Tanrı onu, Kendi Müjdesine iman edenlerin hepsine karşılıksız olarak verir.
Mesihin tanrılığı: Zavallı İsanın otuz yıl beklemesi gerekmemişti. İsa çocukken Tanrının lütfu Onun üzerindeydi (Luka 2:40), bunun yanı sıra İsa Tanrının Kendisidir ve Baba Onun içindeydi.
İsanın bizim gibi Kutsal Ruhla dolmaya ihtiyacı yoktu; Baba ve İsa, Kutsal Ruhu bize göndermiştir.
Kutsal Ruhun İsanın üzerine inmesi Kutsal Ruh armağanı değildir: Deedat İsanın vaftiz olduğunda Kutsal Ruhla dolduğunu yanlış olarak okuyor; Kutsal Kitap, İsanın vaftiz olduğunda Kutsal Ruhla dolduğunu değil, Kutsal Ruhun bedensel bir biçim olarak bir güvercin şeklinde İsanın üzerine indiğini söyler. Hristiyanlar, Kutsal Ruhla dolduklarında, Kutsal Ruh onların üzerine bir güvercin gibi inmez, bu yüzden bu farklı bir şeydir.
Son olarak, İsanın deneyimini Muhammetinkiyle kıyaslayalım.
1. Hadisler, Muhammetin bir peygamber olarak kötü bir büyü altına konulduğunu söyler.
1a. Yahudi Labid bin el-Asim, Muhammete büyü yapmıştı. Ibn-i-Majah cilt 5, sayı 3435, 60-61 sayfalar.
1b. Muhammet, Sahih Muslim, cilt 3, kitap 24, sayı 5428-5429, 1192-1193 sayfalar; Sahih Muslim, cilt 2, kitap 4, sayı 1888, sayfa 411e göre kötü bir büyünün altındaydı. Ayrıca bkz. Buharî cilt 8, kitap 73, bölüm 56, sayı 89, sayfa 57 ve Buharî cilt 8, kitap 73, bölüm 59, sayı 400, sayfa 266.
2. Muhammet kendisi için mezarın işkencesinden korkuyordu.
2a. Yahudi bir kadın Muhammete, Allah seni mezarın işkencesinden korusun demişti. Bundan sonra Muhammet, mezarın işkencesinden korunmak için dua etti. Sunan Nasai, cilt 2, sayı 1479, 281-282 sayfalar.
2b. Ayşe şöyle bildirmiştir: Yahudi kadın benimle beraberken ve bana, Mezarda mahkeme edileceğini biliyor musun? derken, Kutsal Peygamber (Sallalahu Aleyhi ve Selam) evime girdi. Allahın Mesajcısı (Sallalahu Aleyhi ve Selam) (bunu duyunca) titredi ve Sadece Yahudiler yargılanacaklar dedi. Ayşe, Birlikte birkaç gece geçirdik, sonra Allahın Mesajcısı (Sallalahu Aleyhi ve Selam) Bana ne vahyedildi, biliyor musun? Sen mezarda mahkeme edileceksin denildi dedi. Ayşe, Bundan sonra Allahın Mesajcısının (Sallalahu Aleyhi ve Selam) mezardaki işkenceden korunmak için dua ettiğini duydum dedi. Sahih Muslim cilt 1, kitap 4, sayı 1212, sayfa 290.
2c. Ebu Huraira şöyle bildirmiştir: Bundan (yani bu vahiyden) sonra Allahın Mesajcısının (s.a.v.) mezarın işkencesinden korunmak için dua ettiğini duydum. Sahih Muslim, cilt 1, kitap 4, sayı 1213, sayfa 290.
2d. "Ayşe şöyle dedi: Bundan sonra Kutsal Peygamberi her gördüğümde mezarın işkencesinden kurtarılmak için dua ediyordu." Sahih Muslim, cilt l.1, kitap 4, sayı 1214, sayfa 290
2e. Masruk bu hadisi şöyle diyen Ayşenin yetkisiyle bildirmiştir: Kutsal Peygamberin bundan sonra her duasında mezarın işkencesinden kurtarılmak için dua ettiğini duydum. Sahih Muslim, cilt 1, kitap 4, sayı 1215, sayfa 291.
2f. Muhammet mezarın işkencesinden kurtulmak için dua ediyordu. Sunan Nasai cilt 2, sayı.2065, sayfa 535; cilt 2, no.2069, sayfa 537; cilt 2, sayı 2071, sayfa 538
Bakın, bir Müslüman bu hadislerin söylediklerine katılabilir, katılmayabilir ya da daha büyük bir olasılıkla bunları bilmeyebilir. Ancak yine de, aynı görüşte oldukları ya da olmadıkları ben değilim, çünkü ben sadece yetkili Sünni hadislerin söylediklerini bildiriyorum.
Özet olarak, Kutsal Ruhu bize İsa göndermiştir. Umudum, kötülüğün altında olmaktan özgür kılınmanız, mezarın işkencesinin korkusundan özgür kılınmanız ve Tanrıdan Kutsal Ruhu almayı istemenizdir.
Soru: Matta 3:16 ve Markos 1:10da güvercini kim gördü?
YANIT: Hem Matta 3:16 ve hem de Markos 3:16, İsanın güvercini gördüğünü söyler ve Yuhanna 1:32, Vaftizci Yahyanın da güvercini gördüğünü söyler. Bu ayetler güvercini başka kimin gördüğünü kesin bir şekilde bildirmez.
Soru: Matta 3:16-17, Mormonların iddia ettiği gibi, Baba, Oğul ve Kutsal Ruhun üç ayrı kişilik olduğunu destekliyor mu (Talmadge, 1977 sayfa 39-40)?
YANIT: Hayır. Bu onların ayırt edilebilir olduklarını gösterir ama ayrı olduklarını göstermez. Bu ayet, Üçlü Birlike karşı olmak yerine, Üçlü Birliki destekler ve onların ayırt edilebilir olduklarını bildirir. Ancak bu ayet, modalizm ve Birlik Pentikostçuluğuna karşıdır.
Soru: Bir ateistin (Cappello) söylediği gibi, İsa Tanrı olduğundan ve dünya zaten Onun olduğundan Matta 4:8de, İblis İsaya nasıl dünyayı sunabiliyordu?
YANIT: Bu ilginç bir sorudur. Yanıtta göz önünde bulundurulacak dört nokta vardır.
1. İsa hâlâ Tanrı idi ama Filipililer 2:7 ve Yuhanna 17:5in gösterdiği gibi İsa yeryüzüne geldiğinde gönüllü olarak yüceliğini bir yana bırakmıştı.
2. Mezmur 24:1in gösterdiği gibi, Tanrı gerçekten de dünyanın sahibidir. Yine de İsa yüceliğini bir yana bırakıp dünyaya geldiğinde, Yuhanna 1:10-11in gösterdiği gibi, kendine ait olanlar Onu kabul etmediler.
3. Tanrı nihai güce sahip olmayı sürdürdüğü halde, Yaratılış 1:28e göre insanlığa bu dünyayı yönetme yetkisi verdi.
4. Tanrı dünyanın gerçek sahibi olduğu halde, Yuhanna 5:19un gösterdiği gibi, İblisin düşmesi ona bu dünya üzerinde epey çok yönetim hakkı vermiştir. 2 Korintliler 4:4e göre, bu çağın ilahi İblistir. Yuhanna 12:31; 14:30,16:11; Efesliler 6:12 ve Koloseliler 1:13de de bu dünyanın egemeni İblistir.
Özet: Tanrı hem geçmişte dünyayı yaratmış olduğu ve hem de sonsuz egemenliğe sahip olduğundan dünyanın gerçek sahibidir. İsa dünyaya geldiğinde bu ikincisini geçici olarak bir kenara bırakmıştı. Ama Düşüşten beri, İblis bu dünyanın nihai kontrolüne sahip olmadığı halde onun yönetimindedir.
Soru: Matta 4:10 ve Matta 12:26da, İblisin asiliği sadece Yahudiler sürgüne gönderildikten sonra mı öğretilmişti?
YANIT: Hayır. Sürgünden önce yazılmış olan Yeşaya 14:12-15 de Lusiferin asiliğinden söz eder.
Soru: Matta 4:18-22de, İsa, Petrus ve Andreastan ağlarını bırakıp Kendisini izlemelerini istediğinde onlar neden hemen her şeylerini bıraktılar?
YANIT: İsa bir süredir Celiledeydi ve büyük bir olasılıkla Onunla daha önceden iletişimleri olmuştu.
Soru: Matta 4:14-16da, Yeşaya 9:1 ve Yeşaya 9:2un birlikte olması mı gerekiyor, yoksa Matta bunları bir araya koymakta hatalı mı davranıyordu?
YANIT: İkisinin birlikte olması gerekiyor çünkü Yeşaya 9:1 bu iki bölüm arasında bir geçiş ayetidir.
Bir yazar, Yeşaya 9:1in önceki bölüme ait olduğunu iddia eder ve bu ayet modern Yahudi Kutsal Kitaplarında ve New Jerusalem Kutsal Kitapında Yeşaya 8:23 olarak numaralandırılmıştır. Yeşaya 8:22 ve 9:1 birbiriyle bağlantılıdır çünkü Yeşaya 8:22 karanlıkta olan halktan söz eder ve Yeşaya 9:1 de halkın artık karanlıkta kalmayacağından söz eder.
Ancak, Yeşaya 8:22 karanlığa kovulacak olan bir halktan söz eder, Yeşaya 9:1 Zevulun ve Naftali için artık karanlık olmayacağını söyler ve Yeşaya 9:2-7 de, karanlıkta yürüyen halkın büyük bir ışık göreceğini söyler.
Asimovun kasvet içinde olan insanların kasvetinin Yeşaya 9:1de üstlerinden kalktığını halde, bir sonraki ayetteki karanlıkta olup büyük bir ışık görenlerle bağlantılı olmadığını söylemeye çalışması ilginçtir.
Soru: Matta 4:15-16da, Yeşaya 9:1-2deki Zevulun ve Naftali hakkındaki peygamberliğin İsayla ne gibi bir bağlantısı vardır?
YANIT: Bunlar birbirleriyle iki şekilde bağlantılıdır.
Çocukluk: İsa çocukluğunun büyük bir kısmını, Celile Gölünün batısındaki Celilede geçirmişti.
Hizmetin ilk dönemleri: İsanın hizmetinin ilk dönemleri, Celilede, öncelikle Celile Gölünün batısında geçmişti. Bu bölge, Zevulun ve Naftalinin soyuna ait olan topraklardı.
Soru: Mısırdan Çıkış 33:23 ve başka ayetler kimsenin Tanrıyı görüp de yaşayamayacağını söylediğinden Matta 5:8, 1 Yuhanna 3:2 ve Vahiy 22:4de, yüreği temiz olanlar Tanrıyı nasıl göreceklerdir?
YANIT: Düşüşden beri, hiçbir ölümlü, günahlı insan Tanrıyı görüp de yaşayamaz. Ancak, inanlılar paklanacaklar ve Cennette Tanrıyı göreceklerdir.
YANIT: Tuz dört şeyden birini yapması için yiyeceklere az miktarlarda konulur. Hristiyanlar da dört alanda bu dünyanın tuzudur.
Yaşam Tuz yaşamamız için elzemdir. Altının bol olduğu Timbuktu adlı Batı Afrika kentinde, yarım kilo tuz yarım kilo altına satılır. Hristiyanların içinde Mesihin yaşamı olduğundan onların bu yaşamı bu dünyaya göstermeleri gerekmektedir. Tanrı, insanları Kendisinin onlara yaşam vermesi için Ona yaklaştırmamızda vaazlerimizi, sevgimizi ve hizmetimizi kullanır.
Tat Tuz yiyeceklere tat verir ve tatlarının iyi olmalarını sağlar. Aynı şekilde, bizler de kurtulmuş olanlar için Mesihin kokusuyuz. Tanrı aşağıya bakar ve bu dünyada Kendisini izleyen Hristiyanları görmek Onu hoşnut eder.
Koruyucu Tuz, buzdolabı olmadığında, bakterilerin üremesini engelleyerek yiyeceklerin saklanmasını sağlamakta çok önemlidir. Hristiyanların da, günahın karşısına dikilip koruyucu bir etki sahibi olarak bu dünyada tuz ve ışık olmaları lazımdır.
Kurban - Levililer 2:13de, kurbanların tuzla tatlandırılması gerektiği bildirilmektedir. Bizim de yaşamlarımızı Tanrı için kurbanlar olarak yaşamamız gerekmektedir.
Soru: Yeni Çağ hareketi izleyicilerinin bazılarının söylediği gibi, Matta 5:13, kendi içlerindeki tanrılığın farkına varıp başka insanların da kendi tanrılıklarının farkına varmalarına yardım eden insanlardan mı söz eder? (Spangler, 1981, 80).
YANIT: Hayır, bu hiç de doğru değildir; tuz tanrılık değildir. Bizim Tanrı gibi olabileceğimizi söylemek, insanlığa söylenen en eski yalanlardan biridir, bu yalan insanlığa Aden Bahçesinde söylenmiştir. Bizler, tapınılacak ayrı tanrılar olmak, ya da tapınılmak üzere Tanrının bir parçası olmak için değil, Tanrıyı sonsuza dek sevip Ona hizmet etmek için yaratıldık.
Bu garip görüş, İsanın Yahudi olduğunu ve Yahudilikin tek tanrılı bir din olduğunu unutmuşa benzer. Tuzun neyi temsil ettiği konusunda lütfen bir önceki soruya bakın.
SORU: Matta 5:14ün söylediği gibi, biz mi dünyanın ışığıyız, yoksa Yuhanna 9:5in söylediği gibi İsa mı dünyanın ışığıdır?
YANIT: İkisi de: İsa ışığı dünyaya getirdi ve bizlerin de bu ışığı yansıtanlar olma sorumluluğumuz vardır. Pavlus, 2 Korintliler 4:6-7de bundan söz eder. İsa, Yuhanna 9:5de, Dünyada olduğum sürece dünyanın ışığı Ben'im demiştir. İsanın bedeni şimdi bu dünyada değil, cennettedir, ama İsanın varlığı içimizdeki Kutsal Ruh aracılığıyla hâlâ dünyadadır.
Soru: Matta 5:17 ve Elçilerin İşleri 10:10-16da, İsa, Yasadaki hiçbir şeyi geçersiz kılmak için gelmediğini söylediğinden neden Hristiyanlar, Müslümanların yaptığı söylendiği şekilde Eski Antlaşmanın beslenmeyle ilgili yasalarına uymuyor?
YANIT: Ne Hristiyanlar, ne de Müslümanlar Eski Antlaşmanın beslenmeyle ilgili yasalarına uymazlar ancak Hristiyanların bunlara uymama nedeni, onların İsayı dinlemesidir. Bu soruya yanıt verirken beş noktanın göz önünde bulundurulması gerektir.
Bu sırada, İsanın izleyicileri Eski Antlaşmanın beslenmeyle ilgili yasalarına itaat ediyordu. İsa aslında, her şey
gerçekleşmeden, Kutsal Yasa'dan ufacık bir harf ya da bir noktanın bile yok
olmayacağını söylemiştir.
İsanın dirilişi, Tanrının çocuklarını ele alış biçimini temelden değiştirmiştir. Elçilerin İşleri 10:9-16da bir melek İsanın elçilerinden biri olan Petrusa Tanrının bütün yiyecekleri temiz kıldığını bildirmiştir. Bu ayetin bu hayvanların her zaman temiz olduğunu söylemediğine, bunun yerine Tanrının onları temiz kıldığını söylediğine dikkat edin.
Böyle bir itirazda bulunan Müslümanlar bile, Eski Antlaşmanın beslenmeyle ilgili yasalarının bazılarına itaat edilmemesi gerektiğine katılır. Müslümanlar, deve eti yiyebileceklerini düşünürler (ve Muhammet de deve eti yemiştir), buna karşın Levililer 11:3-8; Yasanın Tekrarı 14:6-8 deve yenmesini yasaklar.
İsanın, Matta 15:10,17-20 ve Markos 7:14-15deki sözlerini dinleyin. İsa, insanı kirletenin ağızdan giren şey değil, ağızdan çıkan şey olduğunu söylemiştir. Markos 7:19, İsanın bu sözlerle bütün yiyeceklerin temiz olduğunu bildirdiğini gösterir. Eğer İsanın bir peygamber olduğunu söylüyorsak, Onun sözlerini dinlemeliyiz.
Elçilerin İşleri 10:10-16da, gökten gelen bir ses Petrusa yemesini söylediğinde, ona, beslenmeyle ilgili yasaların sadece İsanın sunduğu kurbana kadar geçerli olduğunu, ondan sonra geçerli olmadığını gösteriyordu. Tanrının meleğinin ve İsanın elçisinin sözlerine itaat etmeliyiz.
Sonuç olarak, Tanrının peygamberlerinin söylediklerini göz ardı etmek yerine onları dinlemeliyiz.
SORU: İsa, Matta 5:17de yasadaki hiçbir şeyi geçersiz kılmayacağını söylediği halde, neden artık Yahudi bayram günleri kutlanmıyor?
YANIT: Yanıtta göz önünde bulundurulması gereken dört nokta vardır.
1. Eski Antlaşma Yasasının ahlaksal şartları bütün insanlar içindir ve değişmemiştir.
2. Bir anlamda kurbanların günümüzde bütün insanlar için olduğu söylenebilir çünkü İsa baş kâhinimizdir ve gereken kurbanı bütünüyle sunmuştur.
3. Mesihin ölümünden sonra, kurbanları içeren ve Yahudi halkı için olan bayram günleri Yahudi olmayanlar tarafından kutlanmadı.
4. Bu soruyu bir Müslüman sorarsa, ona eğer Hristiyanların Eski Antlaşma Yahudi bayramlarını kutlamaları gerektiğini düşünüyorlarsa neden Müslümanların da Tanrının Eski Antlaşmada verdiği bayramları kutlamadıkları sorulabilir.
Soru: Matta 5:20de, din bilginleri ve Ferisiler kimdi ve ne tür bir doğruluk düzeyine sahiptiler?
YANIT: Matta 5:20da, din bilginleri genellikle Saduki partisindendi ve Ferisiler de onlara karşıydılar. Politik olarak, Sadukiler Romayla uyum içinde olmayı destekleyen Yahudiler arasındaydı, Ferisiler ise buna karşıydı. Ferisiler 5.000−6.000 kişilik küçük bir gruptu ama nüfuz sahibiydiler çünkü halk onlara saygı duyuyordu. Sadukiler genelde fiziksel diriliş olmayacağını savunuyor ve Kutsal Kitapın sadece ilk beş kitabının Kutsal Yazılar olduğunu söylüyordu. İsa, Sadukileri hem Kutsal Yazıları, hem de Tanrının gücünü bilmediklerinden ötürü azarlamıştır. Ferisileri ise, hiçbir zaman Kutsal Yazıları bilmediklerinden ötürü azarlamamıştır.
Din bilginleri ve Ferisiler doğru kişiler gibi görünmeye çalıştıkları halde, İsa onlar onaylamıyor ya da öyle olduklarını söylemiyordu. Bunun yerine, insanların göklerin egemenliğine girmek için sahip olduklarından daha çok doğruluğa ihtiyaçları olduğunu söylüyordu. Bu da üç şeyi ima eder:
a) Din bilginleri ve Ferisiler, göklerin egemenliğine girmek için gereken doğruluğa sahip değildi.
b) İsanın izleyicilerinin onlardan daha doğru olmaları gerekiyordu
c) Aslında kimse göklerin egemenliğine girmek için tek başına yeteri kadar doğruluğa sahip değildir. İsa, 6 ve 7ci bölümlerde bundan daha çok söz eder. Öğrenciler Markos 10:26-27da sonunda bunu anladılar.
d) Eğer kimse yeterince iyi değilse, günahkâr olan insanlara üstten bakmayın, çünkü siz de günahkârsınız. Matta 9:9-12de İsanın, Ferisileri şaşkınlık ve dehşete düşüren bir şekilde birçok vergi görevlisi ve günahkârla birlikte yemek yediğini görüyoruz.
İreneyus, Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen Against Heresies (M.S. 182-188) adlı eserinin, kitap 4, bölüm 13, 477ci sayfasında tamamlayıcı bir yanıt verir. Aşağıda onun bildirdiği dört noktanın bir özetini bulacaksınız:
1) Din bilginleri ve Ferisiler Babaya inandıkları halde, bizim Oğula da iman etmemiz gerekmektedir.
2) Sadece söylemekle kalmayıp aynı zamanda yapmamız da lazımdır, çünkü din bilginleri ve Ferisiler söylüyor ama yapmıyorlardı.
3) Sadece kötü hareketlerden değil, onları yapmayı arzulamaktan da uzak durmamız gerektir.
4) İsa bize yasaya aykırı olan şeyleri değil, yasayı tamamlayan şeyleri öğretmiştir. İsa yasayı yok etmemiş, onu tamamlamış, genişletmiş ve ona daha büyük bir kapsam vermiştir.
Soru: Matta 5:21e göre, İsa Öldürmeyin dediği halde, neden insanlar hayvanları, suçluları vb. öldürüyor?
YANIT: Grekçe phoneuo sözcüğü cinayet anlamına gelebilecekken Kutsal Kitapın resmi İngilizce çevirisi olan Kral James Çevirisi bunu öldürmek olarak tercüme etmiştir. Bunu yapan kişi olan phoneus, bir cellat ya da hayvan kasabı değil, bir katil ya da bir suikastçıdır. Eğer birisi, Eski Antlaşmadaki öldürmeyeceksin sözünün, gerçekten de hayvanlardan ya da suçluların idam edilmesinden söz ettiğini düşünüyorsa, bu sözcüğü yanlış anlamaları Eski Antlaşmanın bütününde var olan kurban sistemini onlar için akıl almaz bir sır haline getirir.
Soru: Matta 23:17; Luka 24:25; 1 Korintliler 15:36; Galatyalılar 3:1de bunu İsa Kendisi ve diğerleri yaptığı halde, İsa Matta 5:22de neden kimseye ahmak demememiz gerektiğini söyler?
YANIT: İsa, ahmak ya da aptal dememiş, boş kafalı anlamına gelen Aramice bir argo sözcük kullanmıştır. Bu sözcük, salak ya da mankafa anlamına da gelebilir. İsa insanlara, budala ve kör kılavuz da der (Matta 23:16) hatta hırsız ve haydut ve yılan bile der. İsa, sözlerini dikkatle seçiyordu ve insanları kötüleyip onlara çamur atmıyordu.
Soru: Matta 23:13-33; 21:45; 16:4de İsa neden halkının ihtiyarlarına karşı hakaret etmişti? (Bu soruyu Müslüman Ahmad Deedat sormuştur.)
YANIT: Bu soruyu sormadan önce bunu biraz daha zorlaştıralım. İsa, Kendisini ret eden Ferisileri, yasa uzmanlarını ve diğer din önderlerini azarlamakla kalmadı, onları cehenneme gidecekleri konusunda da uyardı. Ancak İsa sadece bunları söylemekle kalmayıp eline bir kırbaç alarak tapınakta para bozan kişilerin masalarını da iki kez devirdi. Bu davranışıyla, tapınak alanında para bozanların masalar kurmasına baştan izin verenlerin yetkisini herkesin önünde ret ettiği açıktır.
Yanıtın üç kısmı vardır.
1) İsanın yetkisi onlarınkinden daha büyüktü. (Öyle olmadığı halde), Tanrıyı itaatkâr bir şekilde izliyor olsalardı bile, İsa, Mesih ve Tanrı Oğlu olarak onlara ne yapılmasını istediğini söyleyebilirdi. Tanrı bizim planlarımızı istediği zaman ve istediği şekilde değiştirip bozma hakkına sahiptir.
2) İsa, Matta 23:15de, sadece kendileri cehenneme gitmekle kalmayıp başkalarının da cehenneme gitmesini sağlayanların yetkisini kesin olarak ret etmişti. İsa, İbrahim, Musa ve Eski Antlaşmadan daha büyük olduğu halde, aksine onları onaylayıp onların yetkisine kesin olarak saygı göstermişti.
3) Günümüzde bizlere, yönetimde olanlar gerçeği ret ederlerse onları dinlemememiz gerektiği buyrulmuştur (Titus 1:14). Titus 3:9-10da bize bölücü olanları ret etmemiz söylenmiştir. Hatta, tarih boyunca yaşanan bir sorun da, birçok insanın Tanrı yolundan uzak birisini, sırf dinî bir lider olduğu için izlemeye fazlasıyla istekli olmasıdır. Ama Kutsal Kitap bizlere, bunun aksi olarak, Tanrı yolunda yürüyen önderlere itaat etmemizi ve onların yetkisi altında olmamızı da söyler (1 Selanikliler 5:12-23; 1 Petrus 5:2-5; İbraniler 13:17)
SORU: İsa, Matta 5:22de, KİM kardeşine ahmak derse, cehennem ateşini hak edecektir diyor, buna karşın, Matta 23:17, Luka 11:40 ve Luka 12:20nin de gösterdiği gibi Kendisi bunu tekrar tekrar yapmıştır. O da cehennem ateşini hak etme tehlikesi içinde olmamalı mı? Ne de olsa, Kendi yasasına karşı gelmiştir!
YANIT: İki nedenden ötürü bu soruya hayır yanıtını veriyoruz.
a) Başkalarına bize Rab diye hitap etmelerini ya da onların bize tapmasına izin vermemeliyiz, bu sadece İsanın yapabileceği bir şeydir. Bu yüzden, İsanın bize öğrettiği her şey Kendisi için her zaman geçerli değildir. Daha sıradan bir düzeyde, ben kuşumun sadece kuş yeminin bulunduğu kaptan yemesi için bir kural koyduğumda benim de bu kuralı izlemem gerekir mi?
b) İsa aslında ahmak dememişti, bu bir açıklamadır. Kullandığı sözcük aslında, en iyi şekilde boş kafalı olarak tercüme edilebilecek olan raca idi. İsa, insanların ahmak olduğunu söylemiştir, bunu Süleymanın Özdeyişleri Kitabında insanlara akılsız denilmesi gibi yapmıştır, ama bunu söylerken onların kafalarının (ya da yaşamlarının) değersiz olduğu düşüncesini iletmemiştir.
Soru: Katolik öğretmen Ludwig Ottun öğrettiği üzere, Matta 5:26 Roma Katoliklerinin araf öğretisini mi destekler?
YANIT: Bu sorunun yanıtı yedi nedenden ötürü hayırdır.
Ölümden sonrasından söz etmez: Bu, araf ya da ölümden sonraki herhangi bir şeyden söz etmez. İsa bunu bir benzetme olarak söylemiştir.
(Şimdi Papa Benedict XVI olan) Eski Kardinal Ratzinger gibi bazı Katolikler bile bu görüşe katılmaz. Kendisi bu konuda şöyle demiştir: Araf, kişinin hemen hemen keyfi bir şekilde verilen cezaları çekmeye zorlandığı dünya üzeri bir toplama kampı değildir. Araf, değişimin içsel olarak gerekli sürecidir. Bu süreç içinde kişi Mesih ve Tanrı konusunda yeterli olur [yani, Mesih ve Tanrıyla tam bir birlik içinde olma konusunda yeterli olur] ve böylece de bütün kutsallarla da birlik içinde olmaya yeterli olur (Ratzingerin Eskotoji (kıyametbilim) anlamına gelen kitabı Eschatology (1990), sayfa 230.)
İbraniler 10:10-15 iki şey öğretir: 1) İbraniler 10-12de Mesih sunusunu sunmayı zaten tamamlamıştı ve 2) İbraniler 10:13-15de Mesih sunduğu sunu aracılığıyla bizi sonsuza dek kusursuz kılmıştı. Mesihe sunduğu sununun yeterince iyi olmadığını, yeterli olmadığını ya da İbraniler Kitabının bize tamamlamış olduğunu söylediği işi tamamlamadığını söylemeyelim.
Romalılar 8:1, Böylece Mesih İsa'ya ait olanlara artık hiçbir mahkûmiyet yoktur der.
2 Petrus 1:11, öldükten sonra cennette (sıcak bir şekilde, ya da alevlerle değil) zengin ve bol bir şekilde karşılanacağımızı söyler. Araf, cennette pek içten karşılanmayacağımız bir veranda olurdu.
2 Korintliler 5:8, Cesaretimiz vardır diyorum ve bedenden uzakta, Rab'bin yanında olmayı yeğleriz der. Aynı şekilde, Filipililer 1:23 de Pavlusun fiziksel olarak hayatta kalmakla dünyadan ayrılıp Mesih'le birlikte olmak gibi iki seçenek arasında olduğunu söyler. Öldüğümüz anda, cennet vaadi ertelenmiş olarak arafta değil, Tanrıyla birlikte olacağız.
İlk Hristiyanlar, İznikten önce hiç araf sözünü duymamışlardı ve bu ayette araf gibi bir şeyi görmedikleri de kesindi. Elimizde İznikten öncesinden var olan
4,170den fazla yazıda Matta 5:26nın bu yorumu ve inanlının ölümden sonra gideceği herhangi bir ateşli araf düşüncesi kesinlikle yoktur.
SORU: Matta 5:29da, Cehennem bilinçli işkence midir, yoksa sadece mezar mıdır?
YANIT: İkisi de doğrudur. Grekçe Hades sözcüğü, İbranice Sheol sözcüğüyle karşılaştırılabilir. Matta 5:29da burasının gitmeyi istemediğiniz yer olduğu açıktır, bu yüzden bu ayetin metin çerçevesi bunun Tanrıdan uzak bir şekilde ölenlerin gideceği cehennem olduğunu bildirir.
Luka 16:22-23 burada işkence (Grekçede basanois) (Luka 16:23,28), bilinçlilik (Luka 16:23) ve alevler içinde azap çekmek (Luka 16:24,25) olacağını gösterir.
İman etmeyen kişiler sadece orada olmakla kalmaz, orada sonsuza dek de cezalandırılırlar (Matta 25:41,46; Vahiy 14:9-11; ~19:3; ~22:15).
Matta 13:40-42,50 ateşli fırının İÇİNDE ağlayış ve diş gıcırtısı olacağını söyler. (Grekçede orada anlamına gelen ekei sözcüğü olacak değil, orada anlamına gelir.)
2 Selanikliler 1, bunun Rabbin huzurundan ve Onun görkemli gücünden dışarıda bırakılmış olarak sonsuz yok ediliş olduğunu öğretir.
Vahiy 14:9-11, canavara tapanlara kutsal meleklerin ve Kuzu'nun önünde ateş ve kükürtle işkence edilecek der. İman etmeyen kişilerin ölümden sonraki bilinci acı vericidir (Vahiy 20:10; Luka 12:5; 13:28; 16; Hezekiel 32:31-32; Matta 3:12; 5:21; 13:42,50; 22:13; 25:41; Yeşaya 50:11).
İman etmeyenler mahvolacak (Luka 13:3,5; Yuhanna 3:16; 2 Selanikliler 2:9) ve yok edilecektir (2 Selanikliler 1:9; 2 Petrus 3:16; Matta 10:28; 1 Korintliler 3:17; Filipililer 1:28; Yakup 4:12; Vahiy 11:18).
SORU: Matta 5:34de bize ant içmememiz gerektiği söyleniyor, Yasanın Tekrarı 10:20da ise Tanrının adıyla ant içmemiz söyleniyor. Bu iki ayetin ışığında ant içmemeli miyiz, yoksa Tanrının adıyla mı ant içmeliyiz? YANIT: Kutsal Kitapı etüt ederken metnin genel çerçevesini bilmek önemlidir. Burada da Eski Antlaşmayla, Yeni Antlaşmanın neler olduğunu bilmek önemlidir. İsa, Matta 5:21-48de bir tek konuşmasında Eski Antlaşmanın beş buyruğun yerine kesinlikle başkalarını koymuştu. Aşağıda İsanın söylediklerinin bir özeti yer alıyor:
Ayetler |
Eski Antlaşma |
Ama İsa dedi ki |
Matta 5:21-26 |
Adam öldürmeyeceksin |
Buna ek olarak, kardeşine kızma ve ona ahmak deme |
Matta 5:27-30 |
Zina etmeyeceksin |
Buna ek olarak, bir kadına şehvetle bakma |
Matta 5:31-32 |
Kim karısını boşarsa ona boşanma belgesi versin |
Aksine, sadakatsizlik hariç boşama |
Matta 5:33-37 |
Antlarını yerine getir |
Aksine, hiç ant içmeyin, sadece evet ya da hayır deyin |
Matta 5:38-42 |
Göze göz |
Aksine, diğer yanağınızı çevirin, contrast, turn the other cheek, onunla fazladan yürüyün vs. |
Matta 5:43-48 |
Komşunu sev ve düşmanından nefret et |
Aksine, düşmanlarını bile sev |
Bu arada, Yakup 5:13 de, günümüzde ant içmememiz gerektiği konusunda Matta 5:34ün söylediklerini tekrarlar. İsa ayrıca Markos 7:19da şimdi artık bütün yiyeceklerin temiz olduğunu göstermiştir ve bu da Elçilerin İşleri 10:9-16in bir yankısıdır.
YANIT: Hristiyanların doğal bir şekilde değil, doğaüstü bir şekilde yaşamaları gerekir. Bizi ve ailemizi gözetip koruması için Tanrıya güvenebileceğimizi kabul ederek, ama akılsızca kötü insanlara güvenmeden, savunmasız bir konuma girmemize izin vermemiz lazımdır.
SORU: Matta 5:39 aksini söylediği halde, Hristiyanlar neden kötülüğe karşı direnirler?
YANIT: Kutsal Kitaptaki hiçbir ayet bize kötülüğe karşı direnmememiz gerektiğini söylemez. Matta 5:39 bundan değil, kesin olarak, size kötülük yapan kötü bir insana karşı koymamaktan söz eder. Yakup 4:7ve 1 Petrus 5:9de İblise karşı direnmemiz söylenmiştir. Yeremya 7:6 ve 22:16da Yeremyanın yaptığı gibi ezilmişleri savunmamız gerekir. Eski Antlaşmada, Süleymanın Özdeyişleri 28:4, doğruların yasayı terk eden kötülere karşı çıktığını söyler. Levililer 5:1, gördüğümüz bir kötülük hakkında mahkemede tanıklık etmeyi ret etmenin günah olduğunu söyler. Sahte öğretmenlere karşı tetikte olmalıyız (1 Yuhanna 2:26; 3:7; 4:1; 2 Yuhanna 7-8; Vahiy 2:16; 2 Petrus 2:2; Elçilerin İşleri 20:28-29. Sahte öğretmenleri yalanlamalıyız (1 Timoteos 1:3; Titus 1:9-11; Yahuda 3). İnancımız uğruna mücadele etmeliyiz (Filipililer 1:27; 4:3).
SORU: Matta 5:42 ve Luka 6:29-30da, Hristiyanların kendilerinden her isteyene vermeleri mi gerekir?
YANIT: Evet: bu öğretiyi anlamak değil ama yerine getirmek zordur. Hristiyanların başkalarını kendilerinden de daha önemli saymaları lazımdır (Filipililer 2:3). Komşumuzu kendimiz gibi sevmeliyiz, bu yüzden tabii ki, birisine o bizden bunu istemiş olsa bile ona (uyuşturucu gibi) zarar verecek bir şey vermemeliyiz. Ama gerçekten ihtiyacı olan birisini görürsek, onun ihtiyaçlarını karşılamaya çalışmalıyız. İhtiyacı olan kişi bizim gibi bir Hristiyan olsa da, olmasa da böyle yapmamız lazımdır.
Komşumuzu kendimiz gibi sevmemiz, kendimizi sevmenin de sakıncası olmadığını ima eder. Ancak, birçok insan, kendilerini çok az sevip vermeleri gerektiğinden daha fazlasını vermek yerine, başkalarına vermesi gerektiğinden daha azını vererek kendilerini başkalarını sevdiklerinden daha çok sevme suçunu işler.
Soru: Matta 5:43ün söylediği gibi, Komşunu seveceksin, düşmanından nefret edeceksin diyen ayet nerededir?
YANIT: Bu söz Eski Antlaşmada yer almaz ama bu söz yazıcıların geleneğinde var olduğu için Yahudiler bu sözü sık sık duymuşlardır. İsa bu sözün Eski Antlaşmada olduğunu çok iyi bir nedenden ötürü söylememiştir, çünkü bu söz Eski Antlaşmada değildir.
SORU: Bizler, Matta 5:48da dediği gibi, yetkin olabilir miyiz?
YANIT: Bir pırlanta değişik yerlerden bakıldığında farklı bir şekilde parıldadığı gibi, Kutsal Kitap bu konuyu dört açıdan ele alır. Bu geniş sorunun basit yanıtları, evet, evet, hayır ve evettir.
Evet, ölümden sonra: Cennette günahsız ve tamamen kutsal olacağımız gerçeği üzerinde düşünmeliyiz. Bunu beklemeliyiz ve eğer günahlarınızdan bazılarını geride bırakmak size üzüntü veriyorsa, o zaman ruhsal yaşamınızda yanlış bir şeyler var demektir. Matta 5:48in sözünü ettiği yetkinliğe ancak ve ancak ölümden sonra tamamen erişebiliriz.
Evet, yasal olarak: Baba Tanrı, bizim bağışlanmış olduğumuzu bildirmiştir ve günahın suçluluğunun da İsanın çarmıhtaki ölümü aracılığıyla bağışlandığı bildirilmiştir. İbraniler 10:17 bizlere çok kesin bir şekilde İsanın çarmıha gerildiğinde, kutsallaştırılan kişileri yetkinliğe kavuşturduğunu bildirir.
Romalılar 4:17 bizlere Tanrının var olmayanı buyruğuyla var ettiğini hatırlatır. Bizler Tanrıya karşı günah işlemiş olduğumuz ve cehenneme gitmeyi hak ettiğimiz halde, eğer Tanrı bize cennette bağışlanma ve günahsız yaşam vaat ediyorsa Onun vaatleri yüzde yüz doğrudur. Bir anlamda, Mesihe, Onun ölümüne ve bedensel dirilişe güvenmiş olanların hepsi Matta 5:48i başarmış ilan edilecektir.
Hayır, şimdi yeryüzünde olmaz ama yine de deneriz: Yeryüzünde günahsız kusursuzluğa erişmeyeceğiz ve bu konuma eriştiğini düşünen herkes 1 Yuhanna 1:18in söylediği gibi kendini kandırmaktadır. Filipililer 3:12de gördüğümüz gibi, Pavlus bile yetkin ya da kusursuz değildi. Yeryüzünde günahsız kusursuzluğa erişmeyeceğimiz halde, yine de günahsız kusursuzluğa ve Mesih benzerliğine erişmeye çalışmalı, ancak erişemediğimizde bütün inanlıların hâlâ yaptığı gibi, cesaretimizin kırılmasına izin vermemeliyiz. Bu yüzden İsanın Matta 5:48deki buyruğu sadece gelecekle ilgili bir vaat ve bir bildiri değil, günümüzde ciddi bir şekilde yerine getirmeye çalışmamız gereken bir buyruktu.
Evet, Tanrının isteğinde kusursuz olabiliriz: Bütün olmak ve Tanrının olmamızı istediği yerde olmak anlamında kusursuz bir inanlı olabiliriz. Ama tıpkı kusursuz bir bebeğin sonsuza dek bebek olarak kalmaması gerektiği gibi, buradaki kusursuzluk da, sadece bu hayatta daha Mesih benzeri olma yolumuzda bir kilometre taşına erişmektir. 1 Yuhanna 2:5 ve Filipililer 3:15de yetkinlik bu anlamda kullanılmaktadır. Bu yüzden günümüzde bizler yaşamlarımızda Matta 5:48e tamamen itaat etmeye çalışırken ve buna erişemeyeceğimiz kesin olduğu halde, şu anda Tanrıda kalmanın verdiği sevinç ve kusursuz huzura sahip olabiliriz.
Soru: Matta 6:1-4ün söylediği gibi iyi işlerimizi ya da sevaplarımızı gizli olarak mı yapmalıyız, yoksa Matta 5:16nın söylediği gibi ışığımızı insanların önünde parlatmalı mıyız?
YANIT: Her ikisi de. İyi işler, sevaplar yapmakta gayretli olmalıyız. Ancak, insanlar bizi gördükleri zaman, bizim iyi işlerimizi değil, içimizde yaşayan İsayı görmelidir. Bizim Mesihi yansıtan kişiler olmamız gerektir. Kendimizin değil, ışığımızın parlaması gerektir.
Tanrının bizim aracılığımızla etkin olarak Kendisini yüceltmemiz için bizi seçmiş olması bir ayrıcalıktır.
Soru: Matta 6:1-4da, Hristiyanlar Tanrıya verirken, sağ ellerinin sol ellerinin ne yaptığını bilmemesini nasıl sağlar?
YANIT: Tıpkı başkaları için yaptığımız iyi işleri büyütmememiz gerektiği gibi, Tanrıya verdiklerimizi de büyütmemeliyiz. Kendi kendinizi fazla övmeyin! Tanrıya bir iyilik yaptığınızı düşünmeyin. Zaten her şeyin sahibi olan Tanrıyı zenginleştirdiğinizi ya da Tanrının sizi kurtardığı için ne kadar şanslı olduğunu düşünmeyin. Bizler kendimize ait bir erdemden ötürü kurtarılmadık; Tanrı bizim ne kadar umutsuz bir konumda olduğumuzu gördü ve lütfuyla bizi yine de sevdi.
SORU: Matta 6:1-4de, sadaka verirken bunu başkalarına bildirmememiz gerektiğinden, neden Hristiyanlar vergi amaçları için hayır kurumlarına verdikleri miktarları bildiriyor ve neden bazılarının ismine binalar ya da başka anıtlar yapılıyor?
YANIT: İnsanların (çoğul) önünde demek, halkın önünde demektir, bu yüzden vergi amaçları için hayır kurumlarına verilen miktarları bildirmenin bir sakıncası yoktur. Ancak bir insan, kendi ismine bir bina ya da bir anıt dikilmesi için para bağışı yapıyorsa, o zaman ödülünü yeryüzünde almış olur. Ancak eğer birisi başka birisinin ismine bir anıt diktiğinde, ilk kişi bunun bilincinde değilse ya da kendi ismine böyle bir anıt dikilmesini teşvik etmek için hiçbir şey yapmamışsa, bu ayet onunla ilgili değildir.
SORU: Matta 6:5-6da, gizlide dua etmemiz gerektiğini söylediği halde, neden birçok Hristiyan okullarda herkesin birlikte dua etmesini istiyor?
YANIT: Kutsal Kitap, özel ve şahsi dua konusunda birçok örnekler verir. Ancak, Yeşu 7:6-9da gördüğümüz gibi grup halinde edilen dualara da birçok örnek verir. 1 Krallar 8:22-53de olduğu gibi, sadece bir tek kişinin yüksek sesle dua ettiği birlikte dua yapılabilir. Birlikte dua konusundaki bu örneklerde, yüksek sesle dua etsin ya da etmesin, herkes dua etmektedir.
Elçilerin İşleri 16:25-26da, Pavlus ve Silas, başkalarının kendilerini görebileceği bir yerde birlikte dua ediyor ve ilahiler söylüyordu. Ancak, hapiste oldukları için, nerede oldukları konusunda bir seçim hakları yoktu.
Söz konusu ayette onaylanmayan şey, gösteriş için herkesin önünde dua etmek, ya da kalabalık içinde, belki de Tanrıya iman etmedikleri için kalabalığın katılmadığı bir şekilde dua etmektir.
Soru: Matta 6:5-7da, İsa başka insanların önünde edilen bütün duaları kınıyor muydu?
YANIT: Hayır, bu ayet bunu söylemez, burada sadece gösteriş için olan dualar kınanmaktadır. Hatta İsa, Yuhanna 11:41-42de başka insanların önünde dua etmişti.
Eski Antlaşmada Süleyman, 1 Krallar 8:22de herkesin önünde dua etmişti. İsa başka insanların önünde dua edilmesine değil, herkes tarafından görülüp hayran olunmak üzere gösteriş için yapılan duaya karşıdır.
YANIT: Dua ederken söyledikleriniz sizin için bir anlam taşıdığı sürece duaları tekrarlamanın bir sakıncası yoktur. Eğer onları kalbinizden gelerek, söylediklerinizi gerçekten kastederek etmiyorsanız dua etme zahmetine katlanmamalısınız. Bazı Mezmurlarda yapıldığı gibi, dua ya da tapınma sırasında bir sözün tekrar edilmesinde sakınca yoktur,
SORU: Matta 6:7-8in ışığında, birçok Hristiyan, özellikle daha Katolikler, Episkopaller, Anglikanlar ve Luterciler vb. gibi ayinsel gelenekleri olanlar neden her Pazar aynı şeyleri tekrar tekrar söylerler?
YANIT: Bu sözleri her söylediklerinde bunların onlar için bir anlamı olduğu sürece bunu yapmalarında bir sakınca yoktur. İsa burada tekrarı değil, anlamsız, boşuna yapılan tekrarı kınamıştır. Mezmur 136 gibi bazı Mezmurlarda tekrar kullanılmıştır. İsa bizleri tekrarın anlamsız olacağı konusunda uyarmıştır ancak bu, her tekrarın anlamsız olduğu anlamına gelmez.
SORU: Dua ettiğinizde, Matta 6:7-8in söylediği gibi, putperestler gibi boş sözler tekrarlayıp durmamalı mıyız, yoksa Luka 18:5,7deki dul kadının örneğinde olduğu gibi sürekli olarak dua mı etmeliyiz?
YANIT: Sürekli olarak dua etmek, tekrar kullanmanız gerektiği anlamına gelmez. Dua ederken dualarınızda farklı şeyler söyleyebilirsiniz.
İsa tekrarın yanlış olduğunu değil, sadece boş ya da anlamsız tekrarın yanlış olduğunu söylemiştir. Eğer anlamlıysa bazı tekrarlamalar sakıncalı değildir. Örnek olarak, bkz. Mezmur 118:1-4. Bu yüzden eğer bir kilise toplantısında her hafta aynı şeyler kullanılıyorsa, yapılan şey anlamlı olduğu sürece sakıncası yoktur.
Soru: Matta 6:9-13 ve Luka 11:1-4da İsa, Rabbin Duasında ne öğretiyordu?
YANIT: Aşağıda kısa bir özet göreceksiniz:
Göklerdeki: Tanrı aynı anda her yerde olduğu halde, Tanrının her şeyin üstünde olduğunu hiçbir zaman unutmayın. Tanrının tahtı bizim için yıldızlardan daha uzaktır.
Babamız: Bizler Baba Tanrıya dua ederiz. İsa Tanrıdır (İbraniler 1:8-9), bu yüzden, İstefanın Elçilerin İşleri 7:59da yaptığı gibi İsaya dua etmek de uygundur.
Adın kutsal kılınsın: Tanrının sadece bir arkadaşınız ya da kankanız olduğunu düşünmeyin. Tanrının kim olduğunu unutmayın.
Egemenliğin gelsin: Bu tür bir dua günümüzde sık sık ihmal edilir. Kendiniz ve başkaları için Övgü/Tapınma, İtiraf, Şükran Sunma ve Yakarmaya ek olarak Tanrının Egemenliğinin yakında gelmesi için dua etmek de lazımdır. 1 Selanikliler 4:18, Tanrının Egemenliğinin özlemini çekmemiz gerektiğini gösteren ayetlerden biridir. Tanrının Egemenliğini beklememiz gerektiğini gösteren ayetlere şunlar da dahildir: 1 Selanikliler 4:18, 2 Petrus 3:13 ve 1 Petrus 4:7.
Bu söz ilgilenmeyen bir tutum göstermez. Bunun yerine bunu söylerken, Tanrının Egemenliğinin yakında gelmesi için ateşli bir arzu dile getirmekteyizdir.
Gökte olduğu gibi, yeryüzünde de: Hiçbir ayartılmanın olmadığı gökte ya da Cennette Tanrının isteğinin olması için dua etmeyiz. Yüce Tanrının arzulanan isteğinin yeryüzünde olması için dua etmek bizim için bir ihtiyaçtır. Tanrının isteğine ne kadar itaat edilmesini istediğimiz konusunda standardımız cennettir.
Senin isteğin olsun: Kendi bencil arzularımızı yerine getirmek yerine, Tanrının isteğinin gerçekleşmesi için dua etmeliyiz (Yakup 4:3).
Bugün bize ... ver: Sadece arzuladığımız değil, ihtiyacımız olan şeyleri elde edebilmek için dua etmemiz gerekmektedir. Tanrı yolunda yürümeyen zengin insanlar parasal bakımdan ihtiyaçları olan her şeyi ve fazlasını dua etmeden elde ettikleri halde, bizim bunu görmezden gelip ihtiyaçlarımız için Tanrıya dua etmemiz lazımdır (Bkz. Süleymanın Özdeyişleri 30:7-9). Öyle gözüküyor ki, bir sonraki altı gün boyunca hiç dua etmemek gibi bir şey yapmamamız için, bir hafta için ihtiyacımız olan şeyler için bir günde dua etme gibi bir plan da yoktur.
Gündelik ekmeğimizi:
İhtiyaçlarımız için her gün dua etmeliyiz. Bir keresinde hayatınızdaki bütün ihtiyaçlar yerine dua etmek yerine, her gün dua edin. Bu duada, Yakup 4:3ün gösterdiği üzere, arzularımız ve bencil isteklerimiz için dua etmeme maddesi yer almıyor. Bu bizim gerçekten ihtiyacımız olan şeyler için ettiğimiz bir duadır.
Bize karşı suç işleyenleri bağışladığımız gibi: Tanrı, tövbe edip Kendisine dönenleri tamamen bağışlar. Bizler de başkalarını aynen böyle bağışlamalıyız.
Sen de bizim suçlarımızı bağışla:
Söylediğimiz sözlerden, yaptığımız şeylerden ve yapmadığımız şeylerden ötürü bağışlanmaya ihtiyacımız vardır. Buna ek olarak, düşüncelerimiz ve içimizdeki günahlı arzular için de bağışlanmaya ihtiyacımız vardır. Bazıları, bir kez Hristiyan olup zaten bağışlandıktan sonra artık bizi bağışlaması için Tanrıya dua etmemiz gerekmediğini söyler, ancak bu yanlıştır. Bu dua da bunun yanlış olduğunu gösterir. Yakup 5:16 da, (gelecek zamanda) günahları bağışlansın diye bir inanlı için dua edilmesini göstermektedir. Günahın bağışlanması, bizim söylediğimiz herhangi bir sözü değil, Mesihin çarmıhtaki ölümünü temel alır. Bağışlanmanın, hepsi de Mesihin çarmıhını temel alan geçmiş, şimdi ve gelecekle ilgili yönleri vardır.
Soru: Matta 6:9-13 ve Luka 11:2-4ya göre neden dua etmeliyiz?
YANIT: Dua, her şeyi bilen Tanrıya bilgi vermek, Yüce Tanrıya güç vermek ya da çok sevgi dolu bir Tanrının yüreğini değiştirmek değildir. Dua, bir buyruktur, Tanrıyla konuşma ayrıcalığıdır ve Tanrının dualarımızı iyileştireceği konusunda bir vaattir. Her konuda Egemen olan Tanrı, dualarımızın Tanrının durumları değiştirmesinde etkin olmasına (Yakup 5:16) izin vermeyi kabul etmekle kalmamıştır. Ayrıca bu düşünce Ondan çıkmıştır. Bu da duayı daha da harika bir şey haline getirir.
Soru: Matta 6:14-15e göre, başkalarının suçlarını mı, yoksa bütün günahlarını mı bağışlamalıyız?
YANIT: Buradaki suçlar sözcüğü günahlar anlamına gelir, bu yüzden bu ikisi arasında bir fark yoktur.
SORU: Yakup 1:13 Tanrının kimseyi ayartmadığını söyler, o zaman Matta 6:13 neden Tanrının ayartılmamıza izin vermemesini söylüyor?
YANIT: Birçok İngilizin bu duayı, Bizi ihtiyaç anımızda kurtar şeklinde söylemesi bu sözlerin anlamını daha iyi yansıtır. Tanrı bizleri ayartmaz ama ayartılmamıza izin verir. Bu duruma örnek olarak İsanın denenmesini ve 2 Korintliler 1de Pavlusun çaresizliğe düşecek kadar denenmesini gösterebiliriz. Tanrı bizi dener ama gücümüzü aşan biçimde denenmemize izin vermez (1 Korintliler 10:13a). Denendiğimizde ve dayanabileceğimizden daha fazlası olan noktaya yaklaştığımızı düşündüğümüzde, Tanrı bize bir kaçış yolu ya da bizi kuvvetlendirmenin bir yolunu sağlayacaktır.
Soru: Matta 6:16-18e göre Hristiyanlar oruç tutmalı mıdır?
YANIT: Evet, oruç tutmak inanlıların Tanrıya olan duygularımızın yoğunluğunu Tanrıya iletmenin bir yoludur. Tapınmak için (Elçilerin İşleri 13:2-3); Tanrının bize yardım etmesi için dua etmek için (Yeşaya 58:3-9; Elçilerin İşleri 14:23; Mezmur 35:13; Nehemya 1:4; Ester 4:3,16; 1 Krallar 21:27, Ezra 8:23), bireysel ve toplu tövbe için oruç tutmalıyız (Nehemya 9:1; Daniel 9:3; Yoel 1:14; 2:12-15; Yunus 3:5).
Geleneklerden ötürü (Zekeriya 7:5) ya da gösteriş için oruç tutmamalıyız (Matta 6:16-18).
Soru: Matta 6:19-21. Hristiyanların neden parası ve başka dünyasal hazineleri var?
YANIT: Tanrıya vermek inanlılar için isteğe bağlı bir şey değildir (Malaki 3:10-12). Bizim Rabbin işine vermemiz gerektir (2 Korintliler 8:1-8; 9:6-11; Süleymanın Özdeyişleri 3:9,10; 11:24; 1 Korintliler 16:2; Titus 2:13). Fakirlere ve ihtiyacı olan başka insanlara yardım etmemiz önemlidir (Süleymanın Özdeyişleri 11:24-25; 14:21; 24:11-12; 28:22; 29:7; 31:9,20; 2 Korintliler 9:6-7).
Kutsal Kitapta çok sayıda ayet bize fakirlere ve başkalarına vermemizi söyler: Süleymanın Özdeyişleri 11:24-25; 14:21; 19:9-10,17; 21:13; 22:9; 24:11-12; 29:7; 31:9,20; Mezmur 41:1; Yeşaya 58:7-8,10; Yeremya 5:28; 22:16; Matta 6:2-4; 19:21; Galatyalılar 2:10; Efesliler 4:28; 1 Timoteos 6:18-19; Yakup 1:27; Yasanın Tekrarı 15:11; Mezmur 68:5; Eyüp 29:12-13; 1 Yuhanna 3:17-19; Elçilerin İşleri 4:32-35
Ancak, Süleymanın Özdeyişleri 28:20ye göre zenginliklerin Tanrıdan bir bereket olabileceğini de kabul etmek lazımdır. Hristiyanların aşağıdaki şeyleri yapmaları uygundur:
a) Kendi mal mülkleri olması (2 Timoteos 4:13).
b) Ailemizin ihtiyaçlarını karşılamamız lazımdır (1 Timoteos 5:4,8; Süleymanın Özdeyişleri 31:13-15; Markos 7:10-13; ~Luka 15:18-30).
c) Vaizlerimizin ihtiyaçlarını karşılamamız lazımdır (1 Korintliler 9:4-12; 1 Timoteos 5:18; Galatyalılar 6:6)
d) Kendi ihtiyaçlarımızı karşılamamız lazımdır (Titus 3:14).
e) Vergilerimizi ödememiz lazımdır (Matta 22:17; Romalılar 13:7).
f) Gelecek için biriktirmemiz lazımdır (Süleymanın Özdeyişleri 6:6-8; 10:5; 31:16; Luka 15:18-30; Titus 3:14).
g) Çocuklarımıza bir miras bırakmamız lazımdır (Süleymanın Özdeyişleri 13:22; 17:2; 19:14; Mezmur 17:14).
h) Sahip olduklarımıza iyi bakmamız lazımdır (ki bunun için de bazen ekstra para gerekir) (Süleymanın Özdeyişleri 12:10,11,27). Zenginliklerimizin durumunu bilmeliyiz, çünkü onları ihmal edersek kaybedebiliriz (Süleymanın Özdeyişleri 27:23-24).
Buna karşın açgözlülük ve korkuyla hareket etmek de doğru değildir. Kendinizi, aileniz için ölüyken diri olduğunuzdan daha yararlı olacak kadar çok sigorta ettirmişseniz o zaman öncelik verdiğiniz şeylerin sırası karışmış demektir. Para konusunda doğru ve doğru olmayan tutumlar ve paranın kullanımı konusunda daha ayrıntılı bilgi için Süleymanın Özdeyişleri 3:9la ilgili yanıtı okuyun.
SORU: Matta 6:22, bazı Yeni Çağcıların iddia ettiği gibi bir tür ruhsal üçüncü gözden söz ediyor olabilir mi?
YANIT: İlk Hristiyanların hiçbiri ve hiçbir modern Hristiyan da bu ayeti bu şekilde yorumlamamıştır. Birkaç kişinin iddia ettiği gibi, eğer burada söylenilen gerçekten bu ise, o zaman Tanrı, mesajını her Hristiyanın anlayabileceği bir şekilde bildirmekte başarısız olmuştur. Bir ayeti yorumlarken, Bunu, şu şu anlama gelecek şekilde yorumlayabilir miyim? diye değil, Tanrı bize neyi bildirmek istemiştir? diye sormamız gerekir. Ancak birçok insan bu ilkini yapar çünkü irade ve yüreğin günahları olduğu gibi, zekânın da günahları vardır.
Soru: Matta 6:26da, Tanrının kuşları gözetmesi Tanrının bize olan ilgisinin bir örneği olduğundan, Tanrıdan ne tür bir yardım bekleyebiliriz?
YANIT: Yanıtta üzerinde düşünülmesi gereken beş nokta vardır.
1. Tanrının izin verdiği şeylerden başka bir şey olmaz (Eyüp 1:12; 2:6).
2. Sorunlarımız olacaktır (2 Timoteos 3:12; Yakup 1:2), ama sıkıntılarımızda Tanrı bizi kuvvetlendirip teselli edecektir (2 Korintliler 1:4-5).
3. Tanrı inanlıların güçlerini aşan bir şekilde denenmelerine izin vermez (1 Korintliler 10:13)
4. Bazı inanlılar zulüm görecek, hatta bazıları öldürülecektir (1 Petrus 1:6)
5. RAB'bin gözünde değerlidir sadık kullarının ölümü (Mezmur 116:15). Adil olmayan, çok acı verici bir şekilde bile ölmüş olsak, Tanrı cennette bize yine bakacaktır ve şimdi çektiğimiz sıkıntılar cennetin sevinçleriyle kıyaslandığında birer hiçtirler (bkz. 1 Korintliler 2:9)
SORU: Bazı Yeni Çağcı insanların söylediği gibi, Matta 6:33, sözde var olan içsel tanrılığımızı en çok öncelik verdiğimiz şey haline getirmemiz gerektiğini mi öğretir?
YANIT: Hayır, bizde içsel tanrılık yoktur. Bizler Tanrının benzerliğinde yaratıldık ve (hem erkek ve hem de kadın olmak üzere) inanlılar Tanrının çocuklarıdır, ama kendimize ait bir tanrılığımız yoktur. Bu ayet bizim tanrılığımız ya da bize ait olan başka bir şey hakkında hiçbir şey söylemez. Bunun yerine, Tanrının Egemenliğinin ve Onun doğruluğunun ardından gitmemizi söyler. Tek tanrıya inanan her Yahudinin de söyleyeceği gibi, bir tek Tanrı vardır, o da Tanrıdır. İsa da Yahudiydi ve sadece bir Tek Gerçek Tanrı olduğunu ve Onun sözlerine itaat etmemiz gerektiğini onaylamıştı. Kutsal Yazıları kendi düşüncelerimize uydurmak için onları çarpıtmak yerine onlara boyun eğmeliyiz.
SORU: Yuhanna 7:24, 1 Korintliler 5:12 ve 1 Korintliler 6:25de bize yargılamamız söylendiği halde, Matta 7:1-2, Luka 6:37 ve Yuhanna 7:24de neden başkalarını yargılamamamız söylenmektedir?
YANIT: Kutsal Kitap başka insanları yargılamayı değil, yargılama etkinliğini onaylar. 1 Korintliler 6:5 yargılama sözcüğü için, diakrinaidan farklı bir Grekçe sözcük kullanır. Bu sözcük, medeni hukukla ilgili bir konuda Hristiyanlar arasında karar veren Hristiyan bir hakemden söz eder.
Diğer ayetlerde kullanılan Grekçe sözcük krinetenin çeşitli anlamları vardır. Matta 7:1-2 ve Luka 6:37 başkalarını yargılamamamız gerektiğini söyler (bazı şeyleri ya da davranışları yargılamamaktan söz etmez). Yani, başka insanların değerini yargılamamamız, onların ne kadar iyi Hristiyanlar ya da ne kadar kötü günahkârlar olduğu hakkında yargılamada bulunmamamız gerekmektedir. Bunu Tanrının yapmasına izin vermeliyiz; bizim kimseyi yargılamamız gerekmiyor.
Yuhanna 7:24 de, krinete sözcüğünü kullanarak, Dış görünüşe göre yargılamayın, yargınız adil olsun der.
Matta 7:1in, Matta 7nin geri kalan kısmını göz ardı ederek her türlü yargılamayı bırakmak gerektiğini öğretmek sorumsuzca bir davranıştır. Köpeklerle domuzları tanımamız (Matta 7:6) gerekir ve Matta 7:16-20de medyaları değerlendirmemiz gerekir. Başka insanları öldürmek, Almanyadaki büyük Yahudi katliamı, hayvanlar ve çocuklarla seks yapanlar vb. konularda, bazı insanlar başkalarına kendi ahlakımızı kabul ettirmeye çalışmamamız gerektiğini ya da aslında doğruyla yanlış arasında bir değerlendirme yapmamamızı söyler. Ancak Kutsal Kitapın öğrettiği şey bu değildir.
SORU: Matta 7:1-5e göre Hristiyanların yargılamaması mı lazımdır, yoksa 1 Korintliler 6:2-5in söylediği gibi yargılamamız mı lazımdır?
YANIT: Kendi değerleri dahil, başka insanları yargılamamalıyız ama 1 Korintliler 6:2-5in öğrettiği gibi iyi ve kötü davranışları ayırt etmeliyiz. (Krino gibi), Sözcüklerin bazıları Grekçede aynı olduğu halde, metin çerçevesi farklıdır.
SORU: Matta 7:6da İsa, incilerinizi domuzların önüne atmayın derken ne demek istemişti?
YANIT: Değerli olan bir şeyi alıp onu takdir etmeyecek olanlara vermeyin. Onlar bunu sizin aleyhinize dönüp size saldırmak için kullanabilirler. Bize alaycı ya da kötü bir insanı düzeltmeye çalışmamamızın söylendiği Süleymanın Özdeyişleri 9:7-9un arkasında da bu incileri atmamak kavramı vardır. İsa iman etmeyen insanların önünde fazla mucize gerçekleştirmemiştir. Ayrıca, 2 Petrus 2:20-22nin dediği gibi, bir insanın gerçek yolunu hiç bilmemesi, onu bilip de ona sırtını çevirmesinden daha iyidir.
Şimdi bu ayetin olası yorumlarına bakalım, sonra da İsanın ne demek istediği konusundaki en iyi seçeneği ya da seçenekleri bulmak için listeyi kısaltalım.
Atmak şu anlamlara gelebilir:
A1. Atmayın demek, zorlamayın anlamına gelebilir.
A2. Dırdır etmeyin.
A3. Öğretmek için hiçbir çabada bulunmayın.
A4. Çok dikkatli olup hiçbir zaman söylemeyin.
Buradaki atmak fiili aktiftir, bu yüzden İsa, incilerinizi saklayın ya da yerde hiç inci bırakmayın demek istememiştir. Bu yüzden A4 olasılık dışıdır.
İnciler şu anlama gelebilir:
İ1. Tanrı yolundaki öğreti
İ2. Müjdenin mesajı
İ3. Değerli olan her şey, özel ayrıcalıklar ya da kutsal şeylere katılma Kutsal Kitapın Çetin Sözleri anlamına gelen Hard Sayings of the Bible 370-371 sayfalarda bu görüş yer almaktadır.
İ4. Bu söz aynı zamanda, Kilise zulüm gördüğünde, başka Hristiyanların isimlerini önünüze gelene bildirip onları da tehlikeye atmayın anlamına da gelebilir. İsa, ahlaksal öğretileri açıkça öğretiyordu, bu yüzden bu İ1 olasılık dışıdır.
Domuzların önüne şu anlama gelebilir:
D1. Bu şeyleri takdir etmeyenler.
D2. Öğrenmeye hazır olmayanlar
D3. İman etmeyen insanlar aktif olarak öğrenmeyi arzulamaz
D4. Öğrenmeyi ret eden iman etmeyen kişiler (olası değil) D5. Ancak Matta, iman eden Yahudi olmayan kişilerden söz eder, bu yüzden bu söz genel olarak Yahudi olmayan uluslardan söz etmez.
Domuz sözcüğü aşağılayıcı bir terimdi, bu yüzden öğrenmeyi ret edenler anlamına gelmesinin tasarlanmış olması çok olasıdır.
Bu yüzden en iyi seçenekler şunlar olabilir: A1 + A2 + AC3 ve İ2 + İ3 ve D1 + D2 + D3 + D4.
Soru: Matta 7:7-11, insanlar neden istedikleri her şeyi elde etmezler?
YANIT: Tanrı, kozmik bir Noel Babadan çok daha fazlasıdır. İnsanlar en az beş nedenden ötürü her zaman her istediklerini elde etmezler.
1. Bunları Tanrıdan istemezler (Yakup 4:2)
2. Başka birisine değil, Tanrıya dua etmeleri gerektir.
3. Ruhta ve İsanın ismiyle dua etmeleri gerektir (Koloseliler 3:17; Yuhanna 14:13-14; 15:16; 16:26).
4. Tanrı kötülerin duasını işitmez (Süleymanın Özdeyişleri 15:29; 1 Petrus 3:12; Yeşaya 1:15; Yeremya 11:14; 14:12; Mika 3:4).
5. Bu kişiler Tanrı halkıyla mücadele ederler (Mezmur 18:41. 1 Samuel 22:16-17; 28:6).
Ayrıca bkz. bir sonraki sorunun yanıtı.
Soru: Matta 7:7-11, Hristiyanlar neden İsanın ismiyle Tanrıdan duada istedikleri şeyleri her zaman elde etmezler?
YANIT: Tanrı bazı duaları evet, bazılarını hayır ve bazılarını da bekle şeklinde yanıtlar. Tanrı yanıt vermediğinde ya da verdiği yanıt bizim istediğimiz yanıt olmadığında, neden diye düşünmek iyi bir fikirdir. Bütün belirli durumları bilemeyiz ama genel olarak biz, durumlar ve Tanrıyla ilgili en az 21 neden vardır.
Biz:
1. Yanlış tanrıya, bir puta tapmamız. 1 Krallar 18:26-29
2. Tutkularımızı tatmin etmek için istememiz. Yakup 4:3
3. İstekler iyi şeyler için olmalıdır. Matta 7:11
4. Onlara sahip olmamızın Tanrının isteği olmaması. Markos 14:36
5. Beklememiz gerekmesi. Daniel 10:12-14
6. Dualarımızın sadece boş tekrarlar olması. Matta 6:7
7. [Anlamlı bir şekilde] Daha ısrarlı olmamız gerekmesi. Luka 11:5-10, 18:1-7
8. Yüreğimizde günahı aziz tutmamız (Mezmurlar 66:18-19) ya da kötü olmamız (Süleymanın Özdeyişleri 15:29). Biz Tanrıyı işitmemeyi seçtiğimizde Tanrı da bizi işitmez. Zekeriya 7:11-14
9. Özdenetime ihtiyacımız olması. 1 Petrus 4:7
10. Günah işlemiş olmamız (boşanmış olmak gibi). Malaki 2:13-14
11. Tanrıyı ve Yasasını hiçe saymış olmamız. Zekeriya 7:13; Süleymanın Özdeyişleri 28:9
12. Fakirlerin yakarışlarına kulak asmamamız. Süleymanın Özdeyişleri 21:13
13. Karılarımıza karşı düşüncesiz ve anlayışsız olmamız. 1 Petrus 3:7
14. İnsanlar hâlâ putlara da tapıyorlarsa Tanrı onları işitmeyecektir. Hezekiel 8:8-18
15. Ellerinin kanlı olması. Yeşaya 1:15
16. Tanrı denenmelerin bizim için en iyi şey olduğunu bilir. 2 Korintliler 12:7-9
17. Tanrı bizi disiplin etmektedir. 2 Samuel 12:16-18;22-24
Durumlar:
1. Tanrının Kendi zamanı geldiğinde. Tanrı duayı yanıtlayabilir ama belki de şu an, henüz doğru zaman değildir. Habakkuk 2:3
2. Belki bizim bir şekilde değişmemiz, ya da başka birisinin değişmesi gerekmektedir. 1 Samuel 1:10-12; Mısırdan Çıkış 2:23-24
Tanrı:
1. Tanrı duamızı hayır şeklinde yanıtlıyor olabilir.
2. Tanrı denenmemize izin veriyor olabilir.
Bazen, Eyüp Kitabı ve Daniel 10:2-3,12-14ün gösterdiği gibi, sahne arkasında neler olup bittiği (ya da işin iç yüzü) hakkında hiçbir fikrimiz yoktur. Ama sabrımız ve sebatımızın Tanrıyı yücelttiğini biliriz.
SORU: Matta 7:20 bize hangi dinî grubun gerçek dine sahip olduğunu nasıl anlayabileceğimizi mi söyler? YANIT: Evet ve hayır. Her dinde, o dinden olduklarını iddia eden ama dinin söylediklerini yerine getirmeyen kişiler vardır. Birçok insan sadece kültürel olarak Hristiyan, Müslüman, Hindu vb.larıdır. Bu ayet, özellikle de sahte öğretmenler olan bireylerden söz eder. Bu yüzden, bir tarikatın ya da dinin kurucuları için kullanılabilir.
SORU: Matta 7:24-29, Spangler ve başka bazı Yeni Çağcıların söylediği gibi, sözde içsel tanrılıklarının farkında olanların hayatın fırtınalarına dayanabileceklerini mi göstermektedir?
YANIT: Hayır, lütfen Matta 6:33le ilgili yanıta bakın. Bu ayette bizim tanrılığımızdan söz edilmez. Yeni Çağcılar bu ayete kendi istedikleri anlamı veriyorlar. Bunun yerine buradaki konu, hayatımızın (evimizin) Tanrının temeli üzerine mi, yoksa kum üzerinde mi kurulu olduğudur.
Soru: Matta 8:2deki cüzamlı sorusunu neden bu sözlerle sormuştu?
YANIT: Cüzamlı, İsanın onu temizleyebileceğine tam olarak inanmıyordu. İsanın kendisini temiz kılmayı isteyip istemediğinden emin değildi.
SORU: Matta 8:4de, cüzamlının neden kâhine tanıklık olması için bir kurban sunması gerekiyordu?
YANIT: Bu durum kâhinlere onun mucizesel bir şekilde temizlendiğini gösteren bir tanıklık olacaktı, aynı zamanda İsanın yasayı hâlâ desteklediği konusunda da kâhinlere bir tanıklık olacaktı.
Elçilerin İşleri 15:5e göre daha sonra Ferisilerden bazıları Hristiyan olmuşlardı. Bütün hatalarına karşın, Ferisilerin birçoğu, Tanrı Sözünü ciddiye almak ve Tanrının diriliş ve ölümden sonraki yaşam hakkında söylediklerine inanmak gibi bir erdeme sahipti.
SORU: Romalı yüzbaşı Matta 8:5-13ün söylediği gibi İsaya kendisi mi gitmişti yoksa Luka 7:1-10un söylediği gibi başkalarını mı yollamıştı?
YANIT: Bu sorunun iki olası yanıtı vardır.
1) Yüzbaşı önden başkalarını yollamış, sonra kendisi gelmişti.
2) Yüzbaşının geldiği söylendiğinde bu onun şahsen geldiği anlamına gelmez. Örneğin, Yuhanna 19:1, Pilatusun İsaya kamçıladığını söylediğinde, bu Pilatusun bunu kendi elleriyle yaptığı anlamına gelmez.
SORU: İsa, Matta 8:10 ve Luka 7:9da neden yüzbaşıya hayran kalmıştı?
YANIT: İsa, iki taraf arasında yaptığı kıyaslamadan ötürü yüzbaşıya hayran kalmıştı. Yüzbaşı Yahudi değildi ve bütün hayatı boyunca Yasayla eğitilmemişti, buna karşın Yahudilerden daha çok imanı vardı. İmana sahip olmak, sadece içinde bulunduğumuz ortamı ve yetiştirilme biçimimizi temel almaz.
SORU: Matta 8:12, geçici cezadan mı, yoksa sonsuz cezadan mı söz eder?
YANIT: Ayetin kendisi bu sorunun yanıtını vermez. Ancak, Kutsal Kitapın başka yerlerinde gördüğümüz, ağlayış ve diş gıcırtısı sözü, sadece azaptan değil, kalıcı bir biçimde yok olan, onur, ayrıcalık ve sevinçten söz eder. Bu yüzden bu ayet büyük bir olasılıkla sonsuz cezadan söz etmektedir.
SORU: Cehennem, Matta 8:12; 22:13 ve 25:30un tanımladığı gibi karanlık bir yer midir yoksa Vahiy 20:14; Markos 9:48in tanımladığı gibi ateş ve alevlerle dolu bir yer midir?
YANIT: Her ikisi de doğrudur. Önce kısa, sonra da uzun bir yanıt vereceğim.
Kısa yanıt: Bu ateş sadece yeryüzüne ait bir ateş değildir ve Tanrı bu ateşi istediği şekilde yapabilir. Tanrı bize yeryüzünde hiç görmediğimiz bir şeyi tanımlamaktadır ve bizler yeryüzündeki ateşin Cehennem ateşine ne kadar benzer ya da ondan ne kadar farklı olduğunu bilmediğimiz halde, Tanrının bu tanımlayıcı benzetmeyi kullanmasına yetecek kadar benzer olduğunu düşünüyoruz.
Uzun yanıt: Bilimsel olarak ateş, (kırmızıdan mora) görülen tayfta ışık fotonları yaydığı için parlaktır. Bize tayfın diğer kısımlarından da, ağırlıklı olarak ateşten kızılötesi olmak üzere, ışık fotonları yaydığı için sıcaktır. Ancak atmosferdeki güneş ışığında daha çok morötesi ışınlar vardır. Esas olarak, x-ışınları ya da gamma ışınları yayan bir şey nasıl tanımlanır? Bu, bir şeyi çok daha çabuk kızartabilir ama çıplak göze karanlık görünür. Fotonlarından ayrı olarak bir nötron yıldızın enerjisinin büyük bir kısmı, bir atom bombasının yaydığı nötronlar olarak yayılır. Ama eğer birkaç tane foton olsaydı karanlık olurdu. Bakın, bizler cehennemin fotonlardan mı, nötronlardan mı, ya da başka bir şeyden ötürü mü sıcak olduğunu bilmiyoruz ama yeryüzüne ait bu gözlemler sadece karanlığın ve cehennem ateşinin nasıl olabileceği konusunda birçok olasılık olduğunu gösterir.
Soru: İsanın Matta 8:13deki ifade biçimi ne anlama gelir?
YANIT: İsanın bu sözü başka kimseye söylemiş olduğu kaydedilmemiştir. İsa, yüzbaşının imanının büyük olduğunu söylemişti. İsanın bunu söylemesi ve adamın da kızının iyileşmesi bunun doğruluğunu gösteriyordu.
SORU: Matta 8:14da, Petrusun evli olduğu bildiriliyor. Bu da, Katoliklerin rahiplerin evlenemeyeceği uygulamasının yanlışlığını kanıtlıyor mu?
YANIT: Protestanlar olarak, bu ayetin bu noktayı ne kanıtladığını, ne de kanıtlamadığını söyleyebiliriz. Petrus, İsanın öğrencisi olmadan önce evlenmişti. Aynı şekilde, yirminci yüzyılda da Katolikliği kabul eden evli Episkopal rahipler olmuş ve Katolik kilisesi onların evli Katolik rahipler olmasına ve evliliklerini eskisi gibi sürdürmelerine izin vermiştir.
SORU: İsa, Matta 8:20de ve başka ayetlerde İnsanoğlu dediği zaman, Kendisinden başka birisinden söz ediyor olabilir mi?
YANIT: Hayır, Markos 14:41b, İsanın Kendisini kastettiğini göstermektedir. İsa, Markos 14:41bde, Getsemani Bahçesinde, tutuklanmadan hemen önce, Hâlâ uyuyor, dinleniyor musunuz? Yeter! Saat geldi. İşte İnsanoğlu günahkârların eline veriliyor demiştir.
Soru: İsa neden Matta 8:20 ve başka ayetlerde Kendisinden sık sık İnsanoğlu olarak söz eder?
YANIT: Yanıtta göz önünde bulundurulması gereken üç nokta vardır:
1) İsa bu terimin çok anlamlı olduğunu düşünüyordu. İsa bu sözü, Mattada 32 kez, Markosta 14 kez, Lukada 26 kez ve Yuhannada 12 kez kullanmıştır
2) Tanrı Oğlu unvanı, İsanın Tanrılığını vurgulamak için kullanılırken, İnsanoğlu unvanı da Onun insanlığını vurgular. Ama İnsanoğlu unvanı İsanın tamamen insan olduğunu ima ederken, Tanrı Oğlu unvanı da Onun tamamen Tanrı olduğunu vurgular.
3) Daniel 7:13-14 peygambersel olarak İnsanoğlundan söz eder. İsa büyük bir olasılıkla onların geri dönüp bu ayetleri okumalarını istemişti. Bu ayetler şöyle der: Gece görümlerimde insanoğluna benzer birinin göğün bulutlarıyla geldiğini gördüm. Eskiden beri var Olan'ın yanına
doğru ilerledi, O'nun önüne getirildi. Ona egemenlik, yücelik ve krallık verildi. Bütün halklar, uluslar ve her dilden insan ona tapındı. Egemenliği hiç bitmeyecek sonsuz bir egemenlik, krallığı hiç yıkılmayacak bir krallıktır.
Soru: Matta 8:21-22de İsa neden adama, Bırak ölüleri, kendi ölülerini kendileri gömsün demişti?
YANIT: İsa, ölüleri gömmek için etrafta bol sayıda ruhsal bakımdan ölü insan olduğunu ve sonsuz anlamı olmayan şeylerle vakit geçirilmemesi gerektiğini söylüyordu.
SORU: Matta 8:24-25de İsa o büyük fırtınada nasıl uyuyabilmişti?
YANIT: Bu konuda iki olasılık vardır.
Doğal: İsa vaaz verdikten sonra yorgundu ve derin bir uykuya dalmıştı. O zamanlarda mikrofonlar ve ses sistemleri yoktu, bu yüzden halka hitaben konuşan birisinin çok yüksek sesle konuşması gerekiyordu. Ayrıca İsanın karşı kıyıya geçme konusunda bir endişesi olmadığını da unutmayın. Eğer İsa küçük bir teknede normalde uyuyabiliyorduysa, hava rüzgârlı ve büyük dalgalar olduğunda da aynı şekilde uyumaktaydı.
Doğaüstü: Eğer fırtına kimsenin uyuyamayacağı kadar büyük idiyse, o zaman belki de Baba, öğrencilerin Tanrının İsayı emniyette tutma konusundaki imanını sınamak için İsanın çok derin bir uykuya dalmasını sağlamıştı.
SORU: Gadaralıların memleketinde Matta 8:28in bildirdiği gibi iki tane mi cinli adam vardı, yoksa Markos 5:1-4 ve Luka 8:26-33in bildirdiği gibi sadece bir tek cinli adam mı vardı?
YANIT: Değişik müjdelerde değişik olaylardan söz ediyor olabileceği halde, burada büyük bir olasılıkla aynı olaydan söz ediliyordu ve Mattada yazıcının yaptığı bir hata vardı. Elçi Yuhannanın öğrencisi olan Papyas, Mattanın Müjdesini özgün olarak İbranice/Aramice olarak yazdığını bildirmiştir. Eleştirenler Soruyor anlamına gelen Critics Ask sayfa 337 şöyle ekler: İki adam olduğunda, her iki anlatım da doğrudur, çünkü ikinin bulunduğu yerde, her zaman bir olduğu gibi çok temel bir matematiksel yasa vardır. Buna hiçbir istisna yoktur! Eğer Markos ve Luka sadece bir tek adam olduğunu söyleseydi, bu bir sorun olurdu, ancak burada sadece sözcüğü yer almamaktadır.
SORU: Matta 8:28in sözünü ettiği cinli adamın bulunduğu yer tam olarak neresiydi?
YANIT: Ya Gadara ya da Gerasa olması lazımdır. Sorun, orada isimleri birbirine benzeyen üç tane kent olmasıdır. Ayrıca eğer bu İbraniceden yazıldıysa, İbranice r ve d harfleri birbirine çok benzer.
Gerasalılar (Gerasadan olanlar). (Günümüzde Yeraş) Ancak, bu kent denizden 48 kilometre kadar uzakta olduğundan sözü edilen kent olamaz. Bu kentin ismi, sadece Kutsal Kitapın İtalyan el yazmalarında, Vulgatede, Harclean Süryanice çevirisinin metninde değil ama sayfa kenarlarında ve Sahidik Koptik çevirisinde yer alır.
Gadaralılar (Gadaradan olanlar), Celile Gölünün sadece 8-12 kilometre güneydoğusundaydı ve Gadaralıların memleketi de, Celile Gölüne kadar erişiyordu. Yosefusun bundan söz etmesi ve Gadaraya ait bir madeni paranın üzerinde bir gemi resmi olması da bunu kanıtlamaktadır. Vaticanus, Ephraem Rescriptusun metni ve Diatessaronun bazı kopyalarında bu kentten söz edilir.
Gergesenler (Gergesalı) el yazmalarının çoğunda yer alan bir kenttir. Celile Gölünün doğu kıyısındadır.
Gaksara adında bir kent olmadığı halde, Gaksarenler sözü sadece özgün Siniaticustadır. Bu sözcük belli ki bir imla hatasından ötürü böyle yazılmıştır ve daha sonra bir yazıcı Sinaiticus elyazmasındaki sözcüğü Gergesenler olarak düzeltmiştir.
Soru: Matta 8:29da cinler vaktinden önce bize işkence etmek için mi geldin? diye sorarken ne demek istiyorlardı?
YANIT: Cinler dipsiz derinliklere (Yahuda 6; Vahiy 20:1-2) ve daha sonra da Ateş Gölüne gönderileceklerini (Vahiy 20:14-15) biliyorlardı.
Soru: Matta 9:2-6da İsanın günahları bağışlamasının nesi yanlış sayılabilir?
YANIT: İnsanlar Tanrıya karşı günah işliyorlardı ve İsanın, Tanrıya karşı işlenen günahları bağışlamak için Tanrı olması gerektiğini doğru olarak anlamışlardı. İsanın, Tanrı Bana günahlarınızın bağışlandığını söyleme yetkisini verdi, ya da bunu yapmamı onayladı demediğine dikkat edin. İsa bunun yerine sadece Günahlarınız bağışlandı demişti.
Soru: Matta 9:12de, İsa sadece hastaların hekime ihtiyacı olduğunu söylediğinde ne demek istiyordu?
YANIT: Herkes hastadır, ama sadece hasta olduklarının farkına varanlar doktora giderler.
SORU: Matta 9:13de İsa, neden Tanrının kurban değil, merhamet istediğinden söz etmişti?
YANIT: İsa burada Hoşea 6:6dan söz etmektedir. Tıpkı Hoşeanın zamanında olduğu gibi, İsanın zamanında da bazı dindar insanlar başkalarına fazla aldırmıyor ve doğru türde insanlarla olmakla daha çok ilgileniyorlardı. İsa kayıp olan vergi toplayıcıları ve günahkârlarla ilgileniyordu ve bu dindar kişileri herkesin Tanrının önünde günahkâr olduğunu anlamamalarından ötürü azarladı. Onlara kendilerini öbür günahkârlardan daha iyi olarak görmeleri için hiçbir neden olmadığını söyledi. Din bilginleri ve Ferisiler yüreklerindekini dışarı vurmuşlardı, çünkü İsayı hiçbir zaman bir vergi toplayıcısı ya da bir günahkâr olmakla değil, onlarla görüştüğü için suçluyorlardı.
YANIT: İsa öğrencilerinin hiç oruç tutmayacaklarını değil, Kendisi fiziksel olarak onlarla birlikteyken oruç tutmaları gerekmediğini söylemişti. Oruç tutmanın doğru amaçları konusunda bkz. Matta 6:16-18 üzerindeki soru.
Soru: Matta 9:16-17 ve Markos 2:21-22de, giysiler ve tulumlar benzetmeleriyle söylenmek istenilen nedir?
YANIT: Doğal dünyada bile her zaman bir şeye yavaş yavaş alışılmaz. Bazen, kalıbı kırmak, değerler dizisini değiştirmek ya da yeni bir başlangıç yapmak gerekmektedir. İsa burada Onun öğretisi kabul edildiğinde radikal bir kopuş gerektiğinden, yeniden doğmamız (Yuhanna 3:5-7) ve yeni bir yaratılış olmamız (2 Korintliler 5:16-17). gerektiğini söylemektedir. Ayrıca bkz. Markos 2:21-22 konulu soru.
Soru: Matta 9:20-22 ve Markos 5:27-34de İsa neden kanamalı kadının yaptığı şeyi herkesin önünde yüksek sesle bildirdi?
YANIT: Fiziksel iyileştirme, İsanın bu dünyaya geliş nedeni değildi. İsa bu kadının fiziksel hastalığından çok onun imanıyla ilgileniyordu. Bir vaiz, herkesin önünde gerçekleştirilen bu mucize hakkında, Bizim artık dayanma gücümüzün sonuna geldiğimizde orada İsanın giysisinin eteği vardır demişti.
SORU: Matta 9:20-22 ve Markos 5:27-34e göre, dualarımızın yanıtlanıp yanıtlanmayacağını imanımızın miktarı mı belirler?
YANIT: Bu bir etkendir. Tanrının isteğinde olan dualar için, dua ettiğimizde imanımız olması lazımdır. Yakup 1:6-7, hiç kuşku duymadan, imanla istememiz gerektiğini çünkü kararsız kişinin istediği şeyi elde etmeyeceğini söyler. Ancak eğer iman ettiğimiz halde hâlâ bazı kuşkularımız varsa, Markos 9:24deki adamın yaptığı gibi imansızlığımızın bilincinde olduğumuzu dürüstçe itiraf ederek, duada istekte bulunabiliriz. Romalılar 8:26-27nin bildirdiği gibi Kutsal Ruhun bizim için duada aracılık ettiğini bilmek de çok teselli edicidir.
Tabii ki, bir şeyi şimdiye kadar kimsenin sahip olmadığı kadar büyük bir imanla bile istesek, onu bize vermek Tanrının arzusu değilse Yakup 4:3ün gösterdiği gibi onu bize vermeyecektir. Bu daha geniş bir sorunun bir parçasıdır: Kutsal Kitapa göre, Tanrı duayı ne zaman yanıtlar, ne zaman yanıtlamaz. Daha çok bilgi için Matta 7:7-11le ilgili soruya bakınız. Yairin kızıyla ilgili sorular için Müjdeler bölümüne bakın.
Soru: Matta 9:28-31deki İsaya inanacak kadar imanı olan iki kör adam neden bunu başkalarına söylememe konusunda İsaya itaat etmediler?
YANIT: Bu ilginç bir konudur. Bu adamlar başka bir seçenek olmadığında İsaya dönecek imana sahiptiler. Buna karşın, büyük şeyler için imanla İsaya döndükleri halde, bu küçük şeyde Ona itaat etmediler. Belki de bunu o sırada bildirmenin yararlı olacağını düşünmüşlerdi ve küstahça neyin daha yararlı olacağını kendilerinin İsadan daha iyi bildiklerini düşünmüşlerdi.
Soru: Matta 9:38e göre günümüzde bizler ürünü kaldırmak için Tanrıya daha çok işçiler göndermesi üzere dua etmeli miyiz?
YANIT: Evet, bu konuda dua etmek sık sık ihmal edilmektedir.
SORU: İsanın öğrencileri, Matta 10:1de bildirilen olaydan önce insanları iyileştirebiliyor muydu?
YANIT: Bundan önce bazı hastalıkları iyileştirmiş bile olsalar, İsa burada onlara her hastalık üzerinde güç veriyordu.
Soru: Simunun Yahudi olmadığı söylendiğinden, Matta 10:4 ve Markos 3:18e göre, Kenanlı Simun nasıl İsanın öğrencilerinden biri olabilir?
YANIT: Önemli olan Simunun tamamen mi, yoksa kısmen mi Yahudi olduğu değildir. İsa öğrencilerini her milletten çağırabilir. Ayrıca, Markos 3:8e göre, Sur ve Sayda gibi Yahudi olmayan ulusların yaşadığı kentlerden birçok insan İsayı görmeye gelmişti. Sur kenti, Celile Gölünden 56 kilometre kadar uzaktı ve Sayda da Sur kentinden 40 kilometre uzaktaydı.
Ancak Grekçe Kananaios sözcüğü, yurtsever anlamına gelen Aramice qanan sözcüğünün başka bir alfabeyle yazılmış hali olabilir. Luka 6:15 ondan, Yurtsever Simun diye söz eder.
YANIT: Bu konuda iki görüş vardır.
1. İskariyot, kamalı adam anlamına gelebilir.
2. Yahudiyenin bir kenti olan Keriyottan olan bir adam (ish) anlamına gelebilir.
Soru: İsa, Matta 10:5-6da neden öğrencilerine özel olarak Samiriye köylerine girmemelerini buyurmuştu?
YANIT: Bu sadece zamanla ilgili bir şeydi, çünkü İsa, Elçilerin İşleri 1de onlara Samiriyeye gitmelerini özel olarak söylemişti.
İsa önce İsraile, sonra dünyanın geri kalan kısımlarına gönderilmişti. Elçiler ilk önce Yahudiyeye, sonra Samiriyeye ve sonra da dünyanın dört bucağına gönderilmişti. Pavlus yeni bir kente gittiğinde, o da ilk önce havrada vaaz vererek bu kalıbı izlemişti. Günümüzde de birçok şeyde Tanrı zamanlamayı izlememizi isteyebilir.
SORU: Matta 10:5-6nın ışığında, İsanın sadece Yahudiler için değil, bütün insanlar için geldiği konusunda kanıt bulabilecek herkese $20,000 ödeyeceklerini iddia eden Kadıyaniler hakkında ne düşünüyorsunuz?
YANIT: Kutsal Kitap, Eski Antlaşmadan Vahiye kadar, İsanın sadece Yahudiler için değil, bütün insanlar için geldiğini tutarlı bir şekilde öğretir. İsanın mesajının Yahudi olmayan uluslar için olmadığını bir an bile düşünemeyiz. Öyle olsaydı, Mesihin ölümünden sonraki ilk üç yüzyıl boyunca Hristiyan olan yarım milyon kadar kişiye, İsanın öğretisini izlememeniz gerekiyor. Tanrı sizin putlarınıza tapmaya dönmenizi istiyor demek gerekirdi. Tabii ki, böyle bir şey, bu soru kadar saçmadır. Ama yine de bunu ayrıntılı bir şekilde inceleyelim.
Bir taraftan İsanın çarmıha gerilmeden önceki hizmetiyle, mesajıyla dirilişinden sonraki hizmetini birbirinden ayırabiliriz. Ama her üç durumda da, İsa sadece Yahudiler için değildi. İsa Kendisi, yeryüzündeki hizmeti sırasında öncelikle (ama tamamen değil) İsrail halkının kaybolmuş koyunlarına gitmiştir (Matta 15:24). İsa kurtuluşu önce öncelikle Yahudilere bildirdi. Ama aynı zamanda,
a) Eski Antlaşma, İsanın bütün insanlar için olduğu konusunda peygamberlik etmiştir.
b) İsa, yarı Yahudi olan Samiriyelilere gitmiştir.
b) İsa, aynı zamanda Yahudi olmayan uluslar için de gelmişti. Hatta Yahudi olmayan ulusları görmek için İsrail dışına da seyahat etmişti.
c) İsa mesajının sadece Yahudi ulusu için değil, herkes için olduğunu söylemişti.
d) İsa hiçbir zaman mesajının sadece Yahudiler için olduğunu söylememişti.
e) Son olarak İsanın ne öğrettiğini en iyi anlayanlar İsanın öğrencileridir. Kanıt şudur:
a) Tanrı, Eski Antlaşmada Mesihin bütün halklar için olduğunu söylemiştir
Yeşaya 9:1-7 Mesihle ilgili ünlü bir peygamberliktir. Yeşaya 9:1b şöyle der: Tanrı, gelecekte Şeria Irmağı'nın ötesinde, Deniz Yolu'nda, ulusların yaşadığı Celile'yi onurlandıracak.
Yeşaya 42:1-9 Mesihle ilgili bir peygamberliktir. Yeşaya 42:6-7 şöyle der: Ben, RAB, seni doğrulukla çağırdım, elinden tutacak, seni koruyacağım. Seni halka antlaşma, uluslara [Yahudi olmayan uluslara] ışık yapacağım. Öyle ki, kör gözleri açasın, zindandaki tutsakları,
cezaevi karanlığında yaşayanları özgür kılasın.
Yeşaya 49:1-7 de Mesihle ilgili bir peygamberliktir, ama şimdi özellikle Yeşaya 49:6ya bakalım. Burada şu sözler yer alır: Yakup'un oymaklarını canlandırmak, sağ kalan İsrailliler'i geri getirmek için kulum olman yeterli değil.
Seni uluslara ışık yapacağım. Öyle ki, kurtarışım yeryüzünün dört bucağına ulaşsın.
b) İsa, yarı Yahudi olan Samiriyelilere gitmişti
İsa, Yuhanna 4:1-42de, sadece kuyunun başındaki kadına değil, diğer Samiriyeli köylülere de vaaz vermişti. Samiriyeliler, İsadan kendileriyle kalmasını istemişler, bunun üzerine İsa da iki gün onlarla kalmıştı. O'nun sözü üzerine daha birçokları iman etti. Bunlar kadına, Bizim iman etmemizin nedeni artık senin sözlerin değil diyorlardı. Kendimiz işittik, O'nun gerçekten dünyanın Kurtarıcısı olduğunu
biliyoruz.
Ama Luka 17:11-18, Samiriyelilerin hâlâ Yahudi değil, yabancı sayıldığını göstermektedir.
c) İsa, İsrailin doğusunda ve kuzeyindeki Yahudi olmayan uluslara gitmiştir
Markos 7:24-30 İsa, (İsrailin kuzeyindeki Fenikede olan) Sur bölgesine gidip bir kadının kızını iyileştirmişti. Bu kadın, İsrail dışında yaşayan bir Yahudi değildi. Kutsal Kitap metni, onun Suriye-Fenike ırkından bir Grek olduğunu özellikle bildirir. Bir tek bu durum bile, İsanın öncelikle Yahudiler için değil sadece Yahudiler için olduğu iddiasını çürütür.
Matta 9:28-34 İsa, Gadaralı cinlileri iyileştirmişti. Gadaralıların memleketi, Celile Gölünün doğu tarafındaki Dekapolis adındaki Yahudi olmayan, Grekçe konuşulan, domuz yetiştirilen bölgedeydi. Ayrıca bkz. Markos 5:1-20 ve Luka 8:26-39. Tıpkı Suriye-Fenike ırkından olan kadın gibi, bu kişiler de tesadüf eseri orada bulunan Yahudi olmayan kişiler değildi. İsa, Yahudi olmayan bu kişilere kurtuluş mesajını bildirmek için özel olarak İsrail dışına seyahat etmişti.
Markos 7:31-37 İsa, Grekçe on kent anlamına gelen Dekapoliste herkesin önünde bir mucize yapmıştı. Burası, günümüz Suriye ve Ürdünüydü ve burada Grek yerleşimciler oturuyordu. Dekapolisin hiçbir kısmı İsrailin içinde değildi.
Markos 8:1-10 İsa, İsrailde beş bin kişilik bir kalabalığı doyurduktan sonra, Celile Gölünün doğu tarafında Yahudi olmayan ulusların oturduğu karşı kıyısına geçti ve orada dört bin kişiyi doyurdu. Burası da, Grek yerleşimcilerin on kenti olan Dekapolisin içindeydi.
d) İsanın müjdesi bütün uluslar içindi
İsa öğrencilerine mesajını sadece Yahudi ulusuna değil, bütün uluslara yaymalarını söylemişti.
Luka 24:45-47 [İsa] Bundan sonra Kutsal Yazılar'ı anlayabilmeleri için zihinlerini açtı. Onlara dedi ki, Şöyle yazılmıştır: Mesih acı çekecek ve üçüncü gün
ölümden dirilecek; günahların bağışlanması için tövbe çağrısı da Yeruşalim'den başlayarak bütün uluslara O'nun adıyla duyurulacak.
Bu ayet sadece, bütün uluslarda değil, bütün uluslara der.
Matta 28:18-20 İsa yanlarına gelip kendilerine şunları söyledi: Gökte ve yeryüzünde bütün yetki bana verildi. Bu nedenle gidin, bütün ulusları öğrencilerim olarak yetiştirin; onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz edin; size buyurduğum her şeye uymayı onlara öğretin. İşte ben, dünyanın
sonuna dek her an sizinle birlikteyim. Bu ayetler sadece, bütün uluslarda öğrencilerim olarak yetiştirin değil, bütün ulusları öğrencilerim olarak yetiştirin der.
Matta 8:11-12 İsa, yüzbaşının hizmetçisini iyileştirdikten sonra, İsa, Size şunu söyleyeyim, doğudan ve batıdan birçok insan gelecek, Göklerin Egemenliği'nde İbrahim'le, İshak'la ve Yakup'la birlikte sofraya oturacaklar. Ama bu egemenliğin asıl mirasçıları dışarıdaki karanlığa atılacak. Orada ağlayış ve diş gıcırtısı olacak dedi. Ayrıca yüzbaşının hizmetkârı için bkz. Luka 7:1-10 ve şölene katılanlar için de bkz. Luka 13:28-30. İsa, sadece Yahudi halkının başka ülkelerden geleceğini SÖYLEMİYOR, çünkü egemenliğin çocukları Yahudilerdir ve doğudan ve batıdan oğul olmayanlar gelecektir.
Markos 3:7b-8 Celile'den büyük bir
kalabalık O'nun ardından geldi. Ayrıca, bütün yaptıklarını duyan büyük
kalabalıklar Yahudiye'den, Yeruşalim'den, İdumeya'dan, Şeria Irmağı'nın karşı
yakasından, Sur ve Sayda bölgelerinden kendisine akın etti. Eğer birisi buralardan gelenlerin sadece Yahudiler olduğunu söylemeye çalışırsa (yoksa sadece iddiası geçersiz olur), İsanın Sur kentinde, Suriye-Fenike ırkından olan kadına mesajını vaaz etmesi bu iddianın geçerli olmadığını kanıtlar.
Luka 2:32 İsa bebekken, peygamber Simeon Onun, Ulusları aydınlatıp Tanrının halkı İsrail'e yücelik kazandıracak ışık olacağı konusunda peygamberlik etmişti. Son cümlecik İsanın Yahudiler için de olduğunu gösterdiği halde, ayetin altı çizili kısmı, Yahudi olmayanlar için de bir vahiy olduğunu göstermektedir.
Luka 3:14 Romalı askerler İsaya ne yapmaları gerektiğini sormuşlar ve İsa da onlara söylemişti. Eğer İsa onlar için olmasaydı neden Yahudi olmayan bu işgalcilere ne yapmaları gerektiğini söylesindi?
Yuhanna 1:4 Yaşam O'ndaydı [Tanrı Sözündeydi] ve yaşam insanların ışığıydı. Yuhanna burada Yahudiler sözcüğünü kullanabilirdi ama bunun yerine insanlık anlamına gelen insanlar sözcüğünü kullanmıştır.
Yuhanna 1:9-12 Dünyaya gelen, her insanı aydınlatan gerçek ışık vardı. O, dünyadaydı, dünya O'nun aracılığıyla var oldu, ama dünya O'nu tanımadı. Kendi yurduna geldi, ama kendi halkı O'nu kabul etmedi. Kendisini kabul edip adına iman edenlerin hepsine Tanrı'nın çocukları
olma hakkını verdi.
Yuhanna 1:29 Yahya ertesi gün İsa'nın kendisine doğru geldiğini görünce şöyle dedi: İşte, dünyanın günahını ortadan kaldıran Tanrı Kuzusu! Yuhanna, Yahudilerin günahını ortadan kaldıran diyebilirdi ama dünyanın günahını ortadan kaldıran demiştir.
Yuhanna 3:15b-17 Öyle ki, O'na [İnsanoğluna] iman eden herkes sonsuz yaşama kavuşsun. "Çünkü Tanrı dünyayı o kadar çok sevdi ki, biricik Oğlu'nu verdi. Öyle ki, O'na iman edenlerin hiçbiri mahvolmasın, hepsi sonsuz yaşama kavuşsun. Tanrı, Oğlu'nu dünyayı yargılamak için göndermedi, dünya O'nun
aracılığıyla kurtulsun diye gönderdi.
e) İsa, Müjdesinin sadece Yahudiler için olmadığını göstermiştir.
İsanın öğrencilerine ilk önce, Yeruşalimde beklemelerini ama sonra bütün dünyaya gitmelerini söylediği anlaşılmalıdır.
Elçilerin İşleri 1:4-5 [İsa] Kendileriyle birlikteyken onlara şu buyruğu vermişti: Yeruşalim'den ayrılmayın, Baba'nın verdiği ve benden duyduğunuz sözün gerçekleşmesini bekleyin. Şöyle ki, Yahya suyla vaftiz etti, ama sizler birkaç güne kadar Kutsal Ruh'la vaftiz edileceksiniz.
Ancak İsa daha sonra Elçilerin İşleri 1:8de şöyle demişti: Ama Kutsal Ruh üzerinize inince güç alacaksınız. Yeruşalim'de, bütün Yahudiye ve Samiriye'de ve dünyanın dört bucağında benim tanıklarım olacaksınız.
Matta 25:31-46: İsa yüceliğinde geri döndüğünde bütün uluslar Onun önünde toplanacaktır ve İsa da insanları koyunlar ve keçiler olmak üzere gruplara ayıracaktır. Koyunlar mecazi olarak İsayı doyurmuş, Ona içecek vermiş, onu davet etmiş ve giydirmiş olanlardır, keçiler ise bunları yapmamış olanlardır.
İsa, Yuhanna 5:22-23de şöyle der: Baba kimseyi yargılamaz, bütün yargılama işini Oğul'a vermiştir. Öyle ki, herkes Baba'yı onurlandırdığı gibi Oğul'u onurlandırsın. Oğul'u onurlandırmayan, O'nu gönderen Baba'yı da onurlandırmaz.
Matta 21:43: İsa şöyle demiştir: Bu nedenle size şunu söyleyeyim, Tanrı'nın Egemenliği sizden alınacak ve bunun ürünlerini yetiştiren bir ulusa verilecek.
Matta 12:50: Göklerdeki Babam'ın isteğini kim yerine getirirse, kardeşim,
kız kardeşim ve annem odur. Ayrıca bkz. Markos 3:34-35. İsa, Babamın isteğini yerine getiren Yahudiler değil, Babamın isteğini kim yerine getirirse demiştir. Matta 16:25 Canını kurtarmak isteyen onu yitirecek, canını benim uğruma yitiren ise onu kurtaracaktır.
Yuhanna 8:12a Ben [İsa] dünyanın ışığıyım. İsa, eğer sadece Yahudiler için ışık idiyse, dünyanın ışığı olduğunu söyleyerek sahte bir iddiada mı bulunmuştu? Hayır, İsa bize yalan söylememiştir.
Yuhanna 10:16 İsa şöyle demiştir: Bu ağıldan olmayan başka koyunlarım var. Onları da getirmeliyim. Benim
sesimi işitecekler ve tek sürü, tek çoban olacak.
Yuhanna 12:32 Ben [İsa] yerden yukarı kaldırıldığım zaman bütün insanları kendime çekeceğim. (12:33) İsa bunu, nasıl öleceğini belirtmek için söylüyordu. O zaman İsa, Şaka söylüyorum! Sadece Yahudileri kendime çekeceğim mi demişti? Tabii ki, hayır.
Yuhanna 12:46 Bana [İsaya] iman eden hiç kimse karanlıkta kalmasın diye, dünyaya ışık olarak geldim. İsanın ışığı ve mesajının gerçekten de herkes için olduğunu ciddiye almamız için, Onun Kendi ışığı ve mesajının herkes için olduğunu kaç kez tekrar etmesi lazımdır?
Yuhanna 14:6 İsa, Yol, gerçek ve yaşam Ben'im dedi. Benim aracılığım olmadan Baba'ya kimse gelemez.
Tanrı, insanların Kendisine İsadan başka hangi yollardan gelmesini sağlamıştır? Bu arada, Hristiyanlar, Mesihten önce yaşamış olan Tanrı yolundaki insanların da İsa aracılığıyla cennete gittiklerini söyler. Onlar bizim İsa hakkında bildiklerimizi bilmedikleri halde, Mesihin gelişini beklemişler ve kurban olarak sundukları hayvanlar günahlarını geçici olarak örtmüştü. Bizler ise, sunduğu kurban ile günahlarımıza kalıcı bir şekilde kefaret etmiş olan Mesihe geriye dönerek bakıyoruz.
Yuhanna 17:20 [Ben İsa] Yalnız onlar [öğrenciler] için değil, onların sözüyle bana iman edenler için de
istekte bulunuyorum, hepsi bir olsunlar. Baba, senin bende olduğun ve benim
sende olduğum gibi, onlar da bizde olsunlar. Dünya da beni senin gönderdiğine iman etsin. Bu yüzden eğer Yahudi olmayan birisi (bütün Hristiyanlar gibi) elçilerin tanıklığına iman ederse o da İsanın kendileri için dua ettiği insanlar kategorisine dahil olur. İlk Hristiyanlar arasında birçok Yahudi olduğu doğru olduğu halde, şehit olan İstefanın zamanı ve daha sonrasında git gide daha çok kişi Hristiyan olmuştur.
Yuhanna 18:37 İsa, Gerçekten yana olan herkes benim sesimi işitir demiştir. İsanın sesini, mesajını, Müjdesini dinlemek ya da dinlememek çok ciddi bir şeydir. İsa, Sadece gerçekten yana olan Yahudiler benim sesimi işitir, gerçekten yana olmayan diğer uluslardan kişiler benim sesimi işitmez dememişti. Hayır, İsa, Gerçekten yana olan herkes benim sesimi işitir demişti.
f) İsanın öğrencileri Onun hizmeti hakkında ne dediler?
Petrus, Elçilerin İşleri 4:12de şöyle demiştir: Başka hiç kimsede kurtuluş yoktur. Bu göğün altında insanlara bağışlanmış, bizi kurtarabilecek başka hiçbir ad yoktur.
Petrusun Yahudi halkına hitap ettiği doğru olduğu halde, onlara, 1) göğün altında, 2) insanlara bağışlanmış başka hiçbir ad olmadığını söylemiştir.
1 Yuhanna 2:1b-2 Adil olan İsa Mesih bizi Baba'nın önünde savunur. O günahlarımızı, yalnız bizim günahlarımızı değil, bütün dünyanın günahlarını da bağışlatan kurbandır. Müjdeyi Yahudi olmayan uluslarla paylaşmak için neden Elçi Yuhanna Anadoluya, Tomas doğuya, belki ta Hindistana, Andreas İskitlere ve başka elçiler de başka yerlere gitmişlerdir? İsanın mesajının kime bildirilmesini istediğini kimse onlardan daha iyi bilemezdi ve İsanın mesajını bütün dünyada bildirmişlerdi.
Sonuç
Değişik zamanlarda verilmiş olan bütün bu ayetleri okumayarak ya da göz ardı ederek sadece belirli bir zaman dönemi için verilmiş olan tek bir ayete bakmak doğru değildir. Bu sözlerden sonra İsa, kendisinin Mesih olduğunu kimseye söylememeleri için öğrencilerini uyardı diyen Matta 16:20yi kullanamayacağınız gibi, dünyanın ışığı olan İsanın, yalnız İsrail halkının kaybolmuş koyunlarına gönderilmiş olduğunu söyleyen Matta 15:24ü de kullanamazsınız. İsa onların O SIRADA kimseye Mesih olduğunu söylememeleri gerektiği söylemek istemişti, çünkü daha sonra onlara bütün dünyaya gidip Müjdeyi bildirmelerini söylemişti ve onlar da bu sözlerden aynen bunu anlamışlardı. Aynı şekilde, İsa O SIRADA (çarmıha gerilmeden önce) öncelikle İsrailin kayıp koyunlarına gönderilmişti. İsa bundan sonra sadece Yahudi olmayan uluslardan bazı kişilere gitmekle kalmamış, öğrencilere de mesajını bütün dünyaya yaymalarını söylemişti.
İsanın bütün insanlar için gelmiş olmasının kanıtı, tutarlı, önemli ve kuvvetlidir. Herhangi bir yasal standarda göre, kanıtların çokluğu mantıklı bir kuşkuya yer bırakmaz. Kutsal Kitapın tanıklığı ve tarih, İsanın bütün insanlar için geldiğini kanıtlar. Ancak önyargılı bir hakim ya da jüri aksini söyleyebilir.
SORU: Matta 10:5-6; 15:24-26nın ışığında İsa, sadece Yahudiler için gelmiş olan ırkçı biri miydi? (Bunu Müslüman Ahmad Deedat iddia etmiştir.)
YANIT: Hayır, bu hiç de doğru değildir, ancak İsada bir zamanlama hissi vardı.
Dirilişinden önce, İsa Müjdeyi ilk olarak Tanrının halkı olan Yahudilere bildirmişti. Elçilerin İşleri 1:8de bile, İsa Yeruşalimde, Yahudiyede ve Samiriyede ve ondan sonra dünyanın her bucağında tanıkları olmaları buyruğunu vermişti. Yine de, İsanın ölümü ve dirilişinden önce, İsa sadece Matta 15:24-26da okuduğumuz üzere Suriye-Fenike ırkından olan kadına hizmet etmekle kalmamıştı. Yuhanna 4:1-42de Onun Samiriyelilere ve Celile Gölünün doğusunda yaşayan diğer uluslara da hizmet ettiğini okuyoruz.
Dirilişinden Sonra. İsa, Matta 28:19-20de şöyle demiştir: Gökte ve yeryüzünde bütün yetki bana verildi. Bu nedenle gidin, bütün ulusları öğrencilerim olarak yetiştirin; onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz edin; size buyurduğum her şeye uymayı onlara öğretin. İşte ben, dünyanın
sonuna dek her an sizinle birlikteyim.
Bu mesaj, Elçilerin İşleri 10da Tanrı tarafından yeniden vurgulanmıştı.
SORU: Matta 10:13de, öğrencilerin bir eve esenlik dilemelerinin ya da esenlikleri onlara geri dönmesi ne anlama geliyor?
YANIT: Buradaki ev sözcüğü, bir evde oturanları kastetmektedir. Onları gerçekten iyi karşılamayan birisine kazayla esenlik dileyecekleri konusunda kaygı çekmemeleri gerektir. Esenlik onların sözlerinin sihrinden değil, Tanrıdan gelir.
SORU: Matta 10:14 ve Markos 6:11e göre, öğrencilerin neden kendilerini kabul etmeyen insanlara karşı ayaklarının tozunu silkmeleri gerekiyordu?
YANIT: Bunu onlara karşı bir tanıklık olarak yapmaları gerekiyordu. Yani, konuksever olmayan insanlar bu azarı gördükten sonra yaptıkları üzerinde düşünüp onları değiştirebilirler. Ayrıca bu, Tanrının, Kendi mesajını ret edenlere karşı bir tanıklığı da olacaktı.
SORU: Matta 10:14 ve Markos 6:11 kimseyle hiç tartışmamamız, sadece oradan ayrılmamız gerektiği anlamına mı geliyor?
YANIT: Bu sorunun yanıtı üç nedenden ötürü hayırdır: Onikilerin bu zamandaki özel görevlendirilmesine bakmak gerekir, bu ayet birisi onlara karşı çıkarsa oradan ayrılmalarını değil, eğer kimse onları iyi karşılamazsa oradan AYRILIRKEN ayaklarının tozunu silkmelerinin bir işaret olduğunu söyler. Son olarak, Elçi Petrus ve Pavlus başkalarıyla tartışmışlardır ve bir elçi olmayan Apollos da başkalarıyla tartışmıştır.
Bu Sıradaki Özel Bir Görevlendirilme:
Matta 10:5-20 büyük bir olasılıkla, Markos 6:11le aynı olaydır ve sadece bir ayetin bir kısmına değil, ayetlerin bütününe bakmak gerekmektedir. On iki öğrencinin yanlarına hiç para ya da değnek almamaları ve başka birisinin evinde kalmaları gerekiyordu. Bu durum, bundan sonra yapılan bütün müjdeciliğin kalıbı değildir. Pavlusun daha sonra Elçilerin İşleri 19:9-10da bildirildiği üzere Tiranusun dershanesinde yaptığından farklı olarak, onların o zamanlarda bir tek yerde kalmayıp insanlarla tartışmaları mantıklıydı çünkü onlar mesajı ilk olarak yayıyorlardı.
O zaman bile eğer birisi kendilerine karşı çıktığında oradan ayrılmamaları gerekiyordu. Bunun yerine, kendilerini iyi karşılayan birisinin evinde kalmaları gerekiyordu. Eğer kentten kimse onları evlerine almazsa o zaman ayaklarının tozunu silkerek oradan ayrılmalıydılar.
Ayrıldıkları ZAMAN Ayaklarının Tozunu Silmek
Ayetin Grekçesi aslında onlara ayrılmalarını söylemiyor. Bunun yerine, oradan ayrıldıkları ZAMAN ayaklarının tozunu silkmelerini söylüyor. Hem onlar, gelecekteki Hristiyanlar ve biz, bazı insanların bize karşı çıktığı ve bazılarının ise bizi desteklediği durumlarda olacağız. Pavlus, 2 Korintliler 10:3-6da şöyle der: Olağan insanlar gibi yaşıyorsak da, insansal güce dayanarak savaşmıyoruz. Çünkü savaşımızın silahları insansal silahlar değil, kaleleri yıkan tanrısal güce sahip silahlardır. Safsataları, Tanrı bilgisine karşı diklenen her engeli yıkıyor, her düşünceyi tutsak edip Mesih'e bağımlı kılıyoruz. Mesih'e tümüyle bağımlı olduğunuz zaman, O'na bağımlı olmayan her eylemi cezalandırmaya hazır olacağız.
Petrus, Pavlus ve Apollos başkalarıyla tartıştılar
Elçilerin İşleri Kitabında Petrusun iman etmeyen kişilerle tartıştığını ve Pavlusun ise bunu daha da sık yaptığını okuyoruz. Birisi bunun sadece elçilerin yaptığı bir şey olduğunu söylemesin diye, Apollos da tartışmıştı ve o bir elçi değildi. Ancak, her bir inanlının başkalarıyla tartışmak donatılmış olduğunu varsaymak doğru değildir.
Son
olarak, eğer
benimle ve aynı kentte oturan başkalarıyla aynı
görüşte değilseniz, sizinle aynı görüşte olmayan
insanları ikna etmeye çalışmak ve onlarla tartışmak
yerine kentten ayrılmanız gerektiğini düşünüyorsanız,
dilerseniz sizin için bir kamyon çağırabilirim!
Şaka bir yana, bu aslında, İsa ve ilk Hristiyanlar
kendileriyle aynı görüşte olmayan insanlarla nasıl
tartıştılar? ve Hangi noktada tartışmayı
bırakıp ayrılmalıyız? gibi iki iyi sorunun ortaya
atılmasına neden olur. Bundan sonraki iki soru bu konuları ele
alıyor.
Soru: Matta 10:14 ve Markos 6:11 kimseyle tartışmamamız, sadece oradan ayrılmamız gerektiği anlamına mı geliyor?
YANIT: İlk olarak İsanın, sonra Pavlusun ve sonra da İznik öncesi Hristiyanların örneğine bakalım.
İsanın başkalarıyla tartışması
Matta 22:41-46da ve başka yerlerde İsanın sorular sorarak Ferisilerle tartıştığını okuyoruz. İsa bundan sonra değişti ve Matta 23:1-37de çok ağır bir azarlama yaptı. Matta 12:22-33de İsa Ferisilere Kutsal Ruha küfür etmek olan bağışlanmaz günahı işleyebileceklerini söylemişti. İsa insanlara isim takmıştır! Matta 12:39-41de o Yahudilere kötü ve vefasız kuşak demiştir. Matta 23:15de Kendisine karşı çıkanlara cehennemin çocukları demiştir. Matta 22:29-32de
İsa, Sadukilere Kutsal Yazılar'ı ve Tanrı'nın gücünü bilmedikleri için açık bir şekilde yanıldıklarını söylemişti.
Pavlusun başkalarıyla tartışması
İsanın yanı sıra, Pavlus da Elçilerin İşleri 9:19-25de İsanın Mesih olduğunu kanıtlıyordu. Bu konuda hem başarı elde etmiş, hem de muhalefet görmüştü. Yahudiler onu öldürmeye çalışana dek oradan ayrılmamıştı.
Elçilerin İşleri 13:8-12de Elimas Pavlusa karşı çıktığında Pavlus onu azarlamıştı ve oradan ayrılmamıştı.
Efeste Pavlusa karşı bir ayaklanma olduğunda Pavlus Elçilerin İşleri 19:30da onlarla konuşmak istemişti.
Elçilerin İşleri 22:2-22de Pavlus Yeruşalimde düşman bir topluluğa hitaben konuşmuştu.
İznik Öncesi İlk Hristiyanlar
Tanrının Roma dünyasını değiştirmek için kullandığı İznik öncesi ilk Hristiyanlar tanıklık ederken ikna ve tartışma yöntemleri kullanıyorlardı. Bu tartışmalar, Justin Martyr ile Yahudi Trifo arasındaki dostça uzun diyaloglardan, Grek ve Roman tanrılarının utanç verici etkinliklerini ayrıntılarıyla bildiren Aristides, Antakyalı Teofilus, Diognetusa Mektup anlamına gelen Letter to Diognetus ve Tertulyana ve Gnostosizmin bütün ekollerini kapsamlı bir şekilde yalanlayan İreneyus ve Hippolitusun söylediklerine kadar geniş bir tayf oluşturur.
Arnobiyus Grekoromen putperestliğiyle çok komik bir şekilde alay etmiştir. Laktantiyus, eski Yunan felsefesinin neden yanlış olduğunu göstermiştir. Listeyi şu adreste görebilirsiniz:
www.BibleQuery.org/History/ChurchHistory/WhatEarlyChristiansTaught.html. Küçük harf r1 ile başlayarak arama yapın.
Soru: Matta 10:14 ve Markos 6:11e göre, Hristiyan olmayan biriyle tartışmaya ne zaman son verip oradan ayrılmalıyız?
YANIT: Bu konuda göz önünde bulundurulması gereken en az üç nokta vardır.
Birinci Derecede Tehlike
Eğer hayatınız, ailenizin hayatı ya da diğer Hristiyanların hayatları sizin orada bulunmanızdan ötürü birinci derecede tehlikedeyse Tanrının oradan ayrılmanızı isteyip istemediğini öğrenmelisiniz. Pavlus, kendisini öldürmeye çalıştıkları zaman Antakyadan kaçtı ve Hristiyanlar da zulüm gördükleri zaman sık sık bulundukları yerlerden kaçmışlardır. Bir yandan Mesih için ölmeye razı olmalıyız, diğer yandan ise Tanrı, Müjdeyi daha çok paylaşmamız için biraz daha yaşamamızı istiyor olabilir. Ve kaçışımız Tanrının bizi korumasının yolu olabilir.
Azalan Verim ve Diğer Fırsatlar
Bana e-posta yazan herkese elimden geldiği kadar tanıklık etmek için gereken bütün zamanı ayırıp da, uyumak, ailemle birlikte olmak ve normal işimi yapmak gibi şeyleri yerine getiremediğim bir noktaya geldim. Yapmamın daha önemli olduğunu düşündüğüm şeyleri yapmak için zamanım olması üzere bazı insanlara sadece kısa yanıtlar verebilirim ya da bazı hizmet fırsatlarını geri çevirebilirim. Pavlus bir keresinde bir kente gitmiş ve bazı insanlar Mesihi kabul etmişlerdi. Pavlus iyi bir şey yapmayı seçip, oradaki herkesin Mesihi kabul etmesini sağlamaya çalışarak hayatının geri kalanını o kentte geçirmeye karar verebilirdi. Ama Pavlus bunun yerine başka kentlere gitmiştir. İyi şeylerin sizi büyük şeyler yapmaktan alıkoymasına izin vermeyin.
Diğer yandan, tövbe edecekleri konusunda çok az umudum olduğu tarikatlardaki bazı insanlarla tartışmaya devam ettim. Bunu orada Hristiyan olmayan başka insanlar olduğu için ve onları tarikatlara katılmamaları için uyarmak istediğimden yaptım.
Tartışmanız ya da vaazleriniz zararlı olacaksa ya da insanların kulaklarını kapatacaksa
Bundan söz etmekten çekiniyorum çünkü çoğu insan için sorun bunun tam tersidir, Müjdeyi bildirecek kadar cesur değildirler. İsa, ürünü kaldırmak için daha çok işçiler yollaması üzere Tanrıya dua etmemizi söylemiştir. Ve Pavlus da Filipililer 1:14de çektiği acıların başka inanlıları Tanrı'nın sözünü cesurca ve korkusuzca bildirmeye teşvik ettiğinden ötürü sevindiğini söylemişti.
Ayrıca 2 Korintliler 2:15 de, (eğer bu şeyleri doğru bir şekilde yaparsak) mahvolanlara ölüm kokusu VERECEĞİMİZİ de söyler. Müjde rahatsız edicidir ve eğer söylediklerimiz insanları rahatsız etmez, işimizi yapmıyoruz demektir. Ancak, Müjde bazı insanlar için ne kadar rahatsız edici olursa olsun, bizim bu rahatsızlığa rahatsızlık katmamamız gerekmektedir. Efesliler 4:15 gerçeği sevgiyle bildirmemiz gerektiğini söyler. Özellikle de modern kültürde, gerçeği çirkin ya da duyarsız bir şekilde söyleyip insanları gereksiz yere devre dışı bırakmak çok kolaydır. Aynı insanlarla Müjdeyi o kadar sık bir şekilde paylaşabiliriz ki, ısrarımız onları rahatsız edebilir. Müjdenin rahatsız ediciliğine kendi rahatsız ediciliğimizi eklemek istemeyiz ama Müjdenin rahatsız ediciliğini azaltmak da istemeyiz.
Soru: Matta 10:14-15, 40-42da, İsa neden doğru bir kişiyi kabul etmenin çok önemli olduğunu söylemiştir?
YANIT: Doğru bir kişiyi kabul etmek birçok şeyi gerektirir. Sadece onu iyi karşılamak değil, ona yardım etmeyi ve gelecek on yıllarda onu izleyen yetkililerden korumak anlamına da gelir. Doğru bir kişiyi kabul etmek, ayrıca onun öğretisini kabul etmek ve ondan öğrenmeye razı olmayı da ima eder. Onun başkalarına öğreteceği bir platformu olmasına izin vermeyi de içerir.
Soru: Matta 10:15de, Yargı Gününde neden Sodom ve Gomorraya öğrencilerini evlerine almayanlardan daha iyi davranılacaktır?
YANIT: Ayet bunu söylemiyor ama Tanrı insanları bilebilecekleri şeyleri temel alarak yargılar (Romalılar 4:15; 5:13). Sodom ve Gomorra halkı çok kötü olduğu halde Tanrı hakkında çok az şey biliyorlardı. O kadar kötü olmayan ama Tanrı hakkında çok şey bildikleri halde Tanrının öğrencilerini yine de ret edenler ciddi bir yargıyla karşılaşacaklardır.
Soru: Matta 10:16da söylediği gibi nasıl yılan gibi zeki, güvercin gibi saf olabiliriz?
YANIT: Çok basit: başkalarının yapabileceği planlar ve bizi düşürmeyi isteyecekleri potansiyel tuzakların bilincinde olmalı ama kendimiz başkaları için hiçbir zaman kötü planlar yapmamalıyız.
Soru: Matta 10:19da, Kutsal Ruh zulüm altında olan Hristiyanlara söyleyecekleri sözleri nasıl verir?
YANIT: Bir Hristiyan belirli bir zamanda zulüm altında olsa da olmasa da, bazen Kutsal Ruh o kişinin aklına söyleyeceği sözleri getirir. İkinci olarak, Tanrı bildireceğiniz mesajla ilgili olan gündelik şeyleri görüp duymanıza izin verebilir. Örneğin Pavlus, Atinalılarla konuşmadan hemen önce birçok put ve bilinmeyen bir tanrıya atanmış bir sunak görmüştü. Ayrıca Kutsal Kitapı okurken gerçek bize hatırlatılır. Bir Hristiyan Kutsal Kitaptaki her hikâyeyi ve her öğretiyi kusursuz bir şekilde bilse bile, gerçeğin kendisine hatırlatılması için Kutsal Kitapı okumak hâlâ önemlidir.
SORU: Matta 10:19-20de, Kutsal Ruh Hristiyanlara söyleyecekleri sözcükleri bildirdiğinde, bu o sırada o sözcüklerin hatasız ve yanılgısız (tanrıbilimsel bakımdan önemli hataları olmayan) oldukları anlamına mı gelir?
YANIT: Kutsal Ruh sözcükleri tam tamına vermedikçe ve kişinin sözcükleri hatasız bir şekilde işittiğinden emin olunmadıkça, itaatkâr bir Hristiyanın da hâlâ hatalı bir şekilde konuşabilmesi mümkündür.
Soru: Matta 10:21-22, 35-36 ile ilgili olarak, neden Hristiyan bir ailenin üyeleri başka bir Hristiyana karşı düşmanca hareket eder?
YANIT: Tanrıya tapınan birisinin aile üyelerinin kendisine karşı düşmanca hareket etmesi kötü bir şeydir. Bana, Müslümanken Hristiyanlığı seçen Cezayirli bir çocuğun durumu anlatılmıştı. İslamiyete dönmeyi ret ettiğinde kendi annesi yemeğine fare zehri koymuştu.
SORU: İsa, Matta 10:23de neden Hristiyanlara zulümden kaçmalarını söylemiştir? Tanrı onları korumuyor mu?
YANIT: Tanrı bizi istediği her şekilde koruyabilir ve bizi korumasının yollarından biri de bize ne zaman kaçmamız gerektiğini söylemesidir.
Bir yandan, kaçmak ayıp değildir. Elçilerin İşleri 8:1-8de İstefan taşlanarak öldürüldükten sonra birçok Hristiyan kaçmıştı. Diğer yandan, Tanrı kaçmamızı değil, orada kalıp Kendisi için acı çekmemizi ister. Hem İsa, hem de Pavlus, değişik zamanlarda, kendilerini orada neyin beklediğini bilerek Yeruşalime gitmişlerdi.
Soru: Matta 10:23, İsa öğrenciler İsrailin bütün kentlerine gitmeden geri geleceğini söylediğinden, İsanın gelişi hiçbir zaman gerçekleşmedi mi? (Bu soruyu Müslüman Ahmad Deedat sormuştur.)
YANIT: Hayır, çünkü kaçarken İsa gelmeden önce İsraildeki her kentten içinden geçerek kaçamazlardı ve hiçbir zaman İsraildeki her kentin içinden geçerek kaçmamışlardı. Gelecekte gerçekleşecek olan bu olay büyük bir olasılıkla Büyük Sıkıntı döneminde gerçekleşecektir.
SORU: Matta 10:23de İsanın onlar İsrailin bütün kentlerini dolaşıncaya kadar geri geleceği ne anlama gelir?
YANIT: İlk olarak, yanıtın ne olmadığını bakalım, sonra bazı gerçeklere bakalım ve sonunda da yanıtı söyleyelim.
Yanıt değildir: İsanın gelmeyeceğini söyler, bu yüzden bu ayet İsanın göğe alınmasından söz ediyor olamaz. Bazıları bu ayetin İsanın gelmekte olan yargısıyla Yeruşalimin yok edileceğinden söz ettiğini düşünür. Ama burada tapınakla ilgili hiçbir şey söz geçmez.
Bazı gerçekler: İsa çarmıha gerilmeden önce öğrencilerin zulüm gördükleri konusunda bir kanıta sahip değiliz. Tapınak M.S. 70 yılında yok edildiği halde, eğer İsa o zaman gizlice ve görülmez bir biçimde geri geldiyse, ilk kilisedeki kimsenin bundan haberi olmamıştır. Hatta M.S. 70 yılından sonra ilk Hristiyanlardan 14 kadarı Mesihin geri dönüşünden gelecekte gerçekleşecek bir olay olarak söz etmişlerdir.
Yanıtta iki nokta vardır: İlk olarak, İsa
Matta 10:21-22de Müjdeyi bildirmekten değil, zulümden kaçmak için kentten kente gitmekten söz ediyor. Bu yüzden bu durumu başlatan olay zulümden kaçmaktır. O zaman gelince Hristiyanların Mesih dönmeden önce kaçacak kentleri bitmeyecektir. Bu durum gelecekte, büyük bir olasılıkla Büyük Sıkıntı sırasında olacaktır.
İkinci olarak, bu ne zaman olursa olsun, elçilerin İsraildeki her kente gittikleri konusunda bir kanıt yoktur, bu yüzden bu olay henüz gerçekleşmemiştir.
Soru: Müjde, Matta 10:23e göre her kentte mi bildirilecek yoksa Matta 24:14ye göre bildirilmeyecek mi?
YANIT: Ayetlerin söylediklerini yanlış anlamamak için onları dikkatli bir şekilde okumak çok önemlidir. Matta 24:14, Müjdenin bütün uluslara tanıklık olmak üzere dünyanın her yerinde duyurulacağını söyler. Bu, her bireyin dinlemeye zorlandığı anlamına gelmez, ama günümüzde televizyon, radyo ve internetle, Müjde, belki bazı çok uzak kabilesel alanlar hariç, neredeyse bütün dünyada bildirilmektedir.
Matta 10:23, Müjdenin İsrailin her kentinde duyurulup duyurulmayacağı konusunda sessizdir. Bu ayet bunun yerine zulümden kaçmaktan ve bir Hristiyanın Mesih dönmeden önce İsrail'in bütün kentlerini dolaşmış olmayacağından söz etmektedir.
YANIT: Bu, Yahudilerin bu adla bildikleri bir cinin ismiydi. Baalzevul ismi, Rab anlamına gelen Baal ve sinekler anlamına gelen zebub sözcüklerinden oluşmadır.
SORU: Matta 10:26da yer alan gizli olup da bilinmeyecek hiçbir şey yoktur sözü ne anlama gelir?
YANIT: Sonunda her şey ortaya konacaktır. Özellikle, Son Yargıda, Tanrı yapılan her şeyi (Vahiy 20:13), söylenen her boş sözü (Matta 12:36-37) yargılayacak ve hatta bütün düşüncelerimizi bilecektir (Mezmur 139:2,4).
Soru: Matta 10:28de, Canı da bedeni de cehennemde mahvedebilen Tanrı mıdır, İblis midir?
YANIT: Bu ayet Tanrıdan söz eder.
Soru: Matta 10:28de fiziksel bedenler cehennemde nasıl yok edilir?
YANIT: Buradaki Grekçe sözcük, cehennemden söz eden Gehenna sözcüğüdür. Ancak bu sözcük aynı zamanda Yeruşalimin dışındaki büyük bir çöplükten de söz eder. Kötü bir insanın ilk bedeni nerede yok edilirse edilsin, bu kişi İsa Mesihi Rabbi ve Kurtarıcısı olarak kabul etmemiş olduğundan dirilmiş bedeni Ateş Gölüne gider ve orada yok edilir.
Soru: Matta 10:33e göre, eğer bir Hristiyan bir zayıflık anında Mesihi insanların önünde inkâr ettiyse, o Hristiyan İsa tarafından inkâr edilip cehenneme mi gidecektir?
YANIT: Petrus bunu yapmıştı ama Petrus bağışlanmıştı. Mesihi inkâr edip sonra tövbe etmek bağışlanamaz bir günah değildir, çünkü Kutsal Ruha küfür etmek hariç hiçbir günah bağışlanamaz değildir (Matta 12:31,32; Markos 3:28-30; Luka 12:10-11).
Soru: Esenlik Önderi İsa Matta 10:34de, nasıl olur da barış değil, kılıç
getirmeye gelmiş olur?
YANIT: İsa (hiç olmazsa ikinci gelişine kadar) kimseye kılıç çekmemiştir, buna karşın İsanın isminden ötürü birçok aile bölünmüş ve birçok Hristiyan öldürülmüştür.
Soru: Matta 10:37ye göre, neden Tanrıyı kendi ailemizden daha çok sevmemiz gerekiyor?
YANIT: İsa, Markos 12:29-30de Tanrıyı sevmenin ilk buyruk olduğunu söylemiştir. Tanrı bizi yaratmıştır ve bizi herkesten daha çok sever. Ve en çok Tanrıya sadık olmalıyız.
Soru: Matta 10:41de, bir peygamberi ya da doğru birini kabul ederek nasıl peygambere ya da doğru kişiye yaraşan bir ödül alırız?
YANIT: Bu en az iki şekilde doğrudur.
1. Bir insan onları ve mesajlarını kabul ettiğinde Hristiyan olup kendisi de doğru bir kişi olabilir.
2. Bir Hristiyanı İsanın isminde kabul ettiğimizde, bu doğru bir etkinliktir ve Matta 25:33-40ın söylediği gibi İsayı kabul ediyormuşuz gibidir.
Soru: Vaftizci Yahya, Yuhanna 1:32de Ruh'un güvercin gibi gökten inip, İsanın üzerinde durduğunu gördüğünden Matta 11:3de, neden Ona Kendisinin vaat edilen Mesih olup olmadığını sormuştu?
YANIT: Vaftizci Yahya hapisteydi ve belki de İsanın mucizeleri ve hizmeti hakkında fazla bir şey duymamıştı. Bu konuyla ilgili en az dört tamamlayıcı olasılık vardır:
Kuşku: Belki Yahya burada biraz kuşku duyuyordu. Bunu ilk öneren, ilk kilise yazarı Tertulyan (M.S. 198-220) olmuştu.
Karmaşa: Belki Yahya, Mesihin birinci gelişiyle ilgili peygamberliklerin gerçekleşmekte olduğunu görmüş ve Onun İkinci Gelişiyle ilgili peygamberlikleri merak ediyordu.
Sabırsızlık: William Hendrickson, Belki de Yahyaya zorluk çıkaran imansızlığı değil, sabırsızlığıydı. Yahya, İsa konusundaki zorluğunu kendisine saklamak ya da başkalarıyla konuşmak yerine doğrudan Kendisine hitaben bildirmekle çok akıllıca bir karar vermiştir diyor (Matta Müjdesi anlamına gelen, The Gospel of Matta 1973 sayfa 84)
İsayı Teşvik Etme: Buna benzer bir şekilde, Yahya belki de İsayı daha çok güç göstermeye teşvik etmek istiyordu. Ya da her ikisi.
Soru: Matta 11:3-6de İsa onun bu sorusuna neden evet ya da hayır şeklinde bir yanıt vermemişti?
YANIT: Mesih olduğunu iddia etmek kolay bir şeydir, ama bu iddiayı mucizesel kanıtlar sağlayarak desteklemek başka bir konudur. İsa, hem Yahyaya, hem de o sırada Kendisini dinleyenlere, Kendisinin bu konuda sağlamış olduğu kanıtları hatırlatıyordu.
Soru: Matta 11:11 ve Luka 7:28, Rev. Moonun İlahi İlke anlamına gelen kitabı Divine Principle sayfa 161in öğrettiği gibi, Vaftizci Yahyanın Cehenneme gittiğini mi öğretiyor?
YANIT: Hayır. Yuhanna 10:41-42 birçok insanın Yahyanın tanıklığı üzerine İsaya iman ettiğini göstermektedir. Tanrı için ölen bir şehidi, başarısız olup Tanrıyı alındırmakla suçlama konusunda çok dikkatli olmalıyız. İsanın, Göklerin Egemenliği'nde en küçük olanın Vaftizci Yahyadan üstün olduğunu söylemesi, İsanın henüz Cennete giden yolu açmamış olduğu ve Vaftizci Yahyanın aslında Eski Antlaşma altında olan son peygamber olduğuydu. Ayrıca eğer Vaftizci Yahya öğretilerinde başarısız olmuşsa İsa, Matta 21:32de neden insanların Vaftizci Yahyaya inanmaları gerektiğini söylemiştir? Bu konuda daha çok bilgi için bundan sonraki soruyu okuyunuz.
Soru: Matta 11:11 Luka 7:28de yer alan, Göklerin Egemenliği'nde en küçük olanın Vaftizci Yahyadan üstün olduğunun söylenmesi ne anlama gelir?
İbranice deyim: Bu ifade, birinci yüzyılın en sayılan bilginlerinden biri olan Yohanan ben Zakkayın, Hillelin seksen öğrencisi arasında en küçük olmakla ilgili hahamsal sözlerine çok benzer. Bu söz, Yohananın konumunu alçaltmak için değil, çağdaşlarının konumunu yükseltmek için söylenmişti.
İsaya kadar kimse: Vaftizci Yahya bile henüz Göklerin Egemenliğinde değildi. İsa, ölümü ve dirilişiyle yolu açana kadar kimse Göklerin Egemenliğinde değildi.
Cennetteki göreceli konumu: Vaftizci Yahyanın annesinin karnında Kutsal Ruhla dolduğunu unutmayın. Bir varsayıma göre, doğduktan sonra yeniden doğmaları sağlanan cennetteki inanlıların belki de, bunu yaşamamış olanlardan daha yüksek bir konumları olacağı söylenmektedir.
Soru: Matta 11:12-13ye göre, Göklerin Egemenliği nasıl zorlanır?
YANIT: Vaftizci Yahyanın hapse atılıp sonra da öldürülmesinden şimdiye kadar, Göklerin Egemenliği zorlanmıştır ve zorlanacaktır. İsa, bu sözü Hirodes tarafından hapse attırılmış olan
Vaftizci Yahya Kendisine bir mesaj yolladıktan sonra söylemişti.
Soru: Matta 11:14 ve Luka 1:15de, Vaftizci Yahya nasıl İlyas peygamberin ruhu ve gücündedir? İlyas peygamber dirilmiş miydi?
YANIT: Hayır. Vaftizci Yahya, İlyas peygamberin ruhu ve gücünde gelmişti ama İlyas peygamberin dirilmiş hali değildi. Yanıt için, Markos 9:11-13ü ele almamıza bakın.
Soru: Matta 11:16-17 ve Luka 7:32, o kuşak çarşı meydanlarındaki çocuklara ne bakımdan benziyordu?
YANIT: Çocuklar çok iyi dinlemeyebilirler, hafızaları çok kuvvetli olmayabilir ve bazen de çok mantıksız olabilirler. Kendi bakış açılarından başka bir bakış açısını görmekte zorlanabilirler. İsa bu sözü neden söylediğini Luka 7:33-35de açıklar. Bir yandan, Vaftizci Yahyayı şarap içmeyip normal yemek yemediği için eleştiriyorlar, diğer yandan da İsayı şarap içtiği ve normal yemek yediği için eleştiriyorlardı.
Salt Lake Cityde Mormonlara hizmet verirken buna benzer bir durum görmüştüm. Mormonlar bana hiç Mormon olup olmadığımı sorarlar ve ben de hayır diye yanıt verirdim. Bunun üzerine bana, hiçbir zaman Mormon olmadığım için, onların öğrettiklerini anlayamayacağımı söylerlerdi. Eskiden Mormon olan Hristiyanlara da aynı soruyu sorarlar ve evet yanıtını aldıklarında ise, dinlerinden dönüp kiliselerini terk eden birisini nasıl dinleyeceklerini sorarlardı. Belli ki, bazı insanlara erişmenin bir yolu yoktur.
Soru: Matta 11:23-24de, Sodom neden tövbe etmeye razı olsundu ki?
YANIT: İsa burada, eğer Sodom halkı, Tanrı konusunda Yahudilerin bildiği şeyleri bilseydi, yok edilecek derecede kötü olmayacaklarını söylemek için bir abartı kullanmaktadır. Yunus kendilerine geldiği zaman Asurlular bile tövbe etmişti ama Celiledeki insanların bazıları, Tanrının Kendisi onlara geldiği halde tövbe etmiyordu.
Soru: Matta 11:25-26da, İsa gerçekleri bilge ve akıllı kişilerden gizlediği için Tanrıya neden şükretmişti?
YANIT: Daha akıllı olanlar ve daha çok eğitim almaya güçleri yetenlerin, sadece bilgileriyle Tanrı için daha hoşnut edici olmaları ya da cennete daha yakın olmaları tuhaf olmaz mıydı? Durum böyle değildir. Bunun yerine, Ferisi ve vergi görevlisiyle ilgili benzetmenin de gösterdiği gibi, Tanrıya daha yakın olanlar, kendi çaresizliklerini Tanrının önünde kabul etmeye razı olanlardır.
Soru: Matta 11:25-26da, gerçeği gizlediği için Tanrıya şükretmeli miyiz?
YANIT: Gerçek ve Tanrının onu vahyediş biçimi için Tanrıya şükretmek daha iyidir. İsa, Tanrıyla ilgili gerçeği bulma konusunda daha akıllı insanların akılları daha az olan insanlardan daha büyük bir avantaj sahibi olmadıklarını söylemektedir. Gerçek öyle bir şekilde saklanmıştır, insanlar onu Tanrıdan ayrı olarak kendi bilgelikleriyle bulamazlar. Buna karşın, gerçeği bilmek isteyenler, sadece küçük çocuklar bile olsalar, onu bulacaklardır.
Soru: Matta 11:27, her şey İsaya nasıl teslim edilmiştir?
YANIT: Her şey İsaya birkaç değişik şekilde teslim edilmiştir. Herkes İsanın önünde diz çökecektir, İsa insanları yargılayacaktır ve İsa bizi kurtarmıştır.
Ancak İsanın burada esas söylemek istediği şey, İsanın bir kurtarıcı olduğu değil, İsanın bizi kurtarması dışında kurtuluş olmadığıdır. Mesihi tanımadan ölen modern bir yetişkin, bebek ya da kişi ya İsa aracılığıyla cennete gider, ya da cennete hiç gidemez.
SORU: Matta 11:27de, Baba'yı Oğul'dan ve Oğul'un O'nu tanıtmak istediği kişilerden başkasının tanımayışı nasıl olmaktadır?
YANIT: Bu sadece bir değil, iki şekilde doğrudur.
Bilgi: Eğer Tanrı öyle yapmayı isteseydi, bizim Onun hakkında fazla bir şey bilemeyeceğimiz bir şekilde Kendini saklayabilirdi. Tanrı, Kendini vahyetmeyi seçmiştir. Bunu kısmen İbrahim ve peygamberler aracılığıyla yapmıştır. Ama Tanrının Kendisi hakkındaki en dolu vahyi, İsa Mesihin yeryüzüne gelişi aracılığıyla olmuştur.
Kurtuluş: Kurtulan ve kurtulacak olan herkes İsa Mesih aracılığıyla kurtulmuştur. İsa Mesih doğmadan önce Gerçek Tanrıyı izleyen ve İsanın ismini bilmeyen insanlar bile İsa aracılığıyla kurtulmuştur.
Elçilerin İşleri 4:12 kurtuluşun başka hiçbir yerde bulunmadığını söyler. Filipililer 2:9-11 İsanın adı anıldığında gökteki, yerdeki ve yer altındakilerin
hepsinin diz çökeceğini ve her dilin, Baba Tanrı'nın yüceltilmesi için İsa Mesih'in Rab olduğunu açıkça söyleyeceğini söyler.
Soru: Mezmur 145:18 RAB kendisine yakaran herkese yakındır derken, İsa neden Matta 11:27de, Baba'yı Oğul'dan ve Oğul'un O'nu tanıtmak istediği kişilerden başkası tanımaz diyor?
YANIT: Yanıtta göz önünde bulundurulması gereken üç nokta vardır.
İsanın seçtiği herkes: İsa hiçbir zaman sadece Kendisinin Babayı tanıyacağını söylememiştir. Bunun yerine, sadece Kendisi ve Kendisinin Babayı tanıtmak üzere seçtiği kişilerin Babayı tanıyacağını söylemiştir.
Zaman dönemi: İsa, bunun gelecekte, son yargıda mı, şimdi mi, geçmişte mi, ya da hepsinde mi olduğunu kesin bir şekilde bildirmemiştir. Bu bildiri geçmiş için doğrudur çünkü Yuhanna 5:22-23ün bildirdiği gibi sonunda herkes yargıcımız olan Mesihin önüne çıkacaktır. İsanın Yuhanna 8:24de Yahudilere eğer Kendisini ret ederlerse, gerçekten de günahları içinde öleceklerini bildirdiği gibi, Onun sözleri kendi zamanında da doğruydular. Bu, Cennete gitmek için sadece Kutsal Yazıları okuyup itaat yerine sözlere güvenmenin yeterli olduğunu düşünen birisine adil gözükmeyebilir. Ancak, İsa Yuhanna 14:6da Kendisinin yol, gerçek ve yaşam olduğunu ve Kendisinin aracılığı olmadan Babaya kimsenin gelemeyeceğini söylemiştir. Ancak, İsanın sözleri bir anlamda Onun zamanından önce de doğruydular. İsa, 1 Korintliler 10:4ün bildirdiği gibi sadece çölde İsraillilerle birlikte olmakla kalmamıştır. Elçilerin İşleri 2:23, Onun hem Mesihten önce ve hem de sonra yaşayan bütün inanlılara yaşam veren çarmıha gerilmesi ve dirilişinin dünyanın kuruluşundan önce planlanmış olduğunu bildirir.
Özel İlişki: Yukarıdaki her şeyi söyledikten sonra, İsa ve Kutsal Ruhun Babayla başka kimsenin sahip olmadığı bir ilişkiye sahip olduğunu da söylememiz lazımdır.
YANIT: Bu gerçeği hayatlarımıza en az beş şekilde uyarlayabiliriz:
Korkudan özgürlük: Tanrı bize bakacaktır ve başımıza Tanrının izin verdiklerinden başka bir şey gelmeyecektir. 1 Petrus 1:6-9 ve 1 Korintliler 2:9, Cennetin yüceliklerinin yeryüzünde çektiğimiz acıları bize küçük göstereceğini bildirir.
Endişe ve kaygıdan özgürlük: İsa Dağdaki Vaazde, Tanrı için değerimizi ve endişenin hem istenmeyen, hem de yararsız bir şey olduğunu özellikle vurgular.
Filipililer 4:6-7, hiç kaygılanmamamızı; bunun yerine dileklerinizi duada Tanrının önüne götürmemizi söyler.
İşimizden, hedeflerimizden ve hırslarımızdan özgürlük: Hristiyan olduğumuz, başarı ölçütümüz yeniden tanımlanır. Başarı, sadece Tanrının başarmanızı istediği şeyi başarmak değil, aynı zamanda Tanrının olmanızı istediği her şey olmaktır. Bu kadardır. Artık, başkalarının gözünde başarılı olma ya da kültürel ideallere uyma konusunda endişe etmemiz gerekmez.
Yargı hakkında endişe etmekten özgürlük: Yargı Gününde Hristiyanlar korkusuz olacaklardır. Mesih, Hristiyanları ödüllerine (ya da kaybettikleri ödüllere) göre yargılayacaktır ama Hristiyanlar kurtuluş ve Ateş Gölünden kurtulma güvencesine sahiptir.
Sonsuz özgürlük: Özgürlüğümüz şimdi yeryüzünde başlar ama sınırlıdır. Ama Cennetin Kralının çocukları olarak sonsuzluk boyunca özgürlüğe sahip olacağız.
Eleştiren Sorduğunda anlamına gelen When Critics Ask sayfa 342 bunu çok iyi özetler: İsa, canlarımızı rahata kavuşturduğu için inanlının yaşamı kolaydır (Matta 11:29) ama doğru yolda durması için sık sık Tanrının disiplin veren eline ihtiyacı olan benlik için zordur. Kurtuluş Tanrıyla barış getirir (Rom. 5:1) ama aynı zamanda da dünyayla çatışmaya neden olur (1 Yuhanna 2:15-17; Galatyalılar 5:17).
Soru: Matta 11:29-30da, boyundurukla yük arasındaki fark nedir?
YANIT: Boyunduruk, yükü taşıyan arabayı çeker. Boyunduruk başkalarıyla birlikte çekilir. Boyunduruk ve çekmek için kullanıldığı yük hafif ya da ağır olabilir ve İsa Kendi boyunduruğunun hafif olduğunu söylemiştir.
Soru: Matta 11:29, Mark ve Elizabeth Prophetin İsanın Kayıp Öğretileri anlamına gelen The Lost Teachings of Jesus 3 adlı kitabının (1988) p.273-274 sayfalarında öğretildiği üzere bir şekilde yogayı mı destekler?
YANIT: Hayır, hiç de desteklemez. İsa, yogayı değil, boyunduruğumu yüklenin der. Buradaki Grekçe sözcük, tarlada hizmet etmeleri için öküzleri boyunduruğa koşma anlamına gelen zugondur ve bu sözcük, özel bazı fiziksel egzersizler yapıp nefesimizi kontrol altına almayı değil, İsaya hizmet etmeyi ima eder.
SORU: Matta 12:1-5de İsanın öğrencileri Yahudi Şabatında yasak olanı mı yapmışlardı?
YANIT: Onlar burada Musanın Yasasındaki Şabata değil, Ferisilerin onu yorumuna aykırı davranmışlardı. İsa dirilişinden önce yeryüzünde hizmet verirken, öğrencilerinin ya da Kendisinin Musanın Yasasına aykırı davrandıklarıyla ilgili bir kanıt bulunmamaktadır.
SORU: Matta 12:1-8 ve Markos 2:27de, İsanın Şabat hakkında söyledikleri Tanrının Yasasında bir değişiklik mi oluşturmuştu, yoksa İsa onların Şabatı Eski Antlaşma zamanlarında da uygulamaları gerektiğini söylüyordu?
YANIT: İsa burada hiçbir değişiklik yapmıyor. Ekin başaklarını kopartmak Yasada zaten özellikle izin verilmiş olan bir şeydi. Yasa, insanların Şabat gününde çalışamayacaklarını söylediği halde, başakları bir torbaya koyarak hasat toplamadığınız sürece başakları yemek için kopartabilirdiniz.
İsa, Yasanın bütününe bakmanız gerektiğini söylüyordu, çünkü Yasa ayrıca kâhinler için de özel bir tedarikte bulunmuştu. Ayrıca İsa, Davutun acil bir durumdayken, hayatta kalması ve Sauldan kaçabilmesinin adak ekmeğini yiyip yememekten daha önemli olduğuna işaret ediyor. Mesihin Kendisinin Ferisilerin geleneklerinden çok daha büyük bir önceliği olduğu kesindir.
Soru: Matta 12:3-5 ve Markos 2:25-27de, adak ekmeğini almanın neden bir sakıncası yoktur ve bunun Şabatı yerine getirmekle nasıl bir bağlantısı vardır.
YANIT: Buradaki anahtar ilke, bir buyruklar hiyerarşisidir ve nihai olarak itaat etmeleri gereken, Şabat değil, Tanrı olmalıydı. Adak ekmeğini sadece kâhinler yiyebilirlerdi ve Davut ve adamları, Tanrı için bir görevdeydiler, (Sauldan kaçtıkları için) acil bir durumdaydılar ve konuyu kâhinlerle görüştükten sonra 1 Samuel 21:3-6da ekmekleri yediler.
Şabat Ferisiler için tam bir put haline gelmişti! Şabat herhangi bir şekilde kötü değildi, ancak onlar Tanrıdan çok Şabatla ilgileniyorlardı.
Soru: Matta 12:5de, kâhinlerin her hafta Şabat Günü'yle ilgili buyruğu çiğnedikleri halde neden suçlu sayılmıyorlardı?
YANIT: Yasa, kâhinlere Şabat Gününde başkalarının yapmaları yasal olmayan şeyleri yapmalarını buyuruyordu. İsanın söylemeye çalıştığı şey, kâhinlerin Tanrının kendilerine yapmalarını buyurduğu şeyi yapmayı bırakmaları değildi. İsa, bunun yerine, Tanrının talimatlarına metin çerçevesini görmezden gelerek baktığınızda bir sürü sorununuz olacağını söylüyordu.
Tertulyan (M.S. 198-220) Marciona Karşı Beş Kitap anlamına gelen Five Books Against Marcion kitap 4, bölüm 12, sayfa 362de, Tanrının İsraillilere Erihanın etrafında sekiz gün boyunca yürümelerini buyurduğunda onların Şabat Gününde de yürüdüklerine işaret eder. Bu yüzden bu da, Tanrının Şabatı iptal etmek için verdiği doğrudan bir buyruğa örnektir.
Soru: Matta 12:5de İsa, Ayrıca kâhinlerin her hafta tapınakta Şabat Günü'yle ilgili buyruğu
çiğnedikleri halde suçlu sayılmadıklarını Kutsal Yasa'da okumadınız mı? dediğinde bu neden Yasadan bir alıntı değildi?
YANIT: İsa bunu bir şeyin aktarılması olarak iddia etmemiştir. İsa, Yasaya göre, kâhinlerin Şabat Gününde kâhinsel görevlerini yerine getirdiklerini ve bunun hâlâ uygun ve Tanrıyı hoşnut eden bir şey olduğu konusunda mantıklı bir sonuç çıkarıyordu.
Soru: Matta 12:3-8 ve Markos 2:25-28de verilen örneklerin anlamı neydi?
YANIT: Tanrıyı izlemek sadece kurallarla değil, aynı zamanda öncelik verilen şeylerle de olur. İtaat, kurallar Tanrının kuralları bile olsa sadece kuralları izlemek değil, İsayı Rabbiniz olarak izlemektir. Başka ayetler, Tanrıyı izlemenin kurallar ve önceliklerden daha fazlası olduğunu gösterir ancak İsa burada konuya sadece giriş yapmaktadır. İsa, düşmanca Ferisilere basit bir açıklama yaparak sabırlı davranıyordu ve bize karşı da sabırlı olduğu için Tanrıya şükretmeliyiz.
SORU: Matta 12:8 ve Markos 2:28de, İnsanoğlunun Şabat Günü'nün de Rabbi olduğu ne anlama gelir?
YANIT: Biz yasa için, ya da Şabat Günü için değil, Tanrı için yaratıldık. Şabat Gününde dinlenme buyruğu insana engel olmak için değil, ona yardım etmek için verilmişti. Tanrı, Kendi Yasasının da Rabbidir.
Soru: Matta 12:10-14 ve Markos 3:3-6da, Ferisiler, Şabat Günü bir hastayı iyileştirmenin nesinin yanlış olduğunu düşünüyorlardı?
YANIT: Ferisiler, iyileştirmeyi yaratıcı bir etkinlik, bu yüzden de iş olarak görüyorlardı.
Soru: Matta 12:10-14de İsa Ferisilere neden bu şekilde yanıt vermişti?
YANIT: İsa onların tutarsızlığına işaret ediyordu. Durumun tuhaf komikliğini göz önüne getirelim. Bu adamlar, Tanrı Sözüne kendi yaptıkları eklemeleri Tanrı Sözü olarak öğretiyorlar ve Tanrının Kendisine bir şeyi yapamayacağını söylüyorlardı. Bir mucize Tanrıdan geldiğinden, neredeyse Tanrıya o mucizeyi geri almasını söyleyeceklerdi!
Soru: Matta 12:31,32, Markos 3:28-30 ve Luka 12:10-11de Kutsal Ruha karşı küfür nedir?
YANIT: Ayetin metin çerçevesi bunun, Tanrının doğrudan mucizesel işini görüp, Müjdeyi ret etmek ve bunların İblisten olduğunu söylemek anlamına geldiğini belirtir.
Sadece Kutsal Ruhtan hayatlarından çıkmasını istemek değildir. Tanrıdan hayatından çıkmasını isteyen Hristiyan bir üniversite öğrencisi tanıyorum. Bir iki ay sonra kendini o kadar kötü hissetti ki, tövbe edip Mesihe geri döndü. Eğer birisi Kutsal Ruha karşı küfür ederse, Mesihe geri dönmeyi istemez.
Soru: Matta 12:31,32, Markos 3:28-30 ve Luka 12:11de, Kutsal Ruha karşı küfür etmek, İsaya karşı küfür etmekten neden çok daha ciddi bir şeydir?
YANIT: İsa bunun nedenini özel bir şekilde bildirmemiştir. Ancak, eğer birisi İsayı ret ederse, Kutsal Ruh onun üzerinde etkin olarak fikrini değiştirip daha sonra İsayı kabul etmesini sağlayabilir. Ancak birisi kalıcı bir şekilde hayatında Kutsal Ruhu istemiyorsa ve Kutsal Ruh da bu arzuyu yerine getirirse, o kişi asla Mesihe iman etmez ve cennete gitmez.
Soru: Matta 12:31-32de, Kutsal Ruha küfür etmek, Bahailerin Yanıtlanmış Bazı Sorular anlamına gelen Some Answered Questions, 127-128 sayfalarda öğrettiği gibi Tanrının (Bahaullah gibi) gösterimlerini inkâr ederek ışıktan iğrenmek anlamına mı gelir?
YANIT: Hayır, bu varsayılan iddiayı ispatlanmış gibi kabul ederek çıkarımlarda bulunmaktır. Yani, Bahaullahın ışığın kendisi olduğunu söylemesinden onun ışığın kendisi olduğu anlamına geldiği gibi bir sonuç çıkartmaktır. Ancak Matta 12:31de, İsanın Kendisi için bile, insanların işlediği her günah, ettiği her küfür bağışlanacak; ama Ruh'a edilen küfür BAĞIŞLANMAYACAKTIR dediğine dikkat edin.
Soru: Matta 12:32de yer alan, Kutsal Ruha karşı küfrün bu yaşamda bağışlanmaması, Katolik yazar Ludwig Ottun söylediği gibi Araf inancını destekler mi?
YANIT: Hayır, Yeni Katolik Ansiklopedisi anlamına gelen New Catholic Encyclopedia, cilt11, sayfa 1034 bile, Araf öğretisi Kutsal Kitapta açık bir şekilde bildirilmemiştir der. Matta 12:31-32 üç nedenden ötürü Araf düşüncesini desteklemez.
1) Katolik öğretisi, Arafın inanlının daha ciddi ya da öldürücü olan büyük günahlarını değil, küçük günahlarını temizlediğini öğretir. Ancak, Kutsal Ruha karşı küfür, öldürücü bir günah sayılır.
2) İsa burada inanlılardan değil, Kendisini ret eden din bilginleri ve Ferisilerden söz ediyordu.
3) Bu ayet, cezanın ya da temizlenmenin süresi, katılığı, türü ya da yeri hakkında hiçbir şey söylemez; hatta bu ayet ceza ya da temizlenme hakkında hiçbir şey söylemez. Bunun yerine Tanrı tarafından bağışlanmamaktan söz eder.
Soru: Matta 12:38-39 ve Matta 16:1-4de, Ferisiler bir belirti istediklerinde, İsa, onlara Peygamber Yunus'un belirtisinden başka bir belirti
gösterilmeyeceğini mi söyledi yoksa Markos 8:11-13de bildirildiği gibi hiçbir belirti gösterilmeyecek midir?
YANIT: Yanıtta göz önünde bulundurulması gereken üç nokta vardır:
1. Matta 12:38-39 bir işaret için ilk talepti ve Matta 16:1-4 ve Markos 8:11-13 bir belirti için ikinci talepti.
2. İsa bu ayetlerin her birinde de, ya gökten hiçbir belirti görmeyeceklerini ya da sadece Yunusu dinleyenlerin gördüğü belirtiyi göreceklerini söylemiştir.
3. Yunusu dinleyenler hiçbir zaman mucizesel bir belirti görmemişlerdi, sadece Yunus peygamberi görmüşlerdi. Kutsal Kitapta Yunus peygamberin herhangi bir mucize gerçekleştirdiği kaydedilmez.
Soru: Matta 13de yer alan benzetmeler hangi yönden sıra dışıdır?
YANIT: Matta 13:3-52 kusursuz olmasa da bir kiazmadır.
13:1-2 İsa geldi
-13:3-9 Kalabalıklara hitaben verilen ekinci benzetmesi
-- 13:10-12 Öğrenciler sordular, İsa yanıtladı
--- 13:10-17 Benzetmelerin amacı (dışarıdakiler için)
----13:18-23 Ekinci benzetmesinin yorumu
-----13:24-33 Kalabalıklara hitaben üç benzetme daha verilmesi Göklerin Egemenliği... benzer (deliceler, hardal tanesi, maya)
ara söz (konudan ayrılma)
--- 13:34-35 Benzetmelerin amacı (öğrenciler için)
---- 13:36-43 Buğdaylar ve deliceler benzetmesinin yorumu
ara sözün sonu
-----13:44-48 Öğrencilere hitaben verilen üç benzetme daha Göklerin Egemenliği... benzer (hazine, inci, ağ)
---- 13:49-50 Açıklama
-- 13:51 İsa soruyor, öğrenciler yanıtlıyor
- 13:52 Eski ve yeni hazineyle ilgili benzetme
13:53 İsa oradan ayrılır
Bu yapının içinde Matta 13:13-17 de bir kiazmadır.
Soru: Matta 13:1de, İsa neden bir tekneye binip insanlara oradan hitap ederek konuştu?
YANIT: İsanın tekneden konuşmasının nedeni, sakin bir günde, sesinin suyun üzerinden daha iyi duyulabilecek olmasıydı.
Soru: Matta 13:10-13de, İsa neden bu benzetmeyi öğrencilerine açıkladı da, kalabalığa açıklamadı?
YANIT: Bunun yanıtı Matta 13:14-15de bulunur. İsanın öğrencileri sadece on ikiler değildi; onun 70ler dahil daha başka birçok öğrencisi vardı. Bu sırada kalabalıklar İsanın öğretilerini biraz duyma imkânı bulmuşlardı, bu onların daha çok duymayı isteyecekleri bir şekilde yapılmıştı.
İsa burada konuşurken söylediklerinin açıklamalarını sadece öğrencilerine vermişti. Tabii ki, kalabalıklardaki insanlar da İsanın öğrencileri olmayı seçebilirlerdi.
SORU: Matta 13:10-16 ne anlama gelir?
YANIT: Bu ayetlerde birkaç önemli nokta bulunur.
13:10 İsa, Matta 13:1-9da ekinci benzetmesini verdi. Öğrenciler gelip neden benzetmelerle konuştuğunu sordular. Soru, sadece ekinci benzetmesi için değildi, genel olarak İsanın neden benzetmelerle konuştuğunu soruyorlardı.
13:11 İnsanların çoğu Göklerin Egemenliği hakkında bilgi sahibi değildi, olsaydı da bu bilgiyi içlerinde tutamıyorlardı.
13:12 Bu bilgiye sahip olanların bilgisi artacaktı. Bu bilgiye sahip olmayanların sahip oldukları azıcık bilgi de onlardan alınacaktı.
13:13 İsa, insanlarla neden benzetmelerle konuştu ve öğrencilerine açıklama yaptığı gibi, neden onlara da açıklama yapmadı? Bu sorunun yanıtı için, 2 Petrus 2:21 ve Romalılar 4:15; 5:13e bakalım. Birisi Tanrı hakkında bildiği gerçeği izlememeyi seçerse, o zaman ne kadar az şey bilirse son yargıda, kendisi için o kadar iyi olacaktır.
13:14 insanların gerçeğin tümünü duymak istediklerini ama onu anlamayacaklarını göstermektedir. Bu, Hristiyan olmak için çok akıllı olmanız gerektiği anlamına GELMEZ, böyle bir şey 1 Korintliler 1:26-28e aykırı olur. Sorun bunun yerine, zeki ve çok eğitim görmüş Ferisilerin sorunu, İsanın sözleri için yerleri olmamasıdır
(Yuhanna 8:37). Çarmıhla ilgili bildiri, bu dünyanın bilgeliğiyle bilge kişiler için saçmalıktır (1 Korintliler 1:18-25). Akıllı insanların, Kutsal Kitapta çok açık bir şekilde bildirilen şeylere neden inanmak istemedikleri konusunda zekice ve yaratıcı mazeretler verdiğini gördüm.
13:15 Bu da insanların katılığını gösterir. Hristiyanlar, Firavunun yüreğinin Musa ve İsraillilere karşı katılaşmasından Tanrının mı yoksa Firavunun mu sorumluğu olduğu konusunda çok tartışmışlardır. Kutsal Kitap, sekiz ayette Firavunun kendi yüreğini katılaştırdığını, sekiz ayette de Tanrının onun yüreğini katılaştırdığını söyler. Tanrının, yüreklerini katılaştıran insanlara karşı yargılarından biri de onların yüreklerini daha da katılaştırmasıdır.
Son olarak, Tanrının aynı etkinliği iki değişik kişi üzerinde tamamen zıt etki yapabilir. İlk kilise yazarlarından biri bunu şu şekilde açıklamıştır: Aynı ısıda, balmumu erir ve çamur kurur. Bu yüzden, Musa aracılığıyla gerçekleştirilen olaylar, Firavunun kötülüğünün sonucu olan katılığını ve İbranilerle birlikte oradan ayrılan karışık Mısırlı kalabalığının teslim oluşunu kanıtladı. Orijen, De Principiis (M.S. 225-254), kitap 3, bölüm 1.11, sayfa 311.
13:16 Bu arada, İsanın 12 tane atanmış öğrencisi olduğu halde, 70 kişiden oluşan bir başka öğrenci grubu ve başka öğrencileri de vardı. İsanın öğrencileri hem bu gerçekleri bilme ayrıcalığıyla, hem de bu gerçekleri öğrenmeyi hak etmedikleri için mutluydular. Tanrı her şeyi bizden gizlemeyi seçebilirdi; ama bu şeyleri bize vahyetmeyi istemişti.
13:17 daha ileri gidip Eski Antlaşma zamanındaki Tanrı yolundaki peygamberlerin bile bu şeyleri öğrenmek istediklerini ama Tanrının bunları öğretme zamanı henüz gelmediğinden bunları öğretmediğini, bunları öğretmek için İsanın gelişini beklediğini bildirir.
Bazen insanlar yanlış olarak, Tanrının herkese gerçeği öğretmek için elinden geldiği kadar uğraşma konusunda bize borçlu olduğunu düşünür. Ancak aslında, eğer birisi Tanrı hakkında sahip olduğu gerçeği ret ederse Tanrı gerçeği onlara zorla kabul ettirmek zorunluluğunda değildir. Hatta bu insanlar gerçeği ne kadar az bilirlerse bu onlar için o kadar daha iyidir (2 Petrus 2:21). Ama Tanrı gerçeği izlemeyi isteyenlere git gide daha çok gerçek bildirmekten zevk alır.
İnsanlar gerçeği tam olarak nasıl duyar ya da kaybeder? İsa bunun yanıtını Matta 13:18-23de açıklar.
Soru: Matta 13:12de, Tanrı, kimde yoksa onun elindeki de alıp olana vermekle adaletsizlik mi ediyordu?
YANIT: Tanrı adaletsizlik etmiyordu. Adalet ve eşitlik, ücretler ve armağanlar ve ihtiyaçları karşılamakla ödüller vermek olmak üzere göz önünde bulundurulması gereken üç tezat vardır.
Adalet ve eşitlik: Tanrı herkese karşı adildir ama Romalılar 9:6-18in de gösterdiği gibi Tanrının herkese aynı şekilde davranma mecburiyeti yoktur.
Ücretler ve armağanlar: Bu benzetmede, eğer kral birisine borcu olan iyi şeyleri ödemezse bu adil olmazdı. Ama patronunuzun parasıyla yatırım yaptığınızda patronunuz size bütün bu paraları verme yükümlülüğü altında değildir. Patronunuz size sadece maaşınızı ve kontratınızda bildirilen şeyleri vermekle yükümlüdür. Bu benzetmedeki kral, hizmetkârlarına kentler verme yükümlülüğü altında değildi. Elinde en çok olana daha çok kentler verdiğinde, bu karşılıksız, lütufkâr bir armağandı ve kral (ve Tanrı) istediği her şeyi yapabilir.
İhtiyaçları karşılamak ve ödüller vermek: Kralın hizmetkârlarından hiçbiri kentler üzerinde yönetici değilken, kral bütün hizmetkârlarına bakmıştı. Kentler ödül ya da ikramiyeydi, Tanrı cennetteki herkesin ihtiyaçlarını bol bol karşılayacaktır (1 Korintliler 2:9), ama Tanrı cennette bunun ötesinde bazılarına ödüller verecek, bazılarına vermeyecektir. Bunu 1 Korintliler 3:8-15de okuyabilirsiniz.
SORU: Matta 13:15de Tanrının insanların yüreklerini yumuşatmayıp gözlerini açmaması katı yürekli bir davranış değil midir?
YANIT: Hayır, hiç de değil. Tanrı, eğer Tanrıya dönerlerse Rabbin onları mutlaka iyileştireceğini söylüyor. Ancak, yüreklerinin duygusuzlaşması ve Tanrıya dönmemeleri onların kendi sorumluluğudur.
Tanrı, körlerin gözlerini açar ama gözlerini sıkı sıkı kapatanların gözlerini genelde açmaz. Tanrı insanların yüreklerini yumuşatır ama yüreğini katılaştırmaya karar vermiş olanların yüreklerini yumuşatma yükümlülüğü altında değildir.
Soru: Matta 13:30da, delicelerin buğdaylardan önce toplanmasının anlamı nedir?
YANIT: Deliceler büyük bir olasılıkla karaçayır adı verilen bir yabani ottur. Yeni yetişirken buğdaya benzer. Ziraatta bir tarlanın hasadını yapmadan önce yabani otlarını yolmanın bir anlamı yoktur. Yargı, Tanrı yolunda olmayanları cennetten uzak tutar. Onlar delicelerin doğal olarak ait oldukları evrenden çıkartılıp atılmaz. Bunun yerine, Tanrı çocuklarının doğaüstü bir şekilde ait olduğu Tanrının evreninden çıkartılıp atılırlar.
Soru: Matta 13:32 ve Markos 4:30-34de hardal tanesinin bütün tohumların en küçüğü oluşunu açıklar mısınız?
YANIT: İlk olarak, Filistinde, insanların ektiği siyah hardal ve yabani hardal olmak üzere iki tür hardal tanesi vardı.
İsa burada siyah hardaldan söz ediyordu çünkü sadece ekilmiş tohumlardan söz ediyordu. Filistinde hardal tanelerinden daha küçük olan tohumlar ekilmiyordu.
Hardal tanesi küçüktür, Filistindeki bütün ekin tohumlarının en küçüğüdür. İsa, halka kendi topraklarında yetişen ekin tohumlarından söz ederek onlarla iletişim kuruyordu.
Ancak, ayrıntıları seven insanlar için, Matta 13:32 ve Markos 4:30-34de yer alan Grekçe sözcük, ebat ya da mecazi olarak derece anlamına gelebilen microterondur.
Her iki ayetteki tohum (tane) sözcüğü, ekilen anlamına gelebilen spermatondur. İsa ister Aramice, ister Grekçe konuşuyor olsun, yine de ekilen tohumlardan söz ediyordu.
Soru: Matta 13:32 ve Markos 4:30-34de sözü edildiği üzere, bir hardal bitkisi nasıl bir kuş yuvalarını barındırabilir?
YANIT: Bir kuş gerekirse küçük bir çalıda bile bir yuva yapabileceği halde bu sorunun yanıtı bu değildir. Bir hardal tanesi büyüyerek boyu üç metreyi bulan bir ağaca dönüşebilir. Bu da bir kuşun yuva yapması için yeterince büyük bir ağaç olur.
Soru: Matta 13:33de mayanın anlamı nedir?
YANIT: Diğer benzetmelerde maya kötü bir şeyken, İsa bu benzetmede mayanın Göklerin Egemenliğini temsil ettiğini söylemiştir. Burada öğrenilmesi gereken önemli yorum ilkesi, bir benzetmedeki bir simgenin anlamını alıp onu bütün diğer benzetmelerdeki simgelere uyarlayamayacağımızdır.
Soru: Matta 13:33deki benzetmede, mayayı neden üç ölçek una karıştırmıştı?
YANIT: Üç somun ekmek, bütün aileye yeter. Unun kimyasını değiştirmek için azıcık maya yeterlidir.
Soru: İsanın Dağdaki Vaaz gibi başka konuşmalarında benzetme kullanmamış olduğu halde, Matta 13:34 neden İsanın sadece benzetmelerle konuştuğunu söylüyor?
YANIT: Matta 13:34 bunu İsanın kalabalıklara hitaben konuştuğu zaman olarak niteler. İsa Kendi öğrencilerine hitap ederken her şeyi açıklıyordu. Dağdaki Vaazi kalabalıklar da dinlediği halde, bu vaaz aslında öğrencilere hitaben verilmişti. Ayrıca, Matta 13:34 İsanın hizmetinin daha önceki ya da sonraki döneminde değil, bu zamanki öğretilerinden söz etmektedir.
Soru: Katolik Kilisesi Meryemin her zaman bakire olduğunu söylerken Matta 13:55de İsanın nasıl erkek ve kız kardeşleri olabilir?
YANIT: Matta 1:25 bunu kısa ve öz bir şekilde yanıtlar: Ama oğlunu doğuruncaya dek Yusuf ona [Meryeme] dokunmadı. Doğan çocuğun adını İsa koydu. Bu yüzden İsa doğduğunda Meryem bakireydi ama Meryemle Yusufun bundan sonra başka çocukları oldu.
Katolikler buna, birçok Akdeniz kültüründe kuzenlere de kardeş denilebileceğini söyleyerek yanıt verirler.
Ancak Kutsal Kitapta Meryemin her zaman bakire olduğunu söyleyen bir ayet yoktur. Tersine, İsanın erkek ve kız kardeşlerinden söz edilen başka ayetler de vardır: Yuhanna 7:5; Galatyalılar 1:19; Markos 3:31; Yuhanna 2:12 ve Elçilerin İşleri 1:14. Eğer sadece kuzen olsalardı, bu durumun bildirildiği altı ayetten en az birinde onlardan kuzen olarak söz edilmemiş olması tuhaf olurdu.
Tarihsel bir not olarak, İznik öncesinde Meryemin bakire olduğundan söz eden sadece iki kaynak olmuştur:
Portus piskoposu Hippolitus (M.S. 225-235/6) Meryemin her zaman bakire olduğunu söylemiştir. Beron ve Helixe Karşı anlamına gelen Against Beron ve Helix, parça 8, sayfa 234.
İskenderiyeli Petrus (M.S. 306,285-311) Tanrıdan, Her Zaman Bakire ve gerçekten de Tanrının Annesi Meryemden Parça 5.7, sayfa 282.
Meryemin her zaman bakire olduğu resmi olarak (M.S. 553) II Konstantinopolis Konseyinde söylenmiştir, bölüm 2, sayfa 312. Aynı yıl, Papa Vigilyus da aynı şeyi mektubunun 322ci sayfasında söylemiştir.
Soru: Matta 13:38de, herkes Egemenliğin oğullarından biri midir?
YANIT: Hayır. Bu ayetin de gösterdiği gibi, bizler Mesihe iman etmeden önce Egemenliğin oğullarından biri değilizdir.
Efesliler 2:3, Pavlus dahil hepimizin Mesihe iman etmeden önce gazap çocukları olduğumuzu söyler.
SORU: Matta 13:52de İsa neden hem yeni, hem de eski değerlerden söz etmiştir?
YANIT: İsa bu sözlerle lütufkâr bir biçimde, Kendisinin öğrettiği yeni şeylerin yanı sıra daha önceki gerçeklere de değer vermeleri gerektiğini söylüyordu.
Soru: Matta 13:53-58da, İsa bir peygamber değildi çünkü İsrailde peygamberlik, o diyarın dünya Yahudilerinin çoğunluğu orada yaşadığında var olabilirdi. Yahudilerin çoğunun Babilden İsraile dönmeyi ret ettiği Ezranın zamanında (yaklaşık olarak M.Ö. 300), peygamberlik, Haggay, Zekeriya ve Malaki olmak üzere son peygamberlerin ölümüyle son bulmuştu. (Bu itiraz bir Yahudiden gelmiştir.)
YANIT: Bu üç nedenden ötürü yanlıştır:
1) Kutsal Kitapta bunu söyleyen hiçbir ayet yoktur; bu kural uydurulmuştur.
2) Daniel ve Hezekiel sürgün sırasında peygamberdiler. O sırada dünya Yahudilerinin büyük bir çoğunluğu Filistinde yaşamıyordu. Hatta Daniel ve Hezekiel, İsrail dışında yaşayan peygamberlerdi. Ancak Daniel, gençliğinde Yahudiyede yaşamıştı.
3) Biz Yüce Tanrıya ne yapabileceğini, ne yapamayacağını söylemeye çalışmamalıyız!
Mesihin zamanında Yahudilerin birçoğunun Filistinde yaşadığını göz ardı eder. Çoğu olup olmadığını bilmiyorum. Önemli değildir, çünkü Yüce Tanrı istediği zaman bir peygamber gönderebilir.
(Hem Eski, hem de Yeni Antlaşma olmak üzere) Kutsal Kitap, Tanrının (Çölde Sayım 23:19; 1 Samuel 15:29, vb. fikrini değiştirmesi gibi) yapmadığı bazı şeyleri bildirir. Ama Kutsal Kitapın bütününde Tanrının YAPAMAYACAĞI bildirilen sadece dört şey vardır. (Ancak bunları okumak için Yeni Antlaşmayı okumanız gerekir.) Bu dört şey şunlardır: i Tanrı kimseyi ayartmaz (Yakup 1:13), Tanrı yalan söyleyemez (İbraniler 6:18), Tanrı Kendinden daha üstün biri olmadığı için Kendi üzerine ant içer (İbraniler 6:13) ve Tanrı Kendi özüne aykırı davranamaz (2 Timoteos 2:13). Bundan ayrı olarak, Tanrının ne yapamayacağını söylemeyeceğim. Sadece, Tanrının yapmayı ya da yapmamayı seçtiği şeyleri alçakgönüllü bir şekilde öğrenmek için Kutsal Kitapa bakacağım.
SORU: Matta 13:55-56, bir peygamber, neden kendi memleketinde ve evinde
hor görülür?
YANIT: İsa, burada bir buyruk vermiyor ve bir peygamberlikte bulunmuyordu, burada sadece bir gözlemde bulunuyordu. Birlikte büyüdükleri insanlar peygamberlere saygı göstermez. Aynı yerde yaşayıp aynı deneyimlerin çoğunu yaşamış olanların, Tanrının sıradan insanları sıra dışı bir şekilde kullanacağına inanmaları zordur. Ne yazık ki, Aşırı yakınlık saygısızlık doğurur sözünde bir doğruluk payı vardır.
Soru: Matta 13:58de insanların imansızlığı İsanın orada pek fazla mucize yapmamasını nasıl etkilemiştir?
YANIT: Bu ayet, Yüce Tanrının burada bir mucize yapmaya gücü yetmediğini söylemez. İsanın onların imansızlığından ötürü orada hiç mucize yapmamayı seçtiğini söyler.
SORU: Matta 14, Vaftizci Yahyanın ölümü neden Mattada bulunduğu yerde bildirilmiştir?
YANIT: Bunun yanıtı açıkça bildirilmediği ve Matta bu geriye dönüp anımsamayı istediği yere koyabileceği halde, bunu buraya yerleştirmesi İsanın bu sırada neden gözler önünde olmamayı seçtiğini ima ediyor olabilir. İsa onların Kendisini de öldürmeye geleceklerini biliyordu ve çarmıha gerilmeden önce gerçekleştirmesi gereken diğer şeyleri de gerçekleştirene kadar beklemek istemişti.
SORU: Matta 14:3-4de, Vaftizci Yahya, Hirodes Antipası tam olarak neden açıkça suçlamıştı?
YANIT: İlk önce soyağacıyla ilgili bilgi sonra da yanıtı verelim.
Öncesi: Hirodes Antipas: Büyük Hirodes ve on karısından biri olan Maltacenin oğlu.
Filipus: Büyük Hirodes Mariamne IInin oğlu (Büyük Hirodesin, Bölge Kralı Filipus adlı öbür oğluyla karıştırılmamalıdır)
Aristobulus: Büyük Hirodes ve Mariamne Iin oğlu.
Hirodiya: Aristobulusun kızı
Yanıt: Hirodes Antipas, Hirodiyanın babasının anne bir, baba ayrı kardeşiydi, ama Levililer 18:1-17 ve 20:12,14e göre bunda bir sakınca yoktu. Eski Antlaşma zamanlarında bir adamın karısını boşamasında bir sakınca yoktu. Sorun, Levililer 18:16nın erkek kardeşinin karısıyla evlenmeyi kesin olarak yasaklamasıydı. Hirodiyas da, Hirodes Antipasın kardeşi olan Filipusun karısıydı.
SORU: Matta 14:6-12. Bu dehşet verici anlatım neden Kutsal Kitapta yer alıyor?
YANIT: Bazen insanlar yeryüzündeki hayatın güllük gülistanlık olduğu gibi yapay bir düşünceye sahip olabilir. Kötü insanlar yönetimde olduğunda yaşam bazen dehşet vericidir. Burada, Vaftizci Yahya gibi inanlıların bile hayatta adil olmayan sonuçlara katlanmaları gerektiğini öğreniyoruz.
SORU: Matta 14:15, buranın ıssız (ya da çöl gibi) bir yer olduğunu söylediği halde 19cu ayet neden buranın bir çayır olduğunu söylüyor?
YANIT: Burası kuru bir çöl değil, ıssız, terk edilmiş bir yerdi. Ayrıca, Filistinde yağmurlu ve kurak olmak üzere iki mevsim vardı. Bu olay da büyük bir olasılıkla yağmurlu mevsimde gerçekleşmişti. Yağmurlu mevsimde, Güneydoğu Asyada olduğu gibi muson yağmurları yoktu ancak o sırada Şeria Irmağı geçilemeyecek kadar genişti ve kurak mevsimde bize çöl gibi görünen yerlerde epey çok çimen olurdu.
SORU: Matta 14:24-32. Hristiyanlar fırtınalara karşı nasıl göğüs germeliler?
YANIT: Bu ayetler hayattaki fırtınalara karşı nasıl göğüs germemiz gerektiğini öğretir.
1. Tanrı beklenmedik bir iş yaptığında dehşete düşmeyin (14:25-26).
2. İsa bize cesur olmamızı söylediği zaman, cesur olup cesaretle çalışmalıyız
(14:27-28).
3. İsanın sadece etrafımızdaki tehlikelerden daha büyük olduğunu bilerek değil, korkularımızdan, kuşkularımız ve zayıflıklarımızdan da daha büyük olduğunu bilerek İsaya itaat etmeliyiz (14:29).
4. Rüzgâra ya da başka olası tehlikelere değil, İsaya bakmalıyız (14:30).
5. Bir hata yaptığımızda, ya da kuşku duyduğumuzda bizi kurtarması için İsaya yakarmalıyız (14:30-32).
6. Güvenliğe kavuştuktan sonra Tanrıya tapınmayı unutmamalıyız (14:33).
SORU: Matta 14:25de gecenin dördüncü nöbeti ne zamandı?
YANIT: Gece 4 nöbete ayrılmıştı ve dördüncü nöbet de, yaklaşık olarak gece saat 3le 6 arasıydı.
SORU: Matta 15:1-3de, İsa el yıkamaya karşı mıydı?
YANIT: Hayır. İsa temizliğe karşı olmadığı halde, el yıkamayı dini bir tören haline getirmeye karşıydı. Günümüzde de, sağlıklı beslenme, şifalı otlar ve jimnastik yapmak iyi şeylerdir ama insanlar Tanrı yerine kendi sağlıklarına taparlarsa put haline gelirler.
SORU: Matta 15:3-6, Kurban (adanmış olmak) düşüncesi nereden çıkmıştır?
YANIT: Bu sözcüğün kendisi ve bir şeyin Tanrıya adanmış olması kavramı Levililer 1:2-3, 2:1, 3:1, Çölde Sayım 7:12-17de bulunur. Ancak, Ferisiler, anne babalarına vermeleri gereken yardımı Tanrıya verirlerse onların anne babalarına bakma sorumluluklarını bırakmalarına izin veriyordu.
Ferisiler burada öncelik vermeleri gereken şeyleri karıştırmışlardır. Bazı şeyleri Tanrıya adamaya, anne babamıza bakmak dahil, Tanrının yapılmasını arzuladığı şeylerden daha büyük bir öncelik veriliyordu. Bu, insanlar Tanrıya itaat etmek yerine bir geleneğe itaat etmekle ilgilendiklerinde gerçekleşebilir.
SORU: Matta 15:8de, insanlar yürekleri Tanrıdan uzakken neden Tanrıyı dudaklarıyla saymayı seçmişlerdir?
YANIT: İnsanlar dine ve ismen de Tanrıya bir sürü nedenden ötürü yaklaşır ve bu nedenlerin hepsi de en iyi nedenler değildir. Bazıları başkaları tarafından övülmek için, bazıları ise kendilerine eş bulmak için gelir.
Bazıları başkalarına yardım edebilecekleri bir meslek ister ve oraya gelişlerinin ana nedeni Tanrıya duydukları sevgi değil, budur.
Durum böyle olduğunda Kızılay, TSK Mehmetçik Vakfı, Darülaceze, yetim yurtları gibi birçok iyi hayır kurumu vardır. Bu gibi kişiler, Tanrıyı sevdiklerini ve Hristiyan bir kilise aracılığıyla çalışmayı istediklerini söyleyerek kendilerini yanlış tanıtmak yerine, bu kuruluşlara katılmalıdır. Ek bir not olarak, Kutsal Kitap Hristiyanların fakirlere, yoksunlara, yetimlere vb. yardım etmeleri gerektiğini söyler. Bu da sadece Hristiyan organizasyonlara para vermemiz gerektiği anlamına gelmez. Toplumumuzda dinle bağlantılı olmayan hayır kuruluşlarını desteklemek iyi bir şeydir.
Soru: Matta 15:9da, insan buyrukları ne zaman iyi, ne zaman kötüdür?
YANIT: Gelenekler, yeni nesillerin öğreti ve yasalarına önceki kuşakların inançlarını ve düşüncelerini iletir. Yanıtta göz önünde bulundurulması gereken dört nokta vardır:
Kötü: Eğer geçmişteki gelenek yanlış ya da kötü ise, o zaman hata ve belki de günahlar öğrenilip kopyalanır. Kutsal Kitap, Yeremya 44:17-19da Gök Kraliçesiyle ilgili günahlı geleneklerden söz eder.
Boş: Gelenekler daha yaygın bir biçimde sadece değersizdir (Koloseliler 2:16-19). Bu gelenekler ciddiye alınırsa, Tanrıya adanmışlığı sulandırırlar. Kutsal Kitap, Koloseliler 2:8 ve 1 Timoteos 1:4de boş ve aldatıcı geleneklerden söz eder.
Kurban: Geçmişteki görüş ya da uygulama Kutsal Kitapa aykırı olmasa bile, insanlar bazen insan geleneklerini Kutsal Kitapla eşdeğerli tutarlar. Bir zamanlar insanların düşüncesi olan bir şey, insanların gözünde artık Tanrı böyle buyurdu haline gelir. Belki belirli bir zaman ve durum için çok uygun olan insansal uygulamalar her zaman ve durum için sözde Tanrının yasası haline gelir. Hatta bazı insanlar için gelenekler, Tanrının Sözünden bile daha üstündür, buna örnek olarak Markos 7:10-13deki Kurban uygulamasını uygulayanları gösterebiliriz.
Tanrının Yasası: Bizim suyla vaftiz ve Rabbin Sofrası gibi, Tanrının buyurduğu şeyleri yerine getirmemiz gerekmektedir. Ancak, bunları Hristiyan gelenekleri oldukları için değil, Tanrı istediği için yerine getirmemiz gerekmektedir. Simgeye gerçeğin üzerinde yer vermemeye dikkat etmeliyiz. Sadece kuralları izlemekle kalmamalıyız (Markos 7:6-7). Bunun yerine, yazılı yasanın eski yolunda değil, Ruhun yeni yolunda hizmet etmeliyiz (Romalılar 7:6; 2:29; Koloseliler 2:14).
Soru: Matta 15:10-20 ve Markos 7:15-23de, İsa Eski Anlaşmanın beslenmeyle ilgili buyruklarını neden geçersiz kıldı?
YANIT: İsa, Eski Antlaşmanın beslenmeyle ilgili buyruklarını geçersiz kılmayıp onların yerine yenilerini vermiştir. Burada göz önünde bulundurulması gereken dört nokta vardır:
1. İsa ve öğrencileri, bazen Ferisilerin insanlar tarafından oluşturulan geleneklerine aykırı hareket ettikleri hale, Eski Antlaşma Yasasına itaat içinde yaşıyorlardı.
2. Eski Antlaşmanın altında bile, Tanrı onların itaatiyle ilgileniyordu ve yiyip içtikleri şeyler, onların itaatlerini göstermelerinin bir yolu olsa da, tek yolu değildi.
3. İsanın dirilişi yeni bir dönem açtıktan sonra, öğrenciler her türlü eti yememeyi seçtiler. Elçilerin İşleri 10:11-16da Tanrının bir meleği gökten inip gönülsüz Petrusa yemesi talimatını vermişti. Petrus kimdi ki, gökten gelen bir melekle tartışsındı?
4. Muhammetin de aynı şeyi yaptığı söylendiğinden bu yanıt Müslümanlar için bir sorun olmamalıdır. Yürürlükten kaldırılmış yasalardan söz etmiştir (ancak yürürlükten kaldırılma kavramı, İsa aracılığıyla verilen Yeni Antlaşmadan biraz farklı bir kavramdır). Ayrıca Müslümanların deve eti yiyebileceklerini söylemiştir ki, Eski Anlaşma deve etine aynı domuz eti gibi bakar (Levililer 11:4,7,26; Yasanın Tekrarı 14:7,8).
Soru: Matta 15:11,17-18de, insanı kirletenin sadece ağızdan çıkan olması nasıl mümkündür?
YANIT: Buradaki metin çerçevesi, Ferisilerin yıkanmamış ellerle yemek yemekle ilgilendiği ve İsanın insanın içinin pak olmasıyla ilgilendiği Matta 15:20de verilmiştir.
Bir kabın içinde bir şey pişiriyorsanız ve sıvılar yavaş yavaş eklenip yavaş yavaş çekiliyorsa, yemeğin olması gerektiği gibi olup olmadığını görmek için yemeğin tadına bakar mısınız? Tabii ki, yemeğin tadına bakmalısınız. Aynı şekilde İsa da, yiyecek konusuna bu kadar takılıp kalmayın, çünkü sizi kirletebilecek olan şey ağzınızdan çıkan şeydir, diyordu.
SORU: Matta 15:12de, bazı Ferisilerin İsayı bulup ona kişisel temizlik hakkında bazı sorular sormak için Yeruşalim dışına çıkması sizce biraz tuhaf değil miydi?
YANIT: Sorun bu konuyla ilgili değildi. Bu, İsayı tuzağa düşürmek için sorulmuş bir soruydu, bir bahaneydi. Konu kişisel temizlik değildir, hastalık hakkında bir mikrop teorileri yoktu. Bunun yerine, konu onların törensel yıkanma konusundaki kurallara kendi yaptıkları eklemelerdi. İsayı, insanlara Tanrının isteğinin onlar için ne olduğunu söylemekteki üstünlüklerine bir tehlike olarak görüyorlardı.
Soru: Matta 15:12de İsa neden Ferisilerin kendilerini kötü hissetmeleriyle ilgilenmiyordu?
YANIT: İsa bazı durumlarda ilgileniyordu, onların kendilerini kötü hissetmelerini istiyordu. İsa, özellikle Matta 23de onları iki belirli nedenden ötürü ağır bir şekilde azarlamıştı. Azarlamayı işittiklerinden ötürü belki bazıları durup İsanın sözleri üzerinde düşünür ve tövbe ederdi. İkinci olarak, Ferisilerin tövbesinden ayrı olarak, kalabalıklar işitir ve İsayı ret eden Ferisilere güvenmemeyi bilirlerdi.
SORU: Matta 15:14. Tanrı neden bazen körün köre kılavuzluk etmesine izin verir?
YANIT: Birisinin söylediği gibi, görmeyi ret edenler kadar kör olanlar yoktur. Tanrı insanların istedikleri yere gitmelerine izin verir. Daha iyi bir soru, Körler neden körlerin kendilerine kılavuzluk etmesine izin veriyor, hatta bunu tercih ediyor? olurdu.
SORU: Matta 15:21-29 ve Markos 7:24. İsa neden Sur ve Sayda kentlerine gitmişti?
YANIT: İlk bakışta Yahudi kentleri olmayan bu yerler İsanın yolunun dışında gibi gözükmektedir. Daha sonraki ayetler, Onun bir cini kovduğunu (Markos 7:29) ve Fenike kıyılarından birçok kişinin İsayı dinlediğini bildirir. Sur kenti Celile Gölünden 56 kilometre kadar, Sayda ise, 40 kilometre kadar uzaktı.
SORU: Matta 15:21-22. Kenanlı kadının durumunda, İsa sadece Yahudileri ve Tanrıya onaylanan biçimde tapınanları sevmeleri gerektiğini mi söylüyordu? (Bu soruyu Müslüman Ahmad Deedat sormuştur.)
YANIT: Hayır, İsa, Sur ve Sayda bölgesine gitmek için yolundan çıktığı için böyle bir iddia kanıtlanamaz.
İsa ilk olarak İsrailin kayıp koyunlarına gönderilmişti ama sonra birçok kereler Celile Gölünü geçmişti. Bunun anlamı şuydu: Celile Gölünün batı kıyısında çoğunlukla Yahudiler otururdu, doğu kıyısında ise, putperest domuz çobanları dahil, diğer uluslar otururdu. Ancak bundan önce bile, Samiriyeliler Tanrıya onaylanan biçimde tapınmıyordu ve İsa hizmetinin başlarında Samiriyeli bir kadınla konuşmuştu.
Soru: Matta 15:24-26da İsa, Kenanlı (Suriye-Fenike ırkından olan) kadını köpeklerle kıyasladığından ırkçı mıydı? (Bu soruyu Müslüman Ahmad Deedat sormuştur.)
YANIT: Bu soruya başka bir soruyla yanıt verelim: İsa, sadece İsrail halkının kaybolmuş koyunlarına gönderildiğini söylediğinde neredeydi? Bu sorunun yanıtı şudur: İsa İsrailden çıkıp, hiçbir zaman bir İsrail kenti olmayan Sur kentine gitmek için dağların üzerinden 48 kilometre kadar yürümüştü. İsa oraya, İsrail dışında yaşayan Yahudi bir kadınla değil, kesinlikle başka bir ulustan olarak tanımlanan bir kadınla konuşmaya gitmişti. Ama bu kadar yok gittikten sonra, onun hak ettiği bir şeyi almadığını, iyileşmesinin lütuf olduğunu bilmesini istemişti. Bu arada Matta 15:26da köpek için kullanılan Grekçe sözcük, vahşi bir köpek değil, köpek yavrusu ya da kucağa alınan küçüklükte bir köpek anlamına gelir.
Soru: Matta 15:21-29 ve Markos 7:27-29, İsa ve Suriye-Fenike ırkından olan kadın tam olarak ne söylüyordu?
YANIT: Yanıtta göz önünde bulundurulması gereken dört nokta vardır.
1. İsa, Fenike kıyılarına seyahat ettikten sonra, kadın İsadan bir şey, kızının içindeki cini çıkartmasını istemişti. Burada, kendisinden Grek olarak söz edilen Suriye-Fenike ırkından bu kadının Yahudiliğe geçtiğine ya da hatta tek Tanrıya iman ettiğine dair bile hiçbir kanıt olmadığına dikkat edin.
2. İsa, İsrailin kilometrelerce dışındaki bütün bu yolu yürüdükten sonra ona Tanrının mesajının Yahudiler aracılığıyla geldiğini ve ilk önce onların iyileştirilmesi gerektiğini bildirdi (Markos 7:27). Yani, kadın Tanrının Yahudilere bildirilmiş olduğu mesajına iman etmeye söz vermezse İsa onun isteğini yerine getirmeyecekti.
3. Kadın alçakgönüllü bir şekilde İsaya herhangi başka bir şekilde değil, Onun istediği şekilde yaklaşmayı kabul etti. Bizim de Tanrı'nın lütfuna iman etmemiz gerektir.
4. Yahudiler, hem başka ulusları, hem de köpeklerden hoşlanmadıkları halde İsa burada köpek için normalde kullanılan sözcüğü kullanmadı. Bu sözcüğün daha iyi bir tercümesi köpek yavrusu olurdu. Romalılar ve Grekler, köpekleri çok severlerdi. İsa burada iki tarafa çekilebilecek bir söz kullanmıştır. Bu sözüyle, Yahudilerin sevmemesini diğer ulusların sevmesiyle birleştirerek onu sevgi dolu bir evcil hayvana benzetmişti. Ancak, İsa mesajının ilk olarak Yahudiler için olduğunu yine de açıklığa kavuşturmuştur. Eğer Tanrı bizi değil de, başka birini çok büyük bir şekilde bereketlerse, biz Onun bize verdiği bereketlerden ötürü hâlâ mutlu oluruz.
Özet olarak: İsanın sert sözlerle birleşen uzun yürüyüşü, İsanın bize erişmek için uzun yollar kat edeceğini ama bizim Ona gururumuzu ve kendi şartlarımızı bir kenara bırakarak Onun şartlarına göre yaklaşmamız lazım olduğunu çok güzel bir şekilde örnekleyen bir paradokstur.
Soru: Matta 15:24de, İsrailin kayıp koyunları, Mormon Joseph Fielding Smithin Kurtuluş Öğretileri anlamına gelen Doctrines of Salvation 1975, cilt 3, sayfa 214de öğretildiği üzere, Sürgün sırasında İsrailden Amerikaya göç ettiği söylenen insanlardan mı söz eder?
YANIT: Hayır. Bu, hiçbir Yahudi ya da Hristiyanın hiç duymamış olduğu bir yorumdu. İsa, coğrafi bakımdan değil, ruhsal bakımdan kayıp olan insanlardan söz ediyordu. İsa bir GPS değil, bir Kurtarıcıydı. İsa öğrencilerine, İsrail halkının yitik koyunlarına gidin demişti (Matta 10:6-7) ve onlar da, bunu izleyen günlerde bunu, bir uçağa binip Amerikaya giderek değil, İsraili karış karış gezerek yerine getirmişlerdi.
Soru: Matta 16:1,4de İsanın gökten bir belirti istemesi neden yanlış bir şeydi?
YANIT: İsa birçoğunu Ferisiler ve Sadukilerin önünde yaptığı bütün o mucizeleri gerçekleştirdikten sonra, Ferisiler ve Sadukilerin gelip Ondan bir belirti istemeleri İsanın öğrencilerine tuhaf gözükmüş olmalıydı. İsanın mucizeleri sakatlara, körlere, cinlilere çoktan yardım etmişti ve Ferisiler gökten kimseye bir yararı olmayacak bir belirti istemişlerdi. İsa onlar için istek üzerine performansta bulunmayı ret etmişti.
Soru: Matta 16:2-4de, akşam ve sabah dönüşümünün zamanın belirtileriyle ne alakası vardı?
YANIT: Gündüz ve gecenin geleceğini bilmemiz, çocukların bile gözlemleyebileceği çok basit bir gerçektir. İsa, geri gelişinin belirtileri ve onu izleyecek olan geri gelişi gibi başka dönüşümlerin de var olduğunu söylemektedir. İsa ikinci kez gelecektir ve ilk gelişinden önce var olan belirtilerin birçoğu ikinci gelişinden önce de var olacaktır.
YANIT: Burada söylenmek istenen şudur: Yunus, Tanrı yolunda yürüyen bir adam olmasından başka hiçbir belirti yapmamıştır.
SORU: Matta 16:7-11 ve Markos 6:52de beş somun ekmek ve 5000 kişi ve 7 somun ekmek ve 4000 kişinin anlamı nedir?
YANIT: Bu Sorunun yanıtını verirken göz önünde bulundurulması gereken dört nokta var.
İsa Yaşam Ekmeğidir. İsa bu kadar çok insanı doyurabildiği için onların somunları alıp almama konusunda endişe etmesine gerek yoktu.
Genel olarak, İsa onlara bakmıştır ve gelecekte Tanrının onlara bakamayacağı ya da bakmayı istemeyeceği gibi konularda endişe duymalarına gerek yoktur.
Markos öğrencilerin kalabalıkları doyurma ile alakalı olarak öğretilenleri ilk seferinde anlamadıklarını söylediğinden onlara aynı dersi öğretmek.
Burada, Tanrının Yahudileri doyurduğu ve Tanrının diğer ulusları doyurduğu gibi iki mesaj verilmesi tasarlanmış olabilir.
SORU: Matta 16:7-11 ve Markos 8:19-20de, İsa bu sayıların anlamının ne olduğunu söylüyor?
YANIT: Bazıları, İsanın insanları ilk doyurduğu zamandaki beş somun ekmekle 5000 kişiyle Yahudilere verilen Yasanın beş kitabı arasında ve (kusursuz bir sayı olan) 7 somun ekmek ve (4 sayısı belki de dünyanın dört köşesini temsil ederekten) öncelikle Yahudi olmayan uluslardan 4000 kişinin doyurulduğu ikinci ekmek ve balık mucizesi arasında mistik bir anlam görebilir. Ancak, çok daha basit bir açıklama vardır. İsa, çok az sayıda ekmek somunuyla çok büyük kalabalıkları doyurabiliyordu.
Soru: Matta 16:8de İsa neden onların imanının kıt olduğunu söylemiştir?
YANIT: Bilgilerinin sınırlı oluşu ve bütün gördükleri göz önünde bulundurulursa ne yemek yiyecekleri konusunda kaygı çekmiyorlardı. Kısa vadeli sorunlarına odaklanmışlardı ve Tanrının neler yapabileceğini unutmuşlardı.
Günümüzde bazen Hristiyanlar endişeli olabilir, bunun nedeni yeteri kadar öğrenmemiş olmaları değil, kendi sorunlarına fazlasıyla odaklandıklarından Tanrıya odaklanamamalarıdır.
Soru: Matta 16:11-12de, Ferisiler ve Sadukilerin öğretisi nasıl ekmekteki maya gibidir?
YANIT: Maya ekmeğe az miktarda katıldığı halde, somunun bütünü üzerinde büyük etkisi olur. Aynı şekilde bazı öğretiler çok küçük katkı maddeleri gibi olur ama büyük olumsuz etkileri vardır.
SORU: Matta 16:11-12nin yazarı Ferisiler ve Sadukiler arasında bir ayrım yapamadığından ötürü bu ayetler daha sonra mı yazılmıştır?
YANIT: Liberal eleştirmenlerden bazılarının iddialarının tersine böyle bir durum söz konusu değildir. İki grubun öğretilerinden sakınmamızı söylemesi, yazarın iki grup arasında ayrım yapamadığı anlamına gelmez. Politik olarak, aşırı sol ve aşırı sağın öğretilerinden sakınmamız lazımdır.
Soru: Matta 16:13-14 ve Markos 8:27-29da, İsa neden başkalarının Kendisinin kim olduğunu söylediklerini bilmek istiyordu?
YANIT: Soru sorarak öğretmeye Sokratik öğreti yöntemi adı verilir. Yanıtını bildiğiniz bir soruyu sormak genelde yararlı bir şeydir. Cevap verenin ne düşündüğünü size bildirir ve hatta yanıt verene düşüncelerini organize etmekte yardım edebilir.
Soru: Matta 16:16-17de bunu nasıl sadece Kutsal Ruh aracılığıyla biliyordu?
YANIT: Belli ki, Petrus İsanın bunu açık bir şekilde bildirişini henüz duymamıştı.
Petrus, Sanırım... ya da Umarım... dememişti, kesinlikle biliyordu. Ayrıca, birisinin bu iddiayı Petrusa söylemesiyle Petrusun buna kendisinin inanması farklı şeylerdir.
YANIT: Bu ayette Katolikler ve Protestanların üzerinde görüş birliğine varabilecekleri yedi şey vardır.
1) Matta 16:16-18, Petrustan sonra gelecek kişiler hakkında hiçbir şey söylemez. Hatta, Kutsal Kitaptaki hiçbir ayet Petrustan sonra gelecek kişiler hakkında bir şey söylemez.
2) Kilisenin bu elçinin kayası üzerine kurulmuş olduğu kesindir. Ne de olsa, kilise Efesliler 2:20aya göre, bütün elçilerle peygamberlerden oluşan temel üzerine inşa edilmiştir. Petrus, kilisenin ana temelidir ama tek temeli değildir. Çünkü Vahiy 21:14 Yeni Yeruşalim kentinin on iki temel taşı olduğunu ve bunların İsanın on iki elçisini temsil ettiğini söyler.
3) Efesliler 2:20bnin bildirdiği üzere
Petrus, Köşe Taşı olan İsanın Kendisinden daha önemli kaya değildir. Bir başkasının üzerine sağlam bir şekilde konulan bir kaya gibi, Petrus kendisi Elçilerin İşleri 4:10-11 ve 1 Petrus 2:6-7de bizlere İsanın Köşenin Baş Taşı olduğunu söyler.
4) Petrus, ne İsanın dirilişinden önce (Matta 16:22-23) ne de sonrasında (Galatyalılar 2:11-14) söyledikleri ve yaptıklarında hatasız değildi.
5) Yine de, Petrus bir elçi olarak yetkiyle konuşmuştu (1 Petrus 1:1 ve Elçilerin İşleri 1:15-22) ve bizim de onun öğretilerini böyle kabul etmemiz gerekmektedir. Elçilerin İşleri 2:42de ilk Hristiyanların yaptıklarını okuduğumuz gibi bizim de kendimizi elçilerin öğretisine adamamız gerekmektedir.
6) Matta 16:19 Petrusa Göklerin Egemenliğinin anahtarları, bağlama ve çözme yetkisi verilmiştir. Aslında Matta 18:18de bütün elçilere aynı bağlama ve çözme gücü verilmiştir.
7) Hristiyanlığın hiçbir öğretisi, Petrusun burada yaptığı itiraftan daha temel olamaz. Eğer bir insan İsanın diri Tanrının Oğlu, vaat edilmiş Mesih olduğunu kabul etmezse ve eğer İsanın bizim günahlarımız için ölüp ölümden dirildiğini kabul etmezse
(1 Korintliler 15:1-11), onun imanı boşunadır ve onun cennete gitmesini sağlamayacaktır.
YANIT: İki ana görüş vardır ve ikisi de doğru olabilir.
Kaya, Petrusun Mesih hakkındaki bildirisidir. Burada kaya sözcüğü için bir değil, iki farklı Grekçe sözcük kullanılmıştır. Simuna kaya anlamına gelen Petrus adı verilmiştir çünkü İsanın Mesih olduğu konusundaki bildiriyi ilk o yapmıştır. İsa, Petrusa hitap ederken ikinci tekil şahıs olarak sen demiştir ama bu kaya üçüncü tekil şahıstır. İsa ve öğrencileri Celileli olduklarından büyük bir olasılıkla Grekçe konuşuyorlardı. Bir Hristiyan bu ayeti nasıl yorumlarsa yorumlasın, 1 Yuhanna 4:1-3 ve 2 Yuhanna 7-10 İsanın beden alıp dünyaya geldiğini kabul etmeyen kimsenin kabul edilmemesi gerektiğini gösterir. 1 Korintliler 15:1-4, İsanın günahlarımız için öldüğüne ve ölümden dirildiğine iman etmeyen kişinin boşuna iman ettiğini gösterir. 1 Korintliler 12:3 kimsenin Kutsal Ruh aracılığıyla olmadan İsanın Rab olduğunu söyleyemeyeceğini öğretir. Pratik bakımdan, kilise İsa Mesihin kim olduğunu konusundaki itiraf üzerine kurulmuştur.
Kaya, Petrusun kendisidir. İsa ve öğrencilerinin Aramice bildiği kesindir ve bu yüzden İsa burada Grekçe konuşmuş olabilir. Bu iki sözcük Grekçede farklıdır, çünkü biri dişil, diğeri de eril kişisel isimdir. Ancak, Aramicede eril, dişil ve nötr ekler yoktur. Ayrıca, elçi Yuhannanın bir öğrencisi olan Papyas da, Mattanın ilk olarak (belki de Aramice demek isteyerek) İbranice olarak yazıldığını, sonradan Grekçeye çevrildiğini söyler. Aramicede bununla özdeş olan kepha sözcüğü kullanılırdı. Katolikler, bunun kilisenin Petrus üzerine kurulmuş olduğu düşüncesini desteklediğine inandıkları için genelde buradaki kayanın Petrus olduğu görüşündedir. Bundan sonra, Petrusun Papalığı ardından gelenlere transfer ettiğini eklemişlerdir. Kutsal Kitapta bu son düşünce konusunda en ufak bir ima bile bulunmadığı halde, Protestanların da Petrusu burada kaya olarak yorumlama konusunda sorunları yoktur. Bir Hristiyan bu ayeti nasıl yorumlarsa yorumlasın, iyi temeller kayadan oluşur ve Efesliler 2:20ye göre bütün elçiler ve peygamberler kilisenin temelidir. Pratik bakımdan, kilise, elçiler ve peygamberlerin öğretileri olan Kutsal Kitapın üzerine inşa edilmiştir.
YANIT: Bu ilk olarak, M.S. 382 yılında papaların ardışıklığını desteklemek için Papa Damasus tarafından kullanılmıştı.
Dave Huntun Canavarın Üzerinde Bir Kadın Vardı anlamına gelen A Woman Rides the Beast, sayfa 101de söylediği gibi, rakip taraflarda olan Papa Ursinus ve Damasusun aynı anda seçilmesiyle oluşan çoklu papaların ilk örneklerinden biriydi. Papa Ursinusun izleyicileri, epey çok şiddet uyguladıktan sonra onu papa yapmayı başardılar. Daha sonra üç günlük kanlı bir savaştan sonra, imparatorun desteğiyle Damasus zafer kazandı ve 18 yıl boyunca Mesihin vekili olarak görev yaptı (366-384). Bu yüzden, Petrustan bu yana bozulmamış bir şekilde devam eden elçilerin ardışıklığı silahlı kuvvetler tarafından mı gerçekleştirilmişti? Gerçekten öyle mi olmuştu?
Aynı kitabın 135-136cı sayfalarında, Rottenburglu Piskopos Joseph Hefele şöyle der: Ama [tarih ve kilisenin öğretileri olmak üzere] bütün bu belgelerde [güvenilir bir kaynaktan papaların hatasızlığı] öğretisini hiç görmedim.
Kilise tarihi konusunda o zamanın büyük otoritelerinden olan Von Dollinger, Helefeye tamamen katılmıştı. (Roma tarafından yasaklanan) Kitabı, IX. Piusun hatasızlık dogmasını kabul ettirmeye çalışacağı konusunda uyarıda bulunmuş ve toplanacak olan piskoposlara bu önemli karar üzerinde iyi düşünmeleri gerektiğini hatırlatmıştı. Halka öğretide bulunmak üzere yazılan antik inanç bildirilerinden hiçbirinde, hiçbir ilmihalde, ilk Hristiyan yazarların yazdıklarının hiçbir yerinde, Papa hakkında bir tek hece bile yoktur. İman ve öğretide her türlü kesinliğin ona bağlı olduğu hakkında ise kesinlikle hiçbir şey yer almaz.
Hippolu Augustin (M.S. 388-430) şöyle demiştir: İsa, itiraf ettiğin bu kayanın üzerine Kilisemi kuracağım dedi. Çünkü Kaya (petra) Mesihtir ve Petrusun kendisi de bu temelin üzerinde inşa edilmiştir. Augustin, bundan sonra 1 Korintliler 3:11i aktarıp, kilisenin kaya olan Petrusla temsil edildiğini söyleyerek sözlerine devam eder. (Yuhanna Müjdesi Üzerinde anlamına gelen On the Gospel of Yuhanna, Broşür 124, bölüm 21.5, cilt 7, sayfa 450.)
YANIT: İsanın Petrus ve diğer elçilerin kilise üzerinde dünyadaki en yüksek otorite olmasını tasarlamış olduğu konusunda herkesin görüş birliği içinde olması gerektiği halde, İsa sözde ardışık gelen halefler hakkında hiçbir zaman bir şey söylememiştir. Bu yüzden bu sözleri tarihin en nüfuzlu kelime oyunu haline getiren sözcüklerin kendisi değil, onlara kanuni bir dayanak olmadan Papaların dahil edilmesidir.
Bu arada, bir okur kelime oyununun Grekçede DEĞİL, İbranicede olabileceğini şeklinde bir katkıda bulunmuştur. İbranicede eben olan taş ve ebneh olan kuracağım sözleri kullanılmış olabilir. Örneğin,
George Howard, Shem-Tob Ben Shaprut adındaki bir haham tarafından yazılan 14cü yüzyıldaki bir İbrani tezine işaret eder. Bu tezin İbranice metni şöyle der: Sen bir taşsın (eben) ve Ben senin üzerine dua evimi kuracağım (ebneh). Daha çok bilgi için bkz. www.jerusalemperspective.com/Default.aspx?tabid=27&ArticleID=1859
YANIT: Hayır. Şimdi tomar 4Q432 adı verilen John Allegronun yaptığı bir çevriyazıda bir rapor vardı. Ancak, Trinity Western Universityden Martin Abeg bir e-postasında bunun 4Q432de yer almadığını söyler.
YANIT: Günümüzdeki Hristiyanlar Yeni Antlaşmaya sahip olmasalardı, tarikatları hataya düşmüş Hristiyanlardan ve tuhaf öğretileri Tanrı yolundaki öğretilerden ayırt etmeye çalışmalarını bir düşünün. İlk kilisedeki durum da buydu. Tanrı elçilere, iyi öğretilerin neler olduğunu ayırt etmek yeteneğini ve bildirme otoritesini vermişti.
Bu suçluluk ya da masumluğu belirlemek değil, Petrusun Elçilerin İşleri 5:1-10da Hananya ve Safiranın Kutsal Ruha yalan söyleme suçunu işlediklerini bildirdiği gibi, bu durumu bildirmek içindi. bağlamak ve çözmek terimleri, hahamsal Yahudilikten bilinen terimlerdi. Bu terimler, belirli türden etkinliklere izin verme ya da onları yasaklama anlamına geliyordu.
Soru: Matta 16:19da Göklerin Egemenliğinin anahtarları tam olarak nedir?
YANIT: Burada hiçbir metal ya da fiziksel obje yoktur. Bu söz, Müjdenin mesajı, Petrusun Müjdenin kapısını Yahudiler için (Elçilerin İşleri 2) ve daha sonra da Elçilerin İşleri 10da diğer uluslar için açması anlamına gelebilir.
İsa, Matta 23:13de ayrıca, din bilginleri ve Ferisilerin Göklerin Egemenliği'nin kapısını insanların yüzüne kapattıklarını söylemişti. Luka 11:52de, yasa uzmanlarının bilgi kapısının anahtarını alıp
götürdüklerini söyler.
Soru: Matta 16:19da, Göklerin Egemenliğinin bu anahtarları başkalarına verilebilir miydi?
YANIT: Kutsal Kitap, herhangi bir anahtarın başkalarına aktarılabileceği konusunda en ufak bir ima bile içermez. Sadece İsanın bunları bütün elçilere verdiğini söyler. Ancak, İsanın elçilere mecazi olarak anahtarlara sahip olduklarını söylemesi, bu anahtarların artık Kendisinde olmadığı, onları onlara teslim ettiği anlamına gelmez. Çünkü Vahiy 1:18de ölümün ve ölüler diyarının anahtarlarının hâlâ Onda olduğunu okuyoruz.
Varsayımsal olarak konuşursak, daha önce yaşayan Papalardan biri, bunları başkalarına aktarabilseydi bile, ardışıklık bozulsaydı bu papaların ardışıklığı anlamına gelmezdi. Bir Papanın görevden alınan bir Papanın anahtarlarını alması gülünç geliyor. Eğer bir Papa, örneğin VI. Alexander (M.S. 1492-1503) gibi tamamen ahlaksız idiyse, bu durum da Papaların ardışıklığını bozardı. Tabii ki, o noktadan itibaren bir Papa hiçbir zaman sahip olmadığı bir şeyi başkalarına aktaramazdı.
Soru: Matta 16:20 ve Markos 8:30da, İsa neden öğrencilerinin o sırada başkalarına Kendisinin Mesih olduğunu söylemelerini istememişti?
YANIT: İlk olarak, İsanın onlara hiçbir zaman yalan söyleyip Kendisinin Mesih olduğunu inkâr etmelerini söylemediğine, sadece bunu kimseye söylememelerini istediğine dikkat edin. Bunun en az iki olası nedeni vardı.
1. İsa, hizmetinin bu noktasında, onların Kendisinin Mesih olup olmadığına karar vermeleri için sözlerini işitmelerini istiyordu. Bazen, Müjdeyi çevresindeki öğelerle birlikte ele almak ve günümüze uyarlamak üzerinde çok fazla zaman geçirmek yerine Müjdeyi işitenlerin İsanın sözlerini kendilerinin duymasına izin vermek daha iyidir.
2. Matta 16:21in gösterdiği gibi, öğrencilerin İsanın kim olduğunu başkalarına bildirmeden önce kendilerinin bu konuda tamamen ikna olmaları gerekiyordu. İsa, bunu Palmiye Pazarında Yeruşalime zaferli bir şekilde girerken herkesin önünde bildirmişti. Tabii ki, İsa dirildikten sonra, Matta 28:18-20 ve Elçilerin İşleri 1:8de onlara bunu bütün dünyaya bildirmelerini söylemişti.
Soru: Matta 16:21 ve Markos 29da, Petrusun itirafı neden İsanın hizmetinde önemli bir dönem noktasıydı?
YANIT: Petrus, İsanın Mesih olduğunu anladıktan sonra, İsa onlara ölmek için Yeruşalime gitmesi gerektiğini öğretmeye başladı. İsanın günahları için neden ölmesi gerektiğini anlayabilmeden önce İsanın kim olduğuna iman etmeleri gerekiyordu.
Soru: Matta 16:21 ve Markos 8:31de, İsanın hizmetinin daha önceki bir döneminde değil, tam bu noktasında İsa neden onlara acı çekmesi ve ret edilmesi gerektiğini söylemeye başladı?
YANIT: İsa, öğrencilerinden en az biri Kendisinin vaat edilen Mesih olduğunu kabul edip iman etmeden önce acı çekip öldürüleceğini söylemedi.
Soru: Matta 16:21; 17:22; 20:19 ve Markos 8:31de, İsa üç gün sonra ya da üçüncü günde dirileceğinden bu Onun
en az 24 X 3 = 72 saat ölü kaldığı anlamına mı gelir?
YANIT: Luka 24:21 Onun üçüncü günde dirildiğini söylediği için, hayır. İsa, Cuma günü öğleden sonra öldü ve Pazar günü tan yeri ağarırken dirildi. Üç gün sonra sözü, üç günü kısmen ya da tam olarak temsil eden bilinen bir İbranice deyimdi.
Aşağıda üç gün deyimine dört örnek yer alıyor:
1. Rehovam, 2 Tarihler 10:5 halka, Üç gün sonra yine gelin demişti. Buna karşın 2 Tarihler 10:12de, halk, kralın, Üç gün sonra yine gelin sözü üzerine, üçüncü gün Rehavam'ın yanına geldiler.
2. 1 Samuel 30:12de hasta bir Mısırlı köle, Davuta üç gün, üç gecedir hiç yemek yemeyip su içmediğini söylemişti. Ancak, insan 72 saatten uzun bir süre boyunca çölde susuz yaşayamaz. Köle kuşkusuz üç günün bir kısmı demek istemişti.
3. İsanın Kendisi, Mesihin ölümü ve dirilişinden söz ederken, Matta 12:40da üç gün, üç gece demiştir. Markos 8:31 üç gün sonra dirilmesi, Markos 14:58 üç günde, Yuhanna 2:19 üç günde, ve Luka 24:21 üç gün oldu der.
4. Ester 4:16da Ester kendisi için üç gün, üç gece oruç tutmalarını ve kendisinin de aynı şeyi yapacağını söylemiştir. Buna karşın Ester 5:1, Esterin üçüncü günde bir ziyafet hazırladığını söyler. Bu yüzden bu eşdeğerli bir zamandır.
Özet olarak, bu İbrani deyişinin üç gün içinde anlamına gelebileceğini ve bu deyişin Rehovamın zamanından İsanın zamanına kadar bilinen bir konuşma biçimi olduğunu kanıtladık.
Soru: Matta 16:22-23 ve Markos 8:32-33de İsa neden Petrusu, Çekil önümden, Şeytan! diyerek azarladı?
YANIT: Petrus, Tanrıya özgü düşünceler değil, insana özgü düşünceler düşünüyordu. İblis, İsanın yakın arkadaşı olan Petrusu, İsayı sınamak için kullanmıştı. Ancak İsa bu sınanmayı anlamıştı.
Soru: Matta 16:22-23 ve Markos 8:33de, Petrus, İsayı düzeltip azarlayacak cesareti nasıl bulabilmişti?
YANIT: İsa, Petrusu seçtiği zaman cesur bir öğrenci seçmişti. Cesur olmak kendi başına ne iyi, ne de kötü bir şeydir. Tanrıyı izlerken cesur olmak iyidir ancak kendi yolunuzda gitme konusunda cesur olmak genelde iyi bir şey değildir.
Soru: Matta 16:22. Petrus neden burada akılsızca İsayı azarlıyordu?
YANIT: Petrus, İsanın düzeltilmesi ve Ona öğüt verilmesi gerektiğini düşünüyordu. Bugün bile, bazı insanlar Tanrıdan daha iyi bildikleri şeklinde bir tutuma sahiptir.
Soru: Matta 16:23 ve Markos 8:33, günümüzde insanlar Tanrıya özgü şeyleri değil de, insanlara özgü şeyleri nasıl düşünürler?
YANIT: İnsan aklını, Tanrının bilgeliğinin yerine koyabiliriz. Bazı şeyleri, Tanrının istediği biçime aykırı olduğu halde kendi istediğimiz şekilde yapmaya karar verebiliriz. Ümidimizin kendi kuvvetimiz ya da bilgeliğimizde değil Tanrıda olduğunu unuturuz. Kendi dünyasal yöntemlerimizi kullanabiliriz. Son olarak, görevlerimizi çabucak yapmayı o kadar çok isteriz ki, Tanrının huzurunda olmanın tadını çıkartamayız. Tanrıya adanmışlık yerine ayaküstü yemek atıştırmak gibi aceleyle tapınmak isteriz.
Soru: Matta 16:24. İsa neden, öğrencilerine çarmıha gerileceğini söylemeden önce burada çarmıhtan söz etmişti?
YANIT: İsa, bunu öğrencilerine bildirmeden önce de çarmıha gerileceğini biliyordu. Romalılar sık sık asiler ve haydutları çarmıha gerdiğinden hepsi de çarmıha gerilmenin ne olduğunu biliyordu. Bazı insanları çarmıha germek başkalarının kurallara uymasını sağlıyordu. Yurtsever devrimcilerin, küçük, dünyasal bir davadan ötürü çarmıha gerilmeyi göze aldıkları gibi, öğrenciler de, daha değerli olan Göksel bir dava için çarmıha gerilmeyi göze almalıydı. Sonunda, Patmos adasına sürülen ve doğal bir ölümle ölen Yuhanna hariç, elçilerin her biri imanından ötürü şehit edilmişti.
SORU: İsa, Matta 16:27nin söylediği gibi Babasının görkemiyle mi gelecek, yoksa Yuhanna 1:14ün söylediği gibi Kendi yüceliğinde mi gelecektir?
YANIT: Yuhanna 1:14 onların İsanın yüceliğinin bir kısmını gördüklerini söyler. Örneğin, Pentikostta yüceliğin bir kısmını görmüşlerdi. Matta 16:27, uzak bir gelecekte, İsa yeniden geldiğinde gerçekleşecek bir olaydan söz eder. Yani, daha henüz hiçbir şey görmediniz demektedir.
Soru: Matta 16:27, dünyanın sonundan değil de, Bahailerin Bahaullah ve Yeni Dönem anlamına gelen Bahaullah and the New Era, 268-269 sayfalarda öğrettiği gibi Bahaullahın üstün bir gösteriminden mi söz ediyor?
YANIT: Hayır, ayeti daha dikkatli bir şekilde okuyun. İnsanoğlu, Babası'nın görkemi içinde melekleriyle gelecek ve herkese, yaptığının karşılığını verecektir diyor. Kimse Bahaullahı meleklerle görmemiştir ve Bahaullah, ne sürgüne gönderilen ve öldürülen Bahaileri ödüllenirmiş, ne de onlara zulmeden Müslümanlara yaptıklarının karşılığını vermiştir.
Soru: İsa, Matta 16:28 ve Markos 9:1de, bazılarının Tanrı Egemenliği'nin güçlü biçimde gerçekleştiğini görmeden ölümü tatmayacağını söylediğinde ne demek istemişti?
YANIT: İlk olarak, yanıtın ne olmadığını, sonra da ne olduğunu söyleyeceğim.
X1. İsanın, öğrencilerinin çok uzun bir zaman hayatta kalacaklarını öğrettiği konusunda hiçbir kanıt yoktur. Aslında, kilise tarihinden, 12 elçiden 11inin şehit olarak öldüğünü biliyoruz. Sadece Yuhanna doğal bir şekilde ölmüştü. Ancak yine de Patmos adasında sürgün olmak gibi bir zorluğu yaşamıştı.
X2. Vahiy 20:1-6daki bin yıllık Egemenlikten söz ETMEZ.
X3. İnsanoğlunun Egemenliğinde geldiğini görmeden önce başka bir bedende dirilmeden söz ediyor olamaz. Çünkü başka bir bedenle dirilen insanlar yine ölümü tadabilirler.
X4: Bazıları bunun o zaman zaten gerçekleşmiş olan, Onun Dağda Görünümünün Değiştiği Zamandan söz ettiğini düşünür. Ancak o zamanda Tanrının Egemenliği kesin bir şekilde gelmemişti.
Yanıt: İsanın Kendi Egemenliğini, dirilerek kanıtladığı üzere çarmıha gerilerek kazandığı zamandan söz eder. İsa, İblis üzerinde zafer kazandıktan sonra Kendi Egemenliği içinde gelmiştir. Hristiyanlar, bunun Onun dirildiği zaman mı, yoksa Pentikostta mı gerçekleştiği konusunda tam bir görüş birliği içinde değildir ancak bu ufak bir ayrıntıdır.
Matta, Göklerin Egemenliğini özel olarak vurgular. Göklerin Egemenliği, bir hardal tanesi gibi, görünürde çok küçük bir şekilde başlayacaktı (Matta 13:31). Maya gibi, görülmez ancak etkileri dünyanın hamurunda görülebilir olacaktı (Matta 13:33). Ama sonunda melekler, insanları günaha düşüren her şeyi, kötülük yapan herkesi O'nun egemenliğinden toplayıp kızgın fırına atacaklar (Matta 13:41-42).
Göklerin Egemenliği, birisinin gizlice bulduğu gömülü bir hazine gibidir (Matta 13:44) ama bir tüccarın satın almak için her şeyini sattığı bir inci gibi çok değerlidir (Matta 13:45-46). Matta 13:47-50de yer alan ağ benzetmesinin de gösterdiği gibi, Göklerin Egemenliği bu dünyada hem işe yarayan, hem de yaramayan balıklarla dolu bir ağ gibidir, ancak çağın sonunda nihai tatmin olacaktır.
Tanrının Egemenliği içimizdedir (Luka 17:21).
Matta 16:19da Petrusa ve daha sonra da diğer elçilere egemenliğin anahtarları verilmiştir.
İsa, Son Akşam Yemeğinde Babam'ın egemenliğinde sizinle birlikte tazesini içeceğim o güne dek, asmanın bu ürününden bir daha içmeyeceğim demişti (Matta 26:29). İsa, dirildikten sonra öğrencileriyle yiyip içmişti.
Özet: Sıradan yaşam süreleri olan öğrenciler, Göklerin Egemenliğinin İsanın dirilişinden sonra yeryüzüne geldiğini söylemiştir. Yahudiler, Romalıları iktidardan devirmek için askeri bir egemenlik bekliyor olabilecekleri halde, İsa egemenliğin bir hardal tanesi, maya ya da çok değerli bir inci gibi olduğunu öğretmiştir. Başlangıçta küçük, zor görülen bir tohum gibidir, ancak çok değerlidir ve büyük etkileri olur.
YANIT: Kutsal Kitap bunun nedenini bildirmediği halde, birkaç nedenin bileşimi olabilir.
1. Bu vahiy, onların imanını onaylamak, bu olaya tanık olan üç öğrenciye teşvik vermek ve onları kuvvetlendirmek içindi. 2. Bu üç öğrenciyi diğerlerinin önderi olmaları için ayırmıştı
3. Baba ve Kutsal Ruh, bu olayı İsaya talimat vermek ve Onu kuvvetlendirmek için kullanmış olabilirdi.
...Tabii ki, Tanrı bize her şeyin nedenini açıklamak zorunda değildir.
Soru: Matta 17:2 ve Markos 9:3da İsanın giysileri neden bembeyaz oldu?
YANIT: Kutsal Kitap, yücelik gösterildiğinde Onun giysilerinin neden beyaz olduğunu söylemez. Yücelikteki beyaz giysilere başka bir örnek de, görünen meleklerin giysileridir.
Soru: Matta 17:3-4 ve Markos 9:4da, Matta ve Markos bu kişilerin Musa ve İlyas olduklarını nereden biliyordu?
YANIT: Büyük bir olasılıkla, Petrus, Yakup ya da Yuhanna onlara söylediği için. Petrus, Yakup ve Yuhanna nasıl mı biliyordu? Ya İsa sonradan onlara söylemişti ya da Baba Tanrı onlara bunu doğrudan bildirmişti.
SORU: Matta 17:1-8de İsanın Görünümü Değiştiğinde görünen Musa ve İlyas dirilmişler miydi, yoksa bu bir görüm müydü?
YANIT: Tam olarak ikisi de değildi. Musa ve İlyas, hiç olmazsa ruhta, gerçekten orada idiler ve İsayla konuşuyorlardı. Kutsal Kitap, onların bedensel olarak görünüp görünmedikleri hakkında bir şey söylemez. Musa ve İlyas, parlak bir bulutla gelmişler ve sonra da oradan ayrılmışlardı. İlyas gökyüzüne bir kasırgayla gitmişti (2 Krallar 2:1) ve Musa da öldüğü halde bedeni hiçbir zaman bulunmamıştı (Yasanın Tekrarı 34:6). İblis, başmelek Mikaille Musanın Musa'nın cesedi konusunda İblis'le çekişip
tartışmıştı (Yahuda 9).
Soru: Matta 17:9 ve Markos 9:9, İsa, Kendisi ölümden dirilene dek öğrencilerinin dağda görünümünün değiştiğinden kimseye bahsetmesini neden istememişti?
YANIT: Yahudilerin birçoğu İsayı Mesih olarak kabul etmemişti. Onun görünümünün değiştiğine nasıl inanacaklardı? İsanın Tanrı Oğlu Mesih olduğuna inanmak şarttır. İsanın görünümünün değişmesi gibi ikinci derecedeki konuları bilmek ya da bunlara inanmak temel bir gereksinim değildi. Eğer mucizeleri gördükten sonra birisi İsayı Mesih olarak kabul etmezse, büyük bir olasılıkla Onun görünümünün değiştiği haberine de inanmazdı. İsa ölümden dirildikten sonra, İsaya iman eden birisi Onun görünümünün değiştiğini kabul etmekte zorlanmazdı.
Biz de aynı şekilde, özellikle de ilk kez olarak, başkalarına Mesihten söz ettiğimizde, sahip olduğumuz zamanı en önemli konulardan söz ederek geçirdiğimizden emin olmalıyız.
SORU: Matta 17:11-13, Vaftizci Yahya nasıl gelecek olan İlyas'tı?
YANIT: İlk olarak İlyastan, sonra da Vaftizci Yahyadan söz edeceğiz.
İsanın Görünümünün Değiştiği Dağda İlyas hazır bulunuyordu. İsa, Matta 17:11de, İlyasın her şeyi yeniden düzene koyacağını söylemiştir ve İlyas İsanın İkinci Dönüşünden önce görünecektir. Bazıları, İlyasın Vahiy 11:1-2deki iki tanıktan biri olduğunu düşünür.
Vaftizci Yahya İlyasın Ruhu ve gücünde gelmişti ve İsa, Matta 17:12-13de mecazi olarak Vaftizci Yahyadan söz etmiştir.
Tiyatroda, birisi provalardan birinde bir aktörün yerini alabilir ve aktörün kendisi de oyunda görünebilir.
Sonuç olarak: İsanın bu dünyaya ilk gelişinde Vaftizci Yahya İlyas rolüyle gelmiştir ama bu İsanın dünyaya İkinci Gelişinde İlyasın kendisinin görünmesini sınırlamaz.
Soru: Matta 17:12 ve Markos 9:11-13de, Vaftizci Yahya İlyas hakkındaki peygamberliği nasıl yerine getirmiştir? İlyas başka bir bedenle yeniden mi dirilmiştir?
YANIT: Hayır. İsanın bu dünyaya ilk gelişinde Yahya, İlyasın amacı ve misyonuna sahipti. Tabii ki, (Yahya değil) İlyasın kendisi, İsanın görünümünün değiştiği dağda görünmüştür. Birçokları İlyasın Vahiy 11:3-12de yedinci borazandan hemen önce sözü edilen iki tanıktan biri olacağına inanır. .
SORU: Matta 17:14-16 ve Luka 9:37-39da, cinler neden girdikleri insanlara zarar verirler?
YANIT: Bu tıpkı kötü insanların kendilerine yardım edenlere sık sık zarar vermeleri gibi olabilir. Bunun mantıklı, aslında zalimce mantıklı bir açıklaması için, Machiavellinin Prens anlamına gelen The Prince adlı kötü kitabı, çıkarcı bir önderin bir prense hizmet ederken tehlikeli olduğu halde, onun yanından ayrıldıktan sonra daha da tehlikeli olduğu durumlardan söz eder. En güvenli yolun, o kişi geçmişte her zaman sadık olmuş olsa bile, idam olduğunu yazmıştır! Eğer birisi kötülükle oynarsa, yardım ettiği kişilerin kendisine kötülük yapması onu şaşırtmamalıdır.
Soru: Matta 17:15-21, Markos 9:17-18,28-29 ve Luka 9:40da, öğrenciler bu cini neden kovamamışlardı?
YANIT: Bunun nedeni, öğrencilerin kim olduğu ya da Tanrının gücünün sınırlı olması değildi. Bunun yerine, o sırada cinleri kovabilmeyi garanti olarak yapabilecekleri bir şey olarak düşünüyorlardı, büyük bir olasılıkla gurur ya da kendilerini beğenmişliklerinden dua edip oruç tutmamışlardı. Günümüzde, bazı Hristiyanlar, dua edip oruç tutmak için gerekli zamanı ayırmadıklarından istedikleri sonuçları alamamaktadır.
Soru: Matta 17:15-21, Markos 9:17-18,28-29 ve Luka 9:40da, bir cini kovarken cinli kişinin üzerine el mi koymalıyız yoksa bu sadece biçimsellik midir?
YANIT: Ellerimiz sihirli değildir. Ama tıpkı belirli pozisyonlarda dua etmenin bize yardımı olabileceği gibi, cinli birinin üzerine el koymanın bir sakıncası yoktur ve bu davranış Kutsal Kitapa uygundur.
Ancak, eğer el koymazsak cin çıkmaz diye düşünerek el koymayı o şekilde gerekli görmek yanlıştır.
Soru: Matta 17:15-21, kişinin içinden kovulan kötü ruh, onu kovmaya çalışan ekipteki daha zayıf birisine saldırır mı?
YANIT: Cinler gerçek bir inanlıya sahip olamaz ama onu rahatsız edebilirler. Bu şekilde, inanlıya daha büyük denenmelerle, korkuyla, depresyonla ve gözlerini İsadan ayırması için başka yollarda saldırırlar. Bu yüzden ekip üyelerinin Rabbe çok yakın bir şekilde yaşaması gerekmektedir.
Bu arada, cinleri kovmakta başka bir tehlike vardır. Eğer içinden cin kovulan kişinin yüreğinde Mesih yoksa, o zaman cinler geri döner ve hatta yanlarında daha çok cinler de getirirler. Bkz. Matta 12:43-45 ve Luka 11:24-26.
Soru: Matta 17:15-21. Bazı kiliselerde cinli kişinin evine gidilmez, ailenin cinli kişiyi kiliseye götürmesi gerektiği uygulaması yapılır. Bunun nedeni, cini kilisede kovmanın birisinin evinde kovmaktan daha güvenli olması mıdır?
YANIT: Bence kilisede de yapılabilir, evde de yapılabilir. Ama eğer mümkünse, ben bunu içinde (Budalar gibi) putlar olan, ya da astroloji ya da falın uygulandığı evlerde yapmazdım.
Soru: Matta 17:15-21le ilgili olarak bir soru sormak istiyorum. Eğer Hristiyan olmayan bir kadın cinlenmişse ve kocası ilk önce ondaki cinlerin çıkarılmasına bir şey demiyorsa, ama iki üç ziyaretten sonra koca fikrini değiştirip ekibin evlerine gelmesini istemezse ya da onları içeri almazsa, ama kadın hâlâ bunu istiyorsa biz ne yapmalıyız? Kadın bu durumda kocasına itaat mi etmelidir?
YANIT: Bu zor bir durumdur. Kadınların kocalarına itaat etmeleri gerekmektedir ama ilk önce Tanrıya itaat etmelidirler. Bu yüzden eğer bir koca karısına Kutsal Kitapa aykırı olan bir şey yapmasını emrederse, kadının bu noktada kocasına itaatsizlik etmesi lazımdır. Ancak başka konularda kocasına itaat etmeye devam etmelidir. Ancak eğer kadın Hristiyanların gelmesini istiyorsa, cinli olduğunu sanmam. Ancak bir cinin saldırısına uğruyor olabilir. Kadın kiliseye gelmeye razı mı? Eğer kocası kadının inanlılarla herhangi bir bağlantısı olmasını istiyorsa İbraniler 10:25 bize bir araya gelmekten vazgeçmememizi söylediğinden kadının görevi önce Tanrıya itaat etmektir.
Soru: Matta 17:15-21de, cinlenmiş kurban hizmet sırasında kendine zarar verir ya da pencereden atlar ve ailesinden biri ekip önderi ya da ekip hakkında şikâyette bulunur ya da onları mahkemeye verirse, kilise ne yapmalıdır?
YANIT: Böyle bir şey olabilir, insanlar başkalarını hemen hemen her şeyle suçlayarak onlar hakkında mahkeme açabilirler. Ancak, kilise üyeleri söz konusu kişinin güvenliği için gerekli önlemleri almalıdır.
Soru: Matta 17:15-21le ilgili olarak, cinli birisini ziyaret etmeden önce vaizlere haber verip onların onayını almalı mıyız?
YANIT: Vaizinize durumu bildirmenizi kesinlikle tavsiye ederim. İbraniler 13:17 Önderlerinizin sözünü dinleyin dediği zaman vaizler ve ihtiyarlardan söz eder.
Soru: Matta 17:25-27de, İsa neden oğulların vergiden muaf olduğunu söylediği halde Kendisi vergi vermişti?
YANIT: Yeryüzünün Yaratıcısı ve Rabbinin vergi vermesi neredeyse komik bir düşüncedir. Yine de, İsa kimseyi incitmemek için bunu lütufkâr bir biçimde şikâyet etmeden yapmıştı.
Bu örneğin yanı sıra, Romalılar 13:6-7 de, inanlıların hükümete, o hükümet Roma İmparatorluğu gibi yoz bir hükümet olsa bile vergi ödemesini buyurur.
Bazı insanlar İsanın sözlerini yeterince açık görmeyerek yanlış bir şekilde yorumlar. İsanın bunu varsayımsal bir şekilde söylediğini, Sezara giden herkesin Ona verilmesi gerektiğini ve hiçbir şeyin Romalılara gitmemesi gerektiğini söylerler. Ancak eğer İsa bunu demek isteseydi, bir Dinar vermesi ya anlamsız ya da daha kötüsü insanları yanlış yönlendiren bir şey olurdu.
Soru: Matta 18:5 ve Markos 9:35-37de, bir çocuğu İsanın adı uğruna kabul eden nasıl Onu kabul etmiş olur?
YANIT: İsa, Kendisini fiziksel olarak sıcak bir şekilde karşılamakla başkalarını Kendi isminde kabul etmek arasında bir fark olmadığını vurguluyordu. Antik zamanlarda, bir kralı temsil eden kişi onun elçisi olduğundan ona krallara yakışır bir şekilde davranılırdı.
Soru: Matta 18:8 ve Markos 9:43,47de, eğer elimiz ya da gözümüz günaha düşmemize neden oluyorsa onu kesmemiz ya da çıkartmamız mı gerekir?
YANIT: Hayır, çünkü bunun nedeni basitçe elimizin ya da gözümüzün günah işlememize neden olmadığıdır. İsa, günahın çok ciddi bir şey olduğunu ve günah işlemektense bu organlarımızın olmamasının daha iyi olduğunu söylemektedir.
Soru: Matta 18:9 ve Markos 9:43-44,48de sözü edilen sönmez ateş sonsuz ceza olduğunu mu kanıtlamaktadır?
YANIT: Bu sözler sonsuz ceza gerçeğini ima eder ama onu kanıtlamaz, çünkü ateş sonsuz olabilirdi ama belki de içindeki insanlar değildi. Tabii ki, bu durumda ateşin devam ettirebilmesi için başka bir yakıt ya da yol olması gerekir.
Soru: Matta 18:11, Baba Tanrının yüzü var mıdır?
YANIT: Hayır. Kimse İsanın burada Cennetin boyutlarının yakınlığı ve meleksel algılama konusunda ayrıntılı bir öğretide bulunmasını bekleyemezdi. Bunun yerine, İsa basitçe, bu küçükleri kollayan meleklerin doğrudan Babanın önüne doğrudan çıkabildiklerini bildiren bir mecaz kullanmıştı. Ancak, diğer meleklerin de Babanın önüne doğrudan çıkamadıklarını söyleyen hiçbir şey yoktur.
Soru: Matta 18:14de, Tanrı bu küçüklerden hiçbirinin kaybolmasını istemediğinden insanlar neden yok oluyorlar?
YANIT: Bu sorunun içinde, Bebekler neden ölür? ve İnsanlar neden cehenneme gider? olmak üzere iki soru yer alır.
Hepimiz düşmüş insanlığın birer parçası olduğumuzdan sonunda öldüğümüz gibi, bebekler de ölür. Kötülük ve adaletsizlik dolu bir dünyada yaşıyoruz ve Yargı Günü geldiğinde Tanrı her şeyi düzeltecektir.
Bebekler ve ceninlerin günahlı doğaları vardır ama bir ceninin ölmesi onun günahlı olduğunu kanıtlamaz, tıpkı küçük bir kedi yavrusunun ölmesinin onun günahlı olduğunu kanıtlamadığı gibi. Rabbimiz İsayla ilgili Müjde'ye uymayanların cezalandıracağını söyleyen2 Selanikliler 1:7ye göre insanlar cehenneme giderler. Bu yüzden hepimiz Müjdeye itaat etmekle sorumluyuz. İsanın çarmıhtaki ölümü hepimiz için yeterliydi. Buna karşın Tanrı hâlâ tek gerçek Tanrıyı ret eden insanların, sorumlu oldukları seçimlerin sonuçlarına katlanmalarına izin verir.
Soru: Matta 18:15-18 bir Hristiyan önderin öğretisini hiçbir zaman eleştirmemiz gerektiği anlamına mı gelir?
YANIT: Hayır, hiç de bu anlama gelmez.
Matta 18:15-18 yalan ve dine küfür oluşturan şeylerin vaaz edilmesiyle değil, davranışlarla ilgilidir. Bir konuyu herkesin önünde bildirmeden önce, söz konusu kişiyle özel olarak konuşmak iyi olduğu halde, eğer yalan herkese vaaz ediliyorsa, o zaman onun herkesin önünde düzeltilmesi gerekir. Eğer yalanları söyleyen ve daha önce onlara inanan kişi tarafından düzeltilirse daha da iyidir. Ama eğer böyle bir şey olmazsa, o zaman başka birisi tarafından düzeltilmesi gerekir. Ama bunun hatalı konuşan kişiye karşı düşmanlık ya da nefret ruhuyla değil, sevgi ve gerçeği gösterme arzusuyla yapılması gerekmektedir.
Soru: Matta 18:18de bağlamak ve çözmek ne anlama gelir?
YANIT: Bağlamak, durdurmak, engellemek ya da yasaklamak, çözmek ise ilerlemesine izin vermek anlamına gelir. Bağlamak ve çözmek terimleri, yeryüzünde bildirilen şeylerin cennette daha önceden belirlenmiş şeyler olduğunu bildiren Yahudi deyimleridir. Bu bağlama ve çözme gücü bütün elçilere verilmişti.
Soru: Matta 18:32-35. Tanrı hiç bağışlamış olduğu birisinden bağışlamasını geri alır mı?
YANIT: Burada borç yenilenmemiştir, bunun yerine bağışlanma geri alınmıştır. Efendi, hizmetkârın borcunu bağışlamıştır ama kötü hizmetkâr başka bir hizmetkâra borcunu ödetmek için onun boğazına saldırdığında Efendi onun adaletsizliğine kızmış ve borcunu ödenmemiş saymıştı. Tanrı, biz bunu hak etmediğimiz halde bizim günahlarımızı karşılıksız ve lütufkâr olarak bağışlamıştır. Ama bağışlanmanın hayatımıza geçirilip geçirilmemesi bizim Ona verdiğimiz karşılığa bağlıdır. İbraniler 4:2 Müjdeyi imanla
birleştirmedikleri için bunun bazı insanlara bir yararı olmadığını söyler. Romalılar 11:29, Tanrı'nın armağanları ve çağrısının geri alınamayacağını söyler.
Soru: Matta 18:32-35. Bu benzetme, efendisinin kötü hizmetkâra eski borcunu ödetmek yerine, onu gelecekteki borçları için hapse attırdığı anlamına gelebilir mi?
YANIT: Hayır, burada söylenmek istenen bu değildir, çünkü benzetme efendisinin kötü hizmetkârı merhametsizliğinden ötürü işkencecilere teslim ettiğini belirtir.
Soru: Matta 18:35. Kurtuluş için kardeşimizi bağışlamak gibi bazı işler mi gereklidir?
YANIT: Ne başkalarını bağışlamak, ne de başka bir iş bir insanın kurtulmasını sağlamaz. Bunun yerine, eğer bir insan kurtulmuşsa, yaptıkları şeylerden ötürü başkalarını bağışlayabilir. Eğer kendileri Tanrının büyük merhametini tatmışsa, başkalarını bağışlamak küçük bir şey olur.
Soru: Matta 19:3-9, Markos 10:11-12de, boşanmaya hangi şartlar altında izin verilmiştir?
YANIT: Eski Antlaşma zamanlarında (Yasanın Tekrarı 24:1-4, vs.) boşanmaya hemen hemen her nedenden ötürü izin veriliyordu çünkü insanların yürekleri nasırlaşmıştı ama İsa bunu onlardan almıştır. Boşanmaya aşağıdaki durumlar dışında izin verilmez:
1. İman etmeyen eş ayrılmayı istiyorsa (1 Korintliler 7:12-15).
2. Birisi zina işlediği zaman (Matta 5:31-32).
3. Birçok Hristiyan terk durumunda boşanmayı kaçınılmaz görür, çünkü eşlerden biri uygulamada zaten boşanmıştır.
4. Tabii ki, Tanrı Sözünün geri kalan ayetlerine de itaat etmeliyiz ve birçok Hristiyan, bir eşin ya da bir çocuğun hayatının öbür eş tarafından tehdit edildiğini durumda bunun boşanma nedeni olduğunu kabul eder.
Chuck Swindoll Boşanma adındaki broşüründe bir Hristiyanın boşandıktan sonra yeniden evlenmesinde bir sakınca olmayan sadece üç durum gördüğünü bildirir:
4a. Evlilik ve boşanmanın kurtuluştan önce gerçekleştiği durumda.
4b. Eşin ahlaksız olması ve tövbe etmemesi
4c. İman etmeyen eşin öbürünü terk etmesi/ öbürünü boşaması.
Eşin ölümünün boşanma olmadığına dikkat edin. Romalılar 7:3, bir eşin ölümünden sonra yeniden evlenmenin bir sakıncası olmadığını öğretir.
Soru: Matta 19:8,9da, İsanın boşanma konusundaki kanunları değiştirmesi, Onun Tanrı tarafından esinlendirilmiş olan Kutsal Yazılara katılmadığını belirtiyordu?
YANIT: İsa, Eski Antlaşma altında boşanmaya izin verilmesinin nedeninin insanların yüreklerinin katı olması olduğunu söylemiştir. Bu da, Tanrının arzulamadığı şeylere, belirli bir süre boyunca izin verdiğini gösterir. Ancak, Yeni Antlaşma altında, bir adamın zina suçundan ayrı olarak karısını boşamaması gerekiyordu.
Soru: Eski Antlaşma zamanlarında çok eşliliğe izin verildiğinden, Matta 19:9da neden karısını boşayıp başka birisiyle evlenen bir adamın zina işlediği söyleniyor?
YANIT: Hayır, çok eşlilik zina değildir. İnsanlar ister çok eşli, ister tek eşli olsunlar, İsanın buradaki öğretisi aynıdır. Bu sorunun yanıtında göz önünde bulundurulması gereken en az beş nokta vardır.
Tanrının boşanma hakkındaki görüşü Malaki 2:16da açıkça bildirilmiştir: Tanrı boşanmadan nefret eder. Musanın Yasası zamanında Tanrının onlara bu izni vermesinin tek nedeni, Matta 19:8e göre insanların yüreklerinin nasırlaşmış olmasıydı. Yeni Antlaşmada, zina hariç eşinizi boşamanıza izin verilmemektedir.
Ancak, iman etmeyen bir eş, sizi boşamakta ısrar ederse, 1 Korintliler 7:15in söylediği gibi Tanrı bizi barış içinde yaşamaya çağırdığı için bize buna izin vermemizi buyurur. Kutsal Kitapa göre, Tanrının eşinizin sizi boşamasına [isteksizce de olsa] izin vermek, eşinizi boşamayı seçerek Tanrının buyruğuna itaatsizlik etmekten farklıdır.
Tanrının çok eşlilik hakkındaki görüşü: Ademle Havva (birçok değil) iki kişinin tek beden oluşunun modelidir (1 Korintliler 6:16). Çok eşliliğe hem Eski Antlaşmada hem de Yeni Antlaşmada izin veriliyordu.
Ancak, Yeni Antlaşmada kilise önderlerinin çok eşli olmasına izin verilmediğinden bu durum hoş karşılanmıyordu.
Tanrının boşanma konusundaki buyruğu, Onun tek eşli evlilik modelinden daha önceliklidir. Hristiyan misyonerler ilkel halklar arasında vaaz verdiklerinde, çok eşli erkeklere karılarını boşamalarını söylemezler çünkü boşanmak kadınların parasal desteklerini kaybetmelerine yol açar. Ancak kocaları daha çok eş almaktan vazgeçirmeye çalışırlar.
Bu yüzden, zinanın nedeni çok eşlilik değil, evlilik andını bozmayı seçmekti. Bir adamın birden çok karısı olsun olmasın, eğer günahlı bir şekilde, Tanrının nefret ettiği boşanmayı seçerse Tanrı onun bir daha evlenmesini istemez.
Soru: Matta 19:9la ilgili olarak, içinde fuhuştan başka bir nedenle sözünü içermeyen el yazmaları var mıdır?
YANIT: 1574 sayılı el yazması dışında Aland ve diğerlerinin (3cü baskı) kaydettiği bütün el yazmaları ya, fuhuşa neden hariç ya da fuhuştan başka der. 1574 sayılı el yazması 14cü yüzyılda, Orta Çağın bitiminden hemen önce yazılmıştı.
Ayrıca, M.S.198-220de yazan Tertulyan, hem Tertulyandan Karısına anlamına gelen Tertullian To His Wife kitap 2, bölüm 2, sayfa 45de ve hem de İffet Üzerine anlamına gelen Modesty bölüm16, sayfa 92de fuhuşa neden hariç boşanmaya izin olmadığını yazmıştır. Bu yüzden bu cümlecik Tertulyanın zamanından sonra yapılan bir ekleme değildi. Bu cümleciğin özgün elyazmalarında var olduğundan kuşku duyabilmemizi gerektiren hiçbir kanıt yoktur.
SORU: Matta 19:12nin, bir ateistin söylediği gibi, bir kişinin Göklerin Egemenliği uğruna kendini hadım sayabileceğini öğrettiği doğru mudur?
Fiziksel olarak hadım olmak, Yasanın Tekrarı 23:1e aykırı olduğundan, bunu hadımlık olarak yorumlamak, 1 Korintliler 7:2,7ye çok benzer. İlk Hristiyanlar evrensel olarak bunu hadımlık olarak anlamışlardı ve bizler bunu Eski Antlaşma, Yeni Antlaşma ve Hristiyanların hepsinin yorumlayış biçimleriyle tutarlı olarak yorumlamalıyız. Daha kapsamlı bir yanıt için bir sonraki soruya bakınız.
SORU: Matta 19:12de, İsa kimisi doğuştan hadımdır, kimisi insanlar tarafından hadım edilir, kimisi de Göklerin Egemenliği uğruna kendini hadım sayar. Bunu kabul edebilen etsin! diye bildirir. Burada [güya] Mesihin kendi kendini hadım etme konusundaki onayına sahibiz. Acaba kaç Hristiyan erkek, Tanrıya olan sadakatlarını kanıtlamak için bunu yapar? İlginç olan, hadım konusundaki bu onayın Yasanın Tekrarı 23:1e aykırı olmasıdır.
Cinsel ilişkiden uzak durarak bekâr kalmak: İsa konuşurken mübalağa kullanmak konusunda rahattı (yani gözümü boşu boşuna mı çıkarttım, elimi de boşu boşuna mı kestim!). Yasayı bilen Yahudilerin Kendisini yanlış anlayabileceğinden endişe duymuyordu. Sadukiler ve Ferisiler, İsayı birçok konuda eleştirdiler ama İsanın söylediği bu sözlerdeki mübalağa anlaşıldığı için bundan ötürü eleştirilmemişti.
Eğer İsa insanların gerçekten de fiziksel olarak hadım edilmelerini isteseydi, bu ayette insanlar tarafından hadım edilenlerle, kendilerini Göklerin Egemenliği uğruna hadımlığı seçenler arasında bir fark olmazdı.
Son olarak, 2000 yıl sonra modern kültürde yaşayan insanların bu ayeti nasıl yorumlayacağını değil, ilk Hristiyanların bu ayeti nasıl okuyacağını sormamız gerekir. Justin Martyr, İlk Savunma anlamına gelen First Apology adlı kitabının 14cü bölümünde bu ayeti aktarır ve iki kez evlenmiş olanlardan söz eder. Justinin burada çok eşlilikten mi, boşandıktan sonra yeniden evlenmekten mi yoksa eşin ölümünden sonra yeniden evlenmekten mi söz ettiği tartışılabilen bir konu olduğu halde, fiziksel olarak hadım olmaktan değil cinsel ilişkiden uzak durarak bekâr kalmaktan söz ettiği kesindir. Tertulyan, Bedenin Dirilişi Hakkında anlamına gelen On the Resurrection of the Flesh adlı kitabının 27ci bölümünde bu ayeti kullanır ve (genel olarak cinsel ilişkiden uzak durmak anlamında) evlenmemiş bedenin parlak güzelliğinden söz eder.
Özet olarak, ister ikinci, ister yirmi birinci yüzyılda yaşıyor olsunlar, yaşamlarına yol göstermesi için Kutsal Kitapa bakanlar, bunun ne anlama geldiğini anlayabilirler.
Soru: Matta 19:14. Göklerin Egemenliği nasıl küçük çocuklarındır?
YANIT: Bu birçok şekilde doğru olabilir.
a) Kurtulmak için Tanrıya çocuklar gibi bağımlı olduğumuzu kabul etmemiz gerekmektedir. Tanrı, Kendisine çaresizliklerinin bilincinde olduklarını bildirenlere yardım eder.
b) Tanrı, sorumluluk yaşından önce ölen çocuklara bakar. Kutsal Kitap, onların Cennette olduklarını ancak ödülleri olmadığını ima eder.
Soru: Matta 19:14. Kalvinizm, tutarlı olmak için, bebek olarak ölen herkesin cehenneme gittiğini mi öğretir?
YANIT: Hayır, bu duyduğum sahte bir suçlamadır. Augustin, Akitanyalı Prosper ve başkaları vaftiz olmadan ölen bütün bebeklerin cehenneme gittiğini öğretmişti ancak bunlar Kalvinist değil Augustincidir.
Kalvinistler, nihai olarak kurtarma gücüne sahip olanın vaftiz, işlerimiz ya da imanımız değil Tanrı olduğu gibi Kutsal Kitapa uygun görüşe inanır. Tanrı, insanları istediği her şekilde Mesih aracılığıyla kurtarmayı seçebilir.
Lorraine Boettnerin, Önceden Belirlenmişlik Konusundaki Reformcu Öğreti anlamına gelen The Reformed Doctrine of Predestination adlı kitabının sayfa148,149 sayfalarına göre, Kalvinistlerin kendileri bu konuda şöyle der: Bebeklik, çocukluğun ilk dönemlerinde ölenlerin hepsi seçilmişler arasındadır.
M.S. 1580de yazılan İkinci İskoç Bildirisi anlamına gelen The Second Scots Confession şöyle der: Papanın vaftiz olmadan ölen bebeklere karşı zalim yargısından iğreniyoruz ve tiksiniyoruz. (Yanlış bir şekilde) Hezekiel 16:21e başvuran C.H. Spurgeon, ölen bebeklerin cennete gittiğine inanıyordu. Bu görüşe katılan diğer Kalvinistlere, Charles Hodge, W.G.T. Shedd, and B.B. Warfield dahildir. Kalvinist Curt Danielin, Kalvinizmin Tarihçesi ve Teolojisi anlamına gelen The History and Theology of Calvinism adlı tezinin 336-339 sayfalarında Ölen Bebekler Kurtulmuştur başlığını taşıyan bir bölüm vardır.
Kalvin kendisi, Hristiyan Dini Kurumları anlamına gelen Institutes of the Christian Religion adlı kitabının, kitap 4, bölüm 16, sayfa2:541 sayfalarında şöyle demiştir: Ama bebekler, iyilik ve kötülük hakkında hiçbir şey bilmedikleri halde onların yeniden doğması nasıl mümkündür? diye soruyorlar. Bizler de, Tanrının işi, bizim kapasitemizin erişebileceğinin ötesinde olduğu halde geçersiz değildir. Ayrıca kurtulacak bebeklerin (bazılarının bu yaşta kurtuldukları kesindir) kesinlikle Rab tarafından daha önceden yeniden doğmalarının sağlanmış olması gerekmektedir. Eğer annelerinin karnından içlerinde doğuştan yozluk olarak çıkarlarsa, Tanrının Egemenliğine girmelerine izin verilmeden önce bunlardan arındırılmaları gerektir diye yanıt veriyoruz... Ancak Tanrı, bu itirazcılar [eleştirenler] sınıfını susturmak için Vaftizci Yahyanın durumunda, başkaları için de neler yapabileceğinin bir kanıtını vermiştir.
Soru: Matta 19:16-17de İsa Kendisinin iyi olduğunu ya da Tanrı olduğunu inkâr mı ediyordu?
YANIT: Hayır, bu sorunun yanıtı için Müjdelerde Matta 19:16-17 hakkındaki yanıta bakın.
Soru: Matta 19:17de, iyi olan nedir?
YANIT: Yaratılış 1 ve 2de, Tanrı insanlığın günaha düşüşünden önce bütün yaratılışın iyi olduğunu bildirmişti. İsa, Markos 10:18 ve Luka 18:19da sadece Tanrıdan başka kimsenin iyi olmadığını söyler. İyiliğin kaynağı Tanrıdır ama
Thomas Aquinasın işaret ettiği gibi, sırf Tanrı her türlü iyiliğin kaynağı olduğu için Onu iyi olarak tanımlamak, Tanrı bütün fiziksel bedenlerin kaynağı olduğundan Onu fiziksel bir beden olarak tanımlamaktan daha geçerli olmaz.
Bizim için, iyilik Tanrının karakterine ve arzuladığı iradesine uyan şeydir. 1 Tim 6:18de bize iyilik yapmamız buyrulmuştur, bu yüzden biz de sınırlı bir anlamda iyi olabiliriz. Tanrı daha yüksek bir şekilde iyidir, çünkü O, 1) her türlü iyiliğin kaynağıdır ve bunları bizim için sağlar, 2) O iyiliğin ölçütüdür, 3) Ondan başka hiçbir şey tamamen iyi değildir (Markos 10:18; Luka 18:19).
Soru: Matta 19:23de zengin insanların cennete giremeyeceği doğru mudur?
YANIT: Hayır, yoksa İbrahimin başı dertte olurdu ve Pavlus, Yakup ve İbraniler Kitabının yazarı ve tabii ki İsa da, İbrahimi bir iman kahramanı olarak yücelttikleri için hatalı olurlardı. Bunun yerine bir insanın cennete girmesini zorlaştıran zenginliğe olan sevgi ve zenginliğe güvenmektir. Bir insan İbrahim gibi çok zengin olabilir ama zenginliğini sevip ona güvenmeyebilir.
SORU: Matta 19:24, Markos 10:25 ve Luka 18;25de İsa, devenin iğne deliğinden geçmesinden söz ederken ne demek istemişti?
YANIT: Bazıları, iğnenin Yeruşalimdeki çok dar bir kapının takma adı olduğunu düşünür. Yeruşalim ve diğer kentlerin çok dar kapıları olduğu halde, bildiğimiz kadarıyla adı iğne deliği olan bir kapı yoktur. Bu mübalağanın Yeruşalimdeki bir kapıdan söz ettiğini söyleme çabaları yanlıştır.
Daha olası bir durum, İsanın burada bir mübalağa kullandığıdır. Bir devenin, özellikle de üzerinde yük olan bir devenin, bir iğnenin deliğinden geçmesi tamamen imkânsızdır. İsa bunu söylemek için bu komik benzetmeyi kullanmıştır. Babil Talmudu anlamına gelen Babylonian Talmuddaki (Babil Berakutu anlamına gelen Babylonian Berakoth 55b) Yahudiler de buna benzer bir mübalağa kullanarak bir filin bir iğne deliğine girmesinden söz eder. (Babilde filler çok görülürdü ve Babilde kullanımı bunun Yeruşalimde bir kapı olmadığını göstermektedir.
a) kendisinin zengin olduğunu düşünen bir adamın cennete gidebilmesi doğal olarak imkânsızdır ve,
b) Tanrıyla her şey, zengin bir adamın cennete gitmesi bile mümkündür.
Soru: Matta 19:28 ve Luka 22:28-30da, öğrenciler on iki tahtın üzerinde oturacağını söylediğinden, Yahuda İskariyot da oturacak mıdır?
YANIT: Hayır. İlk olarak, Luka 22:28-30 on iki tahttan söz etmez, sadece on iki oymaktan söz eder. Aslında Matta 19:28 on iki tahtın üzerinde on iki öğrencinin oturacağını SÖYLEMEZ. Bunun yerine, ...ardımdan gelen sizler, on iki tahta oturup İsrail'in on iki oymağını yargılayacaksınız der.
Bu yüzden, burada on iki taht olacağından söz edildiği halde, onların üzerinde on iki öğrencinin oturacağı söylenmez. Bunun yerine İsa bunları sadece, ardımdan gelen sizlere söz vermiştir. Yahuda, İsanın ardından gitmeye devam etmedi ve Elçilerin İşleri 1:20nin söylediği gibi, İsayı ele verdikten sonra öğrenci olarak yerini terk etti. Matta 19:28de İsa bunu sadece ardımdan gelen sizlere vaat etmiştir.
Soru: Matta 19:29, insanlar bu hayatta nasıl, yüz kat baba, anne vb. elde edecektir?
YANIT: Bu ayet hem bu hayat ve hem de gelecek olan hayat için geçerlidir. Dünyanın her yerinde sizi iyi karşılamayı bekleyen evleriniz olmasını ve dünyadaki her ırktan insanların sizin sevgili kardeşleriniz olmasını düşünebiliyor musunuz? Adına kilise dediğimiz Hristiyan toplumda bizler buna sahibiz ya da sahip olmalıyız. Buna ek olarak, yeryüzünde kusurlu olarak sahip olduklarımıza cennette kusursuzlaşmış biçimiyle sahip olacağız.
Soru: Matta 19:30, Markos 10:31 ve Luka 13:30da, birinciler nasıl sonuncu ve sonuncular nasıl birinci olacaklar?
YANIT: En az dört şekilde:
Gurur: Bu yaşamda gururlu olanlar alçaltılacaklar ve bu yaşamda alçakgönüllü olanlar yükseltileceklerdir (Yakup 4:6; Luka 2:51-52).
Zenginlik: Süleymanın Özdeyişleri 30:8-9un ima ettiği ve Luka 16:19-21in bir örnek verdiği gibi, genel olarak, çok parası olan birçok insan Tanrıya yaklaşma konusunda fazla bir ihtiyaç duymaz.
Pavlus, 1 Korintliler 1:26-31de Korint kilisesinde dünyasal standartlara göre akıllı ya da nüfuzlu olan fazla insan olmadığını söyler. Yakup 2:5 bunun ilk kiliselerin çoğu için geçerli olduğunu gösterir. Ayrıca bkz. Luka 2:53 and Yakup 5:1-6.
Ödüller: Tanrı, inanlılara kendilerine verilen şeylere göre yargılayacaktır. Kendilerine çok verilenlerden çok şey talep edilecektir.
Hizmetkârlık: Markos 9:35-37, Luka 9:46-48 ve Matta 18:1-4ün gösterdiği gibi, Tanrının gözünde en büyük inanlılar, başkalarına hizmetkârlık edenlerdir
Soru: Matta 20:1-16daki benzetmede bağın sahibi adil midir?
YANIT: Buradaki bağ sahibi ya da efendi Tanrıyı temsil eder ve Tanrının standartları adildir. Eğer sizin standartlarınıza göre Tanrı adil gözükmüyorsa, size bir şey diyemem çünkü bazı insanların adalet hakkında çok tuhaf fikirleri vardır. Tanrı bize, Kendi adalet standardının hâlâ özel bir cömertliğe izin verdiğini öğretmektedir.
Tanrı adildir ve her işçiye kendisine vaat ettiğini parayı doğru olarak vermiştir.
Soru: Matta 20:1-16ya göre, cennette herkes aynı ödülü mü alır?
YANIT: Hayır. Matta 20:1-16 herkesin aynı ödülü almadığını belirtir ve 1 Korintliler 3:12-15 de, cennette herkesin aynı ödülü alacağını düşünmememiz gerektiğini açıkça öğretir.
Soru: Matta 20:17-19da, Yüce Tanrı peygamberi İsanın diğer uluslara teslim edilip, Kendisiyle alay edilmesine ve öldürülmesine nasıl izin verebilir?
YANIT: Bazen nihai zafere erişmek için önce yenilmiş görünmeye razı olmak gerekir.
Soru: Matta 20:20-28de, büyük Hristiyanlar diğerleri üzerinde yönetici değil, hizmetkâr olduğu halde neden bazı Hristiyan önderler bunu unutmuş görünüyor?
YANIT: Güç yozlaştırabilir ve Tanrı yolunda olmayan birçok insan kendilerinin inanlı olduğunu söylemektedir. Tanrının bize öğrettiği üzücü örneklerden bazılarını Krallar ve Tarihler Kitaplarında okuyabilirsiniz.
Soru: Matta 20:30da bildirildiği üzere iki tane mi kör adam vardı yoksa Markos 10:46-52nin söylediği gibi Bartimay adında bir tek kör adam mı vardı?
YANIT: Yeruşalimdeki bütün körler İsayı görmek isteyeceğinden iki anlatımda iki değişik olaydan söz ediliyor olabilir. Ancak, her iki Müjdede de, Ey Davut Oğlu, halime acı! sözü bağırıldığından, büyük bir olasılıkla aynı olaydan söz edilmektedir. O zaman Bartimay iki kör adamdan birinin ismi olmalıdır. Bu olayı büyük bir olasılıkla Petrustan işitmiş olan Markos, sadece bir tek kör adamın farkındaydı ama onun adını biliyordu. Bu olay gerçekleştiğinde orada hazır bulunan Matta, iki tane kör adam görmüştü.
Soru: Matta 20:32de İsa, kör olduğu belli olan bir adama neden ne yapmasını istediğini sordu?
YANIT: Bunu iki ayrı nedeni olabilir.
İlk olarak, İsa adama görme armağanı verilmeden önce onun bunu Kendisinden sözel olarak istemesini istiyor ve ona bunu yapma fırsatını veriyordu.
İkinci olarak, engelli olan herkes iyileştirilmeyi istemez. Cüzam kolonilerinde çocuklarının hayatları boyunca bakılması için onlara hastalığı kasten bulaştıran insanlar oluyordu.
Soru: Matta 21:1-3, Markos 11:2-3, Luka 19:30-31de İsa öğrencilerine neden bir eşeği almalarını söylemişti?
YANIT: Bir kral bir kente girdiğinde, kendisinin fatih olduğunu simgelemek için bir savaş hayvanı olan bir atla girerdi. Bir kral ya da bir hakim bir kente bir eşekle girdiğinde, bu onun yanında ordusu olmadan barış içinde geldiğini simgelerdi. Bu olay, Zekeriya 9:9-10u da yerine getirmişti.
Soru: Matta 21:12-13, Markos 11:12-19 ve Luka 19:43-48da İsa para bozanlara neden kızgındı?
YANIT: Bu kişiler Tanrıya tapınmaya hiç niyetleri olmadan Tanrının Evinde bulunuyordu. Oraya Tanrıya tapınmaya gelenlerin hem dikkatlerini dağıtıyor, hem de onlara engel oluyorlardı. Tanrı tapınmamızı çok ciddiye alır.
Yahudi Mişnalar hayvanlar satılırken bazen halkın kazıklandığını kaydeder. (En erken Mişnalar M.S. 200 civarında yazılmıştı.) Bir insanın Tapınakta kurban edilmesi için bir hayvan getirmesi gerekiyorsa ve bir hayvan alabilmesi için fiyatlar insafsızca yüksekse o zaman o kişinin Tanrıya doğru bir şekilde tapınması engellenir.
Soru: Matta 21:16-17. sadece Tanrıya tapınmamız gerektiği halde İsa neden övgüleri kabul etti?
YANIT: Yanıtta göz önünde bulundurulması gereken dört nokta vardır.
1. İsa sadece iltifat ve övgüleri kabul etmekle kalmamış, Yuhanna 9:38da tapınmayı da kabul etmiştir. (Grekçe proskuneo sözcüğü, burada sadece teşekkür ya da saygıdan çok daha fazlasını ima eder.)
2. Filipililer 2:29un gösterdiği gibi Tanrı yolunda yürüyen önderlere saygı gösterip onları övmek iyidir. Ancak, sadece Tanrıya tapının (Matta 4L9-10; Luka 4:7-8; Vahiy 19:10; 22:8-9)
3. İbraniler 1:6ya göre İsaya sadece insanlar değil (Matta 2:2), melekler de tapacaktır.
4. İsa Tanrıdır (Yuhanna 1:1; İbraniler 1:8,9) ve İsa Rabbimiz ve Tanrımızdır (Yuhanna 20:28-29).
Soru: Matta 21:18-19, Markos 11:14,20-21de, İsa neden görünüşte zalimce davranarak, düşünmeyen bir incir ağacının kurumasına neden olmuştu?
YANIT: Bu neredeyse, sizin bir dilim ekmek yiyebilmeniz için kaç tane buğday başağının zalimce katledildiğini sormak gibidir. Bu sorunun yanıtı, hiçtir çünkü düşünmeyen bitkiler zalimce katledilemez.
İsa bitkinin var olmayan duygularıyla ilgilenmiyordu. Bunun yerine İsa, Markos 13:28-29da bizlere incir ağacı benzetmesinden ders almamızı söyler. Dalları filizlenip yaprakları sürünce, yaz
mevsiminin yakın olduğunu anlarsınız, der. Aynı şekilde Mesih Yeruşalimi girdiğinde insanlığın kurtuluşu yakındır, der.
İsa bunu yaptıktan sonra, Matta 24:32de incir ağacı benzetmesini kullanmıştır.
Mart ayının sonuna doğru, incir ağaçlarının yaprakları çıkmaya başlar. Filistin Arapçasında taqsh adı verilen, çağla bademi büyüklüğünde küçük yumrular çıkar. Bunlar gerçek incir olmadığından düşerler ama çiftçiler açken bunları yerler. Ancak, eğer incir yaprakları taqshsız çıkarsa, o zaman ağaç incir vermez.
Soru: Matta 21:21-22 ve Markos 11:24de duada her şeyi isteyebileceğimizden, Hristiyanlar neden herkesin Hristiyan olmasını isteyip bunun gerçekleşmesini sağlamıyor? Ayrıca benim de uzun bir istek listem var...
YANIT: Tanrı, yalan söylemek, kötülükle ayartılmak, Kendini inkâr etmek ya da Kendisinden daha büyük bir varlık üzerine ant içmek hariç her şeyi yapabilir ama mantıksal bir imkânsızlık bir şey değildir. Tanrı, insanlar Kendisini sevmeyi ve Ona itaat etmeyi özgürce seçebilme gücüne sahip olmadan Kendisini özgür iradeleriyle sevip Ona itaat etmeyi seçen insanlar yaratamaz.
Matta 23:37-39da İsanın Kendisi Yeruşalimin Kendisini ret edişinden ötürü ağlamıştır. Luka 7:30da Ferisilerin bile, Tanrı'nın kendileriyle ilgili tasarısını ret etmelerine izin verilmişti.
Uzun istek listesine gelince, Tanrının bilge bir Baba gibi bize sadece doğru şekilde istediğimiz iyi şeyleri vermesiyle ilgili Matta 7:7-11 hakkındaki yanıta bakın. Tanrı bize her zaman Evet demediği için Ona övgüler olsun!
Soru: Matta 21:21-22 ve Markos 11:24de, dua edip iman ettiğinizde, her zaman dua ettiğiniz şeyin size verileceği garanti midir?
YANIT: Hayır, bu ayet, istediğiniz şeye gerçekten inanmanız gerektiğini söyler. Eğer yüreğinizde günahı aziz tutuyorsanız
(Mezmur 66:18) ya da istediğiniz şeyi bencilce arzularınız için harcamak üzere dua ediyorsanız (Yakup 4:3), Tanrı da bilge bir Baba gibi onu size vermeyecektir.
Soru: Matta 21:23de Tapınakın avlusu ne kadar büyüktü?
YANIT: İsanın hizmetinden önce, Büyük Hirodes Tapınakın avlusunu 300 metreye 460 metre olarak genişletmişti.
Soru: Matta 21:23-24de, İsa neden onların Kendisinin Mesih olmasıyla ilgili sorusunu yanıtlamadı?
YANIT: Bilmeyi isteyenler için yanıt açıkça ortadaydı. Buna karşın, onlar inatçı bir şekilde iman etmeyi ret ettikleri için, bütün o mucizelerden sonra bile, onların kabul edeceği bir yanıt vermek imkânsızdı. Bu yüzden İsa öyle bir şekilde konuşmuştu ki, eğer sorusunu dürüst bir şekilde yanıtlarlarsa kendi sorularını da yanıtlamış olacaklardı. Ne yazık ki, soru soranlara sorular sorulduğunda, gerçek yanıtı değil, işlerine gelen yanıtı vermişlerdi.
Soru: Matta 21:24-27, Markos 11:33 ve Luka 20:7-8de İsa neden onlara o şeyleri hangi yetkiyle yaptığını söylemeyi ret etmişti?
YANIT: Bu soruya yanıt verirken göz önünde bulundurulması gereken iki nokta vardır:
1. İsanın, bir insanın herhangi bir sorusunu yanıtlama zorunluğu yoktur, özellikle de sorular gerçeği bulmak için değil, Kendisini tuzağa düşürmek için soruluyorsa.
2. Onlar sorunun yanıtını zaten biliyorlardı. İsa o şeyleri yaparken Tanrıdan olduğunu zaten bildirmişti. Onlar bu sefer Onun bunu Kendi sözleriyle açıkça bildirmesini istiyorlardı.
Gerçeği paylaştığımız için, yalan söylemememiz lazımdır ancak bazen, özellikle de soruyu soran kişi gerçeği bilmek istemek yerine bizi tuzağa düşürmeye çalıştığında, yanıt vermekten kaçınmanın bir sakıncası yoktur.
Soru: Matta 21:33-41de Tanrı, toprak sahibi bir adam olarak simgelendiğinden bazen olup bitenleri bilmez mi?
YANIT: Toprak sahibi adam Tanrıyı simgeler ama İsanın bu benzetmeyi anlatmasıyla da kanıtlandığı gibi O olup bitenleri bilir. Tanrı çok sabırlı ve tahammüllüdür, bu benzetme bize Onun kayıplar uğruna, devam eden itaatsizlik ve adaletsizliğe, hatta Kendi Oğlunun ölümüne bile izin vermeye bile razı olduğunu gösterir. Tanrının bunu yapmasının nedeni, onların Kendisine yaklaşmasını istemesidir. Ancak Tanrının hoşgörüsü her şeyin düzeltileceği Yargı Gününde son bulacaktır.
Soru: Matta 21:46da İsa gerçekten bir peygamber miydi yoksa halk onu bir peygamber mi sayıyordu?
YANIT: Halkın Onu bir peygamber sayması, Onun gerçekten bir peygamber olup olmadığını göstermez. İsa Tanrıdan gelmişti, Tanrının Sözlerini söylüyor ve geleceği bildiriyordu. Bu yüzden bir peygamberdi ve birçok insan Onu bir peygamber sayıyordu.
Soru: Matta 22:13-14de, birisini dışarıya, karanlığa atan bir Tanrı nasıl sevgi dolu bir Tanrı olabilir?
YANIT: Tanrının sevgi dolu olduğunu kim söyledi? Kutsal Kitap böyle bir şey söylemez. Romalılar 11:22nin söylediği gibi, Tanrının iyiliğini ve sertliğini düşünün. Tanrı, evren deki en sevgi dolu varlıktır. Ama bazı insanların sevgi dolu tanımı, Tanrının kutsallık, adalet ve gazap özelliklerine aykırıysa onların düşündüğü şekilde sevgi dolu değildir.
Soru: Matta 22:14de çağrılanlar çok, ama seçilenler azdır sözü, Bahailerin Bazı Sorular Yanıtlanıyor anlamına gelen Some Questions Answered adlı kitabının 129-131 sayfalarında öğretildiği üzere iman ve güvencede çeşitlilikler ve dereceler olduğundan mı söz eder?
YANIT: Hayır. Matta 22:1-14de yer alan benzetmenin bütününü okursanız, insanları düğün şölenine girenler ve girmeyenler olmak üzere ikiye sınıfa ayırır. Çağrılanlar çok, ama seçilenler azdır sözü, girmeye davet edilen ama girmeyi ret edenlerden ve uygun olmayan giysilerle girmeyi isteyen adamdan söz eder.
Burada herkes için bir ders vardır. Kutsal Kitaptan sadece bir tek ayet okuyup onun öncesinde ve sonrasında yazılanları görmezden geldikten sonra anlamı doğru bir şekilde yorumlamayı bekleyemezsiniz.
Soru: Matta 22:29da, İsa Kutsal Kitapı etüt ettikleri belli olan Sadukilere neden
Kutsal Yazılar'ı ve Tanrı'nın gücünü bilmedikleri için yanıldıklarını söyledi?
YANIT: İlk Hristiyan yazarlara göre Sadukiler, sadece Eski Antlaşmanın (Yaratılıştan Yasanın Tekrarının sonuna kadar olan) ilk beş kitabını Kutsal Yazılar olarak kabul ediyorlar, Kutsal Kitapın geri kalan kısmını Kutsal Yazılar olarak kabul etmiyorlardı. Yosefus da, onların sadece Tevratta yazılı olanları yerine getirdiklerini söylemişti. Günümüzde bile, insanlar Kutsal Kitapı okuyup etüt edebilir ama Tanrının gücü ve Kutsal Yazılara inanmanın ne anlama geldiği konusunda bilgisiz kalmayı seçebilirler.
Soru: Matta 22:30, gökteki melekler gibi olacağımızı söylediği ve melekler ruhlar olduklarından (İbraniler 1:14) bu bizim cennette fiziksel bedenlerimiz olmayacağı anlamına mı gelir?
YANIT: Hayır. Burada evlilikle ilgili bir kıyaslama yapılmıştır. Bu ayet, meleklere her bakımdan değil, sadece bu bakımdan benzeyeceğimizi söyler.
Soru: Matta 22:30, Markos 12:25 ve Luka 20:34-35, cennette hiç evlilik olmayacağı anlamına mı, yoksa yeryüzündeki evliliklerden bazıları cennette devam edeceğinden sadece yeni evlilik törenleri olmayacağı anlamına mı gelir?
YANIT: Romalılar 7:2yi okuduğumuzda cennette hiç evlilik olmadığını biliyoruz. Bir kadın, birden fazla erkekle evlenemez. Ancak eğer erkek ölürse, o evlilikten özgür kılınmıştır ve yeniden evlenebilir. Bu yüzden cennette hâlâ evli değildir.
Ayrıca, Mormonluk adlı sahte din bazı Tapınak evliliklerinin sonsuza dek olduğuna inanır. Ancak koca ölürse, karısı yeniden evlenebilir. Ancak zaman ve bütün sonsuzluk için iki Tapınak evliliği yapamaz. Bir Mormonun bakış açısına gere, Mormon cennetindeki bir adam, kendisi öldükten sonra normal bir evlilik yapan karısının başka birisiyle kırıştırdığını düşünür.
Soru: Matta 22:30, (adları eskiden Allahın Çocukları olan) Sevgi Ailesi tarikatının savunduğu gibi, herhangi bir şekilde evlilik dışı seksi mi destekliyor?
YANIT: Hayır, hiç de böyle bir durum yok. Cennette bir evlilik ilişkimiz olmayacağını söylemek, sadece İsanın söylediklerinin cennette evliliğe gerek olmayacağı anlamına geldiğini gösterir. Ne yeryüzünde cinsel bakımdan herkesle yatmamızı, ne de hiç evlenmeyip tamamen cinsellikten uzak durarak bekâr kalmamızı söyler. Bu tür bir iddia, bazı insanların Kutsal Kitapta yer almayan kendi görüşlerini Kutsal Kitapta okuduklarına yakıştırmak için ne kadar ileri gideceklerini göstermesi bakımından ilginçtir.
SORU: Matta 22:30, Markos 12:25 ve Luka 20:34-35 ile ilgili. Merhaba, benim babam daha yeni vefat etti. Annem çok üzülüyor ve cennette hâlâ onunla evli olup olmayacağını bilmek istiyor. Onun bu sorusuna ne cevap vereceğimi bilmiyorum. Matta 16:19un, yeryüzünde bağlanan her şeyin göklerde de bağlanmış olacağını; yeryüzünde çözülen her
şeyin göklerde de çözülmüş olacağını söylediğini biliyorum. Ancak, Cennette evlilik yoktur denildiğini de duydum. Bunu destekleyecek bir ayet bilmiyorum ama bunun söylendiğini duydum. Bu konuyu anlamama yardımcı olur musunuz?
YANIT: Babanızdan ötürü size ve ailenize başsağlığı diliyorum. Ben Matta 16:19un evlilikle alakalı olduğunu değil, cennete gitmek için özgür olmakla alakalı olduğunu düşünüyorum. Ancak Matta 22:23-32 evlilikle alakalıdır. Dirilişi inkâr eden Sadukiler, eğer cennetteki evlilikler yeryüzünde olduğu gibiyse, o zaman birkaç kez dul kalan bir kadının durumunun ne olacağını sorarak hem İsaya, hem de Ferisilere olan güveni sarsacaklarını düşünüyorlardı.
İsa, Matta 22:30de insanların cennette ne evlendiğini, ne de evlendirildiğini, bunun yerine gökteki melekler gibi olduklarını söyleyerek yanıt verdi. Bazıları, bunun cennette evlilik töreni olmayacağını ama evli olan insanların evli kaldıkları anlamına geldiğini söylediğini iddia etti. Ancak, bu iddia bu ayetin geçerli bir yorumu değildir çünkü İsa sadece bunu demek isteseydi Sadukilerin iddiası yalanlanamazdı.
Modern terimlerle söylemek gerekirse, eğer dul bir kadın yeniden evlenirse,
1) Cennetteki kocası karısını kaybetmiş olur, ya da
2) Cennette iki kocası olur, ya da
3) Kocasının kurtulduğundan emin değilse, kendisi ölene kadar hâlâ onunla evli olup olmadığını bilmez çünkü herhalde cennette olan birisi cehennemde olan birisiyle evli olmaz.
Hayır, evlilik yeminlerinin de genelde söylediği gibi, ölüm bizi ayırana kadar. Eğer anneniz daha sonra yeniden evlenmeyi seçerse Pavlusun Romalılar 7:1-3de öğrettiği gibi bunun yanlış bir tarafı yoktur. Annenizi başka bir adamla birlikte görmek size önce biraz acayip gelebilir ama buna alışmanız lazımdır. Tanrının özel olarak sakıncası olmadığını söylediği bir şeyin yanlış olduğunu söylememelisiniz.
Bütün bu söylenenler, onun eski kocasıyla cennette çok sevgili arkadaşlar olarak binlerce yıl geçiremeyeceği anlamına gelmez. Cennette kusursuz olduğumuzda kocasının onu yeryüzünde sevdiğinden daha çok seveceğini ve onun da kocasını aynı şekilde daha çok seveceğini düşünüyorum. Tabii ki, her ikisi de Tanrıyı daha da çok sevecektir.
Soru: Matta 22:30. Kutsal Yasa'nın tümü ve peygamberlerin sözleri nasıl bu iki buyruğa dayanır?
YANIT: Kutsal Yasanın tümü, Tanrıyı nasıl hoşnut ettiğimiz ve Onunla ilişkimizin nasıl olduğuyla ve başka insanları nasıl sevip onlarla olan ilişkimizin nasıl olduğuyla ilgilidir. Tabii ki, Yasaların, hastalıkları azaltmak, daha temiz bir ordugâh, daha kuvvetli aileler vb. gibi başka yararlı etkileri de vardı ama İsrailliler bütün yararlı etkilerini mutlaka bilemezlerdi.
Soru: İsa, Matta 22:31-32 ve Markos 12:26da, bu sözleri yım diyerek söylemekte haklı mıdır?
YANIT: Öyle gözüküyor, çünkü Sadukiler İsayla bu İbranice sözcüğün zamanı hakkında tartışmamıştı.
Ayrıca, eğer Abraham, İshak ve Yakup var olmasaydı ve Tanrı öbürlerini öldükleri zaman terk edecekse onlardan söz etmenin bir anlamı olmazdı.
Soru: Matta 22:35-36 ve Markos 12:28-29. İsa bu soruyu neden evlilik hakkındaki önceki soru hakkında yaptığı gibi azarlamadı?
YANIT: Yedi kocayla evlenen kadınla ilgili olan önceki soru, gerçeği bulmak için değil, İsayı tuzağa düşürmek için tasarlanmıştı. Bu soruyu soran kişi sorusunu İsanın söylediklerini gerçekten duymak isteyerek sormuştu. Sorumuzu gerçeği bilmek ve onu izlemek için soruyorsak Tanrıya saygıyla herhangi bir soru sormanın bir sakıncası yoktur.
Soru: Matta 22:37-40 ve Markos 12:30da İsa, Yasanın Tekrarı 6:4e bir eklemede mi bulunmuştu yoksa ona bir şey eklemeden onu kendi sözleriyle mi söylemişti?
YANIT: Müjdeler sık sık, İsanın söylediklerini başka sözcüklerle açıklar ve her zaman İsanın söylediği her bir sözü aynen aktarmaz. Matta 22:37-40 yürek, can ve akıl der, Markos 12:30 yürek, can, akıl ve güç der. Eski Antlaşmanın Masoterik metni yürek, can ve kuvvet der ama Septuagintin bazı elyazmaları akıl sözcüğünü de ekler. Bu yüzden akıl sözcüğünü ilk olarak ekleyen İsa değildi. (Yahudi Philonun yazıları Yasanın Tekrarı 6:4den söz etmez. Lut Gölü Tomarı 4Q43 (=4Q Yasanın Tekrarı(p)) Yasanın Tekrarı 6:4-11i içerir ama ben onun tercümesini görmedim.)
Soru: Matta 22:37de, en büyük buyrukta sadece yürek, can ve akıl mı der yoksa Markos 12:29-30un söylediği gibi güç de der mi?
YANIT: Bunun iki olası yanıtı vardır.
1. İsa bunu değişik şekillere söylemiş olabilirdi, bu yüzden ikisi de olabilir.
2. Müjde anlatımları Tanrının müjdecinin hatırlamasını sağladıklarını kaydeder. Kutsal Yazıların muhafazakâr bir yorumunu yapıp, Mattanın güç sözcüğünü unuttuğu için burada hafızasının çok kuvvetli olmadığını söylemenin bir sakıncası yoktur.
Bu iki yanıttan hangisi doğrudur? Bundan sonraki sorunun yanıtının gösterdiği gibi aslında hangisinin doğru olduğunun önemi yoktur.
Soru: Matta 22:37de, Egemen bir Tanrı neden en büyük buyruğun tamamen söylediği biçimde korunmamasına izin verdi? Matta 22:37de yürek, can ve akıl diyor, ama Markos 12:29-30da yürek, can, akıl ve güç diyor.
YANIT: Tanrının buna kasten izin vermesinin nedeni 2 Timoteos 2:14de verilmiş olabilir. İnsanların sözcüklerin eksiksiz olmasını isteyip iman etmeyi ve ana fikri yerine getirmeyi ihmal etmeleri fazlasıyla kolaydır.
Kutsal Kitap tamamen hatasız ve doğrudur ama kusursuz bir şekilde yazılıp korunmamıştı. Kutsal Kitap, Tanrının gerekli gördüğü kadar doğru bir şekilde yazılmış ve aktarılmıştır (bazı kısımları fazlasıyla doğrudur). Bu yüzden Kutsal Kitapta tam olarak doğru olmadığı düşünülen noktalar bazı insanların gözünde Tanrının gözünde olduğundan daha büyük önem taşır.
Tanrı bu buyruğu ve Kutsal Kitapın başka kısımlarını daha doğru bir şekilde koruyabilirdi ama hata gibi görünen bazı ayetlere sanki Tanrı tarafından kasten izin verilmiştir. Tanrı, Kutsal Yazılara ne kadar ciddi bir şekilde itaat etmemiz gerektiğini vurgulamıştır ama sonra bizler sözde hatalar hakkında tartışmaya başladığımızda 1 Timoteos 6:4 and 2 Timoteos 2:14 gibi ayetlere itaat etmemeye başlarız.
Soru: Matta 22:41-45de Matta, Mezmur 110dan söz ederek İsanın Davut oğlu olmadığını mı kanıtlamaya çalışıyordu?
YANIT: Hayır, Matta 4:3,6; 8:29; 14:33; 16:16; 26:63; 27:40,43,54de İsanın Tanrı Oğlu olduğundan özellikle söz ettiğinden durum hiç de böyle değildir. Ayrıca Matta 2:15; 3:17; 17:5; 22:45de İsanın Tanrı Oğlu olduğu ima da edilmiştir. Matta 1:1; 9:27; 15:22; 20:30,31; 21:9,15; 22:42de İsaya Davut oğlu denilmiştir. İsa, Ferisilere Kendisini kabul edene dek yanıtını bulamayacakları bir bilmece soruyordu. İsanın bu kişinin Davutun Rabbi olduğuna katılması ve Mezmur 110u aktarması, İsanın bu kişinin de bir Davut oğlu olduğuna katılmasını ve Mezmur 110u aktarmasını geçersiz kılmaz.
Soru: Matta 22:42, kendilerine (sahte olarak) Hristiyanlığın Birlik Okulu adını veren kuruluşun iddia ettiği gibi Davutun ruhunun Davut oğlu İsanın bedenine geçmiş olduğunu kanıtlıyor mu?
YANIT: Hayır. Oğlu sözü, hem öz oğlu, hem de soyundan gelen biri anlamına gelebilir. Kutsal Kitapta başka bir bedende dirilmenin bir kanıtı yoktur ama bu konuya karşı öğreti vardır. İbraniler 9:27 insanların kaderinin bir kez ölüp, sonra da yargılanmak olduğunu söyler. Ayrıca, doğru yapana dek, tekrar tekrar denediğimiz düşüncesi, insanların ölüp cennet ya da cehenneme gitmeleri öğretisine tamamen aykırıdır.
İlk Hristiyan yazarlardan Minucius Felix (M.S. 210) bunu çok güzel özetler. İnsanların ruhlarının hayvanların bedenlerine girerek geri gelmelerinin soytarıların terbiyesizliği olduğunu söyler. Minicius Felixin Oktavyusu anlamına gelen The Octavius of Minucius Felix adlı kitap, bölüm 34, sayfa 194.
Soru: Matta 23de İsa bu kadar tartışmacı olmakta haklı mıydı?
YANIT: (Pavlusun yaptığı gibi) tartışmanın bir sakıncası olmadığı halde, İsa bu bölümde tartışmıyor. Sadece gerçeği olduğu gibi söylüyor ve Ferisileri azarlıyor. Eğer İsanın birisini kuvvetli bir şekilde azarlaması sizin teolojinize yabancıysa, belki teolojinizin İsanın yapacağı şeylere uygun olarak değişmesi gerekir.
Soru: Matta 23:9da kimseye baba demememiz gerektiği söyleniyor. Peki, yeryüzündeki babamıza baba diyebilir miyiz?
YANIT: Evet. İsa, fiziksel ve ailesel baba ilişkisinde bu sözün kullanılmasına karşı değildi. Kendisi de bu sözü Luka 11:47 ve Yuhanna 6:58de bu bağlamda kullanmıştı. İsa, Yahudilerin yaptığı gibi baba, efendi, öğretmen, haham gibi dinsel unvanlar kullanımına karşıydı.
SORU: Matta 23:9da, İsa, Yeryüzünde kimseye 'Baba' demeyin dediği zaman ne demek istemiştir? Biyolojik babalarımıza baba diye hitap edebileceğimiz açıktır. Ayrıca ruhsal önderlerimize, vaizlerimize baba diyebiliriz. Pavlus kendisi ruhsal önderlerden baba olarak söz etmiştir. 1 Korintliler 4:15de şöyle der: Çünkü Mesih'in yolunda sayısız eğiticiniz olsa da çok sayıda babanız
yoktur. Size Müjde'yi ulaştırmakla Mesih İsa'da manevi babanız oldum. İstefan da, Elçilerin İşleri 7:2de şöyle demiştir: İstefanos şöyle karşılık verdi: "Kardeşler ve babalar, beni dinleyin. Atamız İbrahim daha Mezopotamya'dayken, Harran'a yerleşmeden önce, yüce Tanrı ona görünüp şöyle dedi... Bu ayetlerin ışığında Roma Katolikleri papazlarına peder demekte haklı mıdırlar?
YANIT: Evet, Katolikler papazlara peder diyerek bu ayete aykırı hareket etmektedirler. Ancak, eğer Katolik Kilisesi peder sözcüğü yerine sadece tüy sözcüğünü kullansaydı bu da tek başına hiçbir şeyi halletmezdi. Ben onların bu ayete itaat etmemelerinin daha temel yolları olduğunu düşünüyorum.
Bu, Hristiyanlıkta çok önemli bir konuya değinen iyi bir soru: Tanrı, tam olarak nasıl hiçbir insanın olamayacağı şekilde Babamız? İlk olarak, yanıtın ne olmadığına bakalım, sonra da yanıta bakarız.
Matta 23:9 üç anlama GELMEZ.
Biyolojik baba evlat ilişkisi ya da evlat edinilmekle doğan baba evlat ilişkisi inkâr edilmemelidir. Kutsal Kitap, şu şu kişinin şu şu kişinin babası olduğunu bildirir, bunu yaparken hem öz babadan hem de Yeşaya 38:5de olduğu gibi atadan söz eder. İsa, Matta 10:37de insanların yeryüzündeki anne babalarından söz ettiğinde biyolojik bir ilişkiden söz ediyordu.
Aile sorumluluklarından kaçınılamaz. 1 Timoteos 5:8 Kendi yakınlarına, özellikle de ev halkına bakmayan kişi imanı inkâr etmiş, imansızdan beter olmuştur der. İsa, Markos 7:11de bir insanın ailesine vermesi gereken yardımın Kurban ya da Tanrıya adanmış olduğunu söylemesi günahından söz eder.
Sizi Mesihe yönelten kişi. Pavlus büyük bir olasılıkla Timoteosu evlat edinmemişti. Timoteosun oğlu olduğunu söylemesinin nedeninin kendisinin onu Mesihe yöneltmiş olması daha olasıdır (1 Timoteos 1:2,18; 2 Timoteos 1:2; 2:2; Filipililer 2:22). 1 Korintliler 4:15-17deki anlam da budur. Burada bazı Hristiyanların unutmuş olabileceği bir nokta vardır. Gerçek bir bebeği atmayacağınız gibi, ruhsal olarak da Mesihe yeni iman etmiş bebekleri atmazsınız. Mümkün olduğu kadar onların Kutsal Kitapa iman eden bir kiliseye katılmalarını sağlayın. Onlara tanrıbilimsel ve gerekirse fiziksel olarak yardım edin ve Tanrı Sözünün sütüyle iyi beslendiklerinden emin olun.
Matta 23:9 dört şey için geçerlidir:
Yetki ve rol bakımından, yeryüzündeki kimseye Baba Tanrı rolünü vermeyin. Nihai olarak kurtuluş, gerçek ve yetki kaynağımız Tanrıdır. Bazı Yahudiler, gökten gelen ekmek olan manı Musanın sağladığını düşündükleri halde, İsanın Yuhanna 6:32de onlara göksel besini verenin Musa DEĞİL, Tanrı olduğunu hatırlatması gerekmişti. Eleştirenler Sorduğunda anlamına gelen When Critics Ask adlı kitabın 356cı sayfasında, sadece insan olan kişileri hatasız ruhsal efendimiz olarak kabul etmememiz gerektiğini ama hatalı olduklarını anladığımız insansal montörlerimiz olmasının bir sakıncası olmadığını bildirir.
İlişkide, kurtuluşun kaynağı hiçbir ölümlü insan değil, Tanrıdır. Bizim Tanrının çocuklarından biri oluşumuzun nedeni soyumuz ya da herhangi insansal bir araç değildir. Yuhanna 1:13 bizim Tanrıdan doğduğumuzu söyler. Bir Hristiyan, Tanrının torunları yoktur. Ya Tanrının doğrudan çocuğusunuzdur, ya değilsinizdir (1 Yuhanna 3:1-2), ama Tanrının sadece torunu olamazsınız demiştir. Tanrının önünde sizin için iki güçlü aziz dursa, bu sizi kurtarabilir mi? Yeremya 15:1, Musa ve Samuel peygamberler Yahudi halkı için Tanrının önünde dursalar bile, bunun onları kurtarmayacağını söyler. Tanrıdan başka kimse birisini cennete sokamaz ve cennete gitmenin Tanrıyı tanımaktan başka bir yolu yoktur.
Buna tezat olarak, Yahudi öğrencilerin hahamlarına ne kadar büyük saygı gösterdiklerine bakın ve insansal din öğretmenlerinizi bu kadar yüksek görmeyin. Yahudilerin umutları Musadaydı (Yuhanna 5:45-46). Evet, Musa büyük ve Tanrı yolunda olan bir adamdı ama öyle olduğu halde, bizim umudumuz sadece Tanrıda olmalıdır.
İsimle, Efesliler 3:14e göre bizim Tanrıya Baba diyebilmemiz değerli bir ayrıcalıktır. Tanrının Babamız olduğunu söyleyen birçok ayet arasından şunlara bakabiliriz: Malaki 1:6; 2-10 and Yeşaya 63:16. Yuhanna 8:39ada Yahudiler kendilerine İbrahimin çocukları adını vermişlerdi. Yuhanna 8:39b-40da İsa soyağaçlarıyla ilgili gerçekleri inkâr etmemiş ama kişinin atalarının Tanrıyla ilişkisi olmasının onlara ruhsal ilişkiler garanti etmediğini bildirmiştir. Vaftizci Yahya Ferisiler ve Sadukilere, Kendi kendinize, 'Biz İbrahim'in soyundanız' diye düşünmeyin. Ben size şunu söyleyeyim: Tanrı, İbrahim'e şu taşlardan da çocuk yaratabilir. Balta ağaçların köküne dayanmış bile. İyi meyve vermeyen her ağaç kesilip ateşe atılır (Matta 3:9-10)
Eleştirenler Sorduğunda anlamına gelen When Critics Ask sayfa 356, Tanrı ve Sözünden başka ölümlü hatasız ruhsal efendimiz yoktur ama hata yapabildiklerini kabul ettiğimiz ruhsal mentörleri kabul ediyoruz dediğinde bunu çok iyi bir şekilde özetlemiştir.
Ama ya
Eyüp 29:16, Yoksullara babalık ederdim der. Bu sözler, Eyüpün onlara sadece ruhsal bakımdan yardım etmekle kalmayıp akraba olmadığı insanlar için ailenin yerine getirmesi gereken parasal sorumlulukları da yerine getirdiği anlamına gelir.
Aynı şekilde Mezmur 68:5 de, bizim öksüzlere baba olmamız gerektiğini gösterir.
Yeşaya 51:2, Atanız İbrahim'e, sizi doğuran Sara'ya bakın. Bu ayette İbrahim ve Saradan birlikte söz edilmesi atalarla olan ilişkiden söz eder. Tanrı, hayran olduğunuz, imanlarını taklit ettiğiniz bu atalarınıza bakın ve ne kadar kutlu olduklarını görün, demektedir. Ancak Yeşaya 51de hiçbir şey, İbrahimin (ya da Saranın) onlar için bir şey yapabileceğini önermez; bizi kurtaran Tanrıdır.
2 Krallar 2:12 Elişa, İlyasın arkasından Baba, baba diye bağırdı. Bu sözler büyük bir olasılıkla sadece yakın bir öğrenci-öğretmen ilişkisini belirtmiyordu. Birçok kişi Elişanın İlyası ruhsal babası saydığını görebildiği halde, İsa Matta 23:9da günümüzde insanlara bu şekilde bakmamamız gerektiğini söyler.
1 Korintliler 4:15-17 Çünkü Mesih'in yolunda sayısız eğiticiniz olsa da çok sayıda babanız yoktur. Size Müjde'yi ulaştırmakla Mesih İsa'da manevi babanız oldum. (16) Bu nedenle beni örnek almaya çağırıyorum sizi. (17) Rab'be sadık olan sevgili çocuğum Timoteos'u bu amaçla size gönderiyorum. Her yerde, her kilisede öğrettiğim ve Mesih'te izlediğim yolları o size anımsatacaktır. Bu sözler, bir rolden değil Pavlusun onları Mesihe yöneltmesinden söz ediyor. Pavlus, kilisede bir elçiydi, kilisede baba rolü diye bir şey yoktu. Kiliselerdeki roller için bkz. 1 Korintliler 12:28-29; Elçilerin İşleri 6:1-4; 1 Timoteos 3:1-13; Titus 1:5-9.
Elçilerin İşleri 7:2de İstefan onlara, Kardeşler ve babalar şeklinde hitap ettiğinde bu sözler iki şekilde yorumlanabilir. Bunlardan biri, İstefanın o toplumdaki ihtiyarların inançlarını onaylamadan onlara sadece saygı göstermesiydi. İkinci bir görüş de, İstafanın burada onlara bu şekilde hitap etmesinin doğru olmadığıydı.
Yuhanna, 1 Yuhanna 2:12,13,18de okurlarına çocuklar ve 1 Yuhanna 2:1de de, sevgili çocuklarım şeklinde hitap eder. Yuhanna ihtiyar bir adamdı ve onlara çocuklar şeklinde hitap edebilirdi.
İbraniler 13:17, kilisedeki önderlerin yetkisi olduğunu ve ruhsal bakımdan bakmakla yükümlü oldukları insanlara nasıl baktıkları hakkında Tanrıya hesap vereceklerini söyler. Bu yüzden 1 Yuhannada insanların Yuhannaya baba diye hitap ettiklerini gösteren hiçbir söz bulunmamakla birlikte, Yuhannanın hizmet ettiği kişilere çocukları gözüyle baktığını anlıyoruz.
1 Yuhanna 2:13,14 babalara gençler ve çocuklarla birlikte hitap eder. Bu şiirsel ayetler, insanları Mesihe yaklaştırmaktan da söz edebileceği halde, bu ayetler kilisede bir baba rolü olduğunu desteklemez. Eğer kilisede böyle bir rol varsa, o zaman gençler ve çocuklar şeklinde roller de olması gerekir!
Sonuç olarak, Katoliklerin papazlara peder diye hitap etmeleri yanlıştır ama sözcükler üzerinde tartışmayalım. Esas sorun, Tanrının hatasız Sözü yerine hatalı papazlara güvenmek ve bazen kötü olan papalar ve kilise konseylerinin yetkisini Tanrının Kendisi ve Sözünden daha yüksek tutmaktır.
Uyarı: Son olarak, Kutsal Kitapta bir gerçeği görmenin Kutsal Kitapta başka gerçekler aramayı bırakabileceğimiz anlamına geldiğini düşünmemeliyiz. Matta 23:5-13teki ayetler kilise önderlerinin, Ferisiler ve diğerleri gibi başkalarına yüksekten bakmak yerine, hizmetkâr-önderlik uygulamaları gerektiğini gösterir.
Soru: Matta 23:14 ve Markos 12:40da, yazıcılar Dul kadınların malını mülkünü nasıl sömürüyordu?
YANIT: Belki de sahte öğretmenlerin günümüzde yaptığına benzer bir şekilde. İnsanlara bu hayatta karşılığını almak gibi bencil nedenlerle hizmetlerine para vermelerini söylediklerinde, Tanrının bağışta bulunmalarını istemiyor olabileceği bir hizmete vermelerini söylüyor olabilirler.
Soru: İsa, Matta 5:22de kardeşimize ahmak demememizi söylediği halde neden Kendisi Matta 23:17de, insanlara budala demişti?
YANIT: Yanıtta göz önünde bulundurulması gereken iki nokta vardır, ancak bunlardan ikincisi daha önemlidir. Matta 5:22de ahmak alarak tercüme edilen raca sözcüğü, aslında boş kafalı anlamına gelen aşağılayıcı bir argo terimdi. Mankafa sözü de bunun gibidir. İsa, Matta 23:17de bu sözü kullanarak insanları aşağılayarak onlarla alay etmemişti. Bizim de insanlara böyle sözler söylemememiz lazımdır. İsa argo bir sözcük olan meroiyi değil, akılsız anlamındaki tanımlayıcı sözcüğü kullanmıştır. Ayrıca, insanları değersiz görmek yerine, Tanrının suretinde yaratılmış çok değerli kişiler olarak görmemiz lazımdır.
YANIT: Bu kişi, peygamber Zekeriya değildi. Bu kişi, 2 Tarihler 24:20-21de Yoaşın öldürttüğü kâhin Zekeriyaydı.
2 Tarihler, İbrani Kutsal Kitapının düzenine göre, Eski Antlaşmanın son kitabıydı. Bu yüzden İsa, Habilden Zekeriyaya kadar şehit edilen kişilerden söz ettiğinde, Eski Antlaşmadaki ilk şehitten sonuncusuna kadar olan şehitlerden söz ediyordu.
Soru: Matta 23:35de sözü edilen ölen Zekeriya Berekyanın oğlu muydu yoksa 2 Tarihler 24:21de sözü edilen Yehoyadanın Tapınakla sunak arasında öldürülen oğlu muydu?
YANIT: İlk olarak Hristiyanların dört görüşünü, sonra da bu görüşlerin her birini destekleyen gerçeklere bakacağız.
1. Yehoyadanın oğlu Zekeriya Berekya oğlu sözünün yazıcılar tarafından eklendiği anlaşıldığında bu görüş, her şeyle tutarlıdır.
2. Berekya oğlu Zekeriya Mesihin bize peygamber Zekeriyanın nasıl öldüğü konusunda yeni bilgiler verdiği anlaşıldığında bu görüş her şeyle tutarlıdır.
3. Yehoyadanın iki ismi vardı: Berekya, Tanrı tarafından bereketlenmiş anlamına gelen bir takma isim olabilir. Bu görüş M.S. 373-420 yıllarında yaşamış olan. Jeromea kadar dayanır.
4. Atasıydı: Belki Yehoyada oğlu Zekeriya, Zekeriyanın büyükbabası/atasıydı ve ikisi aynı kişiydi.
Değişik Görüşleri Destekleyen Gerçekler:
Yehoyadanın oğlu Zekeriya M.Ö. 520-480 tarihleri arasında hizmet verdi. Zekeriya, kronolojik olarak Eski Antlaşmanın son yazarlarından biriydi ve Eski Antlaşma onun nasıl öldüğünü kaydetmez.
Kâhin Berekyanın oğlu Zekeriya M.Ö. 800 civarında, sürgünden önce öldürülmüştü. Babası Yehoyada 2 Tarihler 24:15-16ya göre 130 yıl yaşamış ve Yeruşalimde krallarla birlikte gömülmüştü. Tarihlerden ötürü, bu iki Zekeriyanın aynı kişi olması mümkün değildir.
Septuagint Yehoyadanın oğlunun kâhin Yodanın oğlu Azarya ve kitabın yazarının da, Peygamber Addonun oğlu Berekyanın oğlu Zekeriya olduğunu söyler. Bu yüzden Septuagint burada, isimlerin telaffuzundan ayrı olarak hiçbir fark göstermez.
Ağıtlar Kitabının Aramicesi olan Ağıtlar Targumu 2:20 ve John Chrysostom, Berekya oğlu peygamber Zekeriyanın tapınakla sunak arasında öldürüldüğünü söyler, ancak hatalıdırlar.
(Ancak ben John Chrysostomun bu konuda söylediklerini ayrıca onaylayamadım.)
Zekeriyanın mezarı, Mesihin zamanında Yeruşalimde önemli bir kent simgesiydi.
Zekeriya çok bulunan bir isimdi. Kutsal Kitapta isimleri Zekeriya olan 32 farklı kişiden söz edilmektedir.
Kutsal Kitapın dışındaki kaynaklardan Yosefus Yahudi Savaşları anlamına gelen The Jewish Wars 4:334-344de, Baruk/Baris/Bariscaeus oğlu bir Zekeriyanın iki yurtsever tarafından öldürüldüğünü yazar. Bu kişi tapınak bölgesinde öldürülmüştü ama büyük bir olasılıkla tapınakla sunak arasında öldürülmemişti. Bu yüzden, özellikle de Yahudi Savaşları Mesihin zamanından sonra gerçekleştiği için bu yanlış bir bilgidir.
2 Tarihler Kitabı, Yahudi Eski Antlaşmasının düzenindeki son kitaptı. Yehoyadanın oğlu kronolojik olarak son şehit olmadığı halde, Habilden Yehoyada oğlu Zekeriyaya kadar demek Hristiyan ağzında Yaratılıştan Vahiye kadar demek gibiydi.
Luka 33:50de Berekya oğlu sözü yer almaz.
İreneyus (M.S. 182-188) Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen Against Heresies, kitap 5, bölüm 14.1, sayfa 541, Berekya oğlu Zekeriya diyerek Matta 23:35i aktarır. Böylece, eğer bu yazıcıların bir eklemesi olsa bile İreneyusun yazmasından önce de yine hâlâ oradaydı.
Tatianın Diatessaronunda da (M.S. 170 civarı) Berekya oğlu Zekeriya vardır (bölüm 41). Anlaşılan, Sinaiticus and Vaticanusdan önce içinde Matta 23:35 olan bir Grekçe elyazması vardı. Bu söz 77ci sayfada yer alır ve ikinci yüzyılın ortasıyla sonu arasında yazılmıştır. Burada da Berekya oğlu sözü yer alır. Böylece, eğer Berekya oğlu bir ekleme olsaydı, çok eskiden, yaklaşık olarak M.S. 170 civarında eklenmiş olması gerekirdi.
Orijen (M.S. 225-254) de ve Orijenden Afrikanusa anlamına gelen Origen to Africanus, bölüm 9, sayfa 389da bu ayetten ve Berekya oğlu Zekeriyadan söz eder.
Soru: Matta 23:35de, Ferisilerin atalarının günahlarından ötürü cezalandırılacağını söylüyor. Ancak Hezekiel 18 and Yasanın Tekrarı 24:16 insanların atalarının günahlarından suçlu olmayacaklarını bildirir.
YANIT: İnsanlar, atalarının yaptıklarından ötürü suçlu sayılmıyor. Ancak eğer a) atalarının günahlarını kınamazlarsa ve b) kendileri de aynı günahları işlerlerse o zaman kendileri de babalarının işlediği günahların aynısını işlemekten suçlu olduklarından cezalandırılacaklardır.
Soru: Matta 23:37-40da, Tanrı [güya] Gücü Her Şeye Yeten, Her Şeyi Bilen ve Sevgi Dolu ise, İsa Yeruşalimi toplamak istediği halde bu neden gerçekleşmedi?
YANIT: Tanrı sevgi dolu değildir. Tanrının sevmesi, Tanrının sevgiden başka bir şey olmadığı ya da Onun sevgi dolu olduğu anlamına gelmez. Tıpkı, Tanrının gazabı, Tanrının gazaptan başka bir şey olmadığı ya da gazap dolu olduğu anlamına gelmediği gibi. Aynı şeyler Tanrının şefkatli ya da kıskanç olması hakkında da söylenebilir. Tanrı, evrendeki en sevgi dolu varlıktır ama Tanrının sevgisi Onun diğer niteliklerini saf dışı bırakmaz.
Tanrı bizi bir iradeyle yaratmayı seçti ve insanlar bunun sonsuz sonuçlarıyla birlikte Mesihi ret ettikleri zaman, Tanrı onları Mesihi kabul etmeye ikna etmeye çalışmadı. Tanrı, İsanın gözyaşları içinde de olsa, onların kararlarını kabul etti.
Soru: Matta 24:3-44, İsanın Yehova Şahitlerinin öğrettiği gibi 1914 yılında görünmeden geldiğini mi gösteriyor?
YANIT: Hayır. Buradaki Grekçe sözcük parousia gelmek ya da mevcudiyet anlamına gelebilir ve Yehova Şahitlerinin yaptığı Kutsal Kitapın Yeni Dünya Çevirisi bunu mevcudiyet olarak gösterir. Eğer Mesih 1914de döndü ve kimse Onu görmediyse, bu hiçbir şeyi etkilememiştir ve Her göz O'nu görecek diyen hem Vahiy 1:7, hem de Elçilerin İşleri 1:11e ters düşmektedir. Matta 24:5e göre, İsa gerçekten dönmeden önce, Mesihin gelmiş olduğu konusunda birçok sahte iddialar olacaktır. Yehova Şahitleri kendilerinin Mesih olduğunu söylemedikleri halde, Rev. Moon, Guru Maharaj Ji, Jim Jones, vb. gibi kendilerinin Mesih olduğunu söyleyen insanların iddiaları hep bundan sonra gerçekleşti.
Soru: Matta 24:19-20. Bu neden gebe olan, çocuk emziren kadınlar için özellikle dehşet verici olacaktır?
YANIT: Canavarın işaretini almayanlar zor zamanlar yaşayacaklardır. Zamanın sonunda, inanlı olmadıkları için canavarın işaretini alan insanlar olacaktır. İnsanlar bir karar vermek zorunda kalacaklardır.
Soru: Matta 24:20. Tanrı ne olacağını zaten bildiğinden neden gelecekteki bir olay için dua edelim ki?
YANIT: Yanıt için 1 Timoteos 2:1le ilgili söylenenlere bakın.
Soru: Matta 24:20. Bu kaçışın Şabat Gününe rastlaması ne fark yaratır ki?
YANIT: Bunun ne zaman gerçekleşeceğine dikkat edin. Zekeriya 12:10-12 ve Romalılar 11in söylediği gibi zamanın birçok Yahudi Mesihe iman edecektir. Yahudiler, hâlâ Eski Antlaşma yasalarını yerine getirecek ve Şabat Günü konusundaki yasalara uyacaktır.
Soru: Matta 24:20. O zaman bizim de günümüzde Cuma akşamı güneş battığında başlayıp Cumartesi günü güneş battığında sona eren Şabat Günü konusundaki yasalara uymamız gerekiyor mu?
YANIT: Hristiyanların buna iki yanıtı vardır.
1. Buna evet diyen az sayıda gerçek Hristiyan vardır. Evet diyenlere örnek olarak Yedinci Gün Baptistlerini gösterebiliriz.
2. İkinci yanıt hayırdır, çünkü bu ayet Tanrıyı aramakta olan Yahudilerden söz eder. Bu sırada İsa geri dönüp gerçek inanlıları zaten göğe almış olabilir.
Soru: Matta 24:22. Tanrı gelecekteki günleri nasıl kısaltabilir?
YANIT: Bu ayet, günlerde 24 saatten daha az zaman olacağı anlamına gelmez. Bu şiddetli zulüm zamanının daha kısa zaman dönemleri ya da daha az gün sürmesinden söz eder.
Soru: Matta 24:23-27. Tanrı, Mesihi arayan insanların sahte bir Mesih tarafından aldatılmalarına neden izin versin?
YANIT: Bazen insanlar bir yanıt aradıklarını iddia ederler ancak sadece kendilerinin daha önceden karar vermiş oldukları yanıtlardan birini kabul edeceklerdir.
Eğer Tanrı gerçek Mesihi sahte mesihlerden ayırma konusunda bize hiç yol göstermemiş olsaydı bu soruyu yanıtlamak zor olurdu. Tanrı, dini bir grubun ruhsal bir sahte olup olmadığını anlamamız için bize en az yedi yol göstermiştir.
1. Tanrının Kutsal Kitapta söylediklerini kabul edip öğretiyorlar mı, yoksa bunlara karşılar mı? Eğer bir grup her bir küçük noktada doğru değilse, bu onların ruhsal birer sahte oldukları anlamına gelmez, Romalılar 14 ve 1 Korintliler 8:9-11 de bunu kanıtlar. Ama Pavlusun 1 Korintliler 15:1-5de adına esas ilkeler dediği konularda hatalıysalar ya da eğer Mesihin bedende geldiğini inkâr ederlerse
(1 Yuhanna 4:1-3) ya da farklı bir İsa vaaz ederlerse (2 Korintliler 11:1-15) ya da farklı bir Müjdeleri varsa (Galatyalılar 1:6-10) o zaman siz ve aileniz onlardan uzak durmalısınız.
2. Bununla bağlantılı olarak, Kutsal Kitap'ı açıkça ret etmek yerine, öğrettiği önemli şeyleri onaylamayı ret mi ediyorlar? 2 Timoteos 3:5-7 Tanrı yolundaymış gibi görünüp bu yolun gücünü inkâr edenler olacağını, böylelerinden uzak durmamızı söyler.
3. Hiçbir kişisel dinsel deneyimleri yok mu ya da varsa garip mi? Dua edip Tanrı'nın Sözü'nü okumaya zaman ayırıyorlar mı? Kutsal Kitap'ta bulunmayan tuhaf uygulamaları var mı?
4. Hayatlarını Kutsal Kitap'ın öğrettiklerine göre mi yaşıyorlar? Eğer birisi Hristiyan olduğunu iddia eder ama bazı önemli alanlarda hayatını Tanrı'ya aykırı bir biçimde yaşarsa, 1 Korintliler 5:9-13 ve 2 Selanikliler 3:10,14 onlarla birlikte olmamamız gerektiğini söyler.
5. Onlara katılmak, dindar bakımdan açıkça, "cinlerle paydaşlık etmek" ya da "imansızlarla aynı boyunduruğun altına girmek" mi olur? 1 Korintliler 10:20 ve 2 Korintliler 6:14-17 bizleri buna karşı uyarır ve bize onların arasından çıkmamızı söyler.
6. Eğer birisi Mesih'in geri dönmüş hali olduğunu iddia ederse, gerçekten gökten bulutlarla gelip Hristiyanlar'ı göğe almış ve Müjdeler ve Vahiy'deki peygamberlikleri yerine getirmiş midir?
7. İnanlılar aynı zamanda gerçek Tanrı'ya dua edebilir ve Tanrı bizim doğru olanı görmemize yardım eder. Bir Hristiyan dostum, kendisi iman ettikten hemen sonra bazı Mormon misyonerlerin konuşmak için yanına geldiklerini anlattı. O sırada Kutsal Kitap'ı iyi bilmediği için, Mormonlar'ın doğru mu, yoksa hatalı mı oldukları hakkında hiçbir fikri yokmuş. Bunun üzerine kendisine yardım etmesi için Tanrı'ya dua etmiş ve Kutsal Kitap'ını açıp okumuş. Açtığı ilk sayfada, Matta 7:15'i okumuş! Bu ayet şöyle der: Sahte peygamberlerden sakının! Onlar size kuzu postuna bürünerek yaklaşırlar, ama özde yırtıcı kurtlardır.
Soru: Matta 24:23-27. Eğer birisi sahte bir Mesih'i ya da başka bir ruhsal sahteliği izlemiş ve masum bir bilgisizlik içinde onun sahte olduğunu nasıl anlayacağını bilememişse Tanrı neden böyle bir şeye izin vermiştir?
YANIT: Bunun birbirini tamamlayan iki yanıtı vardır.
Tanrı aktiftir: Tanrı olayları, bir Hristiyan'ın o kişiye gerçeği göstermek üzere onunla iletişime geçmesini sağlayacak üzere düzenleyebilir. Bundan sonra o kişinin, içinde bulunduğu organizasyonu mu, yoksa gerçeği mi daha çok sevdiğine karar vermesi gerekir. Gerçeğin Tanrısı olmayan hiçbir tanrı kendisine hizmete layık değildir. Afrika ve Asya'da insanların misyonerlere, Tanrı'nın kendileriyle konuşup onlara misyonerlerin Tanrı'dan olduklarını söylediklerini duydum. Tanrı'nın ilgisiz olmasından ya da yeteri kadar aktif olmamasından endişelenmemiz gerekmez. Ancak Hristiyanlar'ı ilgili ve aktif olma konusunda teşvik etmeliyiz.
Tanrı adildir: Tanrı insanları, bildiklerini temel alarak yargılar (Romalılar 4:15; 5:13) ve yasanın olmadığı yerde günah, günah sayılmaz. Günümüzde Müjde'yi duymak için gerçekten hiçbir fırsatı olmayan birisi, Mesih'ten önce yaşamış Müjde'yi hiç duymamış başka uluslardan biriyle ya da ölen bir bebekle aynı durumdadır.
Soru: Matta 24:23-24, Yeni Çağcılar'ın bazılarının söylediği gibi her birimizin "kozmik bir Mesihi" olduğunu mu öğretir?
YANIT: Hayır, bu hiç de doğru değildir. Bu ayet, sahte olarak Mesih olduklarını iddia edecek birçok kişi olacağını öğretir. İsa, Mesih'tir ve Mesih'e daha benzer olarak yaşamaya uğraşmamız gerektiği halde, bu ayette ya da Kutsal Kitap'ın herhangi başka bir yerinde, Mesih'e ait olan yücelik ve onuru kendimize almaya çalışmamız ve onu kendimize mal etmemiz gerektiği hakkında bir şey söyleyen bir ayet yoktur. Hristiyanlar yücelikte sonsuza dek Tanrı'yla birlikte yaşayacaklardır ancak bizler Tanrı haline gelmeyeceğiz, küçük tanrılar haline bile gelmeyeceğiz.
Soru: Matta 24:24. Seçilmişler(cennete gitmek üzere belirlenenler) nasıl saptırılabilir?
YANIT: Çok kolay. Seçilmişler, hem kurtulmuş olanlar, hem de henüz kurtulmamış ama kurtulacak olanlar anlamına gelir. Bazı Hristiyanlar, eskiden Mormon'du, Yehova Şahidi'ydi ve başka ruhsal sahteliklerin eski üyeleriydi.
Soru: Matta 24:27'de doğuda çakıp batıya kadar her taraftan görülen şimşeğin, Bahailer'in Mesihi Bahaullah'la ve aynı yıl telgrafın icat edilmesiyle bir alakası var mıdır (1863)?
YANIT: Hayır. Bahailer, telgrafın Matta'daki bu peygamberliği yerine getirdiğini söyledikleri halde, bu en az beş nedenden ötürü yanlıştır.
1. Bir telgraf, bu peygamberliğin yerine gelişine, bir gök gürültüsü, elektrik, nükleer bir patlama ya da görünen bir şey kadar bile yaklaşamaz. Matta 27:24'ün, Çünkü ... doğuda çakıp batıya kadar her taraftan görülen şimşek gibi olacaktır" dediğine dikkat edin.
2. Gerçek Mesih, görünür bir şekilde bulutlarla dönecektir (Elçilerin İşleri 1:11; Vahiy 1:7) ve Bahaullah bulutların üzerinde durmamış ya da bulutlarla gelmemiştir.
3. Ayrıca, Bahaullah Mesih'in geri dönmüş hali değildir çünkü Bahaullah'ın öğretisi, Mesih'in öğretisinin yalan olduğunu söyler. Gerçek Mesih, Baba'ya gitmek için Kendisinden başka bir yol olmadığını söylemiştir.
4. Ayrıca, Mesih'in geri dönmesiyle ilgili peygamberlikler, Hristiyanlar'ın göğe alınması, dünya nüfusunun dörtte birinin kılıç, kıtlık ve hastalıklarla ölmesi ve Vahiy Kitabı'nda yer alan diğer olaylar henüz gerçekleşmemiştir.
5. Matta 24, gerçek Mesih geri dönmeden önce, ilk önce birçok sahte Mesih'in geleceğini de söyler.
Soru: Matta 24:28 ve Luka 17:37'de, "Leş neredeyse, akbabalar oraya üşüşecek" sözü ne anlama gelir?
YANIT: Bu ayet, akbabalar leşleri nerede olurlarsa olsunlar bulabilecekleri gibi, Tanrı'nın gazabı da Tanrı'yı ret eden ve ruhsal bakımdan ölü olan insanları öyle bulacağını açık bir şekilde bildirir. İsa'nın burada kuşlar benzetmesini kullanması ilginçtir; kuşlardan Vahiy 19:17-21'de de söz edilir.
SORU: Matta 24:29'da söylendiği üzere güneş nasıl kararır, ay nasıl ışık vermez olur, yıldızlar gökten nasıl düşer?
YANIT: Tanrı, güneşin verdiği ışığı değiştirme ve yıldızların hareket etmesine ya da yok edilmesine neden olma gücüne sahip olduğu halde, bu ayet güneşin kararıp yıldızların yeryüzünden bakanlara görünmeyişinden söz ediyor olabilir. Buna, kirlilik, volkanlar, yanan petrol kuyuları ve nükleer patlamalar gibi birçok şey neden olabilir.
Soru: Matta 24:30'da bulutlar, Bahailer'in Bahaullah ve Yeni Dönem anlamına gelen Bahaullah and the New Era, 280-281 sayfalarda öğrettikleri gibi insanların yolları ve arzularına aykırı olan şeyler midir?
YANIT: Hayır. İsa, bulutlarla geri döndüğünde, herkes O'nu görmekle kalmayacak, yeryüzünün bütün halkları O`nun için dövünecektir (Vahiy 1:7). Ama, Elçilerin İşleri 1:9-11'e göre İsa, göğe çıktığını nasıl gördünüzse, aynı şekilde geri gelecektir.
Soru: Matta 24:31. İsa'nın geri gelip bütün inanlıları sonsuza dek Kendisiyle birlikte olması üzere göğe alması konusunda sizin kendi görüşünüz nedir? (Bu soruyu bana bir Hristiyan sordu.)
YANIT: Ben bunu bütün kalbimle istiyorum. Size Hristiyanlar'ın bu olayın zamanlaması hakkındaki yaygın görüşlerini bildireyim, ondan sonra size kendi görüşlerimi bildireceğim.
Gazap-öncesi: İsa'nın geri gelip bütün inanlıları sonsuza dek Kendisiyle birlikte olması üzere göğe alması, Büyük Sıkıntı zamanında ama Tanrı'nın gazabının dökülmesinden hemen önce gerçekleşecektir. Bu görüşün ana desteği bir sonuç çıkartmadır: İtaatkâr inanlıların sık sık insanların gazabına uğrarlar ama Tanrı'nın gazabına hiçbir zaman katlanmayacaklardır. Marvin Rosenthal, bu görüşü savunan bir kitap yazmıştır. Kendisi eskiden Mesih'in Büyük Sıkıntı döneminden önce döneceğine inanan biriydi.
Mesih'in Büyük Sıkıntı döneminden önce döneceği görüşü: İsa'nın geri gelip bütün inanlıları sonsuza dek Kendisiyle birlikte olması üzere göğe alması, Büyük Sıkıntı döneminin hemen öncesinde gerçekleşir. Bir önceki görüş için desteğe ek olarak, Vahiy Kitabı'nda yedi kiliseye yazılan mektuptan sonra kiliseden söz edilmez. Mesih'in Büyük Sıkıntı döneminden önce döneceğine inanan insanlar, İsa'nın geri gelip bütün inanlıları sonsuza dek Kendisiyle birlikte olması üzere göğe almasının Tanrı'nın Yuhanna'ya, "Buraya çık" dediği Vahiy 4:1'de gerçekleştiğine inanır.
Matta 24, Mesih'in geri döneceği zamanı kimse bilemeyeceğini söylemiştir. Eğer insanlar Büyük Sıkıntı döneminin ne zaman başladığını bilselerdi, o zaman inanlılar İsa'nın geri gelip bütün inanlıları sonsuza dek Kendisiyle birlikte olması üzere göğe almasının ne zaman gerçekleşeceğini çözebilirlerdi (Eğer Mesih'in Büyük Sıkıntı döneminden sonra geleceği doğru olsaydı).
İsa'nın Büyük Sıkıntı döneminden önce geleceğine inananların çok sevdiği bir söz, "Peygambersel takvimde bundan sonraki olay, kilisenin göğe alınmasıdır" sözüdür. Görüşlerini destekleyen ana ayet, Rab'bin "gece gelen bir hırsız gibi geleceğini" söyleyen
1 Selanikliler 5:2'dir. Ancak bu, "asilik gerçekleşmeden ve yasa tanımaz adam ortaya çıkmadan o günün gelmeyeceğini söyleyen 2 Selanikliler 2:1-3'e aykırıdır. Bu yüzden, peygambersel takvimde bundan sonraki iki olay, inanlıların göğe alınması DEĞİL, asilik ve yasa tanımaz adamın ortaya çıkmasıdır. (Tabii ki, İsa'nın Büyük Sıkıntı döneminden önce geleceğine inananlar, inanlıların göğe alınmasının bu olaylardan hemen sonra gerçekleşeceğini ve Büyük Sıkıntı'nın o zamana kadar başlamayacağını söyleyerek buna karşı çıkabilir.)
İsa'nın Büyük Sıkıntı Dönemi'nin ortasında geleceğine inanış, benzer desteklerle, inanlıların göğe alınmasının gazap öncesinden belki de biraz daha önce gerçekleşeceğini savunur.
İsa'nın Büyük Sıkıntı Dönemi'nden sonra geleceğine inanış, inanlıların göğe alınmasının Büyük Sıkıntı döneminin sonunda gerçekleşeceğini savunur. Bu görüşün ana desteği, son borazan çalınınca hepimizin bir anda, göz açıp kapayana dek değiştirileceğimizi söyleyen 1 Korintliler 15:52'dir. Ancak, başka görüşler, bunun çalınan son borazan değil, inanlıların işiteceği son borazan olduğunu söyler.
Büyük Sıkıntı döneminin olmayacağı inancı: Birçok kişi hiç Büyük Sıkıntı dönemi olmayacağına inanır. Matta 24:31'i ve Vahiy Kitabı'nın büyük bir kısmını çok simgesel olarak yorumlamaları gerekir. Ama bu ve Kutsal Kitap ayetlerini ya anlamsız bir hale getiren, ya da Kutsal Kitap ayetlerini okuyan sıradan bir insanın okuduklarından ötürü yanlış düşüncelere kapılabileceğini söyleyen Kutsal Kitap yorumları hakkında çok dikkatli olun.
Tanrı'nın istediği gibi olacağı görüşü/ pan-trib: Tanrı, inanlıların göğe alınmasına istediği zaman neden olabilir ve Kutsal Kitap'ta bunun tam olarak ne zaman olacağını açık bir şekilde söylemez. Bir kişi, her şeyin sonunda Tanrı'nın istediği gibi olacağına inanıyorsa bu görüşte olduğunu söyleyebilir.
Ben inanlıların gazaptan önce göğe alınacakları görüşünü daha çok benimsiyorum ama yine de her şeyin Tanrı'nın istediği şekilde olacağına inanıyorum.
Soru: Matta 24:31, 1 Selanikliler 4:16 ve 1 Korintliler 15:52'de son borazan hangi borazandır?
YANIT: 1 Selanikliler 4:16 bunun yüksek sesle çalınan bir borazan olduğunu söyler ama 1 Korintliler 15:52 bunu, "Tanrı'nın son borazanıyla" eşit tutar. Vahiy 8:6-9,21; 10:8,15,'de yedi borazan çalınır ama 1001 Kutsal Kitap Sorusu Yanıtlanıyor anlamına gelen 1001 Bible Questions Answered, 270-271 sayfalarından söylenildiği gibi, "son borazan"ın yedi borazandan biri olması gerekmez, başka bir borazan olabilir.
SORU: Matta 24:32'de incir ağacı neyi temsil eder?
YANIT: Belki bu, meyve vermeyen incir ağacı kuruyacak olan İsrail'i simgeleyerekten yargı hakkında bir benzetmedir.
Bir benzetmenin her ayrıntısına bakıp hepsine ayrı ayrı anlamlar veremezsiniz. İncir ağacı benzetmesinin anlamı, gelecek için ayık ve uyanık olmaktır ve İsa, incir ağacının çiçek açıp meyve verme yatkınlığını geleceğe bakma konusunda olumlu bir belirti olarak kullanır.
Soru: Matta 24:34, "İsa gelene dek bu kuşak ortadan kalkmayacak" diyor. Böyle bir şey nasıl olabilir? (Liberal hümanist Albert Schweitzer bu itirazda bulunmuştur)
YANIT: Hristiyanlar buna üç farklı yanıt verirler.
a) Kuşak anlamına gelen Grekçe genea sözcüğü tek başına ırk demek olabilir. Thayer'in Yeni Antlaşma'nın Grekçe Sözlüğü anlamına gelen Thayers Greek Lexicon of the New Testament'e göre, (s. 112), genea şu anlama gelir:
a1) aynı soydan ya da aileden olan erkekler:
Yosefus Yahudiler'in Eski Eserleri anlamına gelen Antiquities of the Jews 51.1 (M.S. 93-94 civarında yazılmıştır), Septuagint Yaratılış 31:3, vb.
a2) birbiri ardından gelen nesiller: Philo
a3) bir çağ: Herodotus 2,132, Heraklitus Plutarch'da, Elçilerin İşleri 14:16.
a) Bu sözcükle, sadece ırk anlamına gelen buna benzer bir sözcük olan Grekçe gonea sözcüğü arasında sadece bir tek harf farkı vardır. Bu yüzden bu bir imla hatası olabilir. Ancak, şu anda elimizde var olan bütün Yeni Antlaşma elyazmaları genea der.
c) Bütün bu şeyler anlamına gelen Grekçe sözcük ponta touta, bu kuşağın önceki belirtileri gören kuşak olduğu demek olabilir.
Soru: Matta 24:34, Yehova Şahitleri'nin Tanık Nöbetçi Kulesi anlamına gelen Witness Watchtower, cilt 15, Şubat 1986, sayfa 5'in öğrettiği gibi bütün bunların 1914 yılındaki bir kuşak içinde olacağı anlamına mı gelir?
YANIT: Hayır. Yehova Şahitleri, İsa Mesih'in 1914 yılında görünmez bir şekilde döndüğünü ve Matta 24'deki her şeyin aynı kuşak içinde olup biteceğini öğretmişlerdir. Ancak eğer İsa'nın 1914'de döndüğüyle ilgili temel varsayım hatalıysa, o zaman iddiaları da hatalıdır. Bu, Kutsal Yazılar'ın bildirdiği anlamı bulup anlamak yerine, Kutsal Yazılar'a kendi istediğiniz anlamı katmanın bir örneğidir.
SORU: Matta 24:36 ve Markos 13:32'de, Tanrı her şeyi bildiği ve İsa da Tanrı olduğu için, İsa neden döneceği günü bilmiyordu?
YANIT: Filipililer 2:6-8 and Yuhanna 17:5'in de gösterdiği gibi, İsa yeryüzündeyken Tanrı niteliklerinin birçoğunu bir kenara bırakmıştı. Bu yüzden, Matta'da bu cümle yer almasa bile, İsa'nın yeryüzündeki her şeyi bilmemesi mantıklıdır. Yine de, İsa, Üçlü Birlik'in bir parçası olarak cennette her şeyi bilir.
Hristiyan piskopos Poitiersli Hilari (M.S. 353-368) şöyle yazmıştır: Tanrı'nın işleri bizim insansal doğamızın anlayabileceğinin çok ötesindedir ve mantıklı düşünce sürecimize uymaz. Çünkü sınırsız sonsuzluğun etkinliği, olayları ölçme konusunda sınırsız anlayış gerektirir. Bu yüzden, Tanrı insan olduğunda, Ölümsüz Olan öldüğünde, Sonsuz Olan gömüldüğünde bu, mantığın son bulduğu yer değil, güç yetersizliğidir. Diğer yandan, insanın Tanrı olarak görünmesi, ölmüş olan Kişi'nin ölümsüz olarak görünmesi ve gömülmüş olan Kişi'nin sonsuz olması bizim düşünme biçimimize değil, her şeye gücü yeten Tanrı'ya bağlıdır. Böylece bizler, Mesih'in ölümü aracılığıyla Mesih'te Tanrı tarafından yeniden canlandırılırız, Üçlü Birlik anlamına gelen Trinity 1:14
Soru: Matta 24:36'da, Kutsal Ruh o sırada İsa'nın ne zaman geri döneceğini biliyor muydu? (Bu soruyu bir Hristiyan sormuştur.)
YANIT: İlk önce soruyu anlayalım. Bu cümlenin değişik bir biçimini içeren bir elyazması vardır
Ama bizler "ne de Oğul bilir" sözünün doğru olduğu standart okuyuşa devam edeceğiz. Ululuğunu bir yana bırakan (Filipililer 2:7) ve yüceliğini terk eden (Yuhanna 17:5) İsa, yeryüzündeyken bilmiyordu. Bu ayet, İsa'nın ve Kutsal Ruh'un şimdi bilip bilmediğini ele alamaz. Ama burada, "İsa bu sözü söylediğinde Kutsal Ruh bunu biliyor muydu?" şeklinde kesin bir soru sorulmaktadır.
Şimdi üç olasılığa da bakalım.
Evet, Kutsal Ruh biliyordu:
E1: Bu yüzden: ne de Oğul... kimse bilmez sözü, bütün yaratıklar ve İsa'dan söz ettiği halde, İsa'nın henüz hakkında öğretide bulunmadığı ve Tanrı'dan ayrı olarak algılamadıkları Kutsal Ruh'tan söz etmez.
E2: 1 Korintliler 2:10'un söylediği gibi, Ruh her şeyi, Tanrı`nın derin düşüncelerini bile araştırır.
E3: Tanrı'nın her şeyi bilmesi, cennette Üçlü Birlik'in her üyesinin her şeyi bildiği anlamına gelir.
Hayır, Kutsal Ruh bilmiyordu:
H1: Baba`dan başka kimse bilmez" sözü, Kutsal Ruh'u da içerir.
H2: Bu yüzden, Tanrı'nın her şeyi bilmesi sadece, Üçlü Birlik'in en az bir üyesinin her şeyi bildiği anlamına gelir. Bu görüşün Baba'nın bir şeyi bilmesi ve diğerlerinin bunu daha sonrasına kadar bilmemelerinin mümkün olduğunu kabul etmesi gerektir.
H3: Kutsal Ruh her şeyi araştırır, ama derhal bilmek yerine araştırır. Kutsal Ruh bu sırada bu gerçek konusunda tam bir araştırma yapmamıştı.
Söylemez:
S1: İsa, burada yaratılmış kişiler, Baba ve Kendisinden söz ediyordu. Burada Kutsal Ruh ele alınmamıştır.
S2: Bu sadece yanlış bir elyazması olabilir.
S3: Bu yüzden yanıt Evet ya da Hayır olabilir.
Sonuç: Yeryüzünde yaşayan kimse İsa'nın ne zaman geri döneceğini bilmiyordu. Sadece bir ayette Kutsal Ruh'tan söz edilmemesinden ötürü, bu konuda bir öğreti oluşturup bu ayeti temel almamalıyız. Bu, cennete gittiğimizde öğreneceğimiz o şeylerden biridir.
Soru: İsa, Matta 24:42'de neden "Benim döneceğim günü bilemezsiniz" yerine "Rabbiniz`in geleceği günü bilemezsiniz" demişti?
YANIT: Müjde yazarları, İsa'nın söylediklerini kendi sözcükleriyle yeniden dile getirdikleri için İsa'nın kullandığı sözlerin tam olarak neler olduğunu bilmiyoruz. Markos 13:34-36 bu sözleri, kısa bir benzetme çerçevesinde verir, bu yüzden burada üçüncü tekil şahıs kullanılması normaldir. İsa, Luka 21:36'da, yine üçüncü tekil şahıs olarak sık sık Kendisinden söz etmek için kullandığı "İnsanoğlu" terimini kullanmıştır.
Soru: Matta 24:42'de, İsa'nın ne zaman geri döneceğini bilmediğimizden, neden O'nun gelişiyle ilgili belirtileri aramalıyız?
YANIT: İki nedenden ötürü.
1. Ne yazık ki, birçok yanlış bir şekilde, İsa'nın ne zaman döneceğini kesin olarak bilebileceklerini düşünür.
2. Kutsal Kitap, Mesih'in geri döneceği "mevsimi" bilebilecek belirtiler görebileceğimizi bildirir. Olay ve durumların bunlara uymayışını görmek, sahte mesihleri anlamanın yollarından biridir.
. Ayrıca bkz. Vahiy 22:6,7,10,12,20 üzerindeki yanıt.
Soru: Matta 24:45-47'deki güvenilir ve akıllı köle, Yehova Şahitleri'nin iddia ettiği gibi onların Nöbetçi Kulesi organizasyonundan mı söz etmektedir?
YANIT: Hayır. Güvenilir ve akıllı köle, Mesih'i itaatkâr bir şekilde izleyip O'nun geri dönüşünü bekleyen bütün gerçek Hristiyanlar'dır. Kesinlikle birçok sahte peygamberlikte bulunmuş olan bir organizasyondan söz etmez.
Soru: Matta 24:51. Sevgi dolu bir Tanrı insanları gerçekten de "parçalara ayırır" ya da "şiddetle cezalandırır" mı?
YANIT: Tanrı bu mecazdan da daha serttir, insanları cehenneme atar. Daha çok bilgi için, Tanrı'nın Adil Gazabı anlamına gelen The Just Wrath of God sayfasına bakın: www.BibleQuery.org/Doctrine/WrathOfGod/TheJustWrathOfGod.html.
Soru: Matta 25:1, Hristiyanlar'ın paylaşması gerektiği için, beş akıllı kızın, beş akılsız kızla paylaşması gerekmiyor muydu?
YANIT: Hristiyanlar'ın paylaşması gerekir ama aşağıdaki durumlarda paylaşmaları gerekmez:
1. Doğruluk ve kutsallık gibi paylaşma gücüne sahip olmadığımız şeyleri.
2. Çalışmayı ret edenlerle maddi şeyler (2 Selanikliler 3:10).
3. Tanrı'ya iman etmeyen sahte bir öğretmeni evimize misafir olarak kabul etmek.
4. Gerçeği domuzlar gibi ayaklar altına alacak insanlarla paylaşmak (Matta 7:6). Bir benzetmenin her ayrıntısının kesin bir anlamı olmasını sağlayamazsınız ama burada akılsız kızlar, mecazi bakımdan akıllı kızların veremeyeceği bir şeyi istemişti.
Soru: Matta 25:1-13'deki akılsız kızlar, itaatkâr olmadıkları için göğe alınmayı kaçıran Hristiyanlar mıydı?
YANIT: Hayır. Bütün inanlılar göğe alınacaktır. Ancak bu beş akılsız, Hristiyan olduğunu düşündüğü halde Hristiyan olmayan kişileri temsil ediyor olabilir.
Soru: Matta 25:24-26'da, Tanrı, nasıl ekmediği yerden biçen, harman savurmadığı yerden devşiren sert bir adamdır?
YANIT: Tanrı bu benzetmede zengin bir adama benzetilmektedir. Bazı insanlar aşağıdaki nedenlerden ötürü Tanrı'nın sert biri olduğunu düşünebilir:
1. Tanrı insanlara değişik miktarlarda "talantlar" verir.
2. Tanrı, Kendisinin bize vermiş olduğu şeylerle çalışmamızı bekler ve O'nun Egemenliği bizim sıkı çalışmamızdan yararlanacaktır. (Tabii ki, bizim yapabileceğimiz herhangi bir iyi iş, Tanrı'nın bizim bunu yapabilmemizi sağladığından ötürü yapabildiğimiz işlerdir. Ancak, Tanrı'nın bizim işimizden neden yararlandığını soran biri bunu görmezden gelecektir.)
3. İnanlılardan ya da başkalarından, kullanmadıkları, kötüye kullandıkları ya da bencilce kullandıkları şeyleri almak Tanrı'ya vicdan azabı vermez. Eğer birisi, bu şeyleri yapan Biri'ni benzetmede "sert bir adam" olarak tanımlamak istiyorsa, o zaman Tanrı sert bir adamdır.
Soru: İsrailliler'e birbirlerinden faiz almamaları buyrulduğu halde, Matta 25:26-27 ve Luka 19:23'de yer alan on köle ve on mina benzetmesinde, neden bir tek talantı olan adama neden onu bankaya koyup faiz alması söylenmişti?
YANIT: Bu yanıtta üç madde vardır.
a) Bu sadece bir benzetmeydi ve İsa bize ne tembel köle ne de efendi gibi olmamızı buyurmuyordu.
b) Benzetmede hiçbir zaman efendinin ya da kölenin Yahudi olduğu söylenmemiştir. İsa'nın zamanında Filistin'de Yahudi olmayan uluslardan birçok insan yaşıyordu.
c) İsrailliler'in kendi halklarından faiz almamaları gerekiyordu ama başka insanlara faizle borç para verebilirlerdi.
Soru: Tanrı Matta 25:28-29'da, bir talantı olandan alıp onu en çok talantı olana vermekle adil mi davranıyordu?
YANIT: Tanrı burada tabii ki, adildir. Tanrı en başında hepsine ödünç olarak talantlar vermişti. Günümüzde bile, bir yatırım müdürü verimsiz yatırımlardaki parayı alıp daha verimli yatırımlara koyabilir. Bazen Tanrı'nın bize "talantları ödünç verdiğini" unuturuz. Onlar kalıcı olarak bize ait değildir ve onları kendi istediğimiz şekilde kullanma hakkına sahip değiliz.
Soru: Matta 25:31-46'da, koyunlarla keçiler arasındaki tek fark, yaptıkları ve yapmadıkları imiş gibi gözükmektedir. Bu doğru mu?
YANIT: Hayır. Koyunların koyun, keçilerin de keçi olduklarını göz ardı etmeyin. İsa, koyunların, "koyunların yapacağı türden" şeyleri yaptığına ve keçilerin bunları yapmadığına işaret ederek koyunların koyun olduklarını gösterdi. Yargı Günü'nde onlar koyunlar ve keçilere dönüştürülmemiş, koyunlar ve keçiler oldukları anlaşılmıştı.
Soru: Matta 25:31-46'da, [görünüşte] en önemli şey başkalarına yardım etmek olduğundan neden herkes cennete gitmek için başkalarına yardım etmiyor?
YANIT: Bunlar, başkalarına yardım etmek aracılığıyla İsa için yapılan merhamet işleriydi. Eğer bir şey İsa için yapılmamışsa, o zaman İsa için değildir. Örneğin, "Günahkârlar bile kendilerini sevenleri severler " (Luka 6:32-34). 1 Korintliler 13:3, varımızı yoğumuzu sadaka olarak dağıtsak ama sevgimiz olmasa, bunun bize hiçbir yararı olmayacağını söyler.
Soru: Matta 25:46, Yehova Şahitleri'nin öğrettiği gibi, kötüler için bilinçli bir ceza olmayacağını mı gösteriyor?
YANIT: Hayır. Hiç de öyle değil. Yehova Şahitleri, "sonsuz ceza" sözünün, "kesilip atılmak" olarak tercüme edilmesinin daha iyi olacağına inanır. Bu sorunun yanıtında göz önünde bulundurulması gereken iki nokta vardır. Buradaki Grekçe sözcük cezadır. Ölümlü bedenlerimiz sadece bir kabuktur ve öldükten sonra bedenimize olan bir şey bir ceza değildir. Yehova Şahitleri, kötü insanların yok edileceğine ve var olmayan bir şey için artık ceza olmayacağına inanır.
Yehova Şahitleri'nin yorumu, İsa'nın Luka 16:22-28'de yer alan hem Tanrı yolunda olan, hem de olmayan insanların bilinçli olarak var olacakları öğretisine tamamen aykırıdır. Matta 8:12; 22:13; 24:51 ve 25:30'da insanlar ağlayacak ve dişlerini gıcırdatacaktır, bu yüzden neden artık var olmayacakları bir zaman için kaygılansınlar ki?
Canavar ve Sahte Peygamber, Vahiy 19:20'de bin yıllık dönemin başında "diri diri" Ateş Gölü'ne atıldıklarından ve var olduklarından, hatta bin yıl bittikten sonra oradan çıkartılıp serbest bırakıldıklarından o zaman demek ki, en azından bazı varlıklar Ateş Gölü'ndeyken hâlâ var olmaya devam ediyorlar. Buna katılıyor musunuz? Ve eğer bazı varlıkların Ateş Gölü'nde var oldukları kanıtlanmışsa ve Ateş Gölü'nde artık var olmayacağımızı söyleyen bir ayet yoksa, o zaman Ateş Gölü'ndeki insanların artık var olmaması gerekmez.
Bu aynı zamanda Markos 9:43-48 ve başka ayetlerde kötülerin bedenlerinin ölmediği (Luka 12:4-5) orada ruh olmayan, sonsuz söndürülemez ateşe neden gerek olduğu sorusuna da eklemede bulunur.
Soru: Matta 26:7; Markos 14:3 ve Luka 7:37'deki kaymaktaşı hakkında ne biliyoruz?
YANIT: Antik zamanlarda iki değişik minerale kaymaktaşı adı veriliyordu.
Kaymaktaşının kendisi yumuşaktır (sertlik = 2) ve tırnakla çizilebilir. Oymaya elverişlidir ve bir tür alçıtaşıdır. Açık renklidir ama değişik renklerle alacalı olabilir. Genelde mağaralarda oluşur.
Mermere de kaymaktaşı adı verilir. Oyması biraz daha zordur (sertlik = 3) kalsit ya da aragonittir. Yeniden kristalize olmuş kireçtaşıdır.
Soru: Matta 26:7-11'de, kadın İsa'nın başına pahalı parfümü döktüğünde, İsa Kendi hoşuna giden şeyi mi düşünüyordu? (Bu soruyu Müslüman Ahmad Deedat sormuştur.)
YANIT: Deedatın sorusunu yanıtlamadan önce soruyu daha da zorlaştıralım. İsa burada onun yaptıklarını övmekle kalmamış, melekler ve cennetteki insanların tapınmasını da kabul etmiştir (İbraniler 1:6; Vahiy 5:12). İsa ayrıca Tanrı olarak insanların tapınmasını da kabul etmiştir (Matta 21:15-16; 28:9; Yuhanna 9:38).
Bu konuda Deedat'la kısmen aynı görüşte olduğumuzu öğrenmek sizi şaşırtabilir. İsa'nın önemi konusunda Deedat'ın düşünceleri ve İsa'nın Kendi önemi konusundaki düşüncelerinin çok farklı olduğunu görebiliyoruz. Bütün Yahudiler, sadece Tanrı'ya tapınılması gerektiğini biliyorken, bir tapınma etkinliği olan başına pahalı parfümün dökülmesini ve tapınılmayı kabul etmek İSA TANRI OLMADIKÇA fazla ileri gitmekti.
Soru: Matta 26:11'de söylendiği gibi İsa her zaman onlarla birlikte olmayacak mıydı? Yoksa Matta 28:20'nin söylediği gibi, her zaman, dünyanın sonuna kadar onlarla birlikte mi olacaktı?
YANIT: Her ikisi de. İsa'nın fiziksel varlığı onlarla birlikte olmayacaktı, bu yüzden O fiziksel olarak hâlâ onlarla birlikteyken kadının İsa'yı meshetmesi uygun bir davranıştı. Ama İsa, göğe alındıktan sonra bile ruhsal bakımdan onlarla birlikte olmaya devam edecekti.
Soru: Matta 26:27; Markos 14:23; Luka 22:17,22 ve 1 Korintliler 11:25'e göre hepimiz aynı komünyon bardağını mı paylaşmalıyız?
YANIT: Hepsi bir masada oturmuyor, uzanıp yiyordu. On iki kişi artı İsa'dan oluşan bir gruptular, ihanetçi de aralarındaydı. Günümüzde bu şekilde yemek yememiz gerekmediği gibi, aynı kâseyi paylaşmamız da gerekmez.
Gerçek bir Hristiyan olduğuna inandığım bir vaiz, komünyon sırasında hepimizin aynı kâseyi paylaşmamız gerektiğini düşünür. Ancak, izlenmesi gereken törenle, yemek yerken uzanmak gibi o sırada yerine getirilen önemli olmayan yönler arasında bir ayrım yapmamız lazımdır.
Soru: Matta 26:28 ve Markos 14:24'de antlaşma sözcüğünün önünde "yeni" sözcüğü olmalı mıdır?
YANIT: Büyük bir olasılıkla olması gerekmez.
Alexandrinus (M.S. 450), Ephraemi Rescriptus (5'ci yüzyıl), Bezae Cantabrigiensis, Freer Müjdeleri, Sahidik Koptik (3/4th yüzyıl), Bohairic Koptik (3/4 yüzyıl), the Bizans Dua Kitabı, f1 ailesi, f13 ailesi, Ermeni, Habeş ve bazılarında "yeni" sözcüğü yer alır.
p37 (3'cü yüzyılın ortası), Sinaiticus (M.S. 340-350), Vaticanus (M.S. 325-350), vb.larında "yeni" sözcüğü yoktur.
Alexandrinus, Sahidik Koptik, Diatessaron, Bizans Dua Kitabı, f1 ailesi, f13 ailesi, Ermeni, Habeş ve bazılarında yeni sözcüğü yer alır.
Sinaiticus, Vaticanus, Ephraemi Rescriptus, Bezae Cantabrigiensis, Freer Müjdeleri, Bohairik Koptik ve bazılarında yeni sözcüğü yer almaz. Genel olarak, bu iki el yazması, iki değişik eğilim arasındaki bağlantıyı gösterme bakımından ilginçtir.
1. Sinaiticus, Vaticanus, Koptik ve bazıları dahil, İskenderiye el yazmaları, genel olarak Bizanslı çeşitlerinden daha kısadır.
2. Tanrıbilimsel eğilimleri belirten fazla bir bağlantı yoktur. Örneğin, başkaları bu değişikliklerle bağlantılı olduğu halde, Bezae Cantabrigiensis, Freer Müjdeleri, Ephraemi Rescriptus ve Bohairik Koptik bu değişikliklerle bağlantılı değildir.
Soru: Matta 26:39,42'de, İsa Tanrı olduğu ve Tanrı'nın düşüncelerine sahip olduğu halde nasıl, Mümkünse bu kâse benden uzaklaştırılsın" diye dua etmişti?
YANIT: Filipililer 2:6-7, İsa yeryüzüne geldiğinde, ilahi güçleri ve özelliklerinin birçoğunu gönüllü olarak bir kenara bıraktığını gösterir. Örneğin, İsa yorulmuştur
(Yuhanna 4:6) ve itaat öğrenmiştir (İbraniler 5:8), büyük bir olasılıkla cennette itaati bilmesi için bir neden yoktu. Ayrıca, İsa yeryüzündeyken her şeyi bilmiyordu, tıpkı, Matta 24:36 ve Markos 13:32'de gördüğümüz üzere geri döneceği gün ya da saati bilmediği gibi. Burada İsa başka bir yol bildiğini söylemiyor. Öndeki yolun çok acı verici olduğunu görüyor ve Baba Tanrı'ya Kendisinin başka bir yol görüp görmediğini soruyor.
Bu soru, İskenderiye piskoposu Dionisyus, İznik Öncesi Atalar anlamına gelen The Ante-Nicene Fathers'daki Yorumlamayla ilgili parça 3, cilt 6, sayfa 108'de var olan yanıtla hemen hemen aynı yanıtı verdiğinde yanıtlanmıştı.
Soru: Matta 26:52 İsa'nın her türlü savaşa ve idam cezasına karşı olduğunu mu bildiriyor?
YANIT: İlk olarak yanıtın ne olmadığına bakalım, sonra da yanıtı bildirelim.
Yanıt ne değildir: İsa Matta 24:5-7,31; Markos 13:7-8 ve Vahiy 19:15,17-21'de geri döndüğünde Kendisine karşı olan herkesi öldüreceğini öğretmiştir. Ancak sorulan sorunun yanıtı bu değildir çünkü Tanrı'nın yaptığı şeyle bize itaat etmemiz buyrulan şeyin aynı olması gerekmez.
Yanıt: Dört nedenden ötürü hayır.
1) İsa burada, inanlıların kılıç taşımamaları gerektiğini ima ediyor olamaz. Böyle olsaydı, bundan sadece birkaç saat önce Luka 22:36-38'de kılıcı olmayanların gidip bir kılıç almalarını söylesindi ki? Ayrıca, öğrenciler iki kılıçları olduğunu söyledikten sonra İsa onlara kılıçlarını atmalarını söylememişti. Bunun yerine, "Bu yeter" demişti.
2) İsa burada Petrus'a hitap ederek konuşuyordu. Petrus, baş kâhinin hizmetkârının kulağını kestikten sonra İsa ona başka kimseye kılıcıyla vurmamasını söylüyordu.
3) İsa burada kılıcı olan herkesten değil, "kılıç gücüyle yaşayanlar"dan söz ediyordu. Bu hem hayatlarını insanları öldürerek kazananlar ve hem de insanları öldürmeye sorunlarının çözümü olarak bakanlar anlamına gelebilir.
4) Bu ayetin ikinci kısmı bir buyruk değil, bir gözlemdir.
Kılıçların bir sakıncası olmadığını gösteren diğer ayetler, Romalılar 13:1-4; Luka 14:31; 19:27; 20:14-16; Elçilerin İşleri 25:11; 1 Korintliler 9:7'dir. Askerler Luka 3:14'de Vaftizci Yahya'ya ne yapmaları gerektiğini sordukları zaman Yahya onlara orduyu bırakmalarını söyleme konusunda kusursuz bir fırsata sahip olmuştu ama onlara böyle bir şey söylememişti. Aynı şekilde, Elçilerin İşleri 10'da yüzbaşı Kornelyus da dindar bir adamdı. Eski Antlaşma zamanlarında, Çölde Sayım 35:31,33 ve Musa'nın Yasası'ndan önce Yaratılış 9:4'da katilleri idam etmeye sadece izin verilmiyor, bunun yapılması buyruluyordu. Kılıca dayanarak yaşamamamızı söyleyen ya da ima eden diğer ayetler şunlardır: 2 Korintliler 10:4-5; Matta 5:25; Yuhanna 18:36 ve Romalılar 12:17.
İsa, Luka 22:36 ve genel olarak Yeni Antlaşma'da, savunma için kılıç kullanımını ve Romalılar 13:1-4'de yönetimin kılıcı kullanmasını öğrettiği halde, hiçbir zaman kılıcın agresif bir şekilde kullanılmasını ya da kilisenin kılıç kullanmasını teşvik etmez. İlk Hristiyanlar'ın hiçbiri kilisenin kılıç kullanmasını savunmamıştır. Tarihsel olarak, Kutsal Kitap'a aykırı olan bu öğreti, ilk olarak M.S. 386 civarında Hippolu Augustin tarafından öğretilmişti.
Soru: Yeşaya 53:7, Mesih'in ağzını açmayacağını söylediği halde Matta 26:64'de İsa nasıl Sanhedrin'in önünde konuşabilmişti? YANIT: Yeşaya'nın sözleri, İsa'nın bütün hayatı boyunca konuşamayacak bir şekilde doğacağı anlamına gelmez. Yeşaya 53, "Kırkıcıların önünde sessizce duran koyun gibi Açmadı ağzını" diyerek buna açıklama getirir. İsa o gün konuşmuştu, ama Kendisini suçlayanlar Pontiyus Pilatus'un önünde O'nun aleyhinde konuştukları zaman, Matta 27:17 ve Markos 15:4-5'in söylediği gibi, Pilatus İsa'nın konuşmamasına ve Kendisine yapılan suçlamaların hiçbirine yanıt vermeyişine şaşırıp hayrete düşmüştü.
Soru: Matta 26:69-75'de, İsa'nın elçisi olan Petrus nasıl korkudan yalan söyleyebilmişti?
YANIT: Petrus, kendisinin de, Matta 26:75; Markos 14:72 ve Luka 22:62'de anladığı gibi burada günah işlemişti. Petrus, İsa'ya umut bağlamıştı ve İsa onları önceden uyardığı halde, İsa tutuklandığında elçiler korkuyla oradan kaçmıştı. İsa, Yuhanna 21:15-19'da Petrus'u, Kendisini üç kez inkâr ettiğinden ötürü bağışlamıştı.
Soru: Matta 26:73 ve Markos 14:70. Celile aksanının özellikleri neydi?
YANIT: Biz bunu kesin olarak bilmesek de,
Celile ve yakınlarındaki Dekapolis'te birçok Grek ve Grekçe konuşan Yahudi yaşıyordu. Onların konuşmaları belki de Grek dilinden bazı özellikler taşıyordu. Sözcüklerin telaffuzunun yanı sıra, deyişler ve sözcük seçimleri de buna dahil olabilir.
YANIT: Kutsal Kitap bunun nedenini söylemediği halde bunun iki nedeni olabilir:
Korku: Petrus korktuğu için böyle davranmış olabilirdi.
Etki için: Yahudiler'e, İsa'nın bir öğrencisi olmadığını "kanıtlamaya" çalışmak için böyle yapmış olabilir.
Petrus bunu hangi nedenden yapmış olursa olsun, tıpkı İsa'yı inkâr edişi gibi, bu bizim günümüzde izlememiz gereken bir örnek değildir.
Efesliler 5:4'e göre küfürlü konuşmamamız lazımdır ve Matta 12:36 da, söylediğimiz her boş söz için yargı günü hesap vereceğimizi bildirir.
Soru: Yahuda, Matta 27:5'in söylediği gibi kendini asmış mıydı, yoksa Elçilerin İşleri 1:18-19'un söylediği gibi bedeni yarılıp bütün bağırsakları dışarı mı dökülmüştü?
YANIT: Elçilerin İşleri 1:18-19, Yahuda'nın baş aşağı düştüğünü söyler. Bu da onun en azından biraz yüksekten düştüğü anlamına gelir. Bu ayetleri bir araya koymak bize iki olasılık sağlar. Her iki senaryoda da, İsa kendini asmıştı. Yahuda kendisini büyük bir olasılıkla bir uçurumun kenarında olan bir ağaca asmıştı.
Kendini asma girişimi işe yaramamıştı: Yahuda daha ölmeden ip kopmuş ve Yahuda tarlaya baş aşağı düşmüş ve bedeni yarılmıştı.
Kendini asma girişimi başarılı olmuştu ve Yahuda kendini astığı için ölmüştü. Ancak eğer kimse onu oradan indirmek için gitmemişse, bedeni er geç oradan düşmüştü.
Her iki durumda da, bir kendini asma girişimi, kopmuş bir ip ve yarılmış bir beden vardır.
Soru: Matta 27:7 ve Elçilerin İşleri 1:18'de tarlayı kâhinler mi, yoksa Yahuda İskariyot mu satın almıştı?
YANIT: Yahuda zaten ölmüştü, bu yüzden bu işlemi Yahuda'nın temsilcileri olarak kâhinler "onun" 30 gümüşüyle yapmıştı. Yahuda böylelikle ölümünden sonra tarlanın sahibi olmuştu. Matta 27:6'da kâhinler, kan bedeli olan bu otuz gümüşün tapınağın hazinesine koymayı istemediler.
Soru: Matta 27:9-10'un sadece bir kısmını Yeremya söylediği ve diğer kısmını da Zekeriya söylediğinden, bu olay nasıl Yeremya peygamber aracılığıyla bildirilen sözün yerine gelişi olabilir?
YANIT: Hristiyanlar'ın bunu beş yanıtı vardır.
Kopyalama hatası, kesinlikle bildirilen bir peygamber yoktur. Hippolu Augustin,
Birçok elyazmasında bir peygamberin isminin yer almadığını söylemiştir. Ancak, en iyi el yazmalarında "Zekeriya" isminin geçtiğini düşünmektedir (Augustin'in Müjdeler'in Uyumu anlamına gelen Augustines Harmony of the Gospels, kitap 3, bölüm 7.30-31, sayfa 191-192.
Zekeriya konusunda kopyalama hatası Birkaç Grekçe elyazması, Yeremya yerine Zekeriya der.
Çeviri hatası: Elçi Yuhanna'nın öğrencisi Papyas, Matta'nın Müjdesi'ni özgün olarak İbranice yazdığını kaydeder. Eğer bu doğruysa ve Matta'nın Müjdesi Grekçe'ye tercüme edilmişse, bu ayrıntı o zaman değişmiş olabilir.
Yeremya'nın kaydedilmemiş bir peygamberliği. Zekeriya 1:4, Yeremya 18:11'i aktarır. Zekeriya 7:7 eski peygamberlerin sözlerini söylediğini bildirir. Kutsal Kitap'taki Zorluklar anlamına gelen
Difficulties in the Bible, sayfa 139 bundan söz eder.
Bir tanıklık zinciri: Bir Midraş uygulaması, değişik peygamberlikleri aktarıp onları adına "bir tanıklık zinciri" dediğimiz şekilde birlikte yorumlamaktı. Markos 1:1 de büyük bir olasılıkla, bir tanıklık zinciridir. Bir örnek olarak şunu gösterebiliriz: eğer bir eserin iki yazarı varsa ve ikinci yazardan sadece kısaca söz ediliyorsa, sadece birinci yazarı bildirmek yaygın görülen bir davranıştır. Ayrıca zincirleme seri adı da verilen tanıklık zincirleri, sadece Kutsal Kitap'ta değil, ilk Hristiyanlar'ın yazılarında da yaygındı. Sadece daha ünlü olan yazarın ismini söylemek de yaygın bir uygulamaydı ve bizler de antik edebiyata kendi uygulamalarımıza göre değil, onların uygulamalarına göre bakmalıyız.
Soru: İsa, Matta 27:11 ve Markos 15:2'de, Söylediğin gibidir" dediğinde Yahudiler'in Kralı olduğunu onaylıyor muydu?
YANIT: Evet. Bu sözler sadece, "Söylediğin şey doğrudur" olarak tercüme edilebilir.
SORU: Matta 27:15 ve Markos 15:6'da, Pilatus bayramda neden bir tutukluyu salıveriyordu?
YANIT: Belli ki, bu onun kişisel geleneğiydi. Büyük bir olasılıkla, böyle yaparsa Yahudiler'in kendisini daha adil ve insancıl sayacaklarını düşünüyordu. Belli ki, adalet ve merhamet düşünceleri bizim günümüzde bu konulardaki düşüncelerimizden farklıydı ve Kutsal Kitap onun düşüncelerini onaylamaz.
Soru: Matta 27:19'da, Pontiyus Pilatus'un karısı hakkında başka ne biliyoruz?
YANIT: Kutsal Kitap onun hakkında başka bir şey söylemez. Kilise gelenekleri, adının
Claudia Procula olduğunu, daha sonra gizli bir Hristiyan olduğunu ve Rum Ortodoks Kilisesi'nin onu bir aziz saydığını bildirir.
Soru: Matta 27:22; Markos 15:14; Luka 23:23; ve Yuhanna 19:147de İsa'nın çarmıhta yavaş yavaş acı veren bir ölümle ölmesi mi gerekiyordu yoksa kılıçla ya da hastalıkla daha az acı veren bir şekilde ölebilir miydi? (Bu soruyu eşim merak ediyordu.)
YANIT: Kutsal Yazılar, neler olabileceği konusunda bir sürü olasılığı değil, sadece olup bitenleri bildirir. İblis, insanları İsa'yı öldürmeleri üzere yönettiğinde, belli ki İsa'ya o sırada insanların bildiği en acı verici ölümü vermeyi seçmişti. İsa bize en iyi armağanı vermek için en kötü cezaya katlanmıştı.
SORU: Matta 27:25'de, halk neden, O`nun kanının sorumluluğunun kendilerinin ve çocuklarının üzerinde olmasını istiyordu?
YANIT: Bu sorunun yanıtında göz önünde bulundurulması gereken dört nokta vardır.
1. Pilatus en azından İsa'nın ölümünden ötürü sorumluluğu üzerine almak için çok isteksiz görünüyordu ve halk sorumluluğu kendi üzerlerine almaya razı olmazlarsa Pilatus'un İsa'yı ölüm cezasına çarptırmayacağını düşünmüş olabilir.
2. Ayrıca, Pilatus'un karısı onu bu adamın ölümüyle hiçbir alakası olmaması konusunda uyardığı halde, Pilatus'un Kutsal Kitap dışında başka durumlarda kan dökmeye hevesli biri olduğunu göstermişti. Yine de, Pilatus kalabalığın sorumluluğu kendi üzerlerine alacaklarını söylemesini, böylece İsa'yı öldürme konusunda tek sorumlu olmaktan kurtulmayı isterdi. Pilatus kendini korumak için kalabalığı bu şekilde davranmaya yönlendiriyor olabilirdi. Böylece daha sonra eğer Yahudiler ya da Romalılar bu kararı sorgularsa kalabalığın sözleri onun bu kararını haklı çıkartmış olurdu.
3. Anne babalar kendi kişisel suçlarını çocuklarının ya da soylarından gelecek olanların üzerine koyup koymama kararını veremezler. Ne yazık ki, Hitler ve diğer Naziler, kendi zamanlarında yaşayan Yahudiler'e "Mesih katilleri" adını verdiler ve korkunç suçlarını haklı göstermeye çalışmak için bu sözü kullanmışlardı. Hitler kendisi, birçok Katolik rahibin ve başka Hristiyan'ın yok edilmesini emretmişti. Tabii ki, Romalılar İtalyan'dı ve Hitler, İtalya'yla müttefik olmuştu. Evet, Romalılar ve Yahudiler'in günahları İsa'yı çarmıha gerdirtmiştir ama aslında İsa'yı çarmıha gerdiren hepimizin günahlarıdır.
4. Nihai olarak, İsa'nın kanıyla örtülenlerin günahları yıkanmıştır ama tabii ki, kalabalığın burada söylemek istediği şey bu değildi.
Soru: İsa'nın kaftanı, Matta 27:28-29'da bildirildiği üzere kırmızı mıydı, yoksa Yuhanna 19:2-3'ün bildirdiği gibi mor muydu?
YANIT: Bu konuda iki değişik yanıt vardır ve ikisi de doğru olabilir.
Kırmızımsı-mor: Kırmızımsı mor, bir tür mor ya da kırmızı sayılabilir. Antik Grekçe'de, her rengin ışık tayfının tam olarak ne olduğu şimdiki kadar belirgin değildi. Papyas, Matta'nın Müjdesi'nin İbranice/Aramice'den, Grekçe'ye çevrildiğini söylediğinden bu işlemle söz konusu belirsizlik daha da vurgulanmıştı.
Çok-renkli: Pahalı bir kral giysisinin sadece bir tek renk taşıması gerçekten de garip olurdu. Mısır'daki insanların antik renkli resimleri çok renklilik gösterir. Birçok değişik renkten oluşan kaftanlar bildiğimiz kadarıyla İsa'dan 1900 yıl önce yaşayan Yusuf'un zamanında bile çok görülüyordu.
İşe esprili olarak bakarsak, bu yanıt tam siyah beyaz olmadıysa da, iki olasılığın da mantıklı olduğunu görmek için pembe gözlük takmak geremez.
Soru: Matta 27:32 ve Markos 15:21'de neden Kirineli Simun'un İsa'nın çarmıhını taşıması gerekmişti?
YANIT: İsa Kendi çarmıhını taşıyamayacak kadar zayıf düşmüştü ve Romalılar da onu kendileri taşımak istememişti. Romalılar burada adil görünme derdinde değildi.
Soru: Matta 27:32, çarmıhı taşıyan Kirineli Simun, Matta 26:6'daki cüzamlı Simun muydu?
YANIT: Bu mümkündür ama pek olası değildir. Simun çok görülen bir isimdi.
Soru: Matta 27:34,48 ve Markos 15:36, neden bir süngeri sirkeye batırıp İsa'ya verdiler?
YANIT: İsa susadığını söylemişti. Bir hadis, Yeruşalimli kadınların sirkenin içine acıyı kesen bir narkotik olan öd koyduklarını bildirir.
Soru: Matta 27:46-47 ve Markos 15:36, neden birisi İsa'nın İlyas'ı çağırdığını söylemişti?
YANIT: Kalabalık içindeki halk, Latince, Grekçe, Aramice/İbranice ve büyük bir olasılıkla birkaç başka dil daha konuşuyordu. İsa, "Eli, Eli" dediğinde, bazıları O'nun "İlyas" dediğini düşünmüştü. Hem İbranice ve hem de Romalılar'ın kullandığı Latince'de "y" sesi yoktu.
Soru: İsa, Matta 27:46 ve Markos 15:34'de, "Tanrım, Tanrım, neden beni terk ettin?" dediğinde ne demek istemişti?
YANIT: Bu sakin bir tanrıbilimsel soru değil, acı içinde bir bağırıştır. İsa burada sadece fiziksel acıyla değil, duygusal acıyla bağırıyordu. Bizim belki de tamamen anlayamayacağımız bir şekilde Baba, bizim bütün günahlarımızın ağırlığını omuzlarında taşıyan İsa'ya sırt çevirmişti.
Soru: Matta 27:46 ve Markos 15:34, sahte din önderi Rev. Moon'un öğrettiği gibi, İsa'nın Tanrı olmadığını mı gösteriyor?
YANIT: Hayır. İlk olarak, sahte Mesih Rev. Moon'un söylediklerini ondan sonra da bunların tekzibini vereceğiz.
İlahi İlk anlamına gelen Divine Principle (beşinci baskı 1977) 210-212 sayfalar. Yaratılış amacını yerine getirmiş bir adam olarak İsa, Tanrı ile tek bir bedendir... Yine de, hiçbir şekilde Tanrı'nın Kendisi olamaz... Tanrı'yla tek bir beden olan İsa'ya ikinci bir Tanrı (Tanrı'nın benzerliği) denilebilir ama o hiçbir şekilde Tanrı'nın Kendisi olamaz... İsa, yaratılışın amacını kusursuzluğa eriştirmiş olan bir adamdı ama bu onun Yaratıcı'nın Kendisi olduğu anlamına gelmez... Ayrıca, İsa'nın çarmıhta, "Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin?" dediğini öğrendiğimizde, İsa'nın Tanrı'nın Kendisi olmadığı açıklığa kavuşur."
Ancak, İbraniler 1:8,10 ve Titus 2:13'e göre İsa Tanrı'dır ve Koloseliler 1:19 da Tanrı'nın bütün doluluğunun O`nda bulunduğunu bildirir. İsa'nın Tanrı olduğunu gösteren diğer ayetler şunlardır:
Romalılar 9:5, Yuhanna 5:23 ve 1 Yuhanna 5:20. Yuhanna 20:28'de, İsa'nın öğrencisi Tomas O'na "Tanrım" diye hitap etmişti. Yuhanna 1:3,10,11,14 ve Koloseliler 2:16, gökte ve yeryüzündeki her şeyin İsa tarafından ve İsa için olduğunu göstererek İsa'nın sadece mükemmelleşmiş bir insan olmadığını gösterir.
Kutsal Kitap'ta, Tanrı sözcüğünün birden fazla anlamda kullanılması da karışıklık yaratabilir. Hiç olmazsa yeryüzünde, İsa itaati öğrenirken (İbraniler 5:8) Baba'nın İsa'nın Tanrısı rolünü yerine getirdiği kesindir.
Soru: Matta 27:51 ve Markos 15:38, Tapınak'ın perdesinin ikiye ayrılması ne anlama geliyordu?
YANIT: Perde Tanrı'nın en kutsal yerini Tapınak'ın geri kalan kısmından ayırıyordu. Perdenin yırtılması, Tapınak törenlerinin ve onları yöneten yasanın yok edildiği anlamına geliyordu. Perdenin yırtılması, İsa'nın kefaret eden kurbanından ötürü, engelin kalktığını ve Tanrı'yla yakın bir ilişkiye sahip olabileceğimizi gösteriyordu.
Soru: Matta 27:51'de, Tapınak perdesinin yırtıldığı konusunda Kutsal Kitap dışında bir kanıt var mıdır?
YANIT: b Yoma 39b. (sayfa 580)'da buna benzer bir şey vardır. Tapınak kapılarının kendi kendilerine açıldığını söyler.
Soru: Matta 27:51'de, Matta dışında bu deprem hakkında bir kanıt olmadığı doğru mudur?
YANIT: Hayır, bu doğru değildir. Ya Hristiyanlık'tan şüphesi olan kimseler haklıdır ve Matta esinlendirici bir noktası olan bir hikâye uydurmuştur ve ilk kilise de bunun doğru olduğuna inandırılarak kandırılmıştır ya da gerçekten bir deprem olmuştur, mezarlar açılmıştır, bazı ölüler dirilmiştir ve İsa'nın dirilişinden sonra cennete gitmiştir.
Matta'nın dışında kimsenin bundan söz etmediği doğru değildir. Bu olaylardan söz eden iki Kutsal Kitap dışı, Hristiyan olmayan kaynak ve dört Kutsal Kitap dışı Hristiyan kaynak vardır.
Phlegon, M.S. 137'den hemen sonra yazan (Anadolu'da olan) Karyalı bir Grek yazardı. Kendisi şöyle yazmıştır: "202'ci Olimpiyat'ın (M.S. 33) dördüncü yılında, 'büyük bir güneş tutulması' oldu ve 'günün altınca saatinde [yani öğlen saat 12'de]' gökte bir tek yıldızın bile görülmediği derecede karanlık gece oldu. Bitinya'da büyük bir deprem oldu ve İznik'te birçok şey devrildi" (Mesih için Savunu anlamına gelen The Case for Christ, sayfa 111'den aktarılmıştır ). Orijen Celsus'a Karşı anlamına gelen Origen Against Celsus, kitap 2, bölüm 14, sayfa 437; kitap 2, bölüm 33, sayfa 445; kitap 2, bölüm 59, sayfa 455.
Thales (ya da Thallus), (M.S. 232-245'de yazan) Julius Africanus'un sözünü ettiği Filistinli bir tarihçiydi. Julius, Thallus, Tarih'inin üçüncü kitabında, 'Bana hiç nedensiz görünen bir güneş tutulması oldu' der" diye bildirmektedir (İznik Öncesi Atalar anlamına gelen The Ante-Nicene Fathers, cilt 6 sayfa136'dan aktarılmıştır). Metin çerçevesi, Ahaşveroş'un buyruğundan Mesih'in çarmıha gerilişine kadar olan zamanın Daniel 9'u yerine getirdiğini anlatmaktadır. (Ancak Thales'in bir depremden söz ettiği konusunda bir kanıta sahip değiliz.)
İreneyus (M.S. 182-188), Kayıp Yazılardan Parçalar anlamına gelen "Fragments from the Lost Writings, bölüm 28, sayfa 573 (İznik Öncesi Atalar anlamına gelen Ante-Nicene Fathers'da), İsa gömüldüğünde, birçok can dirildi ve bedenlerinde görüldüler" der. Ayrıca, Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen Against Heresie, kitap 4, bölüm 34, sayfa 512'de de şöyle der: Ve Rab'bin çektiği acılarla bağlantılı ve daha önceden bildirilmiş olan olaylar başka hiçbir durumda gerçekleşmemiştir. Antik zamanlarda yaşayan hiç kimsenin ölümünde, güneş gün ortasında batmamış, Tapınak'ın perdesi yırtılmamış, deprem olmamış, kayalar kopmamış, ölüler dirilmemiş ve eskiden ölmüş olan bu kişiler üçüncü günde cennete kabul edilmemiştir... Bu yüzden, peygamberler sıradan birisinden değil, Kendisi için bütün bu olayların gerçekleştiği Rab'den söz etmiştir.
Elçi Yuhanna'nın bir öğrencisi olan, İgnatyus (M.S. 116'dan önce), Magnezyalılar'a Mektup anlamına gelen Letter to the Magnesians, 9'cu bölümde İsa'nın dirilttiği kişilerden söz eder.
İskenderiyeli Klement, The Stromata (M.S. 193-202) kitap 6, bölüm 6, sayfa 491'de, Ama uyumuş olanlar, ölü olarak indiler, diri olarak çıktılar. Müjde, 'ölmüş olan birçok kutsal kişinin cesetleri dirildi' der. Bu kişilerin daha iyi bir duruma geçirildikleri açıktır. O zaman Kurtarıcı'nın yaptıkları sayesinde evrensel bir hareket ve değişim gerçekleşmiştir" der.
Hristiyanlık'tan şüphe duyan kişilerin düşüncelerine göre, ilk zamanlarda yazan bu yazarlar, "kandırılmış ve aldatılmıştı." Aynı şekilde, diriliş dahil diğer mucizelerle ilgili olarak da, ilk Hristiyanlar da olmamış olan bazı olayların olduğuna inandırılarak kandırılmış ve aldatılmıştı. Daha fazla görgü tanığı olmadığından, ya Müjde yazarlarının söylediklerine inanırız, ya da inanmayız. Aynı şey, 1 Korintliler. 15:13-19'de, eğer diriliş gerçekleşmediyse kendi bildirisinin yararsız, kendisinin yalancı bir şahit olduğunu, imanımızın boş ve Hristiyanlar'ın bütün insanlar içinde en acınacak kişiler olduğunu söyleyen Pavlus için de geçerlidir. Elçi Pavlus gibi ben de ikisinin arasında olan başka bir şey göremiyorum.
Orijen (M.S. 225-254) Celsus'a Karşı anlamına gelen Against Celsus adlı kitabı, kitap 2, bölüm 33, sayfa 445'de, ülkenin üzerine karanlık çöktüğünden ve mezarların açıldığından söz eder. İskenderiyeli Dionisius (M.S. 246-265) da, Matta'daki depremden bahseder. Piskopos Basilides'e Mektup anlamına gelen Letter to the Bishop Basilides, kanon 1, sayfa 94.
Özetlemek gerekirse, şunlardan ötürü seçilmiş bireylerin diriltildiğine inanma nedenimiz var:
1. Müjde yazarlarına ve onların başka şeyleri bildirmelerine güvenimiz var.
2. İlk kilise yazarları bundan söz etmiştir.
3. Ölmüş kişileri tanımayanların bunu doğrulaması zaten imkânsız olurdu ve Yahudi ve Romalı yazarlar bu kişileri tanıyor olamazdı.
4. Yahudi yazarların bundan söz etmeye özendirici bir neden yoktu.
5. Diriltilmiş insanlar olayı, İsa'nın dirilişinin yanında gölgede kalmıştır.
Depremler hakkında söylediklerinizin yarısına katılıyorum. Ama Müjde yazarlarının bu dehşetli olayları, Tanrı'nın duruma el atmasının büyük önemi ve sonuçları simgelemek için kullanmış olmaları yerine, Tanrı'nın bu dehşetli olayları kullandığına inanıyorum. Müjdeler'e ek olarak, Vahiy Kitabı'ndaki depremleri ve Yeşaya 6'da Uzziya öldüğünde gerçekleşen depremi de unutmayın. Ayrıca kilise tarihinden de,
John Chrysostom, M.S. 403 tarihinde Konstantinopolis'ten sürgün edildiğinde de bir deprem olduğunu biliyorum. Eski zamanlarda yaşamış olan yazarların küçük depremleri yazmış olmaları beklenemez. Bu bölgede gerçekleşen küçük depremlerle ilgili olarak, sadece Türkiye ve Yunanistan'da gerçekleşen depremler hakkındaki ayrıntıları biliyorum. Encyclopedia Britannica Türkiye ve Yunanistan'daki depremler konusuna şunları bildirir:
1902 ile 1946 arasında 58 deprem olmuştur.
1947 ile 1966 arasında 82 deprem olmuştur.
1967 ile 1976 arasında 45 deprem olmuştur.
1977 ile1981 arasında 9 deprem olmuştur.
Bunun yanı sıra, Kümran'da yapılan arkeolojik araştırmalar, M.Ö. 31 yılında büyük hasar veren bir deprem gerçekleştiğini gösterir, ancak hiçbir antik çağ yazarı bu olayı kaydetmemiştir.
Sonuç olarak iki seçim vardır ve bunların arasında bir şey yoktur.
1. Deprem olmamıştır: Müjde yazarları, güzel ahlaksal öğretilerinde haklı olabilirler ama gerçekleşmemiş olan depremler olduğunu bildirmişlerdir. En azından gerçek dünyayla ilgili olaylarda onların söylediklerine güvenemeyiz.
2. Deprem: Müjde yazarlarının söylediklerine güvenilebilir ve onlar gerçekten gerçekleşen depremleri bildirmişlerdir.
Soru: Matta 27:52-53, ölmüş insanlar nasıl mezarlarından çıkabilirler?
YANIT: Yüce Tanrı'nın, ölüleri diriltmek dahil, istediği her şeyi yapma gücü vardır. Hristiyanlık'tan şüphe duyan bazı insanlar bunun doğa kanunlarına aykırı olduğunu söylerler ama doğa kanunlarını Tanrı yapmıştır.
Cennetteki melekler, Hristiyanlık'tan şüphe duyan kişilerin sözlerine, bizim Wright Kardeşler zamanında onların yapacaklarından kuşku duyan ve "insan hiçbir zaman uçamaz" diyen kişilere baktığımız gibi bakıyor olmalılar. Aerodinamik yükseltme yerçekimi kanununu hükümsüz kılabilirse Yaratıcı da Kendi yarattığı yasaları hükümsüz kılabilir!
Soru: Matta 27:52-53'de, İsa dirildiğinde insanlar mezarlarından çıkmaları, bir Katolik yazarın öğrettiği gibi Meryem'in bedeninin göğe alınması olasılığını gösteriyor mu?
YANIT: Hayır. Ludwig Ott, Katolik Dogmasının Temelleri anlamına gelen Fundamentals of Catholic Dogma (1960) sayfa 209'da bunu bir kanıt olarak değil, destekleyici bir savunma olarak sunmuştur. Bu, Meryem'in bedeniyle göğe alınmadığını iki nedenden ötürü desteklemez bile:
a) Mezarlarından çıkan insanların, (Lazar gibi) ölümlü bedenlerinde mi canlandırıldıkları, yoksa diriltildikleri mi açıkça anlaşılmamaktadır.
b) İsa ölüp ölümden dirildiğinde Meryem daha hâlâ yaşıyordu, bu yüzden Meryem bu gruba dahil olmuş olamaz.
Soru: Matta 27:65'de, "güvenlik altına alma" sözünün Tapınak askerleri yerine 4-16 Romalı asker anlamına geldiğini nereden biliyoruz?
YANIT: Grekçe'de ikisi de olabilir.
Bildirme kipi: Orada zaten bir nöbetçi var.
Emir kipi: Size vereceğim bu Romalı askerleri alın. Aşağıda bunun üç olası yorumunu ve her birinin lehte ve aleyhte olan tarafları yer alıyor:
Zaten kendi Tapınak muhafızlarımız var: İsa'yı tutuklayanların Tapınak muhafızları olması bu görüşü destekler. Çarmıha gerilen suçlunun bedeni artık Roma İmparatorluğu'na ait olduğundan onun yanında nöbet tutulması için Pilatus'tan izin almaları gerekiyordu. Yahudi kâhinlerin koyacağı mührün fazla bir etkisi olmazdı ancak Roma İmparatorluğu'nun ip ve balmumundan yapılan mührünü açıp katmak zor olurdu. Ayrıca onu bozan kişi ölüme mahkûm edilirdi.
Size zaten Romalı muhafızlar verildi: Belki de kâhinlere zaten Romalı muhafızlar verilmişti.
Romalı muhafızları alın: Echein sözcüğünün "almak" anlamında kullanılmasının ne klasik ne de Hellenist Grekçe'de görülüşü hakkında açık bir örnek olmaması bu düşünceye karşıdır.
Soru: Matta 28:9'da, İsa önce Mecdelli Meryem'e mi görünmüştü yoksa Pavlus'un 1 Korintliler 15:5'de ima ettiği gibi ilk önce Petrus'a (Kifas'a) mı görünmüştü?
YANIT: Mecdelli Meryem, İsa'yı gören ilk kişiydi ama Petrus, İsa'yı gören ilk elçiydi. Aslına Pavlus, Petrus'un İsa'nın göründüğü ilk kişi olduğunu söylememişti. Pavlus'un listelediği insanlar arasında, dirilmiş İsa'yı görenler listesinde ilk olarak Petrus, ondan sonra öbür elçiler ve sonra da 500'den fazla kişi yer alıyordu. Diğer yandan, Pavlus belki de kadınları kasten saymamıştı çünkü o zamanlarda mahkemede bir kadının tanıklığı sayılmazdı. Diğer yandan, belki de kadınların İsa'yı Petrus'dan önce gördüklerini sadece unutmuş da olabilirdi. Pavlus, İsa'yı Petrus'tan önce kimsenin görmediğini söylemediğinden her iki şekilde de ortada bir çelişki yoktur.
Soru: Matta 28:19'da, sadece bir tek Tanrı olduğundan İsa nasıl Tanrı olabilir ve Üçlü Birlik nasıl doğru olabilir?
YANIT: Ayrı ayrı tanrılar olmadan tek Tanrı'nın bir "çoğulluğu" mümkündür. Kur'an'da bile, Allah konuştuğu zaman, "biz" (Nahnu) ve Ben sözleri kullanılır. Tanrı insanların koyduğu sınırlara tabi değildir ve Tanrı Kendisini bizlere istediği şekilde vahyedebilir.
Kutsal Yazılar'da bir üçlülük vardır: Matta 28:19; 1 Petrus 1:2; Efesliler 2:18; Vahiy 4:8; 2 Korintliler 13:14; Yuhanna 15:26.
Sadece bir tek ayrılmaz Tanrı vardır: Yasanın Tekrarı 4:35-39; 6:4; Yeşaya 43: 10-2; 44:6,8; 45:5-6,14,21; 46:9; 1 Timoteos 1:17;6:15-16.
Üç ayrı kişi: Matta 3:16-17; Luka 3:21-22; Yuhanna 1:1;6:38;14:31;15:26; 16:28; 17:5; Elçilerin İşleri 5:31-32; Markos 10:38-40
İsa Tanrı'dır. Yuhanna 1:3; Koloseliler 1:16-17; İbraniler 1:6-9; Yuhanna 9:38; 2 Korintliler 11:3; Yuhanna 20:28-29; Vahiy 5:8-9; 22:20
Ruh Tanrı'dır: Romalılar 8:9-16; Luka 1:35; 1 Yuhanna 4:12-16; 1 Korintliler 3:16 vs. 1 Korintliler 6:19; Elçilerin İşleri 5:4;
Doğaları, yücelik ve onurları bakımından birbirlerine eşittirler: Yuhanna 5:18; 5:23; Koloseliler 2:9-10; (Yeşaya 44:6; Vahiy 1:8 vb. Vahiy 1:17-18; 22:13)
Rolleri ve rütbeleri farklıdır: 1 Korintliler 11:3; 1 Korintliler 15:25-28; Matta 12:18; Efesliler 1:3,17; Yuhanna 1:33; 14:16,26,28; Romalılar 8:26-27.
Bu arada, İsa'nın Üçlü Birlik'te olması, İsa'nın üçte bir Tanrı olduğu anlamına gelmez. Tıpkı, bir masanın yüksekliğinin masanın üçte biri olmaması gibi. Tanrı'yı matematiksel olarak açıklayamazsınız ama eğer böyle bir şey yapmaya çalışsaydınız Üçlü Birlik 1 + 1 +1 = 1 değil, 1 çarpı 1 çarpı 1 = 1 olurdu.
Soru: Matta 28:19, Matta 24:36 ve Matta 3:16-17'de modalizm nedir ve neden yanlıştır?
YANIT: Üçlü Birlik, bir tek ayrılmaz Tanrı olduğunu ve O'nun üç değişik kişide var olduğunu öğretir. Modalizm, hem ayrılmaz ve hem de tek bir kişi olan tek bir Tanrı olduğunu öğretir. Aslında iki tür modalizm vardır.
Patripassianizm, Baba'nın Ruh olan Oğul olduğunu söyler. Dinamik modalizm, Baba'nın Ruh olan Oğul olduğunu söyler. Her iki tür modalizm de aşağıdaki nedenlerden ötürü yanlıştır:
1. İsa, Yuhanna 14:28'de, "Baba benden üstündür" demiştir. İsa bunu söylediğinde, yeryüzünde yüceliğini bir kenara bırakmış olarak bıraktığı halde, eğer Baba O'ndan daha üstünse, o zaman Baba ile Oğul arasında bir fark var demektir.
2. Eğer modalizm doğru olsaydı, İsa vaftizinde karnından konuşan biri, bir sihirbaz ve nihai olarak bir yalancı olurdu (Matta 3:16-17; Markos 1:10-12; Luka 3:21-22). İsa yeryüzündeyken Baba'ya tabiydi (İbraniler 5:7-8). İsa'nın tabi olması gereken birisi olmasaydı bu anlamsız bir şey olurdu.
3. Aynı şekilde, İsa Baba'nın buyurduklarını yaptı
(Yuhanna 14:31). İbraniler 5:8'de İsa'nın Baba'ya itaati öğrendiğini okuyoruz.
4. Matta 24:36, Mesih'in ne zaman döneceğini, kimsenin, Oğul'un bile bilmediğini, ancak Baba'nın bildiğini söyler. Böylece en azından, İsa yeryüzündeyken Baba'nın bildiği şeylerle İsa'nın bildiği şeyler arasında bir fark vardı. Bazı Grekçe elyazmalarında ne de Oğul bilir" sözü yer almadığı halde, en iyi Grekçe elyazmalarında ve Grekçe elyazmalarının çoğunda, "ne de Oğul bilir" sözü yer almaktadır.
5. Eğer Yuhanna 5:36-37;6:29,38'in herhangi bir anlamı varsa İsa başka birisi tarafından gönderilmişti. İsa geldiğinde cennet boş değildi.
6. Yuhanna 5:22,26,27'da Baba'nın Oğul'a yargılama işini ve yetkisini vermesi Baba ve Oğul'un birbirinden ayrı olduklarını gösterir.
7. Eğer İsa sadece kendi kendine konuşuyor idiyse, neden Yuhanna 17:5, Yuhanna 14:16, 26,28 ve başka yerlerde Baba'ya dua edip O'ndan bir şey istemişti? Ayrıca, İsa'nın duaları başka birisiyle konuşmak olarak sunulduğundan, eğer İsa'nın konuştuğu kimse olmasaydı Kutsal Kitap yanlış yere yönlendirici olurdu.
8. Romalılar 8:26-27'de Ruh'un bizim için duada aracılık ettiği Kişi kimdir?
9. Matta 12:18'de, eğer İsa bir kulsa, kimin kuluydu?
10. Markos 15:34 and Matta 27:46'da Golgota'da İsa'yı kim terk etmişti?
11. Arada bir fark olduğunu gösteren diğer ayetler, Yuhanna 1:33; 1 Korintliler 11:3; 15:25-28; Efesliler 1:3,17; İbraniler 1:9'dur.
Aşağıda Yerel Kilise organizasyonunu kuran Witness Lee'den bazı aktarımlar yer almaktadır. Yerel Kilisenin, "Kampüste Hristiyanlar" adında öğrenci grupları vardır. Tipik olarak, kiliseleri, "...'daki [şehir ismi] Kilise" şeklinde isimlendirilir.
Böylece, Üçlü Birlik'in üç Kişisi, Tanrı'nın yönetiminin sürecinde üç art arda adım haline gelir." W. Lee. Tanrı'nın Yönetimi anlamına gelen The Economy of God, Living Stream 1968, sayfa 10.
"Aynı şekilde, Baba, Oğul ve Ruh üç Tanrı değil, bir Tanrı'nın sahip olup tadını çıkartacağımız üç aşamasıdır. W. Lee. Birde Üç Olan Tanrı Hakkında anlamına gelen Concerning the Triune God, Living Stream, tarih yok, sayfa 31.
Göklerde, insanların göremeyeceği yerde, Tanrı Baba'dır. İnsanlar arasında dışa vurulduğunda Oğul'dur ve insanların içine girdiğinde Ruh'tur. Baba, insanlar arasında Oğul'da dışa vurulmuştur ve Oğul da insanların içine girmek için Ruh olmuştur. Baba Oğul'dadır ve Oğul Ruh haline gelmiştirüçü bir tek Tanrı'dır. W. Lee. Birde Üç Olan Tanrı Hakkında anlamına gelen Concerning the Triune God, Living Stream, tarih yoktur, 8-9 sayfalar.
Ölüm ve dirilişten sonra Oğul, öğrencilerin içine üflenen Ruh haline geldi. W. Lee. Birde Üç Olan Tanrı Hakkında anlamına gelen Concerning the Triune God, Living Stream, tarih yoktur, sayfa 8.
...Oğul, bizim yaşam suyu olarak içmemiz için Ruh haline geldi..." W. Lee. Birde Üç Olan Tanrı Hakkında anlamına gelen Concerning the Triune God, Living Stream, tarih yoktur, sayfa 8.
...Rab'bin Oğul olduğunu ve O'na aynı zamanda Baba denildiğini de biliyoruz... Şimdi O'nun Ruh olduğunu okuyoruz. Bu yüzden, Rab Mesih'in Ruh da olduğunu iyice anlamalıyız." W. Lee. Mesih'in Her Şeyi İçine Dahil Eden Ruhu anlamına gelen The All-Inclusive Spirit of Christ, Living Stream 1969,4,6,8 sayfalar.
Böylece, Üçlü Birlik'in üç Kişisi, Tanrı'nın yönetim sürecinde art arda gelen üç adım haline gelmiştir." W. Lee. Tanrı'nın Yönetimi anlamına gelen The Economy of God, Living Stream, sayfa 10.
Bütün bunların bu yanıtın başında verilen ayetler tarafından yalanlandığına dikkat edin. Ayrıca modalizmin neden yanlış olduğu hakkında, bkz. Tarikat Üyeleri Sorduğunda anlamına gelen When Cultists Ask, 130-131 sayfalar.
Soru: Matta 28:19'da, modalizm yanlış olduğundan ancak Baba ile Oğul birbirlerine çok yakın olduklarından, onların birbirlerine ne kadar yakın olduklarını söyleyebilir misiniz?
YANIT: Kutsal Yazılar birçok ayrıntı bildirmediği halde bunun hakkında söyleyebileceğimiz altı şey vardır:
1. İsa Baba'da olduğu gibi, biz de İsa'dayız ve İsa bizim içimizde.
Bu ilişkiler arasında, Baba-İsa, İsa-Biz, Biz-İsa olmak üzere bir bağlantı vardır. Yuhanna 14:20; 17:23; 6:57
Yine de, Üçlü Birlik sadece benzetmesel bir ilişkiden daha fazlasıdır. Matta 28:19; Yuhanna 1:1,18; Filipililer 2:6-7; Koloseliler 1:15
Baba, İsa ve biz, sonsuz yaşam gibi bazı şeyleri paylaşırız. Yuhanna 16:13-15
Baba ve İsa, her şeyin birlikte "sahibi"dirler. Yuhanna 16:15;17:10. Bunu bize Kutsal Ruh bildirir. Yuhanna 16:14-5
Yine de Baba, İsa'nın insan olarak doğup bu dünyaya gelmesinden sonra bizim O'nunla paylaştığımız bazı şeylere sahip değildir. İbraniler 1:6-10; 2:14; 7:3
2. Baba ve İsa Bir Olduğu gibi Bizim de Bir olmamız lazımdır.
Bizim birbirimizle İsa ve Baba'nın olduğu gibi bir olmamız gerekmektedir. Yuhanna 17:11,21-22
Yine de, onlar birbirleriyle, bizim bir olamayacağımız bazı biçimlerde Bir'dir.
Yuhanna 5:23
3. Baba, İsa'da yaşar.
İsa yeryüzündeyken Baba İsa'da yaşadı. Yuhanna 10:38;14:10-11. İsa Kutsal Ruh'la doluydu. Luka 4:1,18
Eğer İsa'yı gerçekten tanıyorsanız, o zaman Baba'yı da tanırsınız ve Baba'yı görmüşsünüzdür. Yuhanna 14:7-9
Yine de, Baba İsa olmadı, herhangi bir süreçle O'na dönüşmedi. İbraniler 13:8; 1:9; Yuhanna 14:10,24,26; 15:1; 16:27-8,32; 17:5
4. İsa Baba'da yaşar.
Yeryüzünde İsa Baba'daydı. Yuhanna 10:38; 14:11
Yine de birbirlerinden farklıdırlar; İsa karnından konuşmuyordu. Matta 3:16; Yuhanna 8:18. İsa, Golgota'da terk edilmişti. Markos 15:34; Matta 27:46
İsa aracı olmadan kimse Baba'ya gelmez. Yuhanna 14:6; 6:45; Elçilerin İşleri 3:12
Yine de, onlar yeryüzünde birbirlerine çok yakın oldukları halde, İsa yine Baba'ya dönecekti. Yuhanna 14:12; Markos 16:19; Yuhanna 20:11
İsa'ya Ebedi Baba adı verilmiştir, bu da O'nun sonsuz yaşamın kaynağı olduğundan söz ediyor olabilir. Yeşaya 9:6
Yine de, İsa Baba olmadı, herhangi bir süreçle O'na dönüşmedi. İbraniler 13:8; Yuhanna 20:17; 14:10,24,26; 15:1
5. Baba/Tanrı/Mesih/Ruh Bizim içimizdedir.
İnsanlar, Tanrı'yı bizim aracılığımızla ve bizim içimizde görür.
Yine de, yıldızlar sadece teleskoplarda var olmadığı gibi Tanrı da sadece bizim içimizde yaşamaz. 1 Timoteos 6:16; Yeremya 23:24; Vahiy 19:11
Baba/İsa/Ruh her inanlının içinde yaşar.
. Yuhanna 14:17,23; 17:26; Romalılar 8:9-11; Galatyalılar 3:6; 1 Korintliler 6:19; 1 Yuhanna 4:15-16; 2 Timoteos 1:14
Yine de, Tanrı/Baba/Mesih/Ruh biz olmamışlardır ya da günahlı insanlara dönüşmemişlerdir. Yakup 1:13; İbraniler 4:15: 1 Petrus 2:22; 1 Yuhanna 3:5
Tanrı bizim içimizde ve bizim aracılığımızla etkin olur ve hareket eder. Filipililer 2:13; örnekler:1 Korintliler 15:10; Romalılar 15:18-19
Tanrı halkı, kilise, birlikte Mesih'in bedenidir. 1 Korintliler 6:15; 10:17; 12:27; Efesliler 4:12; Koloseliler 1:24.
Yine de, bizler Mesih'in fiziksel bedeni değiliz.
Koloseliler 1:22. Tanrı bizim aracılığımızla hareket etmekle sınırlı değildir. Yaratılış 1; Elçilerin İşleri 9:1-6; Vahiy
Bize Yardım Etmek/Yardım Etmemek aynı şeyleri İsa'ya yapmakla aynı şeydir. Matta 25:35-45; Yuhanna 13:20; Elçilerin İşleri 9:4-5; 22:7-8; 26:14-15
Yeni de, insanlar aynı şeyi inanlılara yapmadan Tanrı'yı övebilir ya da O'nunla alay edebilir.
Romalılar 1:18-32; Vahiy 9:20-21
6. Bizler Tanrı/Baba/Mesih/Ruh'ta yaşarız.
Bizler İsa'da ve Baba'dayız. Yuhanna 17:21; Koloseliler 2:6,12; 3:3-4; 1 Yuhanna 4:12,15-16; 5:20.
İsa Mesih ve O'nun sevgisinde kalmamız gerekmektedir. Yuhanna 15:1-9; 1 Yuhanna 2:27
Yine de, bizler şu anda tamamen Tanrı'yla beraber değiliz; daha hâlâ gidip Tanrı'yla birlikte olmamız gerekmektedir. 2 Korintliler 5:8; 1 Korintliler 13:12; Filipililer 1:23.
İsa yaşadığı için, biz de yaşayacağız. Yuhanna 14:19; Koloseliler 3:4; 1 Korintliler 15:12-22.
Yine de, biz Tanrı ya da Mesih olmayız, herhangi bir süreçle Onlara dönüşmeyiz; bunun yerine, Tanrı yolunda ve Mesih benzerliğinde oluruz. Yeşaya 42:8; 43:10; Romalılar 8:29; 1 Yuhanna 3:2; Filipililer 3:21
Bizler Mesih'te yeni yaratılışlarız. 2 Korintliler 5:17. Bizler Mesih'in düşüncesine sahibiz. 1 Korintliler 2:16.
Yine de, bizler zombiler haline gelmeyiz; hâlâ kendi (yenilenmiş) akıllarımız ve kişiliklerimiz vardır. 1 Korintliler 6:2-6; 11:13; 13:11, 14:20; Romalılar 14:5-6
Soru: Matta 28:19. Eusebius, bu ayeti İznik Konseyi'nden önce Üçlü Birlik'ten hiç söz etmeden 18 kez aktardığından ve Eusebius bu ayeti Üçlü Birlik formülüyle sadece İznik Konseyi'nden sonra aktardığından, bu ayet İznik Konseyi'nde değiştirilmiş midir? Yol anlamına gelen The Way tarikatının kurucusu, Victor Pavlus Wierwille, İsa Mesih Tanrı Değildir anlamına gelen Jesus Christ is Not God (1981) sayfa19-20 sayfalarında böyle bir iddiada bulunmuştur.
YANIT: Karşıt delil yetersizliğinden yola çıkılarak varılan bu sonuç iki nedenden ötürü sahtedir. Kayseryalı Eusebius tanrıbilimci değil, öncelikle bir tarihçi olduğu halde, Wierwille bile Eusebius'un bu ayeti İznik Konseyi'nden sonra aktardığını kabul etmektedir.
İkincisi ve en önemlisi, Eusebius'tan yüzyıllar önce birçok Hristiyan yazar, bu ayeti tamam olarak aktarmıştır.
The Didache (M.S. 125den önce), bölüm 7, sayfa 379 onu şu şekilde aktarır: Önce bu şeyleri söyledikten sonra, Baba, Oğul ve Kutsal Ruhun adıyla akan suda vaftiz et. Ama eğer diri su yoksa, başka suyla vaftiz et ve eğer soğuk suyla vaftiz edemiyorsan, ılık suyla vaftiz et. Ama ikisi de yoksa, vaftiz olacak kişinin başından aşağıya Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla üç kez su dök."
İreneyus (M.S.182-188) bu ayeti şu şekilde aktarmıştır: Git ve bütün uluslara öğret, onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vafiz et. (İreneyus, Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen Against Heresies, kitap 3, bölüm 17.1, sayfa 444)
Tertulyan (M.S. 198-220) bu ayeti kendi sözleriyle aşağıda görüldüğü gibi biraz değiştirerek söylemiştir: İsa, dünyadan ayrılıp Baba'nın yanına giderken on bir öğrenciye, 'gidip bütün uluslara öğretmelerini ve öğrettikleri kişileri Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'a vaftiz etmelerini'
Buyurmuştur."
Tertulyan, Sapkınlıklara Karşı Talimatlar anlamına gelen On Prescription Against Heretics adlı kitabının bölüm 20, sayfa 252'de Vaftiz Hakkında anlamına gelen On Baptism, bölüm 13, sayfa 676'da bunu biraz farklı bir şekilde söyler: Tanrı, İsa şöyle diyor: 'Uluslara öğretin, onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz edin.'"
Hippolitus (M.S. 222-235/6) bu ayeti şöyle aktarır: "Gidin ve bütün uluslara öğretin, onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz edin."
Noetus Adlı Kişinin Sapkın Öğretisine Karşı anlamına gelen Against the Heresy of One Noetus, bölüm 14, sayfa 228.
Novatian'a Karşı Tez anlamına gelen A Treatise Against Novatian (M.S. 254-256) bölüm 3, sayfa 658. Gidin ve Müjde'yi uluslara bildirin, onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz edin. Yani, Nuh'un zamanında mecazi olarak güvercin aracılığıyla etkin olan aynı Üçlü Birlik, şimdi Kilise'de ruhsal olarak öğrenciler aracılığıyla etkindir."
Yeniden Vaftiz Olma Konusunda Tez anlamına gelen Treatise on Re-Baptism (M.S. 250-258 civarı) bölüm 7, sayfa 671. Gidin ve uluslara öğretin, onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz edin.
Yedinci Kartaca Konseyi anlamına gelen Seventh Council of Carthage (M.S. 258) sayfa 567. Girbalı Munnulus şöyle demiştir: Özellikle vaftizin Üçlü Birlik'inde olduğu şekilde, Rabbimiz'in dediği gibi, 'Gidin ve ulusları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz edin.'"
Yedinci Kartaca Konseyi anlamına gelen Seventh Council of Carthage (M.S. 258), sayfa 569'da Thibarisli Vincentius şöyle demiştir: 'Gidin ve uluslara öğretin. Onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz edin."
Pettaulu Victorinus (M.S. 307) bu ayeti şöyle aktarır: "İsa, öğrencileri şöyle diyerek gönderdi: 'Gidin, bütün uluslara öğretin, onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz edin.'" Vahiy Üzerinde Yorum Kitabı anlamına gelen
Commentary on the Apocalypse, birinci bölümden, no.15, sayfa 345.
Öyleyse, Eusebius ve daha önceki yazarlar bu ayetleri çok açık bir şekilde aktardıkları halde, Wiewille neden tarihler hakkında kaçamak sözler söyleyerek konuyu bulandırıyor?
Son olarak, ilk Hristiyanlar'ın Üçlü Birlik hakkında söylediği şeyler için bir sonraki soruya bakın.
Soru: Matta 28:19. İlk kilisenin Üçlü Birlik konusundaki öğretilerinden bazıları nelerdi?
YANIT: Aşağıda bunlardan bazılarını göreceksiniz:
Diognetus'a anlamına gelen To Diognetus (M.S. 130 civarında yazılmıştır)
Bir kralın oğlunu göndermesi gibi, bir kral olan Tanrı da O'nu göndermiştir; Tanrı olarak (1) O'nu göndermiştir; O'nu insanlara gönderir gibi göndermiştir; O'nu bir Kurtarıcı olarak göndermiştir..." Bölüm 7. Dipnot (1), buradaki "Tanrı" sözcüğünün gönderilen kişiden söz ettiğini bildirir.
Justin Martyr (M.S. 138-165)
Çünkü bir sözcüğü söylediğimizde, o sözcüğü doğuruyoruz; ancak sözcüğü söylediğimizde içimizde duran sözcüğün önemini azaltacak şekilde keserek yapmıyoruz. Ve ateş örneğinde gördüğümüz gibi, ateş [başka bir şeyi] tutuşturduğunda azalmaz, aynı kalır. Bilgelik Sözü, her şeyde Baba'dan doğan ve Söz ve Bilgelik ve Güç'tür ve O'nun Kendisinden çıktığı Kişi'nin yüceliği söylediklerimi kanıtlamaktadır." Trifo ile Diyalog anlamına gelen Dialogue with Trypho, bölüm 61. Aslında 57-63'cü bölümlerin bütünü İsa'nın Tanrılığı'nı ele alır.
Antakyalı Teofilus (M.S. 168-181/188)
Işık veren cisimlerden [güneş, ay ve yıldızlar] daha önce olan üç gün de, Tanrı, Tanrı'nın Sözü ve Tanrı'nın Bilgeliği olmak üzere Üçlü Birlik'in (Grekçe triad) tiplemeleridir." Otolikus'a anlamına gelen To Autolycus, kitap 2, bölüm 15, sayfa 101.
Antakya piskoposu Teofilus (M.S. 168-181/188)
Çünkü ilahi yazının kendisi bize, Adem'in O'nun sesini duyduğunu söylediğini öğretir. Ama bu ses, aynı zamanda Tanrı'nın Oğlu olan Tanrı'nın Sözü değilse nedir?" Teofilus'tan Otolikus'a anlamına gelen Theophilus to Autolycus, kitap 2, bölüm 22, sayfa 103.
İreneyus (M.S. 182-188)
Ama İsa'nın Kendisi, Kendi hakkıyla, yeryüzünde yaşamış olan her insanın ötesinde Tanrı ve Rab ve Sonsuz Kral'dır, Beden Almış Tanrı Sözü'dür. O, bütün peygamberler, elçiler ve Kutsal Ruh'un Kendisi tarafından bildirilmiştir ve gerçeğin küçücük bir parçasını bile alan herkes tarafından görülebilir."
(İreneyus, Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen Against Heresies, kitap 3, bölüm 19.2, sayfa 449).
Şunu bil ki, her insan ya boş ya da doludur. Eğer Kutsal Ruh'a sahip değilse, Yaratıcı'yı tanımaz. Yaşam olan İsa Mesih'i almamıştır, göklerdeki Baba'yı tanımaz..." (Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen Against Heresies 3:16)
Kilise de, tek bir ruhmuş gibi öğretinin bütün bu noktalarına inanır... Çünkü Almanya'da kurulan kiliseler, İspanya'dakiler, Galya'dakiler, Doğu'dakiler, Mısır'dakiler, Libya'dakiler ya da herhangi başka bir yerdekiler bundan farklı bir şeye inanmaz ve öğretmez."
İskenderiyeli Klement, The Stromata (M.S. 193-202), kitap 5, bölüm 14, sayfa 468'da "Kutsal Üçlü Birlik"ten söz etmiştir.
Tertulyan (M.S. 198-220)
O zaman Söz, 'Ben Baba'dayım' dediği gibi, hem her zaman Baba'dadır ve 'Söz Tanrı'yla birlikteydi' diye yazılmış olduğu gibi her zaman Baba'yla birliktedir. Ve 'Ben ve Baba biriz' dediği gibi Baba'dan hiçbir zaman ayrı değildir ve ondan başka değildir." Prakseas'a Karşı anlamına gelen Against Praxeas, bölüm 8.
Hippolitus (M.S. 170-235/6), Yuhanna 1:1'in bir kısmını aktardıktan sonra şöyle der:
O zaman eğer Söz Tanrı ile ve Tanrı idiyse, bunu ne izler? İnsan burada iki Tanrı'dan söz edildiğini mi söyler? Ben aslında iki değil, bir Tanrı'dan ancak iki Kişi'den ve üçüncü bir idareden [düzenden] yani Kutsal Ruh'un lütfundan söz edeceğim. Çünkü Baba gerçekten de Birdir ama bir de Oğul olduğundan iki Kişi vardır. Bunun yanı sıra bir de üçüncü Kişi vardır ki, bu da Kutsal Ruh'tur. Baba buyurur, Söz yerine getirir ve Oğul da Baba'ya inanan kişiye gösterilir. Uyum idaresi tek Tanrı'ya döner, çünkü Tanrı tektir. Buyuran Tanrı'dır, itaat eden Oğul'dur ve anlayış veren Kutsal Ruh'tur. Baba her şeyin üzerindedir, Oğul her şeyin arasındadır ve Kutsal Ruh da her şeyin içindedir. Ve Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un gerçeğine inanmadan tek bir Tanrı'yı düşünemeyiz." Noetus Adındaki Kişinin Öğrettiği Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen Against the Heresy of One Noetus, bölüm 14.
Athanasius (M.S. 296-373)
Kargaşa olmadan birleşmiş, ayrılmadan ayırt edilmiş. Ayrılamaz ve derecesiz." Luka 10:22 Hakkında Vaaz anlamına gelen Sermon on Luke 10:22
Çünkü bir insan sadece çarmıhta elleri açılmış bir şekilde ölür. Rab'bin buna da katlanması uygundu. Bir eliyle eski zamanlarda yaşamış insanları, öbür eliyle Yahudi olmayan uluslardan olanları birleştirerek Kendine çekiyordu." Beden Alıp İnsan Olma anlamına gelen Incarnation 25:3
Kapadokyalı Basil (M.S. 329-379)
Tanrısal sözler tarafından Kendilerine öğretildiği üzere, Baba'nın Tanrı, Oğul'un Tanrı ve Kutsal Ruh'un Tanrı olduğunu itiraf etmeleri lazımdır" Sezariyeliler'e Mektup 7 (sayfa 116).
Hilari (M.S. 353-368)
Öyleyse, Tanrı'nın işleri bizim insansal doğamızın anlayışının ötesindedir ve mantıklı düşünme biçimimize uymaz. Çünkü sınırsız sonsuzluğun etkinliği, bazı şeyleri ölçmekte sonsuz bir anlayış gerektirir. Bu yüzden Tanrı'nın insan haline gelmesi, ölümsüz Olan'ın ölmesi, sonsuz Olan'ın gömülmesi mantıklı bir sonuç değil, gücünün sınırlanmasıydı. Yine, diğer yandan, O'nun bir adamdan Tanrı olarak, ölü olandan ölümsüz olarak ve gömülmüş olandan sonsuz olarak görünmesi bizim düşünce biçimimize değil, Tanrı'nın her şeye yeten gücüne bağlıdır. Böylece bizler, Mesih'in ölümü aracılığıyla Tanrı tarafından Mesih'te yeniden canlandırıldık. Üçlü Birlik Trinity 1:14
Aynı doğaya sahip olmayanlar hiçbir zaman eşit şekilde onurlandırılmadığından, eşit şekilde onurlandırılmak, onurlandırılanlarda bir ayrım oluşturmaz. Ama doğum gizemi, onur eşitliğini talep eder" (Yuhanna 5:23 hakkında)
Nissalı Gregori (M.S. 335-394)
Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un Tanrılığı'nın aynı olduğunu söylediğimiz ama insanlara "üç Tanrı vardır" demelerini yasakladığımızda..." Üç Tanrı Değil anlamına gelen Not Three Gods.
Milanolu Ambrose (M.S. 340-397)
O zaman bu sözler, hem Baba, hem de Oğul'un onurunun aynı olduğu Tanrı hakkında yazılmıştır Hristiyan İnancı Üzerine anlamına gelen Of the Christian Faith 3:3:17.
Kilisede, Üçlü Birlik'e inanmayan kişiler yoktu. Gnostikler, Aryanlar ve diğer sapkın görüşlere sahip olanlar kiliseden çıkartılıyordu. Yehova Şahitleri, Mormonlar ve diğerlerinin öğretileri yeni icatlardır.
Soru: Matta 28:19'yla alakalı olarak ilk kilise Üçlü Birlik hakkında neye inanıyordu?
YANIT: İznik Konseyi öncesi ve sonrasındaki kilisenin isimleri aşağıda bildirilen önderleri Üçlü Bilik öğretilerini öğretti. Yehova Şahitleri'nin Nöbetçi Kulesi anlamına gelen Watchtower yayını Üçlü Birlik'e İnanabilir Misiniz? anlamına gelen Can You Believe the Trinity?'nin onların Üçlü Birlik'e inanmadıklarını göstermeye çalışarak bu ilk kilise yazarlarının çoğundan alıntı yapmaları ilginçtir.
Önder |
Kaynaklar |
Bildiriler ve İnançlar |
İgnatyus: Elçi Yuhanna'nın öğrencisidir M.S. 107 ya da 116'da ölmüştür. |
17 yerde: Polikarp'a Mektup anlamına gelen bölüm 3, Efesliler 7 |
İsa Tanrı'dır
Tanrı Beden Alıp Dünyaya Gelmiştir |
İmzasız, M.S. 130 civarı |
Diognetus'a anlamına gelen To Diognetus, bölüm 7. |
Mesih, Kral, Tanrı, insan ve Kurtarıcı olarak gönderilmiştir. |
Justin Martyr, M.S. 138-165 |
Dialogue with Trypho bölüm 55-56,59,61-64,66,74-78 |
Tanrı ve Mesih olarak tapınmaya layıktır." Mesih'in var olmadığı bir zamanın varlığını düşünerek hataya düşmüştür.
|
Antakyalı Teofilus, M.S. 168-181/188 |
Otolikus'a anlamına gelen To Autolycus, kitap 2, bölüm 22. |
Aden Bahçesi'ndeki bu ses, aynı zamanda Tanrı'nın Oğlu olan Tanrı Sözü değilse nedir? (Üçlü Birlik terimini ilk kullanan oydu.)
|
İreneyus: Elçi Yuhanna'nın öğrencisidir. M.S. 182-188 |
Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen Against Heresies, kitap 3, bölüm 19.2, sayfa 449. |
İsa, Kendi hakkı olarak Kendisi, Tanrı ve Rab'dir... |
İskenderiyeli Klement yazmıştır M.S. 193-217/220. |
Stromata kitap 5, bölüm 14, Öğretmen anlamına gelen The Instructor |
Kutsal Üçlü Birlik İsa'yı öven ilahi: Bütün zaman ve mekânın Rab'bi; insanlığın Kurtarıcısı İsa; |
Tertulyan, M.S. 198-220/240. |
Prakseas'a Karşı anlamına gelen Against Praxeas adlı kitabın bütünü |
Üçlü Birlik terimini kullandığı bilinen ikinci yazar. |
İreneyus'un öğrencisi Hippolitus M.S. 225-235/6 |
Noetus Adlı Kişinin Sapkın Öğretisine Karşı anlamına gelen Against the Heresy of One Noetus |
Tanrı Oğlu, Tanrı'yken insan oldu. Yuhanna 1:1-3'ü aktardıktan sonra şöyle der: Biz de buna göre, beden alıp insan olan Söz'ü görüyoruz ve O'nun aracılığıyla Baba'yı tanıyoruz ve Oğul'a iman ediyoruz ve Kutsal Ruh'a tapıyoruz."
|
İskenderiyeli Orijen M.S. 225-254'de yazdı. |
de Principis kitap 1, bölüm 3.8. Origen kendi zamanında çok tartışılan bir yazardı ama Üçlü Birlik hakkındaki görüşleri hiçbir zaman sorgulanmadı. |
Üçlü Birlik'teki her Kişi'nin gücü aynıdır." Orijen, ruhların daha önce var olması ve sonunda insansal evrensellik konularında hataya düşmüştür.
|
Novatyan, M.S. 210-280 |
Üçlü Birlik Üzerinde Tez anlamına gelen Treatise on the Trinity |
Üçlü Birlik hakkında 32 bölümlük kitap |
Athanasius M.S. 296-373 |
Luka 10:22 Üzerinde Vaaz anlamına gelen Sermon on Luka 10:22 |
Karmaşa olmadan birleşmiş, ayrılma olmadan ayırt edilmiş, dereceler olmadan bölünemez. |
Kapadokyalı Basil M.S. 357-379 |
Sezariyeliler'e Mektup 8, Ruh Hakkında anlamına gelen Letter 8 to the Caesareans, On the Spirit |
Baba Tanrı'dır, Oğul Tanrı'dır, Ruh Tanrı'dır. Aryan tartışmasını ele alır.
|
Nissayı Gregori M.S. 335-394 |
Üç Tanrı Değil Üzerine, Eunomiyus'a Karşı anlamına gelen On Not Three Gods, Against Eunomius |
Baba ve Oğul'un doğaları aynıdır |
Hilari, M.S. 353-368 |
Üçlü Birlik hakkında The Trinity adlı bir kitap yazmıştır |
Yeterince söylendi. |
Milanolu Ambrose M.S. 340-397 |
Hristiyan İnancı Üzerine anlamına gelen On the Christian Faith |
Vahiy 4:8'deki Kutsal, Kutsal, Kutsal, Üçlü Birlik'ten söz eder.
|
Yuhanna Chrysostom M.S. 392-407 |
Yuhanna 1:1 Üzerinde Vaaz anlamına gelen Homily 3 on Yuhanna 1:1 |
Söz'ün bir Kişi olarak sonsuzluğu; yaratılmamış oluşu |
Hippolu Augustin M.S. 354-430 |
Kitap: Üçlü Birlik Hakkında anlamına gelen On the Trinity |
Rütbe bakımından hiçbir fark kabul etmedi |
Nestorius: Efes Konseyi, M.S. 431 |
Nasturi Hristiyanlığı'nı Başlattı |
İsa'nın Tanrı olduğu hakkındaki inancı hiçbir zaman eleştirilmedi |
İskenderiyeli Kiril, M.S. 431-444 |
Efes Konseyi'nde Nasturius'a esas karşı çıkan kişi |
(Ne yazık ki) Tanrı'nın annesi Meryem şeklinde bir vurgulama başlattı. |
İrlandalı Patrick, M.S. 389-461 |
Fazla yazmamıştır. Kortikus'a Mektup anlamına gelen Letter to Corticus'u yazmıştır. |
Üçlü Birlik hakkında ünlü yonca yaprağı benzetmesi |
Soru: Matta 28:19 ile ilgili. Kutsal Kitap'ta Üçlü Birlik sözcüğü yer almadığından Üçlü Birlik nasıl Kutsal Kitap'a uygun ve bu yüzden de doğru olabilir?
YANIT: Eski ve Yeni Antlaşma, misyonlar, öğrencilik ya da müjdecilik sözleri de Kutsal Kitap'ta bulunmaz. Kutsal Kitap kavramlarına sadece etiketler yapıştırmak onları daha çok ya da daha az doğru kılmaz. Vaftiz olmamız gereken ismi paylaşan Üç Kişi'ye siz ne isim veriyorsunuz?
Müslümanlar için, "Üçlü Birlik" sözü Kutsal Kitap'ta yer almadığı halde, aynı şekilde tawhid sözcüğü de Kur'an'da değildir. Mormonlar'ın "sonsuz ilerleme" sözü de, Mormon Kitabı'nda yer almaz.
Soru: Matta 28:19 ile ilgili. Üçlü Birlik'i neden kafamda canlandıramıyorum?
YANIT: Bunu kafanızda canlandırmanız gerekmez. Tanrı'nın yüce olmasını, her yerde olmasını, ya da sonsuzluğu da kafanızda canlandıramazsınız ama insanlığın acizliği Tanrı'yı sınırlamaz. Sonsuz Tanrı hakkındaki her şeyi tam olarak anlamayı bekler misiniz? Bizler ancak Tanrı'nın Kendisi hakkında vahyettiği şeyleri anlayabiliriz.
Üçlü Birlik'in üç nedenden ötürü kafa karıştırıcı olduğu kabul edilmektedir.
1. Tanrı'nın gerçeği, kurtulmamış insanlar için sık sık kafa karıştırıcıdır.
2. Sahte öğretmenler, bu kafa karışıklığına eklemede bulunmuştur. Örneğin, Yehova Şahitleri Üçlü Birlik'i kabul etmez, ancak kendileri de ret ettikleri Üçlü Birlik'i ya yanlış tanıtır, ya da ret ettikleri Üçlü Birlik'in ne olduğunu bilmezler bile. Bazı Mormonlar, Üçlü Birlik'i ret ettiklerini söyledikleri halde, Üçlü Birlik'i kabul ettiklerini söyleyen birçok Mormon tanıdım. Ancak, konuştuğum kişiler onun ne olduğunu bilmiyorlardı. Üçlü birlik, üç Kişi'nin sadece sevgi, ruh ve amaçta bir olmasından çok daha fazlasıdır.
3. Sadece tarikatları suçlayamayız. Birçok gerçek Hristiyan da Üçlü Birlik konusunu açıklamakta yeterince bilgili değildir.
Soru: Matta 28:19 ilgili olarak, Üçlü Birlik, benim Tanrı anlayışıma uymuyor.
YANIT: Önyargılarınız her ne olursa olsun, Tanrı'yı izlemeyi seçmelisiniz. Ya da kendi aklınızdaki imajı, ya da putu ya da tanrıyı izlemeyi seçebilirsiniz.
Soru: Matta 28:19'la ilgili. Eğer Üçlü Birlik doğruysa, İsa 1/3 Tanrı mıdır?
YANIT: Hayır, Üçlü Birlik hakkındaki bu yanlış tasvir insan mantığına uygun bir şeydir de ancak mantıklı bir yanı da yoktur. Bir masanın yüksekliği masanın 1/3'ü değildir.
Koloseliler 2:9a göre İsa Tanrının bütün doluluğuna sahiptir. Güneş ışık verdiğinden ısı veremeyeceğini söylemek gülünçtür. İsanın Tanrının bütün doluluğuna sahip olması, Baba ve Ruhun da Tanrının doluluğuna sahip olamayacağı anlamına gelmez.
Soru: Matta 28:19la ilgili olarak, Üçlü Birlik kavramı, üçlü tanrılara sahip olan Babil ve Asur dinlerinden mi gelmektedir.
YANIT: Hayır. Tanrı, Baba, Oğul ve Kutsal Ruhun ______ vaftiz ettiğinde adlarıyla değil, adıyla demiştir. Üçlü bir grup, üç ayrı varlık ve üç ayrı tanrısı olan çoktanrılıktır. Üçlü birlik, Bir ayrılmaz Tanrı ve üç ayırt edilen varlıktır.
Diğer yandan, eğer bir tek varlığın parçaları olsalardı, Grekçe metin, Baba, Oğul ve Kutsal Ruhun adıyla derdi. Ama aslında böyle demez. Onların bir tek varlık olduklarını vurgulayan bir biçimde tekil olarak isim der. Ama onların birbirinden ayırt edilebilir olduğunu vurgulayarak, Baba, Oğul ve Kutsal Ruh sözlerini de içerir.
Soru: Matta 28:19la ilgili. Bir, Birlik Pentikostçu vaizin söylediği gibi, neden bunu Kendisi yapmak yerine oğlunu işkence görüp ölmeye gönderen bir babaya tapmayı neden ret etmeyelim ki?
YANIT: Tanrıya kendi şartlarınız dışında tapmayı ret etmeniz çok yazıktır. Baba, sadece İsayı gönüllü olarak bizim için ölmesi için göndermekle kalmamış, İbrahime de, İshakı kurban etmeye razı olup olmayacağını sormuştu.
Soru: Matta 28:19la ilgili. İznik İnanç Bildirisi ilk olarak M.S. 325 yılında İznikte mi oluşturulmuştu?
YANIT: Aslında daha önce oluşturulmuştu.
Birçok insan bunun farkında değildir, ama Elçisel Atalar anlamına gelen Apostolic Fathers, cilt 7, sayfa 524e göre, İznikteki İznik İnanç Bildirisi, eski Yeruşalim İnanç Bildirisinin hafifçe düzeltilmiş haliydi. Ayrıca Neosezariye İnanç Bildirisine de çok benzer.
Soru: Matta 28:19la ilgili. İznik İnanç Bildirisine hiç eklemeler yapıldı mı?
YANIT: Evet. Aşağıda M.S. 325 yılında yazılan özgün İznik İnanç Bildirisi yer almaktadır (çeviri İznik Öncesi Atalar anlamına gelen
Ante-Nicene Fathers, cilt 7, sayfa 524den alınmıştır.)
Özgün belge, M.S. 325 yılında, İznikte 318 piskopos tarafından imzalanmıştır.
Biz, görünen ve görünmeyen her şeyin Yaratıcısı, Yüce Baba olan tek Tanrıya,
Ve Babadan çıkmış, biricik Oğul, yani Babanın özünden olan Tanrı Oğlu, tek Rab İsa Mesihe inanıyoruz.
Hem gökteki, hem de yeryüzündeki her şey Onun aracılığıyla yaratılmıştır.
O biz insanlar ve bizim kurtuluşumuz için yeryüzüne geldi, beden alıp insan oldu.
Acı çekti ve üçüncü gün dirildi.
Ve göğe alındı.
Ve hem dirileri, hem de ölüleri yargılamak için yeniden gelecektir.
Ve Kutsal Ruha inanıyoruz.
[anatema]
Ve Katolik ve Elçisel Kilise, Onun olmadığı bir zaman olduğunu, ya da Babadan çıkmadan önce var olmadığını ya da Onun hiçbir şeyden yaratıldığını ya da Tanrı Oğlunun başka bir özden olduğunu ya da Onun değişebilir ve tutarsız olduğunu söyleyenleri aforoz eder.
Eke, M.S. 381 yılında Konstantinopolis Konseyinde yetki verilmiş ve Efes Konseyinde onaylanmıştır (M.S. 421).
Gök ve yerden.
Bütün dünyalardan önce Babadan çıkan.
Kutsal Ruh aracılığıyla Bakire Meryemden olan.
Ayrıca Pontiyus Pilatusun yönetiminde bizim için çarmıha gerilen,
Ve gömülen.
Babanın sağında oturur,
Egemenliği hiçbir zaman son bulmayacaktır.
Rab ve Yaşamı Verendir,
Babadan çıkan;
Baba ve Oğulla birlikte tapınılır ve yüceltilir;
Peygamberler aracılığıyla konuşan:
Bir tek Kutsal Katolik ve Elçisel Kiliseye.
Günahların silinmesi için bir tek vaftizi kabul ediyoruz.
Ölülerin dirilişini
Ve gelecek dünyadaki yaşamı bekliyoruz. Amin.
[Anatema burada yer almaz.]
Hristiyanlığın İnanç Bildirileri anlamına gelen Creeds of Christendom, cilt 1, 24-29 sayfalara göre, buradaki cümleciklerden bazıları Epifanyusun iki inanç bildirisi ve Yeruşalimli Kirilin M.S. 350 yılında yazdığı inanç bildirisinde de yer almaktadır.
İnanç Bildirisine yapılan ikinci bir değişiklik de, Kutsal Ruhun Babadan ve Oğuldan gönderilmiş olduğunu söylerken ve Oğul sözünün konulmasıdır. Bu ilk olarak, M.S. 589 yılında Üçüncü Toledo Konseyinde görülmüştür.
Bu, İnanç Bildirisine resmi olarak Katolik Kilisesi tarafından eklenmiştir ve M.S. 879 yılında Ortodoks Patrik Fotiyusun altında Ortodoks Kilisesiyle resmi bir ayrılışın nedeni olmuştur.
Soru: Matta 28:19la ilgili. Bütün ulusları öğrencilerim olarak yetiştirin; onları ...vaftiz edin dediğinde, buradaki onlar sözcüğü, Yahudi olmayan uluslardan söz ettiğinden ve diğer uluslar suya batırılamayacağından, bu sözler, bu ayetin suyla vaftizle ilgili olarak anlaşılamayacağı anlamına mı geliyor?
YANIT: Hayır. Bir ulus da öğrenci olarak yetiştirilip öğretilemez, ama uluslar sözü, diğer ulusların halklarından söz etmektedir. Bu, Matta 28:19u suyla vaftizden söz ettiğini anlayan ilk Hristiyanlar için çok açık bir şeydi. Aşağıda bunun kanıtını göreceksiniz.
Didache (M.S.125 civarı) bölüm 7, sayfa 379da şöyle der: Diri suda Baba, Oğul ve Kutsal Ruhun adıyla vaftiz edin. Ama eğer diri su yoksa, başka suyla vaftiz edin; ve eğer soğuk suyla vaftiz edemiyorsanız ılık suyla vafiz edin. Ama ikisi de yoksa, vaftiz olan kişinin başından aşağıya, Baba, Oğul ve Kutsal Ruhun adıyla su dökün.
Tertulyanın (M.S. 198-220) Vaftiz Üzerine anlamına gelen On Baptism adında On Baptism. bütün bir eseri vardır. Bu eserin bir yerinde Tertulyan şöyle der: Ama şimdi artık iman açıldığından ve Onun doğuşu, çektiği acılar ve dirilişine inanan bir iman haline geldiğinden, dini törene bir şey daha eklendi. Yani, vaftiz etkinliğinin mühürlenmesi; giysiler, bir anlamda daha önce çıplak olan ve şimdi de doğru yasası olmadan var olamayan iman genişlemiştir. Çünkü vaftiz yasası verilmiştir ve formülü şöyle olarak bildirilmiştir: Bu nedenle gidin, bütün ulusları öğrencilerim olarak yetiştirin; onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh`un adıyla vaftiz edin. Vaftiz hakkında anlamına gelen On Baptism, bölüm 13, sayfa 676.
Portus piskoposu Hippolitus (M.S. 222-235/6), Baba, Oğul ve Kutsal Ruhun adıyla vaftiz edin der. Kısaca Kornelyustan söz eder. Noetus Adlı Birinin Öğrettiği Sapkınlığa Karşı anlamına gelen
Against the Heresy of One Noetus, bölüm 14, sayfa 228.
Novatiana Karşı Anonim Tez anlamına gelen Anonymous Treatise Against Novatian (M.S. 254-257) bölüm 3, sayfa 658, Baba, Oğul ve Kutsal Ruhun adıyla vaftiz edin der.
Yeniden Vaftiz Etmek Konusunda Anonim Tez anlamına gelen Anonymous Treatise on Re-Baptism (M.S. 254-257) onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh adıyla vaftiz et der (bölüm 7, sayfa 671).
Kartacalı Kipriyan (M.S. 246-258) Rab, dirildikten sonra, öğrencilerini gönderirken onlara ne şekilde vaftiz etmeleri gerektiği hakkında talimat verdi ve öğretti. Onlara, Gökte ve yeryüzünde bütün yetki bana verildi. Bu nedenle gidin, bütün ulusları öğrencilerim olarak yetiştirin; onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh`un adıyla vaftiz edin dedi. Rab, ulusların ismiyle vaftiz olması gereken Üçlü Birliki ima etmiştir. O zaman Marciyon Üçlü Birliki savunuyor mu? Bizim yaptığımız gibi aynı Babayı, Yaratıcıyı vurguluyor mu? Aynı Oğulu, Tanrı Sözü olarak beden alıp insan olan, bizim günahlarımızı taşıyan, ölerek ölüm üzerinde zafer kazanan, bedende ilk olarak dirilen ve öğrencilerine aynı bedenle dirildiğini gösteren Bakire Meryemden doğan Mesihi tanıyor mu?
Marsiyon ve diğer sapkınlar için iman çok farklıdır. Onlar için, kutsallık ve gerçeğe düşman olan sadakatsizlik, hainlik, küfür ve çekişmeden başka bir şey yoktur. Öyleyse, kendisi imanın gerçeğine sahip değilken, onların arasında vaftiz olmuş biri, imanı aracılığıyla, nasıl günahların bağışlanmasına ve ilahi merhamet lütfunu almış gibi görünebilir? Siyriyanın Mektupları anlamına gelen Letters of Cyprian, Mektup 72, bölüm 3, sayfa 380-381.
Soru: Matta Müjdesini Mattanın yazdığı konusunda ne gibi kanıtlar vardır?
YANIT: Hristiyanlıktan kuşku duyan Asimovun Kutsal Kitapa Kılavuzu anlamına gelen Asimovs Guide to the Bible, sayfa 772de, Hadislerin ötesinde bir kanıt yoktur der. Bu, ilk Hristiyanların yazdıklarından başka bir kanıt yok demek gibidir. Tabii ki, elimizde videokasetler yoktur ama o dönemle ilgili olarak elyazmalarından fazlasına sahip olamayız. İlk kilise, Matta Müjdesini elçi Mattanın yazdığını evrensel olarak kabul etmişti. Aslında epey çok kanıt vardır:
Papyas (M.S. 130-150), Matta ve Markos Kitaplarından isimleriyle söz eder.
Eusebiusun Kilise Tarihi anlamına gelen Fragment 6 from Eusebius Ecclesiastical History, kitap 3, bölüm 39.
Claudius Apollinaris (M.S. 160-180), Matta, Müjdeler ve yasadan söz eder. İznik Öncesi Atalar anlamına gelen Ante-Nicene Fathers, cilt 8, bölüm 772.
İreneyus (M.S. 182-188) Matta Müjdesinin Matta tarafından yazıldığını göstermek için
Matta 1:1i aktarır. İreneyus Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen Irenaeus Against Heresies, kitap 3, bölüm 16.2, sayfa 440.
İskenderiyeli Klement (M.S. 193-217/220) Ve Mattanın Müjdesinde, İbrahimle başlayan soyağacı, Rabbin annesi Meryeme kadar devam eder. Stromata, kitap 1, bölüm 21, sayfa 334.
Tertulyan (M.S. 198-220) şöyle der: Yuhanna ve Matta Müjdelerinden söz ediyorum: Markosun yayınladığı Müjde, tercümanı Markos olan Petrusa mal edilebilir. Lukanın Müjdesini bile insanlar olağan dışı bir şekilde Pavlusa mal ediyorlar. Ve öğrencilerin yayınladığı eserler öğretmenlerine ait gibi gözükebilir Tertulyan, Marsiyona Karşı Beş Kitap anlamına gelen Five Books Against Marcion, kitap 4, bölüm 5, sayfa 350.
Tertulyan şöyle yazmıştır: Müjdeci Antlaşmanın yazarlarının elçiler olması ... Bu yüzden elçilerden, Yuhanna ve Matta ilk olarak bize iman aşılar. Diğer iki elçi, Luka ve Markos da bu imanı daha sonra yeniler. Marsiyona Karşı Beş Kitap anlamına gelen Five Kitaps Against Marcion, kitap 4, bölüm 2, sayfa 347.
Julius Africanus (M.S. 232-245), Aristidese Mektup anlamına gelen Letter to Aristides, bölüm 3, sayfa 126da, İsanın iki soyağacını kıyaslarken Müjdeci Matta ve Lukadan söz eder.
Orijen (M.S. 225-254), Matta, Markos, Luka ve Yuhannadan söz eder. Orijen, Celsusa Karşı anlamına gelen Origen Against Celsus, kitap 5, bölüm 56, sayfa 568.
Kartacalı Kipriyan (M.S. 246-258), Kipriyanın Tezleri - Tanıklıklar anlamına gelen Treatises of Cyprian - Testimonies bölüm 3, sayfa 533de Matta 5:23,24den alıntı yaparken, Mattanın Müjdesinden söz eder. Ayrıca bkz. The Treatises of Cyprian Treatise 12, üçüncü kitap 1.40.
İskenderiyeli Dionisyus (M.S. 246-265), Mattanın söylediği gibi, Şabat gününü izleyen haftanın ilk günü; Yuhannanın yazdığı gibi, erkenden, ortalık daha karanlıkken; Lukanın söylediği gibi, sabah erkenden ve Markosun bize söylediği gibi, sabah erkenden. Böylece hiçbiri bize Onun dirildiği zamanı tam olarak açık bir şekilde göstermemiştir Piskopos Basilidese Mektup 5 anlamına gelen Letter 5 to the bishop Basilides, sayfa 94.
Arhelas (M.S. 262-278) Müjdeci Mattada Ruh, Rabbimiz İsa Mesihin şu sözlerine dikkat çekme konusunda dikkatlidir: Sakın kimse sizi saptırmasın! Birçokları, `Mesih benim` diyerek benim adımla gelip birçok kişiyi aldatacaklar. Eğer o zaman biri size, `İşte Mesih burada`, ya da `İşte şurada` derse, inanmayın. Çünkü sahte mesihler, sahte peygamberler türeyecek; bunlar büyük belirtiler ve harikalar yapacaklar. Öyle ki, ellerinden gelse, seçilmiş olanları bile saptıracaklar. İşte size önceden söylüyorum. Bunun için size, `İşte Mesih çölde` derlerse gitmeyin. `Bakın, iç odalarda` derlerse inanmayın. Manesle Tartışma anlamına gelen Disputation with Manes, bölüm 35, sayfa 209.
Adamantiyus (M.S. 300 civarı) Bunların uydurma olmadığını Müjdelerden gösterirsem kabul edecek misin? Onları Mesihin öğrencileri, Yuhanna and Matta; Markos and Luka yazdı: Gerçek İnanç Üzerinde Diyalog anlamına gelen Dialogue on the True Faith, birinci kısım b 5 sayfa 41.
Petaulu Victorinus (M.S. 304 yılında şehit edilmiştir) Mezmurlar, Matta, Yeşaya ve Danielden söz eder (Dünyanın Yaratılışı Üzerinde Yorum Kitabı anlamına gelen Commentary on the Creation of the World, sayfa 342).
Soru: Papyas, Mattanın Müjdesinden söz ettiğinde, Asimovun Kutsal Kitap Kılavuzu anlamına gelen Asimovs Guide to the Bible, sayfa 771in bildirdiği gibi Papyasın şimdi elimizdeki Mattanın Müjdesinden söz ettiği kesin değil midir?
YANIT: Asimov, kilise tarihinden çok kimya alanında bilgiliydi. Ayrıca, bundan önce sözünü ettiğimiz kişiler, bu Müjdenin hem Matta tarafından yazıldığını söylemişler, hem de Mattanın Müjdesinden ayetler aktarmışlardır. Ayrıca aşağıda adları bildirilen ilk kilise yazarlarının Mattanın Müjdesinden yaptıkları alıntılara sahibiz. Hepsi de, yazarının kim olduğunu söylemedikleri halde, bugün elimizde olan Mattanın Müjdesinden alıntı yapıyorlar.
Romalı Klementin yazıları ve Barnabanın Mektubu anlamına gelen The Epistle of Barnabas, İgnatyustan daha erken bir dönemde yazmışlardı.
Romalı Klement, M.S. 97/98
Barnabanın Mektubu, M.S. 100 civarı
Diognetusa anlamına gelen To Diognetus M.S. 130
Yuhannanın öğrencisi, İzmir piskoposu Polikarp M.S. 150 civarı
Hermas Çobanı, M.S. 160
Justin Martyr, M.S. 138-165
Antakyalı Teofilus, 168-181/188
Athenagoras, M.S. 177 civarı
Bu yüzden, eğer antik zamanlardaki alıntılar kitaba uyuyorsa, ilk Hristiyanlar, kitabın yazarının Matta olduğunu söylediyse ve Mattanın Müjdesi adı verilen başka bir kitapları yok idiyse, ilk kilisenin bildiklerinden şüphe etmemizi gerektirecek hiçbir kanıt yoktur.
Soru: Matta Müjdesi ne zaman yazılmıştı?
YANIT: Bu konuda sadece, Matta Müjdesinin M.S. 33 yılından sonra ve büyük bir olasılıkla M.S. 70 yılından önce yazıldığını söyleyebiliriz. İlk olarak bildiklerimizi, sonra da çeşitli bilginlerin düşüncelerini aktaracağız.
Müjdelerin tarihleri hakkında bilinen gerçekler
Luka: Pavlus, 1 Timoteos 5:18de,
Yasanın Tekrarı [Yasanın Tekrarı 25:4] ve Luka [Luka 10:7] kitaplarından Kutsal Yazılar diye söz ederek onlardan aktarma yapmıştır. Çoğu bilgine göre, 1 Timoteos Kitabı M.S. 63 yılında yazılmıştı. (Ancak Markos White, 1 Timoteos Kitabını M.S. 100-125 civarı olarak tarihlendirir)
Pariste bulunan Lukanın birinci bölümünden 6cı bölümünün sonuna kadar olan kısmının parçalarını içeren Luka elyazması, Philip Comfort tarafından M.S. 100 civarı olarak tarihlendirilmiştir. Tabii ki, Luka Müjdesi, Elçilerin İşleri Kitabından daha önce yazılmıştır. Bu konu hakkında daha çok bilgiyi şu kitapta bulabilirsiniz:
Thiede, Carsten SAYFA and Matta dAncona tarafından yazılan ve İsanın Görgü Tanıkları: Müjdelerin Çıkışı Hakkında Harika Yeni Elyazması Kanıtları anlamına gelen Eyewitness to Jesus: Amazing New Manuscript Evidence About the Origin of the Gospels (NY Doubleday 1996 206 ve sonraki sayfalar). Ancak, Thiede ve dAncona bunu, M.S. 68den daha ileri bir tarihte değil şeklinde tarihlendirdiği halde, Philip Comfort daha ihtiyatlıdır; kitabı M.S. 100 olarak tarihlendirmiştir.
Yuhanna: Elçi Yuhannanın bir öğrencisi olan Sezariyeli Eusebius, Matta and Markosun kendi müjdelerini yazdıklarından söz eder. Eusebius, Mattanın Müjdesini ilk olarak İbranice (Aramice?) yazdığını söylemiştir. Bazıları, bunun sadece İbranice edebi stilde yazıldığı anlamına gelebileceğini düşünür ancak bu epey şüphelidir. Elimizde Yuhanna Müjdesinin bir parçası var (M.S. 117-138de yazılan John Rylands elyazması). Genelde Yuhannanın yazılan son Müjde olduğu düşünülür.
Çeşitli Bilginler Bu Konuda Ne Düşünüyor?
Yorumcunun Kutsal Kitap Yorum Kitabı anlamına gelen The Expositors Bible Commentary, cilt 8, sayfa 20-21, M.S. 66-100 der ve büyük bir olasılıkla altmışlı yıllarda yazılmıştır diye ekler. Ayrıca Gundrynin, özellikle de Lukanın Mattayı temel aldığını ve Luka ve Luka-Elçilerin İşleri M.S. 63den önce tamamlandığından Mattanın tarihi için M.S. 40-100 dediğini de ilave eder.
The NIV Study Bible, sayfa 1439, bazılarının M.S. 50 kadar erken bir tarihte yazıldığını, başkalarının ise M.S. 70den de sonra yazıldığını düşündüğünü bildirir.
Yeni Cenova Etüt Kutsal Kitabı anlamına gelen New Geneva Study Bible, sayfa 1503, bazı insanların Mattanın tamamlanış tarihini M.S. 50 ve M.S. 100 gibi aşırı, olmayacak şekillerde bildirdikleri halde, uygun bir tarihin M.S. 64-70 olduğunu söyler.
Yeni Cenova Etüt Kutsal Kitabı anlamına gelen New Geneva Study Bible, sayfa 1558de, Genelde, Matta ve Lukanın M.S. 80-90 civarında yazılmış olduğu düşünülür der.
Ayrıca, Luka and Elçilerin İşlerinin M.S. 62 civarında tamamlanmış olabileceğini ve bazı insanların Yeni Antlaşmanın bütün kitaplarının M.S. 70den önce yazılmış olduğunu savunduğunu da bildirir.
NIV Kutsal Kitap Yorum Kitabı anlamına gelen New International Bible Commentary, Mattanın en eski Müjde olduğu düşünüldüğü zaman hariç, normalde M.S. 75-80 olarak tarihlendirildiğini bildirir.
İnanlının Kutsal Kitap Yorum Kitabı anlamına gelen Believers Bible Commentary, sayfa 1202, Mattanın M.S. 45 kadar erken bir tarihte Aramice olarak bir şey yazmış olabileceğini ve M.S. 55 ya da hatta daha sonra daha bütün, kanonik bir Müjdeyi tamamladığını söyler. Şöyle ekler:
Müjdenin Yeruşalimin yıkılışından (M.S. 70) sonra yazılmış olması gerektiği görüşü, büyük ölçüde Mesihin gelecekteki bu olayı ayrıntılı bir şekilde bildirmesine inançsızlığa ve tanrısal esini görmezden gelen ya da inkâr eden başka rasyonalist teorilere dayanır.
Yeni Uluslararası Kutsal Kitap Sözlüğü anlamına gelen New International Dictionary of the Bible sayfa 631, tam olarak bilmediğimizi ama Markosa bağımlılığının ve Yeruşalimin yıkılmasından söz etmeyişinin M.S. 70 yılından kısa bir süre önce yazıldığını önerdiğini bildirmektedir.
Wycliffe Kutsal Kitap Sözlüğü anlamına gelen Muhafazakâr Wycliffe Bible Dictionary, sayfa 1090, Matta Müjdesinin M.S. 30-115 yılları arasında yazılmış olduğunu söyler.
C.I. Scofield, M.S. 37, The Bible Knowledge Commentary New Testament, sayfa 16ya göre bu tarihin M.S. 37 kadar erken bir tarih olabileceğini söylemiştir,
Kutsal Kitap Bilgi Yorumu: Yeni Antlaşma anlamına gelen The Bible Knowledge Commentary: New Testament, sayfa 15-16, kesin bir yıl söyleyebilmenin imkânsız olduğunu söyler. Çok az bilgin M.S. 70den sonraki bir tarihi verir ve bu da, söz konusu kaynağa, Matta 4:5; 27:53de sözü edilen Kutsal Kentin daha hâlâ yıkılmamış olduğu imasını ekler. M.S. 50 civarında bir tarihin sözü edilen bütün talepleri yerine getireceğini söyler ve Mattanın ilk yazılan Müjde olduğu düşüncesini savunur.
Şüpheci Asimovun Kutsal Kitap Kılavuzu anlamına gelen Asimovs Guide to the Bible, sayfa 771, Mattanın son halini büyük bir olasılıkla
M.S. 70 den hemen sonra aldığını söyler.
İsa ve Müjdelerin Sözlüğü anlamına gelen Dictionary of Jesus and the Gospels, sayfa 528, karışık olarak liberal ve muhafazakâr bilginler tarafından yazılmıştır. O da kesin bir yanıt vermez ama, Mattanın yazılmış olabileceği en erken tarih, M.S. 75-80 arasıdır. M.S. 75-85 tarihlerinde yazılmış olduğu tahminleri yaygındır (Bonnard, Grundmann, Davies, and Allison adlı yorumcular).
Muhafazakâr olmayan Matta 1-7: Bir Yorum anlamına gelen Matta 1-7 : A Commentary, sayfa 93, ayrıntılı bir bilgi verdikten sonra varsayımsal olarak, Matta Müjdesinin tarihi M.S. 80 yılından çok ilerisine konulmamalıdır sonucuna varır.
Austindeki University of Texastan muhafazakâr olmayan profesör Markos White, ders notlarında Mattanın M.S. 80-90 civarında yazıldığını bildirir.
Bir liberal tahmin de, eğer Matta, Markostan ayetler aldıysa, Markosun Mattanın yazılışından yıllar önce elden ele dolaşıyor olması gerektiğidir. Bir başka ön varsayım da, Tanrının Yeruşalimin M.S. 70 yılındaki yıkımını önceden bildirmiş olabileceğini inkâr eder.
SORU: Bugün elimizde olan Matta Müjdesinin özgün olarak yazılmış olan Matta Müjdesinin güvenilir bir şekilde korunmuş kopyası olup olmadığını nasıl biliyoruz?
YANIT: Bunun en az üç iyi nedeni vardır:
1. Tanrı, Yeşaya 55:10-11; Yeşaya 59:21; Yeşaya 40:6-8; 1 Petrus 1:24-25; Matta 24:35de Kendi Sözünü koruyacağına söz vermiştir.
2. İlk kilisenin kanıtı. Birçok yazar, Mattanın Müjdesinden aktarma yapmış ya da ondan söz etmiştir. Bunların en erkenleri aşağıda yer alır:
Romalı Klement (M.S. 97/98) Matta 6:12-15; 7:2; 15:8i aktarır. Ancak Matta 15:8 (bölüm 5, sayfa 9) Markos 7:6 ve Yeşaya 29:13 ile aynıdır.
İgnatyus, İzmirlilere Mektup anlamına gelen Letter to the Smyrnaeans 1:1 (M.S. 90-116), Polikarpa Mektup anlamına gelen Letter to Polycarp, bölüm 2, sayfa 94, Matta 10:16byi aktarır.
The Didache (= On İki Elçinin Öğretisi) (M.S. 120-150) bölüm 8, sayfa 379 Matta 6:5,9-13den Rabbin Duasını aktarır. Dipnot 24e göre bu Lukadan değil, kesinlikle Mattadandır.
2 Klement bölüm 3, sayfa 252 Matta 10:32yi İsanın sözleri olarak aktarır ve ayrıca Matta 22:37den de bahseder.
2 Klement bölüm, sayfa 252, Matta 7:21i kendi sözleriyle aktarır.
2 Klement bölüm 5, sayfa 252, Matta 5:28yi İsanın sözleri olarak kendi sözleriyle aktarır. 2 Klement bölüm 9, sayfa 253 Matta 12:50yi İsanın sözleri olarak kendi sözleriyle aktarır.
Barnabanın Mektubu anlamına gelen The Letter of Barnabas (M.S. 100-150), bölüm 5, Matta 20:16dan (ve ayrıca 22:14den) aktarma yapar. İznik Öncesi Atalar anlamına gelen The Ante-Nicene Fathers, 139cu sayfadaki dipnot bunun, önünde Yazılmıştır şeklindeki yetkili formül bulunan ilk aktarma olduğunu söyler.
Polikarpın Filipililere Mektubu anlamına gelen Letter of Polycarp to the Filipililer, bölüm2 sayfa 33 (M.S. 110-155) Matta 7:1yi olduğu gibi aktarır: Ama Rabbin öğretisinde ne dediğini aklınızda tutun: Başkasını yargılamayın ki, siz de yargılanmayasınız.
Polikarp, Polikarpın Filipililere Mektubu anlamına gelen Polycarps Letter to the Philippians, bölüm 7, 34-35 sayfalarda Matta 6:13ayı aktarır.
Polikarp, Polikarpın Filipililere Mektubu anlamına gelen Polycarps Letter to the Philippians bölüm 7, sayfa 34-35de Matta 26:41byi aktarır.
Diognetusa Mektup anlamına gelen The Letter to Diognetus, bölüm 9, sayfa 28 (M.S. 130 civarı), Matta 6:25den söz ederek, Kurtarıcının bize, giyecek ve yiyecek konusunda kaygılanmamamız için Kendisine güvenmemizi öğrettiğini söyler.
Diognetusa Mektup anlamına gelen The Letter to Diognetus, bölüm 8 sayfa 28 (M.S. 130 civarı) Matta 19:17den söz eder.
(parça 1e göre) Papyas, Petrus, Yakup, Yuhanna, Matta ve diğerleriyle şahsen konuşan ilk kilise yazarlarından biriydi. Parça 6da, Mattanın [İsanın] bildirimlerini İbranice olarak bir araya getirdiğini söylemiştir.
Justin Martyr (M.S. 138-165) Mattayla ilgili kaynaklara dayanır Matta (neredeyse 38 kez), ki bu sayı da diğer Müjdelerden çok Mattanın Müjdesine dayandığını göstermektedir.
Bunu, Justinin diğer Müjdeleri kaynak göstermesiyle kıyaslamak için bkz. İznik Öncesi Atalar, anlamına gelen Ante-Nicene Fathers cilt 1, sayfa 591. Lukadan gösterilen kaynakların birçoğunun Luka ve Mattada aynı olduğunu unutmayın. Şu ayetleri aktarır ya da kendi sözcükleriyle söyler: Matta 1:21; 3:11-12,17; 4:9,10; 5:20,28,29,32; 3:34,37,44,45,46; 6:1,16,19,20,21,22,25,26,33,41; 7:15,16,19,21,22; 8:11; 9:13; 10:28; 11:12-15,27; 12:38f; 13:3,42; 15:22-28; 16:21,26; 17:12; 19:6,12,17,26,28; 21:13; 22:17,19-21,37; 23:15,23,24,27; 24:11; 25:41; 26:39
Muratoryan Kanonu anlamına gelen Muratorian Canon (M.S. 170 civarı), diğer üç Müjdeyle birlikte Mattanın Müjdesinden de söz eder.
Hermas Çobanı anlamına gelen Shepherd of Hermas (M.S.160 civarı), kitap 1, Dördüncü Görüm, bölüm 2, sayfa 18, Matta 26:24ün, O adam hiç doğmamış olsaydı, kendisi için daha iyi olurdu diyen dörtte birini aktarır. Hermas Çobanı anlamına gelen Shepherd of Hermas (M.S. 160) kitap 2, bölüm 6, sayfa 30, Matta 10:28in, Canı da bedeni de mahvedebilen Tanrı`dan korkun diyen kısmından söz eder.
Sapkın Tatian (M.S. -177) Diatessaron adı verilen dört Müjdenin uyumunu yazdı. Burada Mattadaki 819 ayetten söz eder ki, bu da Matta Müjdesinin % 76sıdır.
Claudius Apollinaris (M.S. 160-180) Matta, Müjdelerden ve yasadan söz eder. İznik Öncesi Atalar anlamına gelen Ante-Nicene Fathers cilt. 8, bölüm 772
Efesli Apollonius (M.S. 210 civarı), Montanizm Hakkında anlamına gelen Concerning Montanism bölüm 4 sayfa 776da Matta 10:9u Rabbin söylemiş olduğu bir söz olarak aktarır. Ayrıca, Montanizm Hakkında anlamına gelen
in Concerning Montanism, bölüm, sayfa 776da da Matta 12:33ü aktarır.
Antakyalı Teofilus (M.S. 168-181/188) , Teofilustan Otolikusa anlamına gelen Theophilus to Autolycus, kitap 3, bölüm 3, sayfa 115de Matta 5:28i, Müjdenin sesi olarak aktarır.
İreneyus (M.S. 182-188) dört Müjde hakkında da birçok kaynak kullandığı halde, en çok Mattayı kullanır. Mattadan 223 ayeti ya da bütün olarak ya da kısmen kullanır. İreneyus, Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen Against Heresies, kitap 3, bölüm 16, sayfa 441de bu Müjdenin Matta tarafından yazılmış olduğunu söyler. Aşağıda, İreneyusun Mattanın ilk dokuz bölümünden aktardığı ya da kendi sözleriyle bildirdiği ayetlerin bir listesini bulacaksınız: 1:1,12-16,18,20,23; 2:15,16; 3:3,7,9-12,16; 4:3,7,9,10; 5:5,8,13a,14a,16,18,20-28,33-35,41,44,45; 5:12nin son 1/3ü ve 7:7nin ortasındaki 1/3ü; 6:12a,19,24,27; 7:1-2,5; 8:9,11-13; 9:2a,6,8,29
İreneyus ayrıca Matta 2:16; 5:39; 7:15,19,25; 9:17 11:9; 12:18,31; 13:25,38,44; 17:3,7,27den de söz eder.
İreneyusun Matta Müjdesinin 10cu bölümünden sonrasından aktardığı bütün ayetleri henüz ikinci kez kontrol edemedim.
İskenderiyeli Klement, Stromata, kitap 1, bölüm 21, sayfa 334de şöyle der (M.S. 193-202): Ve Mattanın Müjdesinde, İbrahimle başlayan soyağacı, Rabbin annesi Meryeme kadar devam eder. İskenderiyeli Klement, Matta Müjdesinden daha başka birçok ayet de aktarır.
Tertulyan (M.S. 198-220) Marsiyona Karşı Beş Kitap anlamına gelen Five Kitaps Against Marcion, kitap 4, bölüm 5, sayfa 350de Matta, Markos, Luka, Yuhanna, Vahiy ve Pavlusun Mektuplarının birçoğunun yazarlarının doğru olduğunu vurgular ve Mattadan birçok ayet aktarır.
Theodotus büyük bir olasılıkla Montanistti.
Hippolitus (M.S. 225-235/6), Matta 7:21 ve Matta 21:31i Kurtarıcı tarafından söylenmiş sözler olarak aktarır. Bütün Sapkınlıkları Yalanlama anlamına gelen Refutation of All Heresies, kitap 5, bölüm 3, sayfa 54. Mattadan da daha başka birçok ayet aktarır.
Julius Afrikanus (M.Ö. 232-245), Aristidese Mektup anlamına gelen Letter to Aristides bölüm 3, sayfa 126da İsanın iki soyağacını kıyaslarken Müjdeci Matta ve Lukadan söz eder.
Orijen (M.S. 225-254), Matta Müjdesinden çokça aktarma yapar, çünkü Matta Kitabı üzerinde tam bir yorum kitabı yazmıştır. Orijenin aktarımlarına Matta 24:23-27 de dahildir.
Novatyan (M.S. 257) Üçlü Birlik hakkında anlamına gelen On the Trinity, bölüm 8, sayfa 617de bu sözlerin İsanın sözleri olduğunu söyleyerek Matta 10:29-30u aktarır. 12ci bölümde de yine bu sözlerin İsanın sözleri olduğunu söyleyerek Matta 27:20yi de aktarır. Novatyan Mattadan şu ayetleri aktarır: Matta 1:23 (sayfa 635); 5:8 (sayfa 639-640); 10:28a (sayfa 636) 10:29,30 (sayfa 617); 12:32b (sayfa 641); 16:16 (sayfa 637); 16:16 (sayfa 637); 28:20b (sayfa 621)
Novatyana Karşı Bir Tez anlamına gelen A Treatise Against Novatian, 7:2a (sayfa 661); 7:22,23 (sayfa 659), 10:33 (sayfa 659), 23:12a (sayfa 661) ve büyük bir olasılıkla daha başkaları olmak üzere Mattadan dört ayetten aktarma yapar.
Yeniden Vaftiz Olma Konusunda Anonim Bir Tez anlamına gelen Anonymous Treatise on Re-Baptism (M.S. 250-259 civarı) Matta Müjdesinden şu ayetleri aktarır: 3:11b (bölüm 2, sayfa 668) 9:2b (bölüm 18, sayfa 677); 10:32 (bölüm 11, sayfa 673), 12:37 Müjdede olarak (bölüm 13, sayfa 675), 16:22,23 (bölüm 9 sayfa 672); 24:4,23,24 (bölüm 12, sayfa 674), 26:70 (sayfa 672), 28:19 (bölüm 7, sayfa 671).
Kartaca piskoposu Kipriyan (M.S. 246-258) Mattaya Göre İncilde, İnsanoğlu`na karşı bir söz söyleyen, bağışlanacak; ama Kutsal Ruh`a karşı bir söz söyleyen, ne bu çağda, ne de gelecek çağda bağışlanacaktır der diye aktarır. Kipriyanın Tezleri anlamına gelen Treatises of Cyprian, Tez 3, bölüm 28, sayfa 542.
Kartaca piskoposu Kipriyan (M.S. 246-258), Kipriyanın Tezleri anlamına gelen Treatises of Cyprian, Tez 10, bölüm 15, sayfa 495de İsanın Kendi Müjdesinde ne söylediğinden söz ederek Matta 5:43-45i aktarır.
Kartacalı Kipriyan (M.S. 246-258), Mektup 48:4, sayfa 326da İsanın Kendi Müjdesinde ne söylediğinden söz ederek Matta 15:13ü aktarır.
Moyses ve diğerlerinden Kipriyana (Mektup 25) bölüm 4, sayfa 30de (M.S. 250-251), Rabbimiz, Müjdesinin borazanıyla diyerek Matta 10:37-38i aktarır.
Kornelyusdan Kipriyana (M.S. 246-256 civarı) Matta 5:8i, müjdesel söz olarak aktarır, Mektup 45 bölüm 2, sayfa 323.
Sezariyeli Firmilyandan (M.S. 256) Matta 16:9u İsanın sözleri olarak aktarır (Letter 74, bölüm 16, sayfa 394).
Yedinci Kartaca Konseyinde (M.S. 258) Castra Galbaeli Lusiyus, Rab, Müjdesinde, Yeryüzünün tuzu sizsiniz. Ama tuz tadını yitirirse, bir daha ona nasıl tuz tadı verilebilir? dediğinden demiştir (sayfa 566).
Gregory Thaumaturgus (M.S. 240-265) Matta 15:11in bir kısmını Kurtarıcının sözleri olarak aktarır. Kanonik Mektup anlamına gelen Canonical Epistle, kanon 1, sayfa 18.
İskenderiyeli Dionisyus (M.S.246-265) Mattanın söylediği gibi, Şabat Günü`nü izleyen haftanın ilk günüydü. Lukanın söylediği gibi, Erkenden, ortalık daha karanlıkkendi ve Markosun söylediği gibi, sabah çok erkenden, güneşin doğuşuyla birlikteydi. Bu yüzden kimse Onun tam olarak ne zaman dirildiğini bize göstermemiştir der. Piskopos Basilidese Mektup 5 anlamına gelen Letter 5 to the bishop Basilides, sayfa 94.
İskenderiyeli Anatolyus (M.S. 270-280), bölüm 8de Matta 26:17den ve bölüm 10de de Matta 26:38den söz eder.
Arhelas (M.S. 262-278) Müjdeci Matta, Ruh, da Rabbimiz İsa Mesihin bu sözlerine işaret etme konusunda dikkatlidir: İsa onlara şu karşılığı verdi: Sakın kimse sizi saptırmasın! Birçokları, `Mesih benim` diyerek benim adımla gelip birçok kişiyi aldatacaklar. Çünkü sahte mesihler, sahte peygamberler türeyecek; bunlar büyük belirtiler ve harikalar yapacaklar. Öyle ki, ellerinden gelse, seçilmiş olanları bile saptıracaklar. İşte size önceden söylüyorum. Bunun için size, `İşte Mesih çölde` derlerse gitmeyin. `Bakın, iç odalarda` derlerse inanmayın Manesle Tartışma anlamına gelen Disputation with Manes, bölüm 35, sayfa 209.
Adamantiyus (M.S. 300 civarı) Bunların uydurma olmadığını size Müjdelerden gösterirsem kabul edecek misiniz? Bunları, Yuhanna ve Matta; Markos ve Luka olmak üzere Rabbin öğrencileri yazmıştır Gerçek İman Konusunda Diyalog anlamına gelen Dialogue on the True Faith, Birinci Kısım b 5, sayfa 41.
Petaulu Victorinus (M.S. 304 yılında şehit edilmiştir), Dünyanın Yaratılışı Hakkında Yorum Kitabı anlamına gelen Commentary on the Creation of the World, sayfa 342de Mezmur, Matta, Yeşaya, Danielden söz eder.
İskenderiyeli Petrus (M.S. 306,285-311) Kanonik Mektup, kanon 12, sayfa 276-277de Matta 21:6 ve 6:24ü Rabbin sözleri olarak aktarır. Ayrıca Kanon 13, sayfa 277de Matta 2:13-16den söz eder ve Canon 13: sayfa 277de Matta 2:22-23ü aktarır.
Metodiyus (M.S. 260-312) Bakın, bize Kutsal Yazılar üzerinde ruhsal bakımdan derin düşünme görevi verilmiştir. Bu konu, yararı olsun diye yakan ve dezenfekte eden tuz gibidir. Onsuz kişinin Yüce Tanrıya yaklaştırılması imkânsızdır. Çünkü Rab, elçilerine, Yeryüzünün tuzu sizsiniz demiştir [Matta 5:13]. On Erden Kızın Şöleni anlamına gelen The Banquet of the Ten Virgins, kitap 1, söylem 1, bölüm 1, sayfa 311.
Teofilusun Gözetmen Habibin Şehit Edilmesi anlamına gelen Martyrdom of Habib the deacon, sayfa 694de, Matta 10:39 ve Matta 7:6yı Kutsal Yazılar olarak aktarır.
İskenderiyeli Atanasyus (M.S. 318 civarı), Putperestlere Karşı anlamına gelen Against the Heathende Mattadan söz etmez. Ancak, Sözün Beden Alıp İnsan Olması anlamına gelen Incarnation of the Wordde Matta 19:4 (bölüm 2.6 sayfa 37), Matta 1:23 (ayrıca Yeşaya 7:14) (bölüm 33.3 sayfa 54), Matta 11:13 (bölüm 40.4, sayfa 57-58); Matta 26:64 (bölüm 56.4, sayfa 66) söz etmiştir.
Amfilokiyus (M.S. 289-319) Iambi ad Seleucumda Mattadan alıntı yapar.
İskenderiyeli İskender (M.S. 321) Matta 11:27byi Kurtarıcının sözleri olarak aktarır. Aryan Sapkınlığı Hakkında Mektuplar anlamına gelen Epistles on the Arian Heresy, bölüm 5, sayfa 293.
İskenderiyeli İskender (M.S. 321), Matta 3:17yi Müjdede olarak aktarır. Epistles on the Arian Heresy bölüm 8, sayfa 294.
İskenderiyeli İskender (M.S. 321), Matta 11:12i Mesih tarafından söylenmiş olarak aktarır (Epistles on the Arian Heresy, bölüm 12, sayfa 295).
Laktantiyus (M.S. 303 civarı-325 civarı), İsanın suyun üzerinde yürümesini ele alırken Matta 14:22-26dan söz eder. (Tanrısal Kuruluşlar anlamına gelen The Divine Institutes, kitap 4, bölüm15 sayfa116. Lacantius da Matta 5:44; 7:15; 18:7 ve 14, 19, 21ci bölümler. Matta 1:23de yer alan Yeşaya 7:14den Yeşayanın sözleri olarak aktarma yapar.
İznikten Sonra
Juvenkus (M.S. 329), dört Müjde üzerinde bir yorum kitabı yazmıştır.
Eusebiusun Kilise Tarihi anlamına gelen Eusebius Ecclesiastical History (M.S. 323-326), kitap 3, bölüm 24, sayfa 152, Matta, Markos, Luka ve Yuhanna olmak üzere dört Müjdeyi ele alır. (İznik ve İznik Sonrası Ataları, İkinci Dizi anlamına gelen Nicene and Post-Nicene Fathers Second Series, cilt 1, sayfa 152.)
Suriyeli Afrahat (M.S. 337-345)
Çeltenham Kanonu (-Mommsen Kataloğu) (M.S. 360-370 civarı).
Poitiersli Hilari (M.S.-367)
Atanasius (M.S. 367), Bayramla İlgili Mektup 39 anlamına gelen Festal Letter 39, sayfa 552de Yeni Antlaşma kitaplarının isimlerini listeler.
Suriyeli Efrayim (M.S. 350-378)
Kapadokyalı Basil (M.S. 357-378/379)
Yeruşalimli Kiril (M.S. 349-386 civarı)
Laodikya Sinodu (M.S. 343-381,363)
Milanolu Ambrose (M.S. 370-390)
Gregory Nazianzen (M.S. 330-391)
Barselonalı Pakyan (M.S. 342-379/392)
Gregory Nissa (M.S. 356-396 civarı)
Kör Didimus (M.S. 378)
Aziz Katerinanın Suriye Kataloğu (M.S. 400 civarı)
Salamisli Epifanyus (M.S. 360-403)
Rufinus (M.S. 374-406)
Yannis Krisostomus (M.S. -407)
Jerom (M.S. 373-420)
Sozomenin Kilise Tarihi anlamına gelen Sozomens Ecclesiastical History (M.S. 370/380-425)
Sulpicius/Sulpitius Severus (Martinin öğrencisi) (M.S. 363-420)
Kartaca Konseyi (218 piskopos) (M.S. 393-419)
Remesianuslu Niketa (M.S. 366-415 civarı)
Bragalı Orosius/Hosius (Priscilliana karşı) (M.S. 414-418)
Sapkın Pelagius (M.S. 390 civarı)
Pelegiusun sapkın öğretisini izleyen Mopsuestialı Teodor (M.S. 392-423/429)
Hippolu Augustin (M.S. 388-8/28/430)
Yuhanna Kasyan (Yarı-Pelagiusçu) (M.S. 419-430)
Efes Konseyi ve Nasturiler (200 piskopos) (M.S. 431 Temmuz-Eylül)
Lerinli Vincent (M.S. 434 civarı)
Sokratesin Kilise Tarihi anlamına gelen Socrates Ecclesiastical History (M.S. 400-439 civarı)
Nestoriusun Heraklidesin Pazarı anlamına gelen Nestorius Bazaar of Heracleides (M.S. 451/452)
Sulkalı Euthalyu Yeni Antlaşmanın büyük bir kısmını bölümlere ayırdı (M.S.450 civarı)
Yukaryus, Talimatlar anlamına gelen Instructiones (M.S.424-455 civarı)
Kippulu Teodoret (piskopos ve tarihçi) (M.S. 423-458)
3. Matta Müjdesinin elimizdeki en erken elyazmaları küçük elyazması çeşitleridir ama hiçbirinde bir tek önemli teolojik hata yoktur.
p1 (=Papirüs Oxyrhynchus 2) Matta 1:1-9,12,14-20; (2:14 değil) (M.S. 200 civarı) İskenderiye metni
Aşağıda bu elyazmasının yayınlanan tarihleri bulunmaktadır
3cü yüzyıl - 1968 Yeni Antlaşmanın Metni anlamına gelen The Text of the New Testament
3cü yüzyıl - 1975 - Aland 3cü baskı
3cü yüzyıl - 1990 Comfortun yazdığı, Yeni Antlaşmanın İlk Elyazmaları ve Modern Çevirileri anlamına gelen Early Manuscripts & Modern Translations of the New Testament
3cü yüzyıl - 1998 - Aland 4cü düzeltilmiş baskı
3cü yüzyılın ortası, s.69a benzer - 1999 Comfortun yazdığı, Yeni Antlaşmanın İlk Elyazması Metinlerinin Tamamı anlamına gelen The Complete Text of the Earliest New Testament Manuscripts
Yazının bir kapağı vardır. OCallaghan Matta 2:14 olduğunu düşündüğü halde, Philip Comfort in Yeni Antlaşmanın İlk Elyazma Metinlerinin Tamamı anlamına gelen The Complete Text of the Earliest New Testament Manuscripts sayfa 29da, bunun nedeninin başka birisinin eliyle yazılmış olması ve Mattanın geri kalan kısmından üç kesik satırlık daha büyük bir sayfa kenarlığı olmadığını söyler. Bu metin tanımlayıcı bir alt başlık ya da başlık olabilirdi.
Yeni Antlaşmanın Metni anlamına gelen The Text of the New Testament (1968), sayfa 245 bunun 1:23ü de içerdiğini söyler, ama başka kaynaklar bu ayeti dahil etmez. p1in bir kısmının bir fotoğrafı The Complete Text of the Earliest New Testament Manuscripts, sayfa 29da yer alır.
p19 (=Papirüs Oxyrhynchus 9) Matta 10:32-11:5
Esas olarak Batı Metni
Dördüncü ya da beşinci yüzyıl - 1968 The Text of the New Testament
p21 (=Papirüs Oxyrhynchus 10 ) Matta 12:24-26, 31-33 (Bezae Cantabrigiensis ve Düzeltilmiş Sinaiticusa uygundur)
Dördüncü ya da beşinci yüzyıl - 1968 - The Text of the New Testament
p25 (=Papirüs 16388, şimdi kaybolmuştur. II Dünya Savaşından önce Berlindeydi) Matta 18:32-34; 19:1-3, 5-7, 9-10
4cü yüzyılın sonu - 1968 - The Text of the New Testament. Batılı Metin
p35 Matta 25:12-15,20-23 (3cü yüzyıl)
Büyük bir olasılıkla 4cü yüzyıl - 1968 - The Text of the New Testament. İskenderiye ve Batılı metinler arasında
p37 (=Ann Arbor 1570) Matta 26:19-52 (3cü yüzyılın ortası) The Complete Text of the Earliest New Testament Manuscriptsin 130cu sayfasında p37nin bir kısmının bir fotoğrafı yer almaktadır. İki parçadır ve 1924 yılında Mısırın Kahire kentinde satın alınmıştır.
El yazısı, Heroninosun (M.S. 256 ve 260) harflerine benzer.
Üçüncü ve dördüncü yüzyıl - 1969 - The Text of the New Testament.
p44b Matta 17:1-3,6-7; 18:15-17,19; 25:8-10 ayrıca Yuhanna 9:3-4; 12:16-18 (6-7ci yüzyıl)
The Text of the New Testament, sayfa 251 de 10:8-14ü içerdiğini söyler.
6-7ci yüzyıl - 1968 - The Text of the New Testament
p45 Chester Beatty I (dört Müjdenin hepsi ve Elçilerin İşleri) (M.S.100-150) (daha önce M.S. 2ci yüzyılın sonu ya da 3cü yüzyılın başı olarak düşünülmüştür.) (Matta 20:24-32; 21:13-19; 25:41-26:39, Markos, Luka, and Yuhannanın bazı kısımları) The Complete Text of the Earliest New Testament Manuscriptste sayfa 146da p45in bir kısmını gösteren bir fotoğraf yer alır. Sayfa 150-151de kopyanın yazarın, her cümleciğin düşüncesini yansıtmaya çalışarak ayeti kendi sözleriyle daha serbestçe aktardığını söyler.
Kutsal Kitapı Genel Bir Giriş anlamına gelen A General Introduction to the Bible, sayfa 389, özgün tomarın 220 sayfa kadar olduğunu söyler, bunların içinden 30 sayfası elimize ulaşmıştır. Bu 30 sayfadan ikisi Mattadandır.
3cü yüzyıl - 1968 - The Text of the New Testament
3cü yüzyıl - 1975 - Aland et al. Üçüncü Baskı.
3cü yüzyıl - 1998 - Aland ve diğerleri. Dördüncü Düzeltilmiş Baskı
2ci yüzyılın sonları ya da 3cü yüzyılın başları - 1999 - The Complete Text of the Earliest New Testament Manuscripts.
p53 (= Papirüs Michigan Inv. 6652) Matta 26:29-40 ve Elçilerin İşleri 9:33-38; 9:39; 9:40-10:1de 124 mektubun 3 mektubu (M.S. 260 civarı) The Complete Text of the Earliest New Testament Manuscriptsin 360cı sayfasında p653ün bir kısmını gösteren bir fotoğraf vardır. Tarih, Heroninosun mektuplarındaki benzerlikleri temel alır. Tarih: M.S. 260 civarı. Bu, karışık bir metindir.
3cü yüzyıl - 1968 - The Text of the New Testament
p64 (Magdalen Papirüs), p67 M.S. 200 civarı. The Complete Text of the Earliest New Testament Manuscriptsin 32ci sayfasında p64ün bir kısmını gösteren bir fotoğraf vardır
(bu fotoğrafta Luka 1-6nın büyük bir kısmı görülür). p64 ve p67 de aynı el yazmasının parçalarıdır. Papirüs p64, Matta 26:7yi, 8ci ayetin harflerinin yarısından azını; 26:10,14-15,22-23,31-33 korumuştur (Üç parçada). P64, 1901 yılında Mısırda satın alınmış ama 1953 yılına kadar bilginlerin erişimine açılmamıştır. P67, Matta 3:9,15; 5:20-22,25-28i korumuştur.
M.S. 200 civarı - 1968 - The Text of the New Testament 8ci ayeti içerdiğini söylemez.
M.S. 125-150 - 1999 - The Complete Text of the Earliest New Testament Manuscripts. 8ci ayeti içerdiğini söyler.
p70 (=Papirüs Oxyrhynchus 24) Matta 2:13-16; 2:22-3:1; 11:26-27; 12:4-5; 24:3-6,12-15. (3cü yüzyıl) The Complete Text of the Earliest New Testament Manuscriptsin 464cü sayfasında p70in bir kısmını gösteren bir fotoğraf yer alır. Sadece 11:26-27; 12:4-5ci ayetlerden söz eder. (Vaiz Kitabının) Çok az kısmının biraz farklı olduğunu ve el yazısının P. Medici 13ünküne benzediğini söyler, 3cü yüzyıldandır.
3cü yüzyıl - 1968 The Text of the New Testament.
p71 (=Papirüs Oxyrhynchus 2385) Matta 19:10-11,17-18i içerir (4cü yüzyıl)
4th yüzyıl - 1968 - The Text of the New Testament. Vaticanusla uyum içindedir.
p73 Matta 25:43; 26:2-3ü içerir (7ci yüzyıl) Karışık metin.
Tarihi yok - 1968 - The Text of the New Testament bundan söz eder ama bir tarih vermez.
p77/p103 Matta 23:30-39 (p77); 13:55-57; 14:3-5i içerir (2ci yüzyılın orasıyla sonu arası)
p83 Matta 20:23-25,30-31; 23:39;24:1,6yı içerir (6cı yüzyıl)
p86 Matta 5:13-16,22-25 (M.S. 300 civarı)
p101 (=Papirüs Oxyrhynchus 4401) üçüncü yüzyıl Matta 3:10-12; 3:16-4:3ü içerir.
p102 (=Papirüs Oxyrhynchus 4402) M.S. 300 civarı. Matta 4:11-12, 22-23
p103 (=Papirüs Oxyrhynchus 4403) Matta 13:55-57; 14:3-5i içerir (2ci-3cü yüzyıl)
p104 (=Papirüs Oxyrhynchus 4404) (ikinci yüzyılın başıyla ortası arası) Matta 21:34-37, 43, 45i içerir.
p105 (=Papirüs Oxyrhynchus 4406) Matta 27:62-64,28:2-5i içerir (5ci/6cı yüzyıl)
p110 (=Papirüs Oxyrhynchus 4494) Matta 10:13-14,25-27yi içerir (4cü yüzyıl)
pAntinoopolis 2.54, üçüncü yüzyıl Rabbin Duasını içerir. Matta 6:10-12. Bu el yazmasının özgün olarak sadece Rabbin Duası olduğu gözükmektedir.
0171 (M.S. 300 civarı) Matta 10:17-23, 25-32i içerir.
Vaticanus [B] (M.S. 325-350) ve Sinaiticus [Si] (M.S. 340-350) Mattanın bütününü içerir.
Alexandrinus [A] (M.S. 450 civarı) Sadece Matta 25:7 sonuna kadar korunmuştur.
The Washington Codex (4cü/5ci yüzyıl) Mattanın bütününü içerir.
Freer Müjdeleri [W] Cambridge 5ci/6cı yüzyıl
Bohairi Koptik [Boh] 3cü/4cü yüzyıl
Sahidi Koptik [Sah] 3cü/4cü yüzyıl
Ephraemi Rescriptus [C] 5ci yüzyıl
Ermeni [Arm] 5ci yüzyıldan
Gürcü [Geo] 5ci yüzyıldan
Gotik M.S. 493-555
Habeş [Etiyopya] M.S.500 civarından
Fayyumi Koptik [Fay] 4cü-7ci yüzyıl
Peşitta Süryanice [Sür P] M.S. 400-450
Chester Beatty Ms 814 (7ci yüzyılın başı) içinde Matta 5:28-42 Sahidi Koptik olarak yer alır
SORU: Mattanın günümüzde hâlâ var olan daha eski tarihlerde yazılmış olan elyazmaları var mıdır?
YANIT: Magdalen Elyazmasının 64 + p67) tarihi üzerinde tartışılmaktadır.
3cü yüzyılın başından sonra kullanılmayan bir yöntem olan papirüs üzerindeki stilinden ötürü çoğu kişi onun M.S. 3yüzyıldan önce yazılmış olduğu konusunda görüş birliği içindedir.
Daha erken bir tarih (yaklaşık 50-64/65 civarı) Bu, Alman bir papirüs uzmanı olan Carsten Thiedenin görüşüdür. Bu görüşü destekleyen üç nokta vardır.
1) Büyük harfler: Magdalen Papirüsü, hepsi büyük harflerle yazılmış bir papirüstür ve bu da, birinci yüzyılın ortalarına kadar kullanılmış olan bir stildir.
2) Pompey ve Herculaneumda bulunan birinci yüzyıl ortalarına ait metinlerle yapılan el yazısı karşılaştırması.
3) Varsayımsal olarak, belki Kutsal Yazılarını korumak isteyen Hristiyanlar kodeks kullanmaya daha erken bir tarihte başlamıştı.
Daha sonraki bir tarihte (M.S. 2ci yüzyıl) Yeni Antlaşma elyazması. Günümüzdeki en yaygın görüş, Mattanın M.S. 80 ila 100 yılları arasında yazılmış olduğudur.
Kodeks: Bu, bir kodeksten (kitap) gelmiş gözükmektedir ve yazıcılar 2ci yüzyılda tomarlardan kitaplara geçiş yapmışlardır.
Varsayımsal olarak, belki bunlara benzeyen, hepsi büyük harfle yazılan bazı elyazmaları daha önce hazırlanmıştı. Bazıları hepsi büyük harfle yazılan el yazmalarının M.S. 85e kadar kullanıldığını düşünmektedir. Bu bildiriyi anlamak zordur
as Aland ve diğerlerinin, Grekçe Yeni Antlaşma anlamına gelen The Greek New Testament, 4cü düzeltilmiş baskısı, 9cu yüzyıl kadar ileri bir tarihte bile hepsi büyük harflerle yazılmış olan el yazmalarının varlığını göstermektedir. Belki de Mack, papirüs üzerindeki belirli bir stilden söz etmişti.
Sonuç: İlk kodekslerin ne zaman yazıldıklarını bilmediğimiz halde, en muhafazakâr bilginler bile Matta Müjdesinin birinci yüzyılın ortalarında yazıldığına inanmaktadır.
Mattanın ilk el yazmaları hakkında daha çok bilgi için, Bkz. www.BibleQuery.org/MattaMss.html